zostawszy mnichami, Będziemy za nich mówić z ich żonkami. Będziem w domach ich gospodarowali, Orali, siali
A w miękkich leżąc jak oni pierzynach, Będziem się także pytać o nowinach, Czy już tam naszy w pień Moskwę wycięli? Czy cara wzięli?
Arwano biesu, przyjdzie da Bóg ona Tak długo od nas pożądana nona. Żegnam cię, pole, witam spracowany Domowe ściany.
Tam z przyjacielem siadszy u komina, Każda mi zejdzie wesoło nowina. Ni się bić będę, ni służyć nikomu Usiadszy w domu. 667. Duma sześciu panien podczas oblężenia krakowskiego in anno 1657
.
Muzo dokądże? Cóż miasto pęcaku Śpiewasz, o wojnie, broni
zostawszy mnichami, Będziemy za nich mowić z ich żonkami. Będziem w domach ich gospodarowali, Orali, siali
A w miękkich leżąc jak oni pierzynach, Będziem się także pytać o nowinach, Czy już tam naszy w pień Moskwę wycięli? Czy cara wzięli?
Arwano biesu, przyjdzie da Bog ona Tak długo od nas pożądana nona. Żegnam cię, pole, witam spracowany Domowe ściany.
Tam z przyjacielem siadszy u komina, Każda mi zejdzie wesoło nowina. Ni się bić będę, ni służyć nikomu Usiadszy w domu. 667. Duma sześciu panien podczas oblężenia krakowskiego in anno 1657
.
Muzo dokądże? Coż miasto pęcaku Śpiewasz, o wojnie, broni
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 362
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
cumputum, GODZINY PRIMY. A ta Godzina zwała się TERCJA, i kończyła się z Południem. Dalsza Godzina znowu miała trzy Godziny, zaczynając się od Południa, w które Południe była Godzina SEKsTA, Sekstą się też i ona nazywa. Ostatnia GODZINA, że się od pospolitej 9. Golziny na dzień poczynała, zwała się NONA i trwała aż do Zachodu Słońca. Tak Tirinus wywodzi in Chronico suo, z Cenzoryna, Baroniusza, Janseniusza. I według to takiej Koordynacyj czasu jedni Ewangelistowie mówią że CHRYSTUS Ukrzyżowany Horâ Sexta, a Z Ma rek, że Horá tertia, co się rozumie idest in ipso termino trzeciej Godziny kończącej się, a zaczynającej SEKsTY
cumputum, GODZINY PRIMY. A ta Godzina zwáła się TERCYA, y kończyła się z Południem. Dalszá Godzina znowu miała trzy Godziny, zaczynaiąc się od Południa, w ktore Południe była Godzina SEXTA, Sextą się też y ona nazywa. Ostatnia GODZINA, że się od pospolitey 9. Golziny na dzień poczynała, zwała się NONA y trwała aż do Zachodu Słońca. Tak Tirinus wywodzi in Chronico suo, z Censorina, Baroniusza, Ianseniusza. Y według to takiey Koordynacyi czásu iedni Ewangelistowie mowią że CHRYSTUS Ukrzyżowany Horâ Sexta, a S Ma rek, że Horá tertia, co się rozumie idest in ipso termino trzeciey Godziny kończącey się, a zaczynaiącey SEXTY
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 187
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
w sam Dzień który się zowie NONAMI to jest w Dzień piąty Maja Po NONACH idą IDUS; trzecia część Miesiąca. IDUS się zowie od słówka Iduo, alias Dzielę, przecinam, według Makrobiusza, że dzieli Miesiące. I jest tych Dni co się IDUS zowią, wkażdym Miesiąciu Ośm. Kładą się zaraz po Dniach zwanych NONAMI, zaczynają się w jednych Miesiącach od piątego, w drugich od siódmego Dnia, i kończą się także wiednych Miesiącach na Dniu 13 a w drugich na 15 Dniu, Mówi się tąk; Dnia szóstego Maja, po Rzymsku 8vo Idus Maii: to jest o CHRONOLOGII
Dniem Ośmym przed Dniem, który się zowie Idus,
w sam Dzień ktory się zowie NONAMI to iest w Dzień piąty Maia Po NONACH idą IDUS; trzecia część Miesiąca. IDUS się zowie od słowka Iduo, alias Dzielę, przecinam, według Makrobiusza, że dzieli Miesiące. Y iest tych Dni co się IDUS zowią, wkażdym Miesiąciu Ośm. Kładą się záraz po Dniach zwanych NONAMI, zaczynaią się w iednych Miesiącach od piątego, w drugich od siodmego Dnia, y kończą się także wiednych Miesiącach na Dniu 13 á w drugich na 15 Dniu, Mowi się tąk; Dnia szostego Maia, po Rzymsku 8vo Idus Maii: to iest o CHRONOLOGII
Dniem Osmym przed Dniem, ktory się zowie Idus,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 195
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tak zrozumiej: W tym słówku Tradyta Litera T wielka znaczy Calendas, a lepiej ante Calendas, wiele ich jest in Januario, to jest 19 bo litera T. jest dziewiętnasta wpośrodku Abiecadła. W tymże słówku TraDyta litera D. wpośrodku znaczy Nonas, że jest cztery Dni in Ianuario, co się zowie NONAMI, bo litera D, jest czwarta wpośrodku Abiecadła, i tak dalej.
