/ a czoło/ nozdrza/ ogon/ grzywa/ nogi wszytkie białe/ która odmiana zaprawdę i rzadka bywa/ i na pojźrzeniu piękna/ Włoszy ją nazywają Vbero, a naszy słojorowatym/ inszego nazwiska nie mając. Tacy z ozdobności swej podobność cnoty za sobą ciągną/ wszakoż aby zbytnią dużość mieć mogły/ ku wierzeniu niepochopna/ propter humorem phlegmaticum occupantem extrema, gdzie nawiętszej mocy potrzeba. Widane bywają różnie i dziwnie pomieszane sierści zwłaszcza u koni podlejszych/ ale o tym rozbierać długo/ czas tracić próżno. Jam też widział jenochodnika stada książęcia de Bisogniano, z królestwa Neapolitańskiego/ wielce dziwnej maści i różnej/ bo sam z natury bieluchny był
/ á czoło/ nozdrzá/ ogon/ grzywá/ nogi wszytkie białe/ ktora odmiáná záprawdę y rzadka bywa/ y ná poyźrzeniu piękna/ Włoszy ią názywáią Vbero, á nászy słoiorowátym/ inszego nazwiská nie máiąc. Tácy z ozdobnośći swey podobność cnoty zá sobą ćiągną/ wszákoż áby zbytnią dużość mieć mogły/ ku wierzeniu niepochopna/ propter humorem phlegmaticum occupantem extrema, gdźie nawiętszey mocy potrzebá. Widáne bywáią rożnie y dźiwnie pomieszáne śierśći zwłaszczá v koni podleyszych/ ále o tym rozbieráć długo/ czás tráćić prożno. Iam też widźiał ienochodniká stádá kśiążęćiá de Bisogniano, z krolestwá Neápolitáńskiego/ wielce dźiwney máśći y rożney/ bo sam z nátury bieluchny był
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Bijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
.
Koń płaskiego grzbietu i zadu/ duży/ trwały/ i do skoków dobry. Kości zaś ostrej/ którą świnią nazywają/ słabego biegu/ nie pracowity/ acz bywa żartkim z miejsca.
Koń karku wyniosłego/ dużym w przedzie/ trwałym/ i do skoków sposobnym/ ale nieco przytępszym bywa/ i do biegu długiego niepochopnym. Szyje zasię cienkiej/ taki do biegu podobny.
Koń który jądra małe ma/ abo one w się rad wciąga i kryje/ bywa pochopnym do wszytkiego/ rączym/ i barzo długo żyjącym.
Wszytkie te znaki i wzwyż pomienione przymioty na palcach umiejąc/ nie już przedsię dla tego zupełne zdanie swe wydać możesz/ aż
.
Koń płáskiego grzbietu y zádu/ duży/ trwáły/ y do skokow dobry. Kośći záś ostrey/ ktorą świnią názywáią/ słábego biegu/ nie prácowity/ ácz bywa żártkim z mieyscá.
Koń kárku wyniosłego/ dużym w przedźie/ trwáłym/ y do skokow sposobnym/ ále nieco przytępszym bywa/ y do biegu długiego niepochopnym. Szyie zásię ćienkiey/ táki do biegu podobny.
Koń ktory iądrá máłe ma/ ábo one w śię rad wćiąga y kryie/ bywa pochopnym do wszytkiego/ rączym/ y bárzo długo żyiącym.
Wszytkie te znáki y wzwysz pomienione przymioty ná pálcách vmieiąc/ nie iuż przedsię dla tego zupełne zdánie swe wydáć możesz/ áż
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Biv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
