czynicie góry i pagórki/ czemu się z miejsc waszych nie ruszycie? Pan wielki następuje/ drży pod nogami jego niebo/ czemu ziemia nie ma wyskoczyć? Filary niebieskie zadrżały. Ale co ja na góry wołam i pagórki? Znają one Pana/ już to uczyniły. Bo gdy deptane były nogą Bogarodzice/ która one z ukwapliwością przechodziła/ jako owieczki jakie wyskakały z miejsc swoich od radości. Jako i kiedy to było/ nauczy nas Wojciech ś. w pieśni swojej/ której ostatek mam wolą teraz odprawić/ w imię Pańskie. Ni srebrem/ ni złótem/ Nas diabłu odkupił: Swą mocą zastąpił. Ciebie dla człowiecze Dał Bóg przekłoć sobie
czynićie gory y págorki/ czemu się z mieysc wászych nie ruszyćie? Pan wielki nástępuie/ drży pod nogámi iego niebo/ czemu ziemiá nie ma wyskoczyć? Filary niebieskie zádrżáły. Ale co ia ná gory wołam y págorki? Znáią one Páná/ iuż to vczyniły. Bo gdy deptáne były nogą Bogárodźice/ która one z vkwápliwośćią przechodźiłá/ iáko owieczki iákie wyskakáły z mieysc swoich od rádośći. Iáko y kiedy to było/ náuczy nas Woyćiech ś. w pieśni swoiey/ ktorey ostátek mam wolą teraz odpráwić/ w imię Páńskie. Ni srebrem/ ni złótem/ Nas dyabłu odkupił: Swą mocą zástąpił. Ciebie dla człowiecze Dał Bog przekłoć sobie
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 19
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