Mówiąc o MIESIĄCACH, i to non omittendum, że jest też Mensis Lunarys Miesiąc Księżycowy, którego spatium i wymiar czasu, jest od Nowiu do Nowiu. Ten sam Miesiąc Lunarys jeden jest Periodycus, tak rzeczony, że od punktu do punktu
tak zrozumiey: W tym słowku Tradita Litera T wielká znaczy Calendas, a lepiey ante Calendas, wiele ich iest in Ianuario, to iest 19 bo literá T. iest dziewiętnasta wposrodku Abiecádła. W tymże słowku TraDita litera D. wposrodku znaczy Nonas, że iest cztery Dni in Ianuario, co się zowie NONAMI, bo litera D, iest czwarta wposrodku Abiecadła, y tak daley.
Mowiąc o MIESIĄCACH, y to non omittendum, że iest też Mensis Lunaris Miesiąc Xiężycowy, ktorego spatium y wymiar cżasu, iest od Nowiu do Nowiu. Ten sam Miesiąc Lunaris ieden iest Periodicus, tak rzeczony, że od punktu do punktu
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Doktor w Bononii, we Włoszech, która jest Bonarum Artium Mater, omnis Nutricula Iuris. Umarł w Perusium Roku Pańskiego 1355.
MATEMATYCY, to jest ASTROLOGOWIE, ASTRONOMOWIE, GEOMETROWIE, etc.
BAbilonczykowie Astrologii Inventores, Egipcianie Anaksimander, Tales Milesius: Atlas in siderum scientia perfectissimus, dlatego Nieba Piastunem crednus. Endymion, Conon Matematyk, Liparchus, Ptolemeusz, Archimedes, Architas, Euklides, Berosus Astrolog Chaldejski, który od Ateńczyków w Szkole publiczną miał Statuę erygowaną z językiem złotym, teste Plinio. Ex Recentioribus, Clavius, i inni odemnie cytowani tu w Matematyce. Tuż należą PEREGRYNANCI Chardynus, Tevenotus, Paulus Venetus, Tavernier, Monianus,
Doctor w Bononii, we Włoszech, ktorá iest Bonarum Artium Mater, omnis Nutricula Iuris. Umarł w Perusium Roku Pańskiego 1355.
MATEMATYCY, to iest ASTROLOGOWIE, ASTRONOMOWIE, GEOMETROWIE, etc.
BAbilonczykowie Astrologii Inventores, Egypciánie Anaximander, Thales Milesius: Atlas in siderum scientia perfectissimus, dlatego Nieba Piastunem crednus. Endimion, Conon Matematyk, Lipparchus, Ptolomeus, Archimedes, Architas, Euklides, Berosus Astrolog Chaldeyski, ktory od Atenczykow w Szkole publiczną miał Statuę erigowaną z ięzykiem złotym, teste Plinio. Ex Recentioribus, Clavius, y inni odemnie cytowàni tu w Matematyce. Tuż należą PEREGRYNANCI Chardinus, Thevenotus, Paulus Venetus, Tavernier, Monianus,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 976
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
nigdy mi się nie szestni/ ale od żądze czytania czasu mi nie staje. Jedna ist czernidłem napisana/ która znaczy grzechy moje/ bo one poczerniły dusze moje: także fałsz i niestateczność świata tego napisan farbą czerwoną/ która Mękę Zbawicielową pokazuje mi/ który tak wiele cierpiał dla nas. Te czytam ode Mszy aż do Nony/ kiedy Pan/ Bogu Ojcu Ducha oddał. Trzecia napisana jest złotymi literami. Ta jest wesołość i rozliczność radości niebieskiej. Te czytam aż do Komplety: i tak czas mój bez tęskność trawię. Co usłyszawsz ydrudzy/ barzo się do służby Bożej zapalili/ i wielki postępek w niej uczynili. Collector Magni Speculi Exemplorum.
