Przybytki/ gdzie przyjęte wczasu zażywają. Ja sam bo pomnię/ byłem za Trojańskiej wojny/ Pantów Ewforb; którego Maenelaus zbrojny Drzewem pożył: nie dawnom/ na lewo noszyny Swój puklerz/ poznał w Argach w kościele Junony. Wszytko odmianą robi/ a nic nie umiera: Lecz się sam przenosi. duch członków nadbiera Jakichkolwiek/ żwierzeczy w człowiecze się winie/ Człowieczy we zwierzęce/ a żaden nie zginie. Jak na nowe wyraży/ wosk prędko przystawa/ Nie trwa jak był/ ni kształtów nowych dotrzymawa/ Wosk jednak postaremu: tak powiadam dusze Istność jedna/ lub w różne postaci się kłusze. Otoż by nie przegrała pobożność do
Przybytki/ gdźie przyięte wczásu záżywáią. Iá sam bo pomnię/ byłem zá Troiánskiey woyny/ Pántow Ewphorb; ktorego Maeneláus zbroyny Drzewem pożył: nie dawnom/ ná lewo noszyny Swoy puklerz/ poznał w Argách w kośćiele Iunony. Wszytko odmiáną robi/ á nic nie vmiera: Lecz się sám przenośi. duch członkow nadbiera Iákichkolwiek/ żwierzeczy w człowiecze się winie/ Człowieczy we źwierzęce/ á żaden nie zginie. Iák ná nowe wyráży/ wosk prędko przystawa/ Nie trwa iák był/ ni kształtow nowych dotrzymawa/ Wosk iednák postáremu: ták powiádam dusze Istnosć iedná/ lub w roźne postáci się kłusze. Otoż by nie przegráłá pobożność do
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 380
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636