dobrodzieju, za tak uprzejme potkanie.
Potykający: Widzi Bóg, że cię po bratersku nad zamiar kocham i szanuję.
Odpowiedający: Widzęć ja to bardzo dobrze z miny, a nie wątpię, że i z serca doświadczę.
Potykający: Nie mam nic swojego, wszytko z tobą wspołecznie.
Odpowiedający: Bóg ci mi cię nadarzył z tak łaskawą kontestacyją, a podobno i potrzebie udzielić raczy.
Potykający: Potrzebie? Sługa uniżony WMPana. Nie mam czasu mówić, interes pilny wracać się każe.
Odpowiedający: Stój, stój, mój serdeczny dobrodzieju, pozwól się wymówić dolegliwości mojej. Potykający: Dalibóg, czasu nie mam swojego.
Odpowiedający: To ci
dobrodzieju, za tak uprzejme potkanie.
Potykający: Widzi Bóg, że cię po bratersku nad zamiar kocham i szanuję.
Odpowiedający: Widzęć ja to bardzo dobrze z miny, a nie wątpię, że i z serca doświadczę.
Potykający: Nie mam nic swojego, wszytko z tobą wspołecznie.
Odpowiedający: Bóg ci mi cię nadarzył z tak łaskawą kontestacyją, a podobno i potrzebie udzielić raczy.
Potykający: Potrzebie? Sługa uniżony WMPana. Nie mam czasu mówić, interes pilny wracać się każe.
Odpowiedający: Stój, stój, mój serdeczny dobrodzieju, pozwól się wymówić dolegliwości mojej. Potykający: Dalibóg, czasu nie mam swojego.
Odpowiedający: To ci
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 247
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Odwabiasz, i prowadzisz w toż niebezpieczeństwo. A przetoż w przód wspak pójdzie krąg Zodiakowy, Wprzód Słońce bieg swój straci, wprzód świat będzie nowy. A niż ja Królu będę woli twej hołdował, I w tejże niezbożności z tobą konwersował: Albo się tego Pana wyrzekę, który mi Przyniósł zbawienie, i tak nadarzył wielkimi Dobrodziejstwy; lubo mnie zjadłym lwom do gęby, Albo zechcesz okrutnym dać tygrom na żęby, I co jest w twojej mocy pod miecz, na Wulkana, A ja się tak dobręgo nie wyrzekę Pana. Bo ja najokrutniejszej śmierci się nieboję, Ani o te doczesne dobra świata stoję. Ponieważ nie tajno mi,
Odwabiasz, y prowádźisz w toż niebespieczeństwo. A przetoż w przod wspák poydźie krąg Zodyákowy, Wprzod Słońce bieg swoy stráći, wprzod świát będźie nowy. A niż ia Krolu będę woli twey hołdowáł, Y w teyze niezbożnośći z tobą konwersowáł: Albo się tego Páná wyrzekę, ktory mi Przyniosł zbáwienie, y ták nádárzył wielkimi Dobrodźieystwy; lubo mie ziádłym lwom do gęby, Albo zechcesz okrutnym dác tygrom ná żęby, Y co iest w twoiey mocy pod miecz, ná Wulkáná, A ia się ták dobręgo nie wyrzekę Páná. Bo ia náyokrutnieyszey śmierći się nieboię, Ani o te doczesne dobrá świátá stoię. Ponieważ nie táyno mi,
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 11
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
; Z tych we mchu pierwszym niesąc policzki/ gdy leżał Uspion Koryt/ cóżeśmi/ Ewagier zawołal/ Za rycerstwa dokazał/ żeś dziecinie zdołał? Rzecz jego przerwał Kaetus: w gębę rozdziewioną Wraził mu/ aż do serca/ głównią rozżarzoną. I ciebie wkoło głowy ogniem krążąc parzył Srogi Dria/ lubo się koniec nie nadarzył. Hardego ustawicznym mordem/ gdzie się wzgrodził W ramię kark/ ogorzałym kijemeś wygodził: Jęknął/ i ledwie kija z twardej kości doszedł: Własną Kaetus posoką oblawszy się poszedł. Poszedł Arneus: poszedłMeton z Licydasem; W prawą biodrę postrzelon: Pisenor z Kaumasem. Toż Mermeos/ co świeżo w bieg wszech powyścigał