nigdy mi sie nie szestni/ ále od żądze czytania czásu mi nie staie. Iedná ist czernidłem nápisána/ ktora znaczy grzechy moie/ bo one poczerniły dusze moie: tákże fałsz y niestáteczność świátá tego nápisan fárbą czerwoną/ ktora Mękę Zbáwićielową pokázuie mi/ ktory ták wiele cierpiał dla nas. Te czytam ode Mszy áż do Nony/ kiedy Pan/ Bogu Oycu Duchá oddał. Trzećia nápisána iest złotymi literámi. Tá iesst wesołość y rozliczność rádośći niebieskiey. Te czytam áż do Complety: y ták czás moy bez teskność trawię. Co vsłyszawsz ydrudzy/ bárzo sie do służby Bożey zápalili/ y wielki postępek w niey vczynili. Collector Magni Speculi Exemplorum.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 157
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jest odłożona. Tedy on z głębokości serca uważając twardość i nieużytość swoję: zasię pokorę i cichość Libertinowę/ z łóżka się porwał/ Libertina za nogi ujął/ że zgrzeszył i winnym był/ wyznawał/ który takiemu i tak zacnemu człowiekowi tak okrutno zelżywość uczynił. Lecz Libertinus porzuciwszy się na ziemi/ i nogom jego poNOn uczyniwszy/ sobie nie jego srogości/ to co odniósł/ winę przypisował. I tak się stało że do wielkiej cichości sposobił się on Ociec/ gdyż pokora uczniowa stała się mistrzyni mistrzowa. Gdy tedy dla pożytku Klasztornego na umówioną sprawę z Klasztora wyszedł/ wiele lludzi zacnych którzy go zawsze w wielkiej uczciwości mieli/ barzo się
iest odłożona. Tedy on z głębokośći sercá vważáiąc twárdość y nievżytość swoię: záśię pokorę y cichość Libertinowę/ z łożka sie porwał/ Libertiná zá nogi viął/ że zgrzeszył y winnym był/ wyznawał/ ktory tákiemu y tak zacnemu człowiekowi ták okrutno zelżywość vczynił. Lecz Libertinus porzućiwszy sie ná źiemi/ y nogom iego poNOn vcżyniwszy/ sobie nie iego srogośći/ to co odniosł/ winę przypisował. Y ták sie sstáło że do wielkiey cichości sposobił sie on Oćiec/ gdyz pokorá vczniowa sstáłá sie mistrzyni mistrzowá. Gdy tedy dla pożytku Klasztornego ná vmowioną spráwę z Klasztorá wyszedł/ wiele lludzi zacnych ktorzy go záwsze w wielkiey vczćiwosći mieli/ bárzo sie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 169
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
tak wiele lat mieszkam na tym miejscu/ i wszyscy mięczcą: a jednak w tej starości mojej cierpienajażdy od ducha nieczystości. Tedy Teopentus rzekł. Wierz temu Ojcze że i ja. A starzec i inne myśli przykre zmyślał/ aby go do wyznania grzechu swego przywiódł. Potym rzekł: Jako pościsz? Odpowiedział. Aż do Nony. Rzekł mu stary. Pość aż do wieczora/ i wstrzymaj się/ ucz się Ewangeliej na pamięć. Także też i o inym piśmie rozmyślaj. A jeśli przyjdzie na cięzłą myśl/ nigdy na dołnie patrz ale zawsze wztofę/ a natychmiast cię Pan wspomoże. Poprawiwszy tedy starzec brata onego/ odszedł na pustynią swoję.
