Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 500 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 to widzieć się daje przez wstręt naturalny od zniszczenia, nadzieję [nadzieja:subst:sg:acc:f] coraz wzrastającą, wzgardę dóbr prezmiających, satysfakcją w niewinności Monitor 1772
1 to widzieć się daie przez wstręt naturalny od zniszczenia, nadzieię [nadzieja:subst:sg:acc:f] coraz wzrastaiącą, wzgardę dobr prezmiiaiących, satysfakcyą w niewinności Monitor 1772
2 wieki! Odgłos wewnętrzny sprzeciwia się temu, i podchlebną nadzieję [nadzieja:subst:sg:acc:f] wspiera tym mocniejszemi dowody, ile że na fundamencie wyroków Monitor 1772
2 wieki! Odgłos wewnętrzny sprzeciwia się temu, y podchlebną nadzieię [nadzieja:subst:sg:acc:f] wspiera tym mocnieyszemi dowody, ile że na fundamencie wyrokow Monitor 1772
3 szukać pociechy w utrapieniu, niźli się próżnie uganiać za nadzieją [nadzieja:subst:sg:inst:f] szczęścia. Ukontentowanie i spokojność wewnętrzna najwyższym jest stopniem ludzkiego Monitor 1772
3 szukać pociechy w utrapieniu, niźli się prożnie uganiać za nadzieią [nadzieja:subst:sg:inst:f] szczęścia. Ukontentowanie y spokoyność wewnętrzna naywyższym iest stopniem ludzkiego Monitor 1772
4 rezygnowała na wolą starszych, żyłam jednak w słodkiej nadziei [nadzieja:subst:sg:loc:f] , kiedykolwiek pragnienia moje swój skutek wezmą. Nie Monitor 1772
4 rezygnowała na wolą starszych, żyłam iednak w słodkiey nadziei [nadzieja:subst:sg:loc:f] , kiedykolwiek pragnienia moie swoy skutek wezmą. Nie Monitor 1772
5 płaczem dał jej zbawienne napo- mnienie, ażeby mocną mając nadzieję [nadzieja:subst:sg:acc:f] w dobroci Boskiej, i żal z śmierci amanta niegdyś Monitor 1772
5 płaczem dał iey zbawienne napo- mnienie, ażeby mocną maiąc nadzieię [nadzieja:subst:sg:acc:f] w dobroci Boskiey, y żal z śmierci amanta niegdyś Monitor 1772
6 osoby; jeżelibyśmy na koniec chcieli służyć Ojczyźnie bez nadziei [nadzieja:subst:sg:gen:f] nadgrody a z pewną stratą. Podobno takowe uwagi upokorzyły Monitor 1772
6 osoby; ieżelibyśmy na koniec chcieli służyć Oyczyźnie bez nadziei [nadzieja:subst:sg:gen:f] nadgrody á z pewną stratą. Podobno takowe uwagi upokorzyły Monitor 1772
7 Pana. Czego wszytkiego utwierdzać nie może jedno Fortuna przezancej nadzieje [nadzieja:subst:sg:gen:f] i pomyślnych pociech. Stojąc tedy i zacni Rodzice w SpiżAkt 1638
7 Pána. Czego wszytkiego vtwierdzáć nie może iedno Fortuná przezancey nádźieie [nadzieja:subst:sg:gen:f] y pomyślnych poćiech. Stoiąc tedy y zacni Rodźice w SpiżAkt 1638
8 za pomocą Bożą gotów nigdy ustawać nie będzie/ pewną nadzieję [nadzieja:subst:sg:acc:f] mając/ że i stąd zacnego W. M. SpiżAkt 1638
8 pomocą Bożą gotow nigdy vstawáć nie będźie/ pewną nádźieię [nadzieja:subst:sg:acc:f] máiąc/ że y ztąd zacnego W. M. SpiżAkt 1638
9 siła. A na ten czas kiedy mu wspomina na nadzieję [nadzieja:subst:sg:acc:f] przed inszemi wyskoczyć Fortuna każe życzy sobie tego abyś SpiżAkt 1638
9 śiłá. A ten cżás kiedy mu wspomina na nadźieię [nadzieja:subst:sg:acc:f] przed inszemi wyskocżyć Fortuná káże życży sobie tego ábyś SpiżAkt 1638
10 uznać/ a niżeli uznawszy/ onego nagle a nad nadzieję [nadzieja:subst:sg:acc:f] i spodziwanie rychlej pozbyć. Ale co już mówić mamy SpiżAkt 1638
10 vznáć/ á niżeli vznawszy/ onego nagle á nád nádźieię [nadzieja:subst:sg:acc:f] y spodźiwánie rychley pozbyć. Ale co iuż mowić mamy SpiżAkt 1638