mu świeciły zdaleka, Które zmysłu niemają, ani duszy, ale Są światłem ozdobione od Boga, i cale Dotąd są zachowane Pańską w swej ozdobie Opatrznością, a same nie mają sił w sobie. Drudzy zaś ogień czcili; także Elementa Insze, i obchodzili w dni pewne ich święta. Ani się czcić Kreatur niezmyślnych wstydzili Ludzie, którzy rozumem obdarzeni byli. Niektórzy pokłon Boski niezmyślnym bydlętom, I wężom jadowitym, i dzikim zwierzętom Wyrządzali. Stąd, będąc ludźmi rozumnemi, Stawali się nad same bydlęta głupszemi. Insi obrazy ludzi sprosnych malowali, I wzgardzonych u świata, których mianowali Bogami obojej płci; których brzydkie złości Do potomnej podały Światu
mu świećiły zdáleká, Ktore zmysłu niemáią, áni duszy, ále Są świátłem ozdobione od Bogá, y cále Dotąd są záchowáne Páńską w swey ozdobie Opátrznośćią, á sáme nie máią śił w sobie. Drudzy záś ogień czćili; tákże Elementá Insze, y obchodźili w dni pewne ich świętá. Ani się czcic Kreátur niezmyślnych wstydźili Ludźie, ktorzy rozumem obdárzeni byli. Niektorzy pokłon Boski niezmyślnym bydlętom, Y wężom iádowitym, y dźikim zwierzętom Wyrządzáli. Ztąd, będąc ludźmi rozumnemi, Stawáli się nád same bydlętá głupszemi. Inśi obrázy ludźi sprosnych málowáli, Y wzgardzonych v świátá, ktorych miánowáli Bogámi oboiey płći; ktorych brzydkie złośći Do potomney podáły Swiátu
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 44
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
, ale Są światłem ozdobione od Boga, i cale Dotąd są zachowane Pańską w swej ozdobie Opatrznością, a same nie mają sił w sobie. Drudzy zaś ogień czcili; także Elementa Insze, i obchodzili w dni pewne ich święta. Ani się czcić Kreatur niezmyślnych wstydzili Ludzie, którzy rozumem obdarzeni byli. Niektórzy pokłon Boski niezmyślnym bydlętom, I wężom jadowitym, i dzikim zwierzętom Wyrządzali. Stąd, będąc ludźmi rozumnemi, Stawali się nad same bydlęta głupszemi. Insi obrazy ludzi sprosnych malowali, I wzgardzonych u świata, których mianowali Bogami obojej płci; których brzydkie złości Do potomnej podały Światu wiadomości. Bo jedni mężobójstwem, drudzy cudzołóstwem, Drudzy zazdrością,
, ále Są świátłem ozdobione od Bogá, y cále Dotąd są záchowáne Páńską w swey ozdobie Opátrznośćią, á sáme nie máią śił w sobie. Drudzy záś ogień czćili; tákże Elementá Insze, y obchodźili w dni pewne ich świętá. Ani się czcic Kreátur niezmyślnych wstydźili Ludźie, ktorzy rozumem obdárzeni byli. Niektorzy pokłon Boski niezmyślnym bydlętom, Y wężom iádowitym, y dźikim zwierzętom Wyrządzáli. Ztąd, będąc ludźmi rozumnemi, Stawáli się nád same bydlętá głupszemi. Inśi obrázy ludźi sprosnych málowáli, Y wzgardzonych v świátá, ktorych miánowáli Bogámi oboiey płći; ktorych brzydkie złośći Do potomney podáły Swiátu wiádomośći. Bo iedni męzoboystwem, drudzy cudzołostwem, Drudzy zazdrośćią,
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 44
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
. Philip: 2. Luc: 21. Dan: 7. 1. Corï: 15. O BARLAAMIE I JOZAFAĆIE ŚŚ. Matt: 13. 2. Corï: 2.
Którzy się zaś wyrzekli Boga prawdziwego, I niechcieli nad sobą poznać Stwórcę swego, Lecz sprosnym wyrządzali uczciwość szatanom, Kiedy pokłon czynili niezmyślnym bałwanom, Którzy niechcąc powściągnąć swoich żądz cielesnych W sobie, pędzili życie w rozkoszach doczesnych, W których leżeli, jako tłuści w szpetnem błocie Wieprze, podawając się wrząd wszelkiej niecnocie, Powstaną przed sąd Boży otoczeni sromem Wielkiem, nadzy, mizerni; i będą przed gromem Dekretu drzeć od strachu; gdzie wszytkie ich
. Philip: 2. Luc: 21. Dan: 7. 1. Corï: 15. O BARLAAMIE I IOZAPHAĆIE ŚŚ. Matt: 13. 2. Corï: 2.
Ktorzy się záś wyrzekli Bogá prawdźiwego, Y niechćieli nád sobą poznáć Stworcę swego, Lecz sprosnym wyrządzáli vczciwość szátanom, Kiedy pokłon czynili niezmyślnym báłwanom, Ktorzy niechcąc powśćiągnąć swoich żądz ćielesnych W sobie, pędźili życie w roskoszách doczesnych, W ktorych leżeli, iáko tłuśći w szpetnem błoćie Wieprze, podáwáiąc się wrząd wszelkiey niecnoćie, Powstáną przed sąd Boży otoczeni sromem Wielkiem, nádzy, mizerni; y będą przed gromem Dekretu drzeć od stráchu; gdźie wszytkie ich
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 189
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
nie zniesie: aby też niecnoty Bezpieczniej mogli działać Bogów swych przykładem, A ziemię, i powietrze tym zarażać jadem.
