, nie tylko sen, żywot mi zwycięża. „Jużci widzę, że w brogu; czy we wsi, czy w mieście?” „Podpiłeś Waszmość sobie na wczorajszym feście, Wadziłeś się, a kto się po pijanu wadzi, Musi się tam i panu dostać, i czeladzi. Narobiłeś, nagadał, nadrwił na trzy zbyty, Ledwieśmy cię pod ten bróg wetkali przykryty. Nigdyś nie postępował po pijanu marniej, Woźniceś wygnał z stajnie, kucharki z piekarni.” „Cyt, bodaj cię zabito!” A chłopiec: „O to mniej, Ale się każdy swojej zniewagi upomni.
Rozdałeś Waszeć
, nie tylko sen, żywot mi zwycięża. „Jużci widzę, że w brogu; czy we wsi, czy w mieście?” „Podpiłeś Waszmość sobie na wczorajszym feście, Wadziłeś się, a kto się po pijanu wadzi, Musi się tam i panu dostać, i czeladzi. Narobiłeś, nagadał, nadrwił na trzy zbyty, Ledwieśmy cię pod ten bróg wetkali przykryty. Nigdyś nie postępował po pijanu marniej, Woźniceś wygnał z stajnie, kucharki z piekarni.” „Cyt, bodaj cię zabito!” A chłopiec: „O to mniej, Ale się każdy swojej zniewagi upomni.
Rozdałeś Waszeć
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 19
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
ta, że jako status popularis nierządowi podległy jest, tak też vicissim bardziej, niż status Monarchicus suspicjami narabia. Jakby pokazywał, jako łatwo damnificare ten skarb, gdzie wolność i dobrych, i złych okrywa. Tak też wolno obmawiać i Podskarbiego, albo przynajmniej za swoje pieniądze, który wszyscy contribuimus nałajać się go, i nagadać się. Jest tej natury rerum publicarum piękny obraz w jednej historyj Rzymskiej. Był w niej kwestorem, albo Podskarbim podciwy nader jeden człowiek, który ile się razy rachował, tyle miał kłopotów; że ledwo kiedy wyrachował się mógł, i to łzami prawie i potem skropiwszy Regestra, egzaminował się coby to za przyczyna była
ta, że iáko status popularis nierządowi podległy iest, ták też vicissim bardźiey, niż status Monarchicus suspicyami nárabia. Jákby pokazywał, iáko łatwo damnificare ten skarb, gdźie wolność y dobrych, y złych okrywa. Ták też wolno obmawiać y Podskarbiego, álbo przynaymniey zá swoie pieniądze, ktory wszyscy contribuimus náłaiać się go, y nágadać się. Jest tey nátury rerum publicarum piękny obraz w iedney historyi Rzymskiey. Był w niey kwestorem, álbo Podskarbim podćiwy náder ieden człowiek, ktory ile się rázy ráchował, tyle miał kłopotow; że ledwo kiedy wyráchował się mogł, y to łzami prawie y potem skropiwszy Regestrá, exáminował się coby to zá przyczyná byłá
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 135
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
a niżeli nad nim i nad pomocnikami jego, przywiedli (gdyż jako tenże Aug. Z. pięknie movvi, magis mala facientibus, quā mala patientib[...] condolere debemus) ale dla tego abyś dusze swej, i drugich nie zarażał: wierząć, abo drugim za prawdę udając, to co ten Pleban zeswym słuchaczem, nagadał, żebyś wsądzeniu rzeczy tych wykonał on mandat Pański Exodi 23. Non sequeris turbā adfaciendummalum, nec in iudicio plurimorū acquiesces sententie, ut a vero deujes, Przemowa Przedmowa Przemowa Przemowa Przemowa RESPONS NA Dyskurs PLEBAŃSKI GRATIS NAZWANY, którym Szkołom Krakowskim Kolegium Jezuickiego przeszkodzić usiłował. Pierwsza Część. Rozdział PIERWSZY Pierwszy dowód Plebański że się
á niżeli nad nim y nad pomocnikami ie^o^, przywiedli (gdysz iako tęnże Aug. S. pięknie movvi, magis mala facientibus, quā mala patientib[...] condolere debemus) ale dla tégo abyś dusze swey, y drugich nie zarażał: wierząć, abo drugim za prawdę vdaiąc, to co ten Pleban zèswym słuchaczęm, nagadał, żebyś wsądzęniu rzeczy tych wykonáł on mandat Pański Exodi 23. Non sequeris turbā adfaciendummalum, nec in iudicio plurimorū acquiesces sententiae, vt á vero deuies, Przemowa Przedmowa Przemowá Przemowá Przemowá RESPONS NA DISCVRS PLEBANSKI GRATIS NAZWANY, ktorym Szkołom Krákowskim Collegium Iezuickiego przeszkodzić vsiłował. Pierwsza Część. ROZDZIAL PIERWSZY Pierwszy dowod Plebanski że się
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 10
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Pokoj ludziom dobrej woli, Już dziś koniec jest niewoli.
