. Na Pogaństwo zaś taka trwoga padła z oblężenia tego/ iż z Zamków sprawadzali Żołnierza na obronę Pelużu abo Damiaty/ a Zamki potężne sami obalali; jako i Zamek na gorzeTabor siedmdziesiąt wieżami osadzony. W tym Hugo Cypryiski dzielny w obronie/ i pomnożeniu wiary Świętej w Tripolu umarł/ przez co w Syryj rzeczy się trochę nadwątliły. Przeto Papież Posłowi swemu zlecił/ aby Binty Cypryiskie uśmierzał/ i Królestwa obronę/ któremu z Panów Chrześcijańskich tam zalecił. 2. Pelużalbo Damiata od nas oblężona. 3. Hugo Król Cypryiski umiera. 4. Teodor Komenus z Kościołem się zjednoczył.
Teodor Komenus, nad Epirem panujący/ poidenał się z Kościołem/ do
. Ná Pogaństwo záś táká trwoga padła z oblężeniá tego/ iż z Zámkow sprawadzali Zołnierzá ná obronę Pelużu ábo Dámiáty/ á Zámki potęzne sami obaláli; iáko i Zámek ná gorzeThabor śiedmdźieśiąt wieżámi osadzony. W tym Hugo Cypryiski dźielny w obronie/ i pomnożeniu wiáry Swiętey w Tripolu umarł/ przez co w Syryi rzeczy się trochę nadwątliły. Przeto Pápież Posłowi swemu zlećił/ áby Binty Cypryiskie uśmierzał/ i Krolestwá obronę/ ktoremu z Pánow Chrześćiáńskich tám zalećił. 2. Pelużalbo Dámiátá od nas oblężona. 3. Hugo Krol Cypryiski umiera. 4. Theodor Commenus z Kośćiołem się źiednoczył.
Theodor Commenus, nad Epirem pánuiący/ poidenáł się z Kośćiołem/ do
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 39
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
Ale ona z takiej Pani zubożawszy/ do Kościoła Franciszkanów tejże nocy poszła/ i prosiła/ aby śpiewano: Te DEVM Laudamus. jako za triumf/ dziękując za to Panu Bogu: a potym wiele nędzy ucierpiawszy/ świat ten/ i pompę jego porzuciwszy/ dobrowolnemu się ubóstwu poddała. Nic te przeciwności jej cnoty nie nadwątliły/ ale do większej świątobliwości podały okazją. Ale Rodzic zmarłego Ludwika Lantsgrafa inakszy i zły miał koniec. Miał to/ iż Kościoły łupił/ i Duchowne prześladował: nie dbał naniebo/ i na piekło/ i na dobre napomnienia/ i tak mawiał: Jeślim do nieba przeznaczony/ żadne mi grzechy nie zaszkodzą/
Ale oná z takiey Páni zubożawszy/ do Kośćiołá Fránciszkánow teyże nocy poszłá/ i prośiłá/ áby spiewano: Te DEVM Laudamus. iáko zá tryumf/ dźiękuiąc zá to Pánu Bogu: á potym wiele nędzy ućierpiawszy/ świát ten/ i pompę iego porzućiwszy/ dobrowolnemu się ubostwu poddáłá. Nic te przećiwnośći iey cnoty nie nádwątliły/ ale do większey świątobliwośći podáły okázyą. Ale Rodźic zmárłego Ludwiká Lántsgráffá inákszy i zły miał koniec. Miał to/ iż Kośćioły łupił/ i Duchowne prześládował: nie dbáł nániebo/ i ná piekło/ i na dobre nápomnienia/ i ták mawiał: Ieślim do niebá przeznáczony/ żadne mi grzechy nie zászkodzą/
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 61
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
