ŚWIAT PO CZĘŚCI PRZEJŻRZANY OCHOTA ŚWIATA
Ej, świecie, świecie! Co li to ty umisz? Tu jesz, tu pijesz, ni wiatr jaki szumisz,
Tu drwisz, szalejesz, owego nicujesz, Ów karmi, poi, ty z niego dworujesz. Niech czyja będzie największa ochota — Znajdzie co przecię naganie, niecnota. DYSKURS Z PANEM UBOGIEGO
Pan z panem głupie Dyskurował wiele. Ubogi mądry wtrąci się w to śmiele: „Nie tak to — rzecze — Dyskurują, panie!” Pan mu da w gębę
ŚWIAT PO CZĘŚCI PRZEJŻRZANY OCHOTA ŚWIATA
Ej, świecie, świecie! Co li to ty umisz? Tu jesz, tu pijesz, ni wiatr jaki szumisz,
Tu drwisz, szalejesz, owego nicujesz, Ów karmi, poi, ty z niego dworujesz. Niech czyja będzie największa ochota — Znajdzie co przecię naganie, niecnota. DYSKURS Z PANEM UBOGIEGO
Pan z panem głupie dyszkurował wiele. Ubogi mądry wtrąci się w to śmiele: „Nie tak to — rzecze — dyszkurują, panie!” Pan mu da w gębę
Skrót tekstu: BratŚwiatBar_II
Strona: 194
Tytuł:
Świat po części przejźrzany
Autor:
Daniel Bratkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
. Z WIELKIM BRZUCHEM
Po usarsku się nosisz, wykręcasz obuchem, A tyś ciężka niewiasta z tym więlkosnym brzuchem. Pódźże stąd między baby, tam czekaj połogu! Weź kądziel, prządźże, moja, siadszy w pieca rogu. DO ZOILA
Gdy nabardziej gadają, wtenczas dysputujesz, Cudze pisma i rytmy poprawiasz, nicujesz, Sam zadawasz kwestyje, sam je rozwiązujesz. Umilkły. Powiedz: cudze wiersze czem szkalujesz?
. Z WIELKIM BRZUCHEM
Po usarsku się nosisz, wykręcasz obuchem, A tyś ciężka niewiasta z tym więlkosnym brzuchem. Pódźże stąd między baby, tam czekaj połogu! Weź kądziel, prządźże, moja, siadszy w pieca rogu. DO ZOILA
Gdy nabardziej gadają, wtenczas dysputujesz, Cudze pisma i rytmy poprawiasz, nicujesz, Sam zadawasz kwestyje, sam je rozwiązujesz. Umilkły. Powiedz: cudze wiersze czem szkalujesz?
Skrót tekstu: PrzetObBar_I
Strona: 400
Tytuł:
Postny obiad abo zabaweczka
Autor:
Hiacynt Przetocki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1653
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1653
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
. Skarżysz żem czapki nie zdjął/ tyś był bez biretu/ Cóż byś za czapkę oddał? ciężka cześć bez wetu.
Ćiało. Niewiem i to u Boga jakoby być miało: O Duszę nic niedbamy/ a wszytko o ciało. Chwała. Tam chwalisz gdzie nalano Garło/ garść napchano. Nicujesz i opacznie gdzieć nic niepodano. Ma widzę Diogenes Cynik swe Sektarze/ Stychże piesków pochlebcy z których i szczekarze. Nie szczyp gdzie nie dopuszcza dawania dostatek/ Jeśliż masz kogo chwalić/ ludzie chwal nie datek.
Chustka. Adam rolą a Ewa domem się bawiła/ Córka na miejscu chustki dla braciszków szyła:
. Skárzysz żem czapki nie zdiął/ tyś był bez biretu/ Coż byś zá czapkę oddał? ćiężka cześć bez wetu.
Ćiało. Niewiem y to v Bogá iákoby być miáło: O Duszę nic niedbamy/ á wszytko o ćiało. Chwałá. Tám chwalisz gdźie nalano Gárło/ garść nápchano. Nicuiesz y opacznie gdźieć nic niepodano. Ma widzę Diogenes Cynik swe Sektarze/ Stychże pieskow pochlebcy z ktorych y szczekárze. Nie szczyp gdźie nie dopuszcza dawánia dostátek/ Ieślisz masz kogo chwalić/ ludźie chwal nie dátek.
Chustká. Adam rolą á Ewá domem śię bawiła/ Corká ná mieyscu chustki dla braćiszkow szyła:
Skrót tekstu: JagDworz
Strona: Aiiiv
Tytuł:
Dworzanki
Autor:
Serafin Jagodyński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