Nad Egipcjanów zaś Narodu niebędzie Głupszego pono: bo ci w takim trwali błędzie, Ze niewidział świat nad nich grubszego rodzaju, Bo niekontenci według Greckiego zwyczaju Czcić Bóstwo poczynione z ludzi, lecz zwierzęta Niezmyślne, wodne ryby, powietrzne ptaszeta; I drzewa, które topór ostry, gdy namaca Wycina, albo wicher, gdy wstanie, wywraca Chwalili za Bogi swe, a nad wszytkie kraje W pożyciu swym sprośniejsze wiedli obyczaje. Zdawna bowiem Isydę niewiastę chwalili Za boginią, i męża jej za Boga czcili O Syryda, który
nie znieśie: áby też niecnoty Bespieczniey mogli dźiáłáć Bogow swych przykłádem, A źiemię, y powietrze tym zárażáć iádem.
Nád AEgypcyánow záś Národu niebędźie Głupszego pono: bo ći w tákim trwáli błędźie, Ze niewidźiał świát nád nich grubszego rodzáiu, Bo niekontenći według Graeckiego zwyczáiu Czćić Bostwo poczynione z ludźi, lecz zwierzętá Niezmyślne, wodne ryby, powietrzne ptaszetá; Y drzewá, ktore topor ostry, gdy námáca Wyćina, álbo wicher, gdy wstánie, wywráca Chwalili zá Bogi swe, á nád wszytkie kráie W pożyćiu swym sprośnieysze wiedli obyczáie. Zdawná bowiem Isydę niewiástę chwalili Zá boginią, y mężá iey zá Bogá czćili O Syrida, ktory
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 204
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
, Którego Państwa ludzki domysł nieogarnie, I chwały, i potęgi, przed którego tronem Niebieskie ufy stoją z powolnym pokłonem Tysiącami, którego chwała niezmierzona, I po Niebie, i Ziemi słynie różniesiona; Którego kreatury wszytkie wszechmocnością Są stworzone, i mądrą dotąd opatrznością Zachowane? Czyli też przeklęte szatany, I wychwalać za Bogi niezmyślne bałwany, Których chwała nieczystość, a cześć cudzołóstwo. Sodomia, i innych sprosnych grzechów mnóstwo? Które są wypisane w waszych zabobonnych Księgach, o waszych Bogach plugawozakonnych. Niewstydzicie się nędzni, ognia piekielnego Strawo! a do narodu równi Chaldejskiego! Chwalić za Bogi żywe, umarłe bałwany Ludzką ręką zrobione! bo gdy wyciosany
, Ktorego Páństwá ludzki domysł nieogárnie, Y chwały, y potęgi, przed ktorego thronem Niebieskie vfy stoią z powolnym pokłonem Tyśiącámi, ktorego chwałá niezmierzona, Y po Niebie, y Ziemi słynie roznieśiona; Ktorego kreátury wszytkie wszechmocnośćią Są stworzone, y mądrą dotąd opatrznością Záchowáne? Czyli też przeklęte szátány, Y wychwaláć zá Bogi niezmyślne báłwány, Ktorych chwałá nieczystość, á cześć cudzołostwo. Sodomia, y innych sprosnych grzechow mnostwo? Ktore są wypisáne w wászych zabobonnych Xięgách, o wászych Bogách plugáwozakonnych. Niewstydźićie się nędzni, ogniá piekielnego Stráwo! á do národu rowni Cháldeyskiego! Chwalić zá Bogi żywe, vmárłe báłwány Ludzką ręką zrobione! bo gdy wyćiosány
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 237
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
szczypie język? Proszę, co lepszego Z tych dwóch wyznawać? Czyli narodu ludzkiego Boga dobrotliwego, który sprawiedliwość, I czystość rozkazuje czcić, i wstrzemięźliwość, Naucza miłosierdzia, Wiarę prawą głosi, A prawdę opowiada, i pokoj przynosi? Bo jest sam i miłością, i prawdą nazwany. Czyli chwalić omylnych niezmyślne bałwany Bogów, których występki, i zbrodnie widome Niegdy ludziom, dziś światu całemu wiadome? Biada wam, którzy macie barziej skamieniały Umysł, a serce twardsze nad Marpez, i Skały, Którzy głupsi jesteście w rozum nad zwierz gruby, Ciemnej nocy dziedzice, i Synowie zguby. W szczęściu zaś Chrześcijanie wielkim opływają, Którzy
szczypie ięzyk? Proszę, co lepszego Z tych dwuch wyznawáć? Czyli národu ludzkiego Bogá dobrotliwego, ktory spráwiedliwość, Y czystość roskázuie czćić, y wstrzemięźliwość, Náucza miłośierdźia, Wiárę práwą głośi, A prawdę opowiáda, y pokoy przynośi? Bo iest sam y miłośćią, y prawdą názwány. Czyli chwalić omylnych niezmyślne báłwány Bogow, ktorych występki, y zbrodnie widome Niegdy ludźiom, dźiś świátu cáłemu wiádome? Biádá wam, ktorzy maćie bárziey skámieniáły Vmysł, á serce twárdsze nád Márpez, y Skáły, Ktorzy głupśi iesteście w rozum nád zwierz gruby, Ciemney nocy dźiedźice, y Synowie zguby. W szczęśćiu záś Chrześćiánie wielkim opływáią, Ktorzy
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 242
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
