zbawienia okradł/ i o zatracenie nas przyprawił. Ciężka to zaiste ślepota: a taka jaka człowieku nie bywa/ tylko od ciężko rozgniewanego Pana Boga dopuszczona.[...] Który sprawiedliwym swym sądem posyła tam skuteczność oszukania. gdzie abo podanej od niego prawdzie wierzyć niechcą: abo przyjętą i wierzoną/ za następem nieprawdy/ barziej zezwoliwszy wierzyć nieprawdziwie/ niż prawdziwie/ opuszczają. Podał nam Zyzani błędy i Herezje/ My je/ opuściwszy swoję prawdę/ miasto Ewanielskiej nauki przyjęli. Czego na pokaranie/ posłał nam Bóg skuteczność oszukania Filaleta: przyjęlismy i tego. Tak zaiste z tymi dziać się zwykło/ którzy w zbawiennych sprawach poziewając chodzą, i gdzie głowa chodzi za
zbáwienia okradł/ y o zátrácenie nas przypráwił. Ciężka to záiste ślepotá: á táka iáka człowieku nie bywa/ tylko od ćięszko rozgniewánego Páná Bogá dopuszcżona.[...] Ktory spráwiedliwym swym sądem posyła tám skuteczność oszukánia. gdźie ábo podáney od niego práwdźie wierzyć niechcą: ábo przyiętą y wierzoną/ zá następem nieprawdy/ bárźiey zezwoliwszy wierzyć nieprawdźiwie/ niż prawdźiwie/ opuszczáią. Podał nam Zyzáni błędy y Hęrezye/ My ie/ opuśćiwszy swoię prawdę/ miásto Ewányelskiey náuki przyięli. Czego ná pokaránie/ posłał nam Bog skuteczność oszukánia Philáletá: przyięlismy y tego. Ták záiste z tymi dźiać się zwykło/ ktorzy w zbáwiennych spráwách poźiewáiąc chodzą, y gdźie głowá chodźi zá
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 46
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Ruskiego. ABSURDA WIELKIE ORTOLOGOWE RZETELNIE UKAZVIA Się.
BAczmy Ojcowie i Bracia namilejszy/ jak my tego wszytkiego uchodzimy/ którzy lamentowy scrypt/ tak brzydkimi na majestat Boży bluźnierstwy zagęszczony/ na głowach naszych nosimy: i Cerkiew swoję Ruską nim oniezbożać dopuszczamy. Nierozumiej Przezacny narodzie/ abym co niewiernie z niego przywodził: abo nieprawdziwie te jego Heretyckie Bogu mierzjone bluźnierstwa znosił. masz przed sobą karty wnim przez mię notowane. masz oto i moję naprzeciw jemu mowę. Czytaj/ i znoś a obaczysz/ nie tylko głowy twej nie być godnym/ ale ani ręki: pod nogi rzucony być zasłużył/ jak i pierwsze dwa/ Zyzaniego i Filaletów/
Ruskiego. ABSURDA WIELKIE ORTOLOGOWE RZETELNIE VKAZVIA SIE.
BAcżmy Oycowie y Braćia namileyszy/ iák my tego wszytkiego vchodźimy/ ktorzy lámentowy scrypt/ ták brzydkimi ná máyestat Boży bluźnierstwy zágęszczony/ ná głowách nászych nośimy: y Cerkiew swoię Ruską nim oniezbożáć dopuszcżamy. Nierozumiey Przezacny narodźie/ ábym co niewiernie z niego przywodźił: ábo nieprawdźiwie te iego Haeretyckie Bogu mierźione bluźnierstwá znośił. masz przed sobą kárty wnim przez mię notowáne. masz oto y moię naprzećiw iemu mowę. Czytay/ y znoś á obacżysz/ nie tylko głowy twey nie bydź godnym/ ále áni ręki: pod nogi rzucony bydź zásłużył/ iak y pierwsze dwá/ Zyzániego y Philaletow/
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 70
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
rzekę/ radziby wynieśli chwałą. Aleć tego jednak Scribaniusowistarszy jego niepochwalili/ i odmienić dedycatorią onę/ wktórej to było/ rozkazali i tak uczynił/ co już rzecz sama wyswiadcza: i każdy Politicochristianum jego czytając baczy. A spodziewając się P. Pleban/ że jemu słowa Scribaniuszowe/ sprzerzeczonej polityki/ nie tylko nieprawdziwie/ ale i potwarliwie wykładającemu/ i zdradę ojczyźny Jezuitom/ nie tylo nie po plebańsku ale ani po Chrześcijańsku/ zarżucającemu/ wiarę dać miano wtym/ a pragnąc jako najbardziej Jezuity ludziom obrzydzić twierdzi; że też naszy Polscy Jezuici, nie mniej nad Scribaniusa, przychylni są Hiszpanowi: czego usiłuje dowodzić stąd; oni jednym wszędzie
rzekę/ rádźiby wyniesli chwałą. Aleć te^o^ iednák Scribaniusowistárszy iego niepochwalili/ y odmienić dedicátorią onę/ wktorey to było/ roskazali y ták vcżynił/ co iusz rzecż sáma wyswiadcza: y kázdy Politicochristianum iego czytaiąc baczy. A spodziewáiąc się P. Pleban/ że iemu słowá Scribaniuszowe/ zprzerzecżoney polityki/ nie tylko nieprawdźiwie/ ále y potwarliwie wykłádáiącemu/ y zdrádę oycżyźny Iezuitom/ nie tylo nie po plebańsku ále áni po Chrześćiáńsku/ zárżucáiącemu/ wiárę dáć miáno wtym/ á prágnąc iáko náybárdźiey Iezuity ludźiom obrzydźić twierdźi; że tesz nászy Polscy Iezuići, nie mniey nád Scribániusá, przychylni są Hiszpanowi: cżego vsiłuie dowodźić ztąd; oni iednym wszędźie
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 48
