wraz położone niszczeją, psują się; wąż cieniu drzewa Jesiona scierpieć niemoże: Stefanowi Czarnieckiemu sławnemu wojennikowi, na chorobę podano remedium słuchanie muzyki. Te wszytkie skutki, jeźli są które prawdziwe; albo się dzieją z Bożej permissyj, albo przypadkiem; albo sympatią, i antypatią rzeczy między sobą, albo własnością nam skrytą i niewiadomą: nie które też fałszywe są, inne na ostatek sprawą szatana wiele mogącego in naturalibus, weryfikować się zdają.
Druga Magia jest Artyficjalna która sztuką, inwencją ludzką, dziwne w ludzkich oczach sprawuje spectacula. Nieba jednak, obrotów jego, słońca, gwiazd, żeby kołem swoim obra- O Magii albo Czarnoksiestwie.
cały się,
wraz położone niszczeią, psuią się; wąż cieniu drzewá Iesiona zcierpieć niemoże: Stefanowi Czarnieckiemu sławnemu woiennikowi, ná chorobę podano remedium słuchanie muzyki. Te wszytkie skutki, ieźli są ktore prawdziwe; álbo się dzieią z Bożey permissyi, álbo przypadkiem; álbo sympatyą, y antypatyą rzeczy między sobą, albo własnością nam skrytą y niewiadomą: nie ktore też fałszywe są, inne na ostátek sprawą szatana wiele mogącego in naturalibus, weryfikować się zdaią.
Druga Magia iest Artyficialná ktora sztuką, inwencyą ludzką, dziwne w ludzkich oczach sprawuie spectacula. Nieba iednák, obrotow iego, słońca, gwiazd, żeby kołem swoim obra- O Magii albo Czarnoksiestwie.
cáły się,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 222
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Natchnieniem nie pozwalać, albo obróconej Twarzy w górę, od ziemie nie odrywać piędzią: Jeśli się wspolną z zwierzem mają paść żołędzią. Za cóż im ta należy z bydlęty niememi W dzikich lasach zabawa? Natury takiemi Zniewolony prośbami, więc dawne odmienią, I nowe dam całemu światu pożywienie. I dla tego Cererę (która niewiadoma Swych przypadków: sprzężone miękkiemi rękoma Lwy kieruje Cybeli:) nasza osadziła Zwierzchność, aby tak długo w wszytkim błądziła Świecie; aż otrzymawszy wesołą nowinę O Córce znalezionej, w Atycką krainę Lotny wóz po powietrzu do Aten wyprawi; I ludziom nowej siejby sposoby objawi. Jeśliby zaś ktokolwiek z Bogów miał się tego Ważyć,
Nátchnieniem nie pozwaláć, álbo obroconey Twarzy w gorę, od źiemie nie odrywáć piędźią: Ieśli sie wspolną z zwierzem máią páść żołędźią. Zá coż im tá należy z bydlęty niememi W dźikich lásach zabáwá? Nátury tákiemi Zniewolony prośbámi, więc dawne odmienią, Y nowe dam cáłemu świátu pożywienie. Y dla tego Cererę (ktora niewiádoma Swych przypadkow: sprzężone miękkiemi rękomá Lwy kieruie Cybeli:) nászá osádźiłá Zwierzchność, áby ták długo w wszytkim błądźiłá Swiećie; áż otrzymawszy wesołą nowinę O Corce ználeźioney, w Attycką krainę Lotny woz po powietrzu do Aten wypráwi; Y ludźiom nowey śieyby sposoby obiáwi. Iesliby záś ktokolwiek z Bogow miał się tego Ważyć,
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 29
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
/ że przeżywszy dwie lecie/ umrzesz. I tak zniknął. A ten Szlachcic odmieniwszy w lepsze żywot/ zasnął w Panu. Idem Iacobus Genuesis ibidem. abo Modlitwy za umarłe. Przykład XXI. Zmarłą siostrę swoję ś. Malachiasz nabożnymi ofiarami z Czyśca wybawił. 259.
ŚWięty Malachiasz miał siostrę/ ta jako cielesna i niewiadoma tych rzeczy które są Ducha bożego/ w bracie swoim ducha zbawienia i gorącocości wszelakim sposobem starała się zagasić; ale mężn Malaciasz przemagał niewiastę. I tak dla cnot swoich pierwej na Diakoństwo/ potym na Kapłańską dostojność podwysszony był. Tym czasem umarła na Kapłańską dostojność podwysszony był. Tym czase mv marła siostra jego/ którą się
/ że przeżywszy dwie lecie/ vmrzesz. Y ták zniknął. A ten Szláchćic odmieniwszy w lepsze żywot/ zasnął w Pánu. Idem Iacobus Genuesis ibidem. ábo Modlitwy zá vmárłe. PRZYKLAD XXI. Zmárłą śiostrę swoię ś. Máláchiasz nabożnymi ofiárámi z Czyścá wybáwił. 259.
SWięty Máláchiasz miał śiostrę/ tá iáko cielesna y niewiádoma tych rzeczy ktore są Duchá bożego/ w brácie swoim duchá zbáwienia y gorącocośći wszelákim sposobem stáráłá sie zágáśić; ale mężn Maláciasz przemagał niewiástę. Y ták dla cnot swoich pierwey ná Diákoństwo/ potym ná Kápłáńską dostoyność podwysszony był. Tym czasem vmárłá ná Kápłáńską dostoyność podwysszony był. Tym czase mv márłá śiostrá iego/ ktorą sie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 287
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