Złote lata nastąpiły, Niebiosa się odnowiły, Co były przedtym zamknione, Już są ludziom otworzone.
RYCZYWÓŁ Przebóg, bracia! Jasność mnie srogośna zaćmiła, Żem się porwać aż musiał, tak mi przeraziła Oczy!
KLIMEK Ej, spij! Bodaś się ostatnie nagadał, Ryczywole, alboć cię zły człek nam tu nadał.
RYCZYWÓŁ Wżdyć to patrzyć nie mogę, co mnie coś zaćmiło! Cosiem widział dziwnego!
KLIMEK Bo się to łysnęło.
RYCZYWÓŁ Wżdyć to długo świeciło, jakby się otwarło Niebo i zaś się znowu dopiero zaparło.
KLIMEK Czy cię nieszczęście dało, że
Pokoj ludziom dobrej woli, Już dziś koniec jest niewoli.
Złote lata nastąpiły, Niebiosa się odnowiły, Co były przedtym zamknione, Już są ludziom otworzone.
RYCZYWÓŁ Przebóg, bracia! Jasność mie srogośna zaćmiła, Żem się porwać aż musiał, tak mi przeraziła Oczy!
KLIMEK Ej, spij! Bodaś się ostatnie nagadał, Ryczywole, alboć cie zły człek nam tu nadał.
RYCZYWÓŁ Wżdyć to patrzyć nie mogę, co mie coś zaćmiło! Cosiem widział dziwnego!
KLIMEK Bo się to łysnęło.
RYCZYWÓŁ Wżdyć to długo świeciło, jakby się otwarło Niebo i zaś się znowu dopiero zaparło.
KLIMEK Czy cie nieszczęście dało, że
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 240
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
. wierząc w Boga/ nie mowciesz że trzej Bogowie są/ gdyż jeden tylko jest Bóg/ który syna nie ma. Toż we wszytkim Alkoranie gada/ że jeden Bóg jest/ a Boga jednego we trzech osobach niechce znać/ bo mu się także zdadzą trzej Bogowie/ jako się też P. M. nagadał. A przecię śmie mówić/ że żaden Turczyn z nimi nie wierzy: oto i tak wierzą/ i tak wierzą/ i tak mówią/ jako P. M. mówi.
Skądże mu to/ że się w tego Mahometa tak sprosnie przewierzgnął? Wymawia się naprzód tym/ że tego wyznania o Bogu w Trójcy jedynym
. wierząc w Bogá/ nie mowćiesz że trzey Bogowie są/ gdyż ieden tylko iest Bog/ ktory syná nie ma. Toż we wszytkim Alkoranie gada/ że ieden Bog iest/ á Bogá iednego we trzech osobách niechce znáć/ bo mu się tákże zdádzą trzey Bogowie/ iáko się też P. M. nágadał. A przećię śmie mowić/ że żaden Turczyn z nimi nie wierzy: oto y ták wierzą/ y ták wierzą/ y ták mowią/ iáko P. M. mowi.
