Zaprawdę (Chrystus mówi) jeślibyście mieli wiarę jako ziarno gorczycne/ rzeczecie górze tej/ przenieś się et. Na co Hilarius pisze. Wierzylić w prawdzie Apostołowie ile jeszcze niebyli doskonali w wierze/ gdy abowiem Pan był na torze z drugimi trzema/ a uczniowie inszy między ludźmi się bawili oziębłość jakaś wiary ich nadwątliła była. O piątej przyczynie pokazuje się w żywociech Świętych gdzie czytamy/ że opętani niekiedy przez antoniego świętego od szatana nie byli wybawieni aż przez ucznia jego Pawła. Szósta przyczyna przedtym się pokazała/ nie zaraz abowiem gdy komu bywa grzech odpusczony/ bywa wolnym od karania/ ale zostawa podczas karanie/ dla dosyć uczynienia za grzech
Záprawdę (Chrystus mowi) ieslibyśćie mieli wiárę iáko żiárno gorczycne/ rzecżećie górze tey/ przenieś sie et. Ná co Hilárius pisze. Wierzylić w prawdźie Apostołowie ile iescze niebyli doskonáli w wierze/ gdy ábowiem Pan był ná torze z drugimi trzemá/ á vczniowie inszi między ludźmi sie báwili oźiębłość iákaś wiáry ich nádwątliłá byłá. O piątey przyczynie pokázuie sie w żywoćiech Swiętych gdźie czytámy/ że opętáni niekiedy przez antoniego swiętego od szátáná nie byli wybáwieni áż przez vczniá iego Páwłá. Szosta przycżyná przedtym sie pokazáłá/ nie záraz ábowiem gdy komu bywa grzech odpuscżony/ bywa wolnym od karánia/ ále zostawa podczás karánie/ dla dosyć vcżynienia zá grzech
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 620
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Lar napasł tyrem; Tu się zabaw. I w Minerwie Najdziesz tej/ coć troski przerwie. Lub duch sprawi w tobie świeży/ Do tych/ coś miał wprzód lubieży. Jeślić nakoniec i która Mnemosyny mądra Cora/ Lub co wyszła z Jowiszowyj Pracowicie Pallas głowy/ Duchem poważniejszym siła/ Mózgu twego nadwątliła; Tę aczkolwiek w szczupłym stroju Przy Aońskim Muzę zdroju
Uroszczoną: gdy wesoło Sprawował me Febus czoło/ Czytaj: aza z tej Kameny/ Weselszej dostaniesz veny. Tak przez zjadłe Skorpiony/ Kto złym będzie żądłem tkniony/ Od tych znowusz w pewnej wierze Jadów/ gość swe zdrowie bierze. Tak i z ręki Achillowyj Pchnięta
Lar nápasł tyrem; Tu śie zabaw. I w Minerwie Naydźiesz tey/ coć troski przerwie. Lub duch spráwi w tobie świeży/ Do tych/ coś miał wprzod lubieży. Ieślić nákoniec y ktora Mnemosyny mądra Corá/ Lub co wyszłá z Iowiszowyy Prácowićie Pállás głowy/ Duchem poważnieyszym śiłá/ Mozgu twego nádwątliłá; Tę áczkolwiek w sczupłym stroiu Przy Aonskim Muzę zdroju
Vrosczoną: gdy wesoło Spráwował me Phebus czoło/ Czytay: aza z tey Kámeny/ Weselszey dostániesz veny. Ták przez ziádłe Skorpiony/ Kto złym bedźie żądłem tkniony/ Od tych znowusz w pewney wierze Jádow/ gość swe zdrowie bierze. Tak y z ręki Achillowyy Pchnięta
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 3
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