ták wiele lat mieszkam ná tym mieyscu/ y wszyscy mięczcą: á iednák w tey stárośći moiey ćierpięnaiażdy od duchá nieczystośći. Tedy Theopentus rzekł. Wierz temu Oycże że y ia. A stárzec y ine mysli przykre zmyślał/ áby go do wyznánia grzechu swego przywiodł. Potym rzekł: Iáko pośćisz? Odpowiedźiał. Aż do Nony. Rzekł mu stáry. Pość áż do wieczorá/ y wstrzymay sie/ vcz sie Ewángeliey ná pámięć. Tákże też y o inym pismie rozmyślay. A iesli prziydźie ná ćięzłą myśl/ nigdy ná dołnie pátrz ále záwsze wztofę/ á natychmiast cię Pan wspomoże. Popráwiwszy tedy stárzec bráta onego/ odszedł ná pustynią swoię.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 216
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
ne moriaris in tempore non tuo. Nie po szwie się porze. Nie rychły Pan Bóg/ ale łuczny. Serae Deûm molae, sed grauiter molunt. Nie każdy wie co mu zdrowo. Nie przylecą do Lenia pieczone gołąbki/ By siedział/ i nadsiedział zgotowawszy ząbki. Non tibi per ventos assa columba venit. Centuria Nona. Eccles: 18. 7. 70
Nie lubi Pan Bóg krzywdy. Najgorsze śniadanie/ najlepszy obiad psuje. Niedzielne śniadanie/ a Piątkowe śpiewanie/ rzadko na dobre wychodzi. Niemiec dał się dla towarzysza obiesić. Nie cięży swe boroczno koniowi. Nabożny/ by świętego Gerzego koń. Nie zawsze przy Dworze gody/ czasem
ne moriaris in tempore non tuo. Nie po szwie się porze. Nie rychły Pan Bog/ ále łucżny. Serae Deûm molae, sed grauiter molunt. Nie káżdy wie co mu zdrowo. Nie przylecą do Leniá piecżone gołąbki/ By śiedźiał/ y nádśiedźiał zgotowáwszy ząbki. Non tibi per ventos assa columba venit. Centuria Nona. Eccles: 18. 7. 70
Nie lubi Pan Bog krzywdy. Naygorsze śniadánie/ naylepszy obiad psuie. Niedźielne śniadánie/ á Piątkowe śpiewánie/ rzadko ná dobre wychodźi. Niemiec dał się dla towárzyszá obieśić. Nie ćięży swe borocżno koniowi. Nabożny/ by świętego Gerzego koń. Nie záwsze przy Dworze gody/ cżásem
Skrót tekstu: RysProv
Strona: F
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
tak i on ku dobremu mieniu nigdy nie przyjdzie; gdyż nie tego on chce/ aby się miał dobrze (co na używaniu rzeczy nabytych należy) ale wszytka jego o tym myśl/ i piecza/ aby ku złotu przybywało złota/ a tego aby ani sam używał/ ani drugiemu używać dopuszczał: Za czym prawdziwa onon powieść: Aurus nisi cum moritur, nihil rectè facit. Łakomy chyba umierając dobrze czyni. za żywota on sam sobie dobrze nie uczyni; gdyż chleba sobie żałuje/ nędznie we wszem żyje/ nie jako stan jego niesie: mieszka jako nędznik w smrodzie/ w nędzy/ nie śmie jeść ani pić/ by mu nie
ták y on ku dobremu mieniu nigdy nie przyidźie; gdyż nie tego on chce/ áby się miał dobrze (co ná vżywániu rzeczy nábytych należy) ále wszytká iego o tym myśl/ y piecza/ áby ku złotu przybywáło złotá/ á tego áby áni sam vżywał/ áni drugiemu vżywáć dopusczał: Zá czym prawdźiwa onon powieść: Aurus nisi cum moritur, nihil rectè facit. Lákomy chybá vmieráiąc dobrze czyni. zá żywotá on sam sobie dobrze nie vczyni; gdyż chlebá sobie żáłuie/ nędznie we wszem żyie/ nie iáko stan iego nieśie: mieszka iáko nędznik w smrodźie/ w nędzy/ nie śmie ieść áni pić/ by mu nie
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 98
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