Skądże mu to/ że się w teg^o^ Máhometá ták sprosnie przewierzgnął? Wymawia się naprzod tym/ że tego wyznánia o Bogu w Troycy iedynym
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 8
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
swoje zatracenie. Jako na przykład/ słowa Syna Bożego/ kiedy powiedział: Wierzycie w Boga/ wierzciesz też w mię: któremi słowy każe w się wierzyć wiarą taką/ jaką wierzymy w Boga jedynego. Nie mogąć/ zaprzeć tych słów/ żeby się przecię zdali wierzyć chocia nie wierzą/ nawymyślali onych potwornych wykładów/ a nagadawszy siła o wierze/ ażci musieli się wynurzyć że nie tak wierzą jako w Boga jedynego ale jako w człowieka świętego/ abo jako posłowi Bożemu. A słowa Syna Bożego/ drugimi słowy chcą wywrócić/ kiedy mówi: Kto w mię wierzy nie w mię wierzy ale w tego który mię posłał. Tu Pan Jezus sam
swoie zátrácenie. Iáko ná przykład/ słowá Syná Bożego/ kiedy powiedźiał: Wierzyćie w Bogá/ wierzćiesz też w mię: ktoremi słowy każe w się wierzyć wiárą táką/ iáką wierzymy w Bogá iedynego. Nie mogąć/ záprzeć tych słow/ żeby się przećię zdáli wierzyć choćia nie wierzą/ náwymyśláli onych potwornych wykłádow/ á nágadawszy śiłá o wierze/ áżći muśieli się wynurzyć że nie ták wierzą iáko w Bogá iedynego ále iáko w człowieká świętego/ ábo iáko posłowi Bożemu. A słowa Syná Bożego/ drugimi słowy chcą wywroćić/ kiedy mowi: Kto w mię wierzy nie w mię wierzy ále w tego ktory mię posłał. Tu Pan Iezus sam
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 58
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
ojca winnismy/ sercem/ usty/ upadaniem przed nim: aż się też uskarża/ że mu krzywdę czynią/ ci którzy inaczej rozumieją o nim: co każdy czytając i słysząc/ rozumiałby że to żywa prawda. Alić kiedy przyszło na examen, ona obłuda ziąwszy maszkare/ wszytkę nieszczerość swoję odkrywa; bo namówiwszy/ nagadawszy tak wiele o tej czci boskiej/ bał się podobno żeby co nazbyt w tej czci nie przebrał/ począł zamierzać i określać tę cześć boską Chrystusowi powinną. Takie tedy eksceptie daje/ że chocia cześć boską Chrystusowi oddają/ tedy nie tak jako stwórcy swemu abo Bogu nawyzszemu/ i nie też cześć boską ma Pan Jezus ze
oycá winnismy/ sercem/ vsty/ vpádániem przed nim: áż się też vskarża/ że mu krzywdę czynią/ ći ktorzy ináczey rozumieią o nim: co káżdy czytáiąc y słysząc/ rozumiałby że to żywa prawdá. Alić kiedy przyszło ná examen, oná obłudá ziąwszy mászkáre/ wszytkę nieszczerość swoię odkrywa; bo námowiwszy/ nágadawszy ták wiele o tey czći boskiey/ bał się podobno żeby co názbyt w tey czći nie przebrał/ począł zámierzáć y okryśláć tę cześć boską Chrystusowi powinną. Tákie tedy exceptie dáie/ że choćia cześć boską Chrystusowi oddáią/ tedy nie ták iáko stworcy swemu ábo Bogu nawyzszemu/ y nie też cześć boską ma Pan Iezus ze
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 59
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
że jednym krokiem nie ustąpię I choć by mię tu przy niewinności mojej miało co potkać prosić się ani lękać nie będę Rozumnego słuchając Poety zdania Nescia mens Fraudum Inculpataeque integra vitae Scommata Nullius , Nullius arma timet Omnia Contemnit, ventis velut obvia Rupes Mendacesque Sonos Unius Assis habet .
Niech się niecnotliwy ucieszy tym że się o cnotliwego nagada poczciwości. Niech i ten który Istotną spodziewa się ukontentować Rzeczywistością płonną ad praesens zabawi się nadzieją. Byle go ta nadzieja w lekkomyślną nie wprowadziła konfuzyją.
Meum est nie lękliwą fantazyją Mądrego, Antecedanei saeculi Naśladować sentymentu
Qui sapis ad vitam sapias , Gere conscia recti Pectora nec trepitu commoveare levi
Jako Nie było tak i teraz żadnego
że iednym krokiem nie ustąpię I choc by mię tu przy niewinnosci moiey miało co potkać prosić się ani lękac nie będę Rozumnego słuchaiąc Poety zdania Nescia mens Fraudum Inculpataeque integra vitae Scommata Nullius , Nullius arma timet Omnia Contemnit, ventis velut obvia Rupes Mendacesque Sonos Unius Assis habet .