; Z tych we mchu pierwszym niesąc policzki/ gdy leżał Vspion Koryt/ cożeśmi/ Ewágier záwołal/ Zá rycerstwá dokazał/ żeś dźiećinie zdołał? Rzecz iego przerwał Kaetus: w gębę rozdźiewioną Wraźił mu/ áż do sercá/ głownią rozżarzoną. Y ćiebie wkoło głowy ogniem krążąc párzył Srogi Dria/ lubo się koniec nie nádárzył. Hárdego vstáwicznym mordem/ gdźie się wzgrodźił W rámię kark/ ogorzáłym kiiemeś wygodźił: Ięknął/ y ledwie kiiá z twárdey kośći doszedł: Własną Kaetus posoką oblawszy się poszedł. Poszedł Arneus: poszedłMeton z Lycydasem; W práwą biodrę postrzelon: Pisenor z Kaumásem. Toż Mermeos/ co świeżo w bieg wszech powyśćigał
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 303
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Drogi doskonałości Chrześć:
4. W-czym mi dopomosz i błogosław mój Panie/ i daj statek/ i siłę na zwyciężenie wszelkich trudności/ i na wytrwanie po wszytkie żywota mego czasy/ a przydaj mi w towarzystwo wszytkie ludzie/ któreś ty na to stworzył/ i darem światła rozumnego/ i nauką wiary/ świętej nadarzył/ aby cię znali/ znając miłowali/ miłująć wolą twoję ze wszelką ochotą i doskonałością pełnili.
5. O Panie i cóżeś nam ludziom od ciebie stworzonym/ abo złego uczynił/ abo niesłusznego rozkazał? że z takim oporem do ciebie przystajemy: i opuściwszy ciebie zrzodło wód żywych/ i zdrowych/ łepcemy z-
Drogi doskonáłośći Chrześć:
4. W-czym mi dopomosz i błogosław moy Pánie/ i day státek/ i śiłę ná zwyćiężenie wszelkich trudnośći/ i ná wytrwánie po wszytkie żywotá mego czásy/ á przyday mi w towárzystwo wszytkie ludźie/ ktoreś ty ná to stworzył/ i dárem światłá rozumnego/ i nauką wiáry/ świętey nádárzył/ áby ćię ználi/ znáiąc miłowáli/ miłuiąć wolą twoię ze wszelką ochotą i doskonáłośćią pełnili.
5. O Pánie i cożeś nam ludźiom od ćiebie stworzonym/ ábo złego vczynił/ ábo niesłusznego roskazał? że z tákim oporem do ćiebie przystáiemy: i opuśćiwszy ćiebie zrzodło wod żywych/ i zdrowych/ łepcemy z-
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 74
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
PUNKT 1. BOże mój Ojcze Pana naszego JEzusa Chrystusa/ wszytką istotą moją dziękuję Boskiemu Majestatowi twemu za wszytkie niepojęte/ i niezbrodzone dary i łaski/ którymiś tegoż Pana i Zbawiciela naszego według Boskiej natury i persony/ tobie we wszem równego/ ale według ludzkiej naszej od ciebie poniżonego/ i tobie poddanego w-tejże ludzkości naszej nadarzył/ i napełnił.
2. BOże mój dziękujęć/ żeś JEzusa Chrystusa uczynił Książęciem/ i głową Aniołów i ludzi wszytkich/ którymi on rządzi i kieruje/ tak/ jako głowa członkami ciał naszych rządzi/ i z-którego wszytka moc/ ważność/ godność/ żywota przystojność na sprawy nasze zbawienne spływa/ tak/ jako od
PVNKT 1. BOże moy Oycze Páná nászego IEzusá Chrystusá/ wszytką istotą moią dźiękuię Boskiemu Máiestátowi twemu zá wszytkie niepoięte/ i niezbrodzone dáry i łáski/ ktorymiś tegoż Pána i Zbawićielá nászego według Boskiey nátury i persony/ tobie we wszem rownego/ ále według ludzkiey nászey od ćiebie poniżonego/ i tobie poddánego w-teyże ludzkośći naszey nadárzył/ i nápełnił.
