z synem wykonała, nakazuje, aby p. Stanisław Dudek naprzod przy urzędzie odwołał, iż paniej Budzynce niesłusznie pomienione słowa zadał, i nie jest to nigdy prawda, aby była czarownicą i mowa moja, łubom to z nieostrozności wymówił, sławie jej szkodzie nic nie powinna, i owszem cokolwiek mówiłem, tom zle niepoczciwie mówił, to wszytko w swoją gębę biorę; po tej zas rewokacji i przywróceniu sławy, tak P. Budzynce, jako i jej synowi, przy urzędzie solenną deprekacją uczynić powinien, więzienie in instanti zasiesc i w nim aż do godziny 9tej w Niedzielę siedział, znowu po nabozenstwie od godziny pierwszej zasiadszy, aż do
z synęm wykonała, nakazuie, aby p. Stanisław Dudek naprzod przy urzędzie odwołał, iż paniey Budzynce niesłusznie pomienione słowa zadał, y nie iest to nigdy prawda, aby była czarownicą y mowa moia, łubom to z nieostroznosci wymowił, sławie iey szkodzie nic nie powinna, y owszem cokolwiek mowiłęm, tom zle niepoczciwie mowił, to wszytko w swoię gębę biorę; po tey zas rewokacyi y przywroceniu sławy, tak P. Budzynce, iako y iey synowi, przy urzędzie solenną deprekacyą uczynić powinien, więzienie in instanti zasiesc y w nim aż do godziny 9tej w Niedzielę siedział, znowu po nabozenstwie od godziny pierwszey zasiadszy, aż do
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 643
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
et fluxa corpora sunt aliena. Prędko się zmorduje/ i prędko ustanie/ a gdy wojny służyć nie będzie/ ani prawdziwym Synem. Abowiem Ojczyznę swą dopuści każdemu szarpać/ ani krzywdy jej mścić się będzie/ ale jako kłoda przy drodze sprochniała niepożyteczna leżeć będzie. Potym Luxuriat raro, noi bene pasta caro. To już niepoczciwie żyć będziesz: bez towarzysza nigdy/ żądzy cielesne dogadzając/ która zawsze zbyteczna być musi; A vsus Veneris immodicus, praeterquam quod vires resoluat, à quibus nutrimentum consicitur, multum excrementi et affluentiae humorum gignit in corpore. Nie tylko to/ ale jeszcze jako Eobanus Hessus wyrazniej powiada. Incontinentes citò senescunt, nec longe vite
et fluxa corpora sunt aliena. Prędko się zmorduie/ y prędko vstánie/ á gdy woyny służyć nie będzie/ áni prawdziwym Synem. Abowiem Oyczyznę swą dopuśći káżdemu szárpáć/ áni krzywdy iey mśćić się będzie/ ále iáko kłodá przy drodze sprochniáła niepożyteczna leżeć będzie. Potym Luxuriat raro, noi bene pasta caro. To iuż niepoczćiwie żyć będziesz: bez towárzyszá nigdy/ żądzy ćielesne dogadzáiąc/ ktora záwsze zbyteczna być muśi; A vsus Veneris immodicus, praeterquam quod vires resoluat, à quibus nutrimentum consicitur, multum excrementi et affluentiae humorum gignit in corpore. Nie tylko to/ ále iescze iáko Eobanus Hessus wyrázniey powiáda. Incontinentes citò senescunt, nec longae vitae
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: I4v
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
ruchomości zas po śmierci matki będą należeć do męża teraźniejszego i do dzieci jego, że zas taż Katarzyna, (lubo dawno), jako i Agnieszka Szpyrczyna, a najbardziej Józef Szpyrka, winny temu wszystkiemu: pierwsza, że nie dbając na swego Męża i na przysięgę małżeńską, z cudzym mężem smiała obcować niepoczciwie i niegodziwie, druga zas, że wiedziała o tym występku, a nie doniosła Dworowi i urzędowi wcześnie, a Szpyrka, że się poważał na tak wielki występek, tedy za karę, tak Spyrka, jako i zona jego, powinny będą zapłacić wzwyż wspomnione 20 tynfów. Przytym sam Szpyrka powinien odebrać plag pięć