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
. Dziwuje się wam jednak bardzo/ zejście od Heretików/ i od złych katolików/ tych wyżej pomienionych bajek i potwarzy jako Oręża jakiego napożyczali/ chcąc na Jezuity pismem waszym uderzyć; i tym rzeczoma/ ikoby nowymi i niesłychanymi (które po te lata Heretycy i malowani abo słomiani katolicy/ tymże Jezuitom/ niesłusznie i nieprawdziwie zarzucali) waszego Gratisa nadziali. O Lutrze/ gdy rozsiewać począł swe błędy/ napisano też książkę jednę/ której rytuł był Luterski płaszcz żebraczy; pokazując/ ze on nic nowego nie przynosił/ jedno stare potwarzy na kościół katolicki; a dawnych Heretików wykłady nieprawdziwe pisma świętego; i po kawalcu złej nauki od dawnych Heretyków naźbierawszy
. Dźiwuie sie wam iednák bárdzo/ ześćie od Heretikow/ y od złych kátolikow/ tych wyżey pomienionych baiek y potwárzy iáko Oręża iakiego nápożycżali/ chcąc ná Iezuity pismem wászym vderzyć; y tym rzeczomá/ ikoby nowymi y niesłychánymi (ktore po te látá Heretycy y málowáni ábo słomiáni kátolicy/ tymże Iezuitom/ niesłusznie y nieprawdźiwie zárzucáli) wászego Gratisá nádźiali. O Lutrze/ gdy rozsiewáć począł swe błędy/ nápisano tesz kśiąszkę iednę/ ktorey rytuł był Luterski płaszcz żebrácży; pokázuiąc/ ze on nic nowego nie przynośił/ iedno stáre potwárzy ná kośćioł katolicki; á dawnych Heretikow wykłády nieprawdźiwe pismá świętego; y po káwálcu złey náuki od dawnych Heretykow náźbieráwszy
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 49
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
ciała/ w którym mieszkają/ jako nim tylko ruszający/ ale żywota mu nie dający: abowiem ten pochodzi od dusze z ciałem złączonej. Są tedy w takowych wziętych i vkstałtowanych z powietrza/ ziemistemi waporami zagęszczonego ciałach/ nie inaczej jako żeglarz w łodzi/ którego wiatr pogania: w których szatani z czarownicami mówią/ jednak nieprawdziwie/ i niewłaśnie (jako to w takim ciele) ąle dźwięk z wiatru podobny słowom puszczają do uszu słuchającego. Widzą i słyszą/ daleko wyborniej niż ludzie/ nie oczyma/ ani uszyma ciała wziętego/ ale widzeniem i słuchem duchwnym/ który nierównie jest prędszy i subtelniejszy/ niż cielesny. Jedzą nieprawdziwie/ choć pokarmy w
ciáłá/ w ktorym mieszkáią/ iáko nim tylko ruszáiący/ ále żywotá mu nie dáiący: ábowiem ten pochodźi od dusze z ćiáłem złączoney. Są tedy w tákowych wźiętych y vxtałtowánych z powietrza/ źiemistemi waporámi zágęsczonego ciałách/ nie ináczey iáko żeglarz w łodźi/ ktorego wiátr pogania: w ktorych szátáni z czárownicámi mowią/ iednák nieprawdźiwie/ y niewłasnie (iáko to w tákim ciele) ąle dźwięk z wiátru podobny słowom pusczáią do vszu słucháiącego. Widzą y słyszą/ dáleko wyborniey niż ludźie/ nie oczymá/ áni vszymá ćiáłá wźiętego/ ále widzeniem y słuchem duchwnym/ ktory nierownie iest prętszy y subtelnieyszy/ niż cielesny. Iedzą nieprawdźiwie/ choć pokarmy w
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 67
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
czarownicami mówią/ jednak nieprawdziwie/ i niewłaśnie (jako to w takim ciele) ąle dźwięk z wiatru podobny słowom puszczają do uszu słuchającego. Widzą i słyszą/ daleko wyborniej niż ludzie/ nie oczyma/ ani uszyma ciała wziętego/ ale widzeniem i słuchem duchwnym/ który nierównie jest prędszy i subtelniejszy/ niż cielesny. Jedzą nieprawdziwie/ choć pokarmy w uściech zbryżone i zeżwane w się puszczają. A to dla tego nierpawdziwei/ iż ciało ich nie ma/ ani może mieć mocy/ którąby pokarm potrzebny po ciele rozsyłając/ w ciało go boracała/ abo też niepotrzebny/ i zbyteczny z niego wyrzucała: Co w jedzeniu prawdziwym ma się znajdowąc.
czárownicámi mowią/ iednák nieprawdźiwie/ y niewłasnie (iáko to w tákim ciele) ąle dźwięk z wiátru podobny słowom pusczáią do vszu słucháiącego. Widzą y słyszą/ dáleko wyborniey niż ludźie/ nie oczymá/ áni vszymá ćiáłá wźiętego/ ále widzeniem y słuchem duchwnym/ ktory nierownie iest prętszy y subtelnieyszy/ niż cielesny. Iedzą nieprawdźiwie/ choć pokarmy w vśćiech zbryźone y zeżwáne w się puscżáią. A to dla tego nierpawdźiwei/ iż ciáło ich nie ma/ áni może miec mocy/ ktorąby pokarm potrzebny po ćiele rozsyłáiąc/ w ćiáło go borácáłá/ ábo też niepotrzebny/ y zbyteczny z niego wyrzucáłá: Co w iedzeniu prawdziwym ma sie znaydowąc.
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 67
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
