przez lat tysiąc. w tej to ś jedności Cerkiew Wschodnia Świętymi Nauczycielami/ i sprawiedliwymi Ojcami stała się sławna. Ta ś. jedność i nasz naród Ruski od Krztu przywiodła/ i Cerkiew naszą w pobożne i święte męże/ Ojcy nasze/ płodowitą uczyniła. Ta ś. jedność nabudowała nam Cerkwi i Monasterów/ dobrami je nadarzyła/ i wolnościami przyozdobiła. Tę to ś. jedność miedzy tymi dwiema Cerkwiami przez Ducha Z. sprawioną/ skoro przeklęta Schisma rozerwała/ natychmiast Cerkiew Wschodnia/ jakoby za ścianę[...] zastąpiła/ i ze wszytkich swoich wnętrznych i ze wnętrznych ozdób obnażoną być poczęła. natychmiast ludzie święci/ Cesarze Gręccy wzięli sobie moc na Duchowne i
przez lat tyśiąc. w tey to ś iednośći Cerkiew Wschodna Swiętymi Náucżyćielámi/ y spráwiedliwymi Oycámi stáłá sie sławna. Tá ś. iedność y nász narod Ruski od Krztu przywiodłá/ y Cerkiew nászą w pobożne y święte męże/ Oycy násze/ płodowitą vczyniłá. Tá ś. iedność nábudowáłá nam Cerkwi y Monásterow/ dobrámi ie nádárzyłá/ y wolnośćiámi przyozdobiłá. Tę to ś. iedność miedzy tymi dwiemá Cerkwiámi przez Duchá S. spráwioną/ skoro przeklęta Schismá rozerwáłá/ nátychmiast Cerkiew Wschodna/ iákoby zá śćiánę[...] zástąpiłá/ y ze wszytkich swoich wnętrznych y ze wnętrznych ozdob obnażoną bydź poczęłá. nátychmiast ludźie święći/ Cesárze Gręccy wźięli sobie moc ná Duchowne y
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 179
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Pasterzami/ a głuchą domu Bożego staliście się strażą. O zelżywości nad wszystkie inne zesromocenia gorsza/ sławę bez której żywot człowieczy nie żywotem/ w niesławę zmienioną widzieć/ a milczeć: Wiarę bez której człowiek nie człowiekiem/ niewiarą obelżoną słyszeć a nie odpowiadać. Powiedzcież mi proszę was/ dla czego językiem natura was nadarzyła? Dla czego rozumem nadzieliła? i mową nad insze stworzenie przyozdobiła? Bezrozumne bydło i nieme skrzywdzone i zajątrzone/ tego/ który je krzywdzi i jątrzy jako mogąc odpędza/ i czułość w sobie pokazuje. Ogień z Nieba zstąpił i popalił burzących prawdę. Ziemia usta otworzyła i połknęła tłumiących prawdę: Wody się zeszły/ i
Pásterzámi/ á głuchą domu Bożego stáliśćie się stráżą. O zelżywośći nád wszystkie inne zesromocenia gorsza/ sławę bez ktorey żywot cżłowiecży nie żywotem/ w niesławę zmienioną widźieć/ á milcżeć: Wiárę bez ktorey cżłowiek nie cżłowiekiem/ niewiárą obelżoną słyszeć á nie odpowiádáć. Powiedzćież mi proszę was/ dla cżego ięzykiem náturá was nádárzyłá? Dla cżego rozumem nádźieliłá? y mową nád insze stworzenie przyozdobiłá? Bezrozumne bydło y nieme skrzywdzone y záiątrzone/ tego/ ktory ie krzywdźi y iątrzy iáko mogąc odpędza/ y cżułość w sobie pokázuie. Ogień z Niebá zstąpił y popalił burzących prawdę. Ziemiá vstá otworzyłá y połknęłá tłumiących prawdę: Wody się zeszły/ y
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 29v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
już do ciebie idzie/ Tenci się za małżonka/ wierz mi/ słusznie znidzie.
PENELOPE.
Życzę mu której inszej/ może wiedzieć pewnie/ Nie powiedzie mu się tu/ k kmyśli jego trwnie.
AMFINOMUS Przyszedszy do Penelopy/ układnie mówić będzie.
POżądna mi godzina z dawnych czasów była/ Żeby mnie obecności waszej nadarzyła. Co/ iż ku temu przyszło bacząc utrapioną/ Na zdrowiu/ na urodzie barzo wynędzoną. Wmości/ nie pomału stąd żałość pojmuję: Zwłaszcza/ iż niepotrzebnie Wmość się morduje.
PENELOPE.
JEśliż k woli mojego zdrowia nawiedzenia/ Albo zwykłych żałości też dla umniejszenia. Wmość do mego dworu wsątpić nie litował/ Dziękuję
iuż do ćiebie idźie/ Tenći się zá małżonká/ wierz mi/ słusznie znidźie.
PENELOPE.
Zyczę mu ktorey inszey/ może wiedźieć pewnie/ Nie powiedźie mu sie tu/ k kmyśli iego trwnie.
AMPHINOMVS Przyszedszy do Penelopy/ vkłádnie mowić będźie.
POżądna mi godźiná z dawnych czásow byłá/ Żeby mnie obecnośći wászey nádárzyłá. Co/ iż ku temu przyszło bacząc vtrapioną/ Ná zdrowiu/ ná vrodźie bárzo wynędzoną. Wmośći/ nie pomáłu stąd żáłość poymuię: Zwłaszczá/ iż niepotrzebnie Wmość się morduie.
PENELOPE.
IEsliż k woli moiego zdrowia náwiedzenia/ Albo zwykłych żáłośći też dla vmnieyszenia. Wmość do mego dworu wsątpić nie litował/ Dźiękuię
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: F
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
z wszystką uprzejmością/ Stawiłem się Wmości swoją obecnością.
Ponieważ chętnie żuczę czasu weselszego Po tym nieznośnym smutku i zdrowia lepszego.
PENELOPE.
I ja od winszowania nic nie odstępuję. Zwlaszcza z gości obecnych moc radości czuję.
EVRYMACHUS.
GDybyś to Wmość z chętnych wnętrzności mówiła: Pewna rzecz/ żebych uciech miłych nadarzyła. Lecz by nie pod pokriwką/ jakości się boję/ Gdyż ja prócz obłudności o Wmości stoję. Laskę/ jakąś małżonku zeszłemu trzymała: Wierz Wmość/ żebyś ze mnie przyjaciela miała. Równej ledwie nie więtszej chęci nad pierwszego/ Bodaj zabit jeślim nie przedsięwzięcia tego. Za którym Państwo wasze szkodyby nie
z wszystką vprzeymośćią/ Stáwiłem się Wmośći swoią obecnośćią.
Ponieważ chętnie żuczę czásu weselszego Po tym nieznośnym smutku y zdrowia lepszego.
PENELOPE.
I ia od winszowánia nic nie odstępuię. Zwlaszczá z gośći obecnych moc rádośći czuię.
EVRYMACHVS.
GDybyś tho Wmość z chętnych wnętrznośći mowiłá: Pewna rzecz/ żebych vćiech miłych nádárzyłá. Lecz by nie pod pokriwką/ iákośći sie boię/ Gdyż ia procz obłudnośći o Wmośći stoię. Láskę/ iákąś małżonku zeszłemu trzymáłá: Wierz Wmość/ żebyś ze mnie przyiaćielá miáłá. Rowney ledwie nie więtszey chęći nád pierwszego/ Boday zábit ieslim nie przedśięwźięćia tego. Zá ktorym Páństwo wásze szkodyby nie
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: F2
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
przeszkadzał/ Matce za którego iść także nie odradzał. Tera na tym dosyć miej/ a czyń podług rady/ Byś doszedł coć potreba/ ktemu uszedł zdrady. Tych którzyc przemyslają życia ukrócenie: A przym chętnie niniejsze moje obwieszczenie.
TELEMACHUS. Po Minerwy na stronę odeściu rzecze.
Ofiary odprawiwszy Boginiej Mądrości/ Ponieważ nadarzyła mnie dosyć radości: Gdy ożyciu Ojcowskim chętnie przypomniała: Więc jak się mam sprawować też przestrogę dała. Zaraz się puszczę w drogę/ chcąc dojśdź wiadomości/ O miłym Ojcu: by dom nasz zbył szkód wielkości.
ULiSSES. Pielgrzymsko ubrany zaras po Telemachusowym odeściu wystąpiwszy mówić będzie.
DZiesięć lat na Trojańskiej potrzebiem się bawił/
przeszkadzał/ Mátce zá ktorego iść także nie odradzał. Terá ná tym dosyć miey/ á czyń podług rády/ Byś doszedł coć potrebá/ ktemu vszedł zdrady. Tych ktorzyc przemyslaią żyćia vkrocenie: A przim chętnie ninieysze moie obwiesczenie.
TELEMACHVS. Po Minerwy ná stronę odeśćiu rzecze.
Ofiáry odpráwiwszy Boginiey Mądrośći/ Ponieważ nádárzyłá mnie dosyć rádośći: Gdy ożyćiu Oycowskim chętnie przypomniáłá: Więc iak sie mam spráwowáć też przestrogę dáłá. Záraz sie pusczę w drogę/ chcąc doyśdź wiádomośći/ O miłym Oycu: by dom nász zbył szkod wielkośći.
VLYSSES. Pielgrzymsko vbrány zárás po Telemachusowym odeśćiu wystąpiwszy mowić będzie.
DZieśięć lat ná Troiáńskiey potrzebiem sie báwił/
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: H
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