ruchomosci zas po smierci matki będą należec do męża teraznieyszego y do dzieci iego, że zas taz Katarzyna, (lubo dawno), iako y Agnieszka Szpyrczyna, a naybardziey lozef Szpyrka, winny temu wszystkiemu: pierwsza, że nie dbaiąc na swego męza y na przysięgę małżeńską, z cudzym męzem smiała obcowac niepoczciwie y niegodziwie, druga zas, że wiedziała o tym występku, a nie doniosła Dworowi y urzędowi wczesnie, a Szpyrka, że się poważał na tak wielki występek, tedy za karę, tak Spyrka, iako y zona iego, powinny będą zapłacic wzwyz wspomnione 20 tynfow. Przytym sam Szpyrka powinien odebrac plag pięc
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 416
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
poddanym, poddanych przeciwko Panu. Ogniwo Nierozerwane Miłość A deo Regum stupator in superabilis Amor est cui stipendium Clementia penditur . Nie mam po Bogu inszego asyllum gdzie by się uskarżyć poniesionej krzywdy i komu by opowiedzieć opresyją jawnej Niewinności. Uczyniwszy mię zdrajcą odbierajią mi depozyt dobrej sławy która z zyciem pari passu ambulat Wiedzą wszyscy lubo mi niepoczciwie zarzucono a nie będzie ich tak wiele wiedziało jako się z tego wywiodę. Nihil interest utrum ferro , an verbo occidas . w których okazjach komu jest jawna moja Niewinność, do tego wołam tibi vindictam ponieważ kto wykroczy przeciwko bliźniego miłości ten samemu. Rebelizuje Bogu. Quod Deum Colat qui hominem Laedit .
Na te słowa moje
poddanym, poddanych przeciwko Panu. Ogniwo Nierozerwane Miłość A deo Regum stupator in superabilis Amor est cui stipendium Clementia penditur . Nie mam po Bogu inszego asyllum gdzie by się uskarzyć poniesioney krzywdy y komu by opowiedzieć oppressyią iawney Niewinnosci. Uczyniwszy mię zdraycą odbierajią mi depozyt dobrey sławy ktora z zyciem pari passu ambulat Wiedzą wszyscy lubo mi niepoczciwie zarzucono a nie będzie ich tak wiele wiedziało iako się z tego wywiodę. Nihil interest utrum ferro , an verbo occidas . w ktorych okazyiach komu iest iawna moia Niewinność, do tego wołam tibi vindictam poniewaz kto wykroczy przeciwko blizniego miłosci ten samemu. Rebellizuie Bogu. Quod Deum Colat qui hominem Laedit .
Na te słowa moie
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 149a
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
odbiera, Księża się żenią, ile razy chcą, Świeccy także wiele żon i nałożnic chowają, za popełnione zaś Cudzołóstwo wieprza daniem karzą, Mężczyzny tu są piękne stworzenie, osobliwie białegłowy kompleksyj, płci, bardzo delikatnej, piękne z młodu ale na starość zbytecznie są farbują, grzeczne, ludzkie, ale wiary niegodne, bo niepoczciwie żyjące, tak jako i mężczyzny, są zabójcy, złodzieje, cudzołożnicy, żenią się i z ciotkami, i z ciotecznemi siostrami. Małżeństwo u nich nie jest Sakrament, i kiedy się który żeni, zapłacić powinien taksę włożoną za Pannę większą, za wdowę mniejszą, a rozwodkę najmniejszą, i przed ślubem mają wszelką wolność
odbiera, Xiężá się żenią, ile rázy chcą, Swieccy tákże wiele żon y náłożnic chowáią, zá popełnione záś Cudzołostwo wieprzá dániem kárzą, Męszczyzny tu są piękne stworzenie, osobliwie białegłowy komplexyi, płci, bárdzo delikátney, piękne z młodu ále ná stárość zbytecznie są fárbuią, grzeczne, ludzkie, ále wiáry niegodne, bo niepoczciwie żyiące, ták iáko y męszczyzny, są záboycy, złodzieie, cudzołożnicy, żenią się y z ciotkámi, y z ciotecznemi siostrámi. Máłżeństwo u nich nie iest Sakráment, y kiedy się ktory żeni, zápłácić powinien táxę włożoną zá Pánnę większą, zá wdowę mnieyszą, á rozwodkę naymnieyszą, y przed slubem máią wszelką wolność
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 557
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
