W.P. Szczęsnego Kryskiego na Drobninie, kanclerza koronnego i małżonki Jego Mci tablica srebrna, na której osoby obojga Ich Mciów wyrysowane, z tym napisem: Tuos misericordes oculos ad nos converte. — —
7. Tegoż roku? Zofia Rusiecka dała łańcuszek drobny, złoty. A Jej Mość Pani Zofia Dąbrowska dała noszenie złote, smelcowane, na którym jest Pasyjka.
8. Osoba biskupia z literami Episcopus Culmensis, na tablicy srebrnej wyrysowana, z tym napisem: Sana me Domine et sanabor, salvum me fac et salvus ero. Anno 1615. Ta tablica dana od Jaśnie Przewielebnego księdza Jana Kucborskiego, biskupa chełmińskiego, herbu Ogończyk.
9
W.P. Szczęsnego Kryskiego na Drobninie, kanclerza koronnego i małżonki Jego Mci tablica srebrna, na której osoby obojga Ich Mciów wyrysowane, z tym napisem: Tuos misericordes oculos ad nos converte. — —
7. Tegoż roku? Zofia Rusiecka dała łańcuszek drobny, złoty. A Jej Mość Pani Zofia Dąbrowska dała noszenie złote, smelcowane, na którym jest Passyjka.
8. Osoba biskupia z literami Episcopus Culmensis, na tablicy srebrnej wyrysowana, z tym napisem: Sana me Domine et sanabor, salvum me fac et salvus ero. Anno 1615. Ta tablica dana od Jaśnie Przewielebnego księdza Jana Kucborskiego, biskupa chełmińskiego, herbu Ogończyk.
9
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 302
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
.
Wojny, Żołnierstwa znak: Sagum, Szata lub Paludament na wierzchu zbroi. Item : signa sequi, pasem opasać się Rycerskim.
Śmierci znaki: cyprysowe cisowe drzewa, mary. grubarza oglądać.
Szlachectwa Insigne: Pierścień na palcu, Miesiączki u Obuwia nosiź, podsienią, podwórza, Sale Antekamery portretami Antenatów napełnić, złote noszenie, gałkę złotą, Order nosić na sobie. U Ateńczyków zaś znak Szlachestwa Konik złory u czapki, czyli zawoja: U Egipcjanów Sępów skrzydła nadedrzwiami zawieszone: U Galatów, trupy pokrwawione, i głowy z ścięte przy drzwiach, albo nadedrzwiami wiszące.
Szlachectwa dawnego znak: Fumose Imagines Antenatów wielu.
Pokoju znak
.
Woyny, Zołnierstwa znak: Sagum, Szata lub Paludament na wierzchu zbroi. Item : signa sequi, pasem opasać się Rycerskim.
Smierci znaki: cyprysowe cisowe drzewa, mary. grubarza oglądać.
Szlachectwa Insigne: Pierścień na palcu, Mieśiączki u Obuwia nosiź, podsienią, podworza, Sale Antekamery portretami Antenatow napełnić, złote noszenie, gałkę złotą, Order nosic na sobie. U Ateńczykow zaś znak Szlachestwa Konik złory u czapki, czyli zawoia: U Egypcyanow Sępow skrzydła nadedrzwiami zawieszone: U Galatow, trupy pokrwawione, y głowy z ścięte przy drzwiach, albo nadedrzwiami wiszące.
Szlachectwa dawnego znak: Fumosae Imagines Antenatow wielu.
Pokoiu znak
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 69
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
: tych nie wspominajcie, Za szlachcica mię wydajcie! Panny rzeźko na spinetach Grajcie, w skrzypki, na kornetach! Zaśpiewajmy teraz sobie Jedna z drugą o tej dobie! Pijcie, mościwi panowie, Do pana ojca za zdrowie! Każcie nosić wina hojno, Pani matka, pięknie, strojno! Niechaj wam wieczerzą dają Dwoje noszenie wydają! Młode Panie w różnych Miastach obojga Narodów.
Widzę ja, tu idą goście, Nie gdzie indziej, do nas proście
Patrz na panie młode owe, Chłopku! widzisz stroje nowe? Jedna chodzi, jak łąteczka, Ani ma i dzieciąteczka. Druga białe sznurowane Ma buciki, bramowane. Trzecia nosi pludereczki, Ochraniając
: tych nie wspominajcie, Za ślachcica mię wydajcie! Panny rzeźko na spinetach Grajcie, w skrzypki, na kornetach! Zaśpiewajmy teraz sobie Jedna z drugą o tej dobie! Pijcie, mościwi panowie, Do pana ojca za zdrowie! Każcie nosić wina hojno, Pani matka, pięknie, strojno! Niechaj wam wieczerzą dają Dwoje noszenie wydają! Młode Panie w różnych Miastach obojga Narodów.
Widzę ja, tu idą goście, Nie gdzie indziej, do nas proście
Patrz na panie młode owe, Chłopku! widzisz stroje nowe? Jedna chodzi, jak łąteczka, Ani ma i dzieciąteczka. Druga białe sznurowane Ma buciki, bramowane. Trzecia nosi pludereczki, Ochraniając
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 17
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
za służebnika. V. KWIATKI LILIJOWE
Tu flosculusque campi
Dzieciąteczko, kwiatku polny, kwiatku lilijej padolny, tak Cię święte Pismo zowie, więc my, stojąc przy tym słowie, przynieślichmyć takie kwiecie, o nieprzepłacone Dziecię. Przyjmi za upomineczki lilijowe te kwiateczki, ponieważ od kwiecia tego masz imię z wieku dawnego. VI. NOSZENIE ZŁOTE
Ornatibus carere
Niesłuszna, aby ten Synaczek drogi w klejnoty złote tak miał być ubogi, gdyż szyjka Jego słoniowej się kości równa, a piersi śniegowej białości. Przetoż ja chętnie ten upomineczek, świetne noszenie, złoty łańcuszeczek, daję Dziecięciu, zewsząd kamykami, zewsząd drogiemi natkniony perłami. Ten już weź, Matko,
za służebnika. V. KWIATKI LILIJOWE
Tu flosculusque campi
Dzieciąteczko, kwiatku polny, kwiatku lilijej padolny, tak Cię święte Pismo zowie, więc my, stojąc przy tym słowie, przynieślichmyć takie kwiecie, o nieprzepłacone Dziecię. Przyjmi za upomineczki lilijowe te kwiateczki, ponieważ od kwiecia tego masz imię z wieku dawnego. VI. NOSZENIE ZŁOTE
Ornatibus carere
Niesłuszna, aby ten Synaczek drogi w klejnoty złote tak miał być ubogi, gdyż szyjka Jego słoniowej się kości równa, a piersi śniegowej białości. Przetoż ja chętnie ten upomineczek, świetne noszenie, złoty łańcuszeczek, daję Dziecięciu, zewsząd kamykami, zewsząd drogiemi natkniony perłami. Ten już weź, Matko,
Skrót tekstu: GrochWirydarz
Strona: 63
Tytuł:
Wirydarz abo kwiatki rymów duchownych o Dziecięciu Panu Jezusie
Autor:
Stanisław Grochowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Justyna Dąbkowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
Dziecię. Przyjmi za upomineczki lilijowe te kwiateczki, ponieważ od kwiecia tego masz imię z wieku dawnego. VI. NOSZENIE ZŁOTE
Ornatibus carere
Niesłuszna, aby ten Synaczek drogi w klejnoty złote tak miał być ubogi, gdyż szyjka Jego słoniowej się kości równa, a piersi śniegowej białości. Przetoