zacząwszy syna/ i donosiła/ i porodziła/ przeto wczas a wczas/ póki choroba góry nie weźmie/ do nas uciekajcie: a iż nam wtóry płód Najwyższy dobrodziej darować raczył/ za to i wszytko powinniśmy Jezu Pana ukrzyżowanego chwalić: a ty Boże dopomóż nam do tego/ abyśmy cię wiernie chwalić mogli/ niziuchno prosimy. O Przypadkach Brzemiennych. P. z Z. B. Czyachowskiego, O Przypadkach Brzemiennych. P. z Z. B. Czyachowskiego, O Przypadkach Brzemiennych. P. z Z. B. Czyachowskiego, O Przypadkach Brzemiennych. P. z Z. B. Czyachowskiego, O Przypadkach Brzemiennych. P.
zácząwszy syná/ y donośiłá/ y porodźiłá/ przeto wczás á wczás/ poki chorobá gory nie weźmie/ do nas vćiekayćie: á iż nam wtory płod Naywyższy dobrodźiey dárowáć raczył/ zá to y wszytko powinnismy Iezu Páná vkrzyżowánego chwalić: á ty Boże dopomoż nam do tego/ ábysmy ćię wiernie chwalić mogli/ niźiuchno prośimy. O Przypadkách Brzemiennych. P. z Z. B. Cziachowskiego, O Przypadkách Brzemiennych. P. z Z. B. Cziachowskiego, O Przypadkách Brzemiennych. P. z Z. B. Cziachowskiego, O Przypadkách Brzemiennych. P. z Z. B. Cziachowskiego, O Przypadkách Brzemiennych. P.
Skrót tekstu: CiachPrzyp
Strona: G
Tytuł:
O przypadkach białychgłów brzemiennych
Autor:
Piotr Ciachowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki, traktaty
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
uprzejmej i szczerej chęci mojej ku sobie/ tak łaskawą twarzą i oczyma/ jakoś zwykł wynosić niskie/ i za wielkie poczytać małuczkie oferty szczyrych i serdecznych swoich służebników: jakoż ja też mam taką ufność w łaskawości w. m. osobnej. Proszę P. Boga za szczęśliwe i doskonałe powodzenia zamysłów w. m. niziuchno przed osobą w. m. czołem bijąc. Dan z Krakowa z Klasztoru od Bernardynów/ die 5. Iunij, Anno Domini 1609. W. M. mego Miło. Pana i Dobrodzieja niegodny Bogomodlca Ksiądz Paweł Lenczycius. Praefatia. Praefatia. Praefatia. Praefatia. Praefatia. PIĄTEJ CZĘŚCI, PIERWSZE KsięgI. Jaką wiadomość
vprzeymey y sczerey chęći moiey ku sobie/ ták łáskáwą twarzą y oczymá/ iákoś zwykł wynośić niskie/ y zá wielkie poczytáć máłuczkie offerty sczyrych y serdecznych swoich służebnikow: iákosz ia też mam táką vfność w łáskáwośći w. m. osobney. Proszę P. Bogá zá sczęśliwe y doskonáłe powodzenia zamysłow w. m. niźiuchno przed osobą w. m. czołem biiąc. Dan z Krákowá z Klasztoru od Bernárdinow/ die 5. Iunij, Anno Domini 1609. W. M. mego Miło. Páná y Dobrodźieiá niegodny Bogomodlcá Kśiądz Páweł Lenczycius. Praefátia. Praefátia. Praefátia. Praefátia. Praefátia. PIĄTEY CZĘSCI, PIERWSZE KSIEGI. Iáką wiádomość
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 8
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
ich zarzucone. A nas pociągnął jedyna duszo/ maleńki JEZUS jedyny twój kochanek. Nie były trwałe dość grube więzy od świata na cię zarzucone/ porwało się to jak słabe nici/ gdy przyszło twoje oświecenie. A któż wypowie jakie tam w sercu po tej światłości bywały miłe smaki? twojej to ręki potężnej sprawa/ którą niziuchno we żłobie całuje/ wprzód nożkom świętym oddawszy pokłon/ i niskie pocałowanie. II. Przyjdzieć odchodzić prawda Dziecinie/ ba zgoła każą uciekać do Egiptu maleńkiemu Jezusowi/ a jeszcze w nocy/ gdyż bezpieczniejszy JEZUS będzie między Pogany/ którzy nie znają prawego Boga; aniźli między takimi/ którzy się wrzkomo jego wybornym ludem nazywają.
ich zárzucone. A nas poćiągnął iedyna duszo/ maleńki IEZVS iedyny twoy kochánek. Nie były trwáłe dość grube więzy od świátá ná ćię zarzucone/ porwało się to iak słabe nići/ gdy przyszło twoie oświecenie. A ktoż wypowie iakie tám w sercu po tey światłośći bywáły miłe smáki? twoiey to ręki potężney spráwa/ ktorą niziuchno we żłobie całuie/ wprzod nożkom świętym oddawszy pokłon/ y niskie pocałowánie. II. PRzyidźieć odchodźić prawdá Dźiećinie/ bá zgołá każą vćiekáć do Egyptu maleńkiemu Iezusowi/ á ieszcze w nocy/ gdyż beśpiecznieyszy IEZVS będźie między Pogány/ ktorzy nie znaią práwego Boga; aniźli między tákimi/ ktorzy się wrzkomo iego wybornym ludem názywáią.
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 33
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
rychlej w skrzyni dwiema zamkami/ cztermi kłódkami zamyka/ żeby jej ni on sam/ ni kto inszy nie pożył/ chyba ten/ który od niej drugą lichwę przyniesie. Pomnie o jednym niezbożnym łakomcu/ iż gdy miał z skrzynie brać pieniądze na wysłanie ich dla lichwy/ nie wprzód do skrzynie otworzył/ aż się kilkakroć niziuchno ukłonił/ prosząc by mu pożyczyła/ a obiecując jej z nagrodą oddać. Toć rozumiem czyni każdy łakomy/ gdy pieniądze wysyła/ bądź do Ziemian/ bądź do kupców/ bądź do Żydów dla niezbędnej lichwy/ której gdyby mu wracając się nazad nie przyniosły/ pewniejby się obiesił/ o czym przykładów folgując sławie niektórych/
rychley w skrzyni dwiemá zamkámi/ cztermi kłotkámi zámyka/ żeby iey ni on sam/ ni kto inszy nie pożył/ chybá ten/ ktory od niey drugą lichwę przynieśie. Pomnie o iednym niezbożnym łákomcu/ iż gdy miał z skrzynie bráć pieniądze ná wysłánie ich dla lichwy/ nie wprzod do skrzynie otworzył/ áż się kilkákroć niźiuchno vkłonił/ prosząc by mu pożyczyłá/ á obiecuiąc iey z nagrodą oddáć. Toć rozumiem czyni káżdy łakomy/ gdy pieniądze wysyła/ bądź do Ziemian/ bądź do kupcow/ bądź do Zydow dla niezbędney lichwy/ ktorey gdyby mu wrácáiąc się názad nie przyniosły/ pewnieyby sie obieśił/ o czym przykłádow folguiąc sławie niektorych/
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 98
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
? Łakomstwo ich opanowało; żaden się nie święci na kapłaństwo dlatego, aby się Panu Bogu oddał, ale propter beneficia; simonia u nich, obłuda, sami się oszukiwają, królowi aplaudują. Azaż się WM. nie napatrzył, kiedy który przychodzi w sobolej i w rysiej szubie, ponty pomuskiwając, a królowi tak się niziuchno kłania, dobrze że nie wyrzecze: »Dlatego, abyś mi dał co«. Dwa stany tylko na świecie P. Bóg postanowił przedniejsze, duchowny a świecki, bardzo różno od siebie. Duchowny, który się na służbę Bożą oddał, trzeba, aby był różny od świeckiego, trzeba, aby res divinas odprawując
? Łakomstwo ich opanowało; żaden się nie święci na kapłaństwo dlatego, aby się Panu Bogu oddał, ale propter beneficia; simonia u nich, obłuda, sami się oszukiwają, królowi aplaudują. Azaż się WM. nie napatrzył, kiedy który przychodzi w sobolej i w rysiej szubie, ponty pomuskiwając, a królowi tak się niziuchno kłania, dobrze że nie wyrzecze: »Dlatego, abyś mi dał co«. Dwa stany tylko na świecie P. Bóg postanowił przedniejsze, duchowny a świecki, bardzo różno od siebie. Duchowny, który się na służbę Bożą oddał, trzeba, aby był różny od świeckiego, trzeba, aby res divinas odprawując
Skrót tekstu: RewerListCzII
Strona: 244
Tytuł:
Rewersał listu szlachcica jednego do drugiego pisany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
