posieczone razami wiecznie uspokoił. Z-tego mało co wytchnąwszy niewczasu/ albo raczej igrzyskiem go nazowię/ mieliśmy na się Mocarzów z-świeżej potrzeby nad Grafem N. jako oni rozumieli wygranej nadętych/ których też chcąc bez szkody swej uplenić/ (bo dostało się języka na obóz nasz uderzyć uchwalili/ w-którym nad zwyczaj daliśmy naniecić ognie/ aby całego pułku tego/ i rozgoszczenie nasze ukazywali) sami po stronach zapadliśmy/ a ciurom być pogotowiu/ i odstrzeliwać się kazano/ i posiłkami podsycono. Tak się stało że nastąpili na obóz: oto przecię/ acz nie bez szkody swych/ i już byli go poczęli otrzymywać/ a w-tym
pośieczone rázámi wiecznie uspokoił. Z-tego máło co wytchnąwszy niewczásu/ álbo raczey igrzyskiem go názowię/ mieliśmy na się Mocarzow z-świeżey potrzeby nad Grafem N. iáko oni rozumieli wygráney nádętych/ ktorych też chcąc bez szkody swey uplenić/ (bo dostáło się ięzyká na oboz nász uderzyć uchwalili/ w-ktorym nad zwyczay dáliśmy nániećić ognie/ áby cáłego pułku tego/ i rozgoszczenie násze ukázywáli) sámi po stronách západliśmy/ á ćiurom być pogotowiu/ i odstrzeliwáć się kazano/ i pośiłkámi podsycono. Ták się stało że nástąpili ná oboz: oto przećię/ ácz nie bez szkody swych/ i iuż byli go poczęli otrzymywáć/ á w-tym
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 79
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Mieście. Miało te Miasto być zgubione za Sardanapala Monarchy, Niewieściucha, wielu Państw Pana. a scelerów Niewolnika Lecz ad praedycationem Jonasza, pokutującego z Niniwitami, konserwowane, ale post relapsum Króla w takież jak i pierwsze były nieprawości, przez Babilończyków i Medów ciężko zrujnowane. W ten czas Sardanapal potężny wpośród Miasta stos ognia nanieciwszy, Skarby i Metresy wprzód, potym siebie na stos rzucił, in hoc se tantum Virum praestans, zawsze alias Niewieściuch kądzielą się bawiący. Naostatek od Nabuchodo- o Rzeczypospolitej, którą zdobią Miasta Wielkie.
nozora Starszego Chaldejczyka, i od Cjaraksa Medejczyka wzięte podczas dobrej chwili Niniwitów w murach ufających, Teste Diodoro Siculo, cale
Mieście. Miało te Miasto bydź zgubione za Sardanapála Monarchy, Niewieściucha, wielu Państw Pana. á scelerow Niewolnika Lecz ad praedicationem Ionasza, pokutuiącego z Niniwitami, konserwowane, ale post relapsum Krola w takież iak y pierwsze były nieprawości, przez Babylończykow y Medow cięszkò zruynowane. W ten czas Sardanapal potężny wposrzod Miasta stos ognia nánieciwszy, Skarby y Metresy wprzod, potym siebie na stos rzucił, in hoc se tantum Virum praestans, záwsze alias Niewieściuch kądzielą się bawiący. Naostatek od Nabuchodo- o Rzeczypospolitey, ktorą zdobią Miasta Wielkie.
nozora Starszego Chaldeyczyka, y od Cyaraxa Medeyczyka wzięte podcżas dobrey chwili Niniwitow w murach ufaiących, Teste Diodoro Siculo, cale
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 421
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
śpiewaków, i różnych ludzi, którzy mową i śpiewaniem, magnifikują, wychwalają wszytkie żony nieboszki, które żywe będąc, na stusach ognistych mężów swoich, swoje miały katafalki, do takowejże akcyj i tę wdowę zachęcając. Więc ona dnia trzeciego ubrana bogato, idzie na pogorzelisko nieboszczyka męża, gdzie i dla niej ogień wielki naniecą: tam wstępuje na sugest, albo słup, animuje obecne Matrony, do podobnego mężom oświadczenia się z miłością, rozbiera się z klejnotów, szat, rozdaje przyjaciółom, tak obnażona obejdzie słup trzy razy, potym wziąwszy na głowę naczynie z masłem, obraca się ku słońcu, Bożkom się poleca, na ostatek ogniowi się pokłoniwszy
spiewákow, y rożnych ludźi, ktorzy mową y spiewaniem, magnifikuią, wychwálaią wszytkie żony nieboszki, ktore żywe będąc, ná stusach ognistych mężow swoich, swoie miały kátafalki, do tákoweyże akcyi y tę wdowę záchęcaiąc. Więc oná dnia trzeciego ubrána bogato, idźie ná pogorzelisko nieboszczyká męża, gdźie y dla niey ogień wielki nániecą: tám wstępuie ná sugest, albo słup, animuie obecne Matrony, do podobnego mężom oświadczenia się z miłością, rozbierá się z kleynotow, szát, rozdaie przyiáciołom, ták obnáżoná obeydźie słup trzy razy, potym wźiąwszy na głowę náczynie z másłem, obráca się ku słońcu, Bożkom się poleca, ná ostátek ogniowi się pokłoniwszy
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 599
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
że dla nich ludzie poginęli: Ipsi videntes sic admirati sunt, conturbati sunt, comoti sunt, tremor apprehendit eos. Skakali drudzy uciekając przez płot: także i napotym choć praktyki czynić będą/ nic nie osięgną/ do żadnego efektu nie przydą/ tak też powiedziano: Non congregabo conuenticula eorum. Owszem więtsza waśń na się naniecą/ skąd frasunku i szkód nąbędą/ jako napisano: Dominus in ira sua conturbabit eos, etc. Psal: 13. Jonatas zmartwychwstał. Psal: 5. Psal: 15. Psal: 2.
P. Zle to czynią/ że Katoliki/ a mianowicie kapłany na się waśnią/ bo kapłani są dusz ludzkich Doktorami
że dla nich ludzie poginęli: Ipsi videntes sic admirati sunt, conturbati sunt, comoti sunt, tremor apprehendit eos. Skakáli drudzy vćiekáiąc przez płot: tákże y nápotym choć práktyki czynić będą/ nic nie ośięgną/ do żadnego effektu nie przydą/ ták też powiedziano: Non congregabo conuenticula eorum. Owszem więtsza waśń ná się nániecą/ skąd frásunku y szkod nąbędą/ iáko nápisano: Dominus in ira sua conturbabit eos, etc. Psal: 13. Ionáthás zmartwychwstał. Psal: 5. Psal: 15. Psal: 2.
P. Zle to czynią/ że Kátholiki/ á miánowićie kápłany ná się waśnią/ bo kápłani są dusz ludzkich Doktorámi
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 24
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
