gdy się wszczęła wojna miedzy onymi nowymi colonami/ i miedzy ich sąsiady/ wyszli ku bitwie Piratiningani serdecznie: lecz obaczywszy wielkość nieprzyjaciół/ poczęli się byli lękać/ i już pokazowali się chętniejszmi do ucieczki/ a niż ku potkaniu. Ale była w wojszcze jedna białagłowa/ trochę przedtym ochrzczona. Ta widząc swych/ iż nikczemnieli/ i tracili animusz/ pokrzepiła ich i upomniała/ aby się sprawili wedle zwyczaju Chrześcijańskiego/ znakiem krzyża ś. I żeby się uderzyli o nieprzyjaciela nic się nie bojąc. Znać to było/ że temi słowy wielce zapaliła serca ich: przetoż poszli z taką śmiałością/ i z takim zapędem na nieprzyjacioły/ iż ich
gdy się wsczęłá woyná miedzy onymi nowymi colonámi/ y miedzy ich sąśiády/ wyszli ku bitwie Pirátiningáni serdecznie: lecz obaczywszy wielkość nieprzyiaćioł/ poczęli się byli lękáć/ y iuż pokázowáli się chętnieyszmi do vćieczki/ á niż ku potkániu. Ale była w woyscze iedná białagłowá/ trochę przedtym ochrzczona. Tá widząc swych/ iż nikczemnieli/ y tráćili ánimusz/ pokrzepiłá ich y vpomniáłá/ áby się spráwili wedle zwyczáiu Chrześćiáńskiego/ znákiem krzyżá ś. Y żeby się vderzyli o nieprzyiaćielá nic się nie boiąc. Znáć to było/ że temi słowy wielce zápaliłá sercá ich: przetoż poszli z táką śmiáłośćią/ y z tákim zápędem ná nieprzyiaćioły/ iż ich
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 90
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
, żaczym w cieniu moc swoję pokazują tak zdrowe jako i szkodliwe: i tak cień niektórych szkodliwy. 9. Czemu żadne drzewo nie jest słone? Drzewo jako swej strawy potrzebuje wilgotności, sól zasię wysusza, zaczym drzewoby zepsowała. 10. Czemu pszenica w kąkol się obraca? Ze złego pokarmu, bo i człowiek nikczemnieje ze złego wychowania, i żwierz każdy podleje. 11. Czemu liście zielone? Liście rodzi się z wody, dla tegoż drzewa które są barzo wilgotne wiele mają liścia: woda też sama gdy długo stoi zieloną się staje. 12. Czemu drzewa do góry rosną? Wilgotność gdy słońce wycienczy w górę idzie, jako
, żáczym w ćieniu moc swoię pokazuią ták zdrowe iáko y szkodliwe: y ták ćień niektorych szkodliwy. 9. Czemu żadne drzewo nie iest słone? Drzewo iáko swey stráwy potrzebuie wilgotnośći, sol zásię wysusza, zaczym drzewoby zepsowáłá. 10. Czemu pszenica w kąkol się obraca? Ze złego pokarmu, bo y człowiek nikczemnieie ze złego wychowánia, y żwierz káżdy podleie. 11. Czemu liśćie źielone? Liśćie rodźi się z wody, dla tegoż drzewá ktore są bárzo wilgotne wiele máią liścia: wodá też samá gdy długo stoi źieloną się stáie. 12. Czemu drzewá do gory rostą? Wilgotność gdy słońce wyćienczy w gorę idźie, iáko
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 147
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
ma cokolwiek przygany w inszych rzeczach a zwłaszcza/ iż upuszczają okazje, za którymiby mogli dobrze dogodzić rzeczom swym; względem Francuzów jednak barzo im służyć może/ nie tylo w imprezach wojennych/ ale też i w kierowaniu spraw: gdyż bowiem Francuzowie z natury są zapędliwi/ otrąciwszy się o nie pośpiechę Hiszpańską/ tępieją i nikczemnieją: a żeby się wywikłali i mierzjączki pozbyli/ do ugody przychodzą zatym/ choć też nie z zyskiem. Upatrzył też to w nich dobrze Bodynus. Podźmy już do Anglii. Karzeł V. Cesarz/ dla ubezpieczenia Flandrii od Francjej/ czynił co mógł/ aby się był związał z Henrykiem VIII. królem Angielskim: i
ma cokolwiek przygány w inszych rzeczách á zwłasczá/ iż vpusczáią occásiae, zá ktorymiby mogli dobrze dogodźić rzeczom swym; względem Fráncuzow iednák bárzo im służyć może/ nie tylo w impresách woiennych/ ále też y w kierowániu spraw: gdyż bowiem Fráncuzowie z nátury są zapędliwi/ otrąćiwszy się o nie pośpiechę Hiszpáńską/ tępieią y nikczemnieią: á żeby się wywikłáli y mierźiączki pozbyli/ do vgody przychodzą zátym/ choć też nie z zyskiem. Vpátrzył też to w nich dobrze Bodinus. Podźmy iuż do Angliey. Kárzeł V. Cesarz/ dla vbespieczenia Flándriey od Franciey/ czynił co mogł/ áby się był związał z Henrikiem VIII. krolem Angielskim: y
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 191
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
mówi/ taka dusza zawsze wolna/ zawsze swoja jest/ zawsze w-pokoju/ zawsze sama/ zawsze nad światem/ zawsze z-Bogiem/ i owszem w-Bogu jest. Tego oddalenia/ im rzedzej dusza zażywa/ tym barziej ciężeje/ i przejęta bywa od stworzenia/ i pogrążona na dół/ tym barziej nikczemnieje/ grubieje/ dziczeje i leśnieje/ i do Boga i do Boskich zabaw/ trudną/ ociętną/ zatwardziałą się staje. Tego oddalania sam Pan JEZUS zażywał/ nie dla potrzeby swojej/ ale dla nauki naszej: abowiem dni z-ludźmi na ich nauczaniu/ i onym dobrze czynieniu trawiąc/ całe nocy na modlitwie z
mowi/ táka duszá záwsze wolna/ záwsze swoiá iest/ záwsze w-pokoiu/ záwsze sámá/ záwsze nád świátem/ záwsze z-Bogiem/ i owszem w-Bogu iest. Tego oddalenia/ im rzedzey duszá záżywa/ tym bárziey ćiężeie/ i przeięta bywa od stworzenia/ i pogrążona ná doł/ tym bárziey nikczemnieie/ grubieie/ dźiczeie i leśnieie/ i do Bogá i do Boskich zábaw/ trudną/ oćiętną/ zátwárdźiáłą się stáie. Tego oddalania sam Pan IEZVS záżywał/ nie dla potrzeby swoiey/ ále dla náuki nászey: ábowiem dni z-ludźmi ná ich náuczániu/ i onym dobrze czynieniu trawiąc/ cáłe nocy ná modlitwie z
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 144
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