2. BOże moy dźiękuięć/ żeś IEzusá Chrystusa vczynił Xiążęćiem/ i głową Aniołow i ludźi wszytkich/ ktorymi on rządźi i kieruie/ ták/ iáko głowa członkámi ćiał naszych rządźi/ i z-ktorego wszytká moc/ ważność/ godność/ żywotá przystoyność ná spráwy nasze zbáwienne spływa/ ták/ iáko od
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 432
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
personie słowa przedwiecznego połączeniem. A zatym napełniłeś go łaską nieskończoną/ nieskończenie go tobie milszym i wdzięczniejszym w-oczach twoich stawiącą/ niżeli które jest; ba owszem niżeli wszytko jest tobie wdzięczne stworzenie Anielskie i ludzkie/ niżeli też i sama Przenajświętsza Panna Bogarodzica MARIA.
6. BOże mój dziękujęć/ żeś JEzusa Chrystusa nadarzył i napełnił wszytkich darów/ i łask twoich obfitością/ napełniłeś go cnotami wszytkimi/ darami i owocami Ducha świętego/ mocą cudów czynienia/ wiadomością wszystkich zgoła rzeczy przeszłych/ niniejszych/ przyszłych/ podobnych/ mocą i władzą nad wszytkimi rzeczami na niebie/ na ziemi będącymi/ władzą też i przełożeństwem nad wszytkim stworzeniem rozumnym.
personie słowá przedwiecznego połączeniem. A zátym nápełniłeś go łáską nieskończoną/ nieskończenie go tobie milszym i wdźięcznieyszym w-oczách twoich stáwiącą/ niżeli ktore iest; bá owszem niżeli wszytko iest tobie wdźięczne stworzenie Anielskie i ludzkie/ niżeli też i sámá Przenayświętsza Pánná Bogárodźicá MARYA.
6. BOże moy dźiękuięć/ żeś IEzusá Chrystusá nádárzył i nápełnił wszytkich dárow/ i łask twoich obfitośćią/ nápełniłeś go cnotámi wszytkimi/ dárámi i owocámi Duchá świętego/ mocą cudow czynienia/ wiádomośćią wszystkich zgołá rzeczy przeszłych/ ninieyszych/ przyszłych/ podobnych/ mocą i władzą nad wszytkimi rzeczámi ná niebie/ ná źiemi będącymi/ władzą też i przełożenstwem nád wszytkim stworzeniem rozumnym.
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 433
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
w-tym ujmy znają/ ale zawsze i wszędzie wiecznego błogosławieństwa cale zażywają i na Ojcowskie oblicze twoje ustawnie patrzą.
11. Za te wszytkie łaski twoje Boże mój/ którymiś najświętsze i najszczęśliwsze te duchy ubogacił/ a mianowicie/ którymiś Anioła mego mnie na straż i pomoc/ i naukę/ i pociechę od ciebie przysadzonego nadarzył/ tobie Bogu memu/ ze wszytkich sił istoty mojej dziękuję i najświętsze imię twoje wielbię; pragnąc tego/ abyć też dzięki oddawał i wszelki człowiek rozumny/ od ciebie miłosiernie Anielskiej straży dobrodziejstwem opatrzony.
Daj Panie co każesz/ a każ co chcesz. Zmiłuj się nad nami jako umiesz/ możesz i chcesz dla większej
w-tym vymy znáią/ ále záwsze i wszędźie wiecznego błogosłáwieństwá cále záżywáią i ná Oycowskie oblicze twoie vstáwnie pátrzą.
11. Zá te wszytkie łáski twoie Boże moy/ ktorymiś nayświętsze i nayszczęśliwsze te duchy vbogáćił/ á mianowićie/ ktorymiś Aniołá mego mnie ná straż i pomoc/ i náukę/ i poćiechę od ciebie przysádzonego nádárzył/ tobie Bogu memu/ ze wszytkich śił istoty moiey dźiękuię i nayświętsze imię twoie wielbię; prágnąc tego/ ábyć też dźięki oddawał i wszelki człowiek rozumny/ od ćiebie miłośiernie Anielskiey straży dobrodźieystwem opátrzony.
Day Pánie co każesz/ á każ co chcesz. Zmiłuy się nád námi iáko vmiesz/ możesz i chcesz dla większey
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 444
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