Niech się niecnotliwy ucieszy tym że się o cnotliwego nagada poczciwosci. Niech y ten ktory Istotną spodziewa się ukontentować Rzeczywistoscią płonną ad praesens zabawi się nadzieią. Byle go ta nadzieia w lekkomyslną nie wprowadziła konfuzyią.
Meum est nie lękliwą fantazyią Mądrego, Antecedanei saeculi Nasladowac sentymentu
Qui sapis ad vitam sapias , Gere conscia recti Pectora nec trepitu commoveare levi
Iako Nie było tak y teraz żadnego
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 145
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
widełkach, i mówię. Rekolliguj się jeno jeżeli nie masz tego Rozumu albo kaz się komu nauczyć co to jest za powaga którą nasobie każdy poseł nosi ze to jest Publica Persona ze to dwóch Majestatów i dwóch Monarchii praeeminencyjej w swojej reprezentuje osobie tego. do kogo idzie i tego od kogo idzie. Takci dopiero nagadawszy się poszli. A tu wyganiaj konie powyganiano na ulicę, swoje powprowadzono wozy nadeszły stanęlismy Az tu jaki taki idzie łap za kulbaki za rządziki za strzelbę z kołków Posłałem do Burmistrza jeżeli nie brał mieczem po szyjej to go pewnie nie minie i Mandat najdalej Tygodnia będzie miał z Całym Miastem jeżeli mi nie będzie wygoda i
widełkach, y mowię. Rekolliguy się ięno iezeli nie masz tego Rozumu albo kaz się komu nauczyć co to iest za powaga ktorą nasobie kozdy poseł nosi ze to iest Publica Persona ze to dwoch Maiestatow y dwoch Monarchiey praeeminencyiey w swoiey reprezentuie osobie tego. do kogo idzie y tego od kogo idzie. Takci dopiero nagadawszy się poszli. A tu wyganiay konie powyganiano na ulicę, swoie powprowadzono wozy nadeszły stanęlismy Az tu iaki taki idzie łap za kulbaki za rządziki za strzelbę z kołkow Posłałęm do Burmistrza iezeli nie brał mieczem po szyiey to go pewnie nie minie y Mandat naydaley Tygodnia będzie miał z Całym Miastem iezeli mi nie będzie wygoda y
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 167v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
prosi strzemienia się chwyta żadnym sposobem. Złą macie Zonę Panie nie chcę, nie chcę pojechał. Potkał się z królową nawracaj nic tu po nas. Przyjechawszy do Rawy król w śmiech królowa w gniew. A, kazała bym ją tak. król rzecze nietrzeba tak. Niech się Ukrzywdzony przynajmniej tym ucieszy co się nagada. Ale Dla Boga niech kto oznajmi Lubomirskiemu żeby się z nami przeprosił boć już nas o tę Wojnę i baby konfundują Tedy była tak rezolutka owa baba nałajawszy królowi przyjechała do Niego nazajutrz i prosiła o Audiencyją, kazawszy o sobie powiedzie ze ta szlachcianka do której domu król JoMSC niechciał z konia zsiec prosi żeby się
prosi strzemienia się chwyta zadnym sposobem. Złą macie Zonę Panie nie chcę, nie chcę poiechał. Potkał się z krolową nawracay nic tu po nas. Przyiechawszy do Rawy krol w smiech krolowa w gniew. A, kazała bym ią tak. krol rzecze nietrzeba tak. Niech się Ukrzywdzony przynaymniey tym ucieszy co się nagada. Ale Dla Boga niech kto oznaymi Lubomirskiemu zeby się z nami przeprosił boc iuz nas o tę Woynę y baby konfunduią Tedy była tak rezolutka owa baba nałaiawszy krolowi przyiechała do Niego nazaiutrz y prosiła o Audyencyią, kazawszy o sobie powiedzie ze ta szlachcianka do ktorey domu krol IoMSC niechciał z konia zsiec prosi zeby się
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 199
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
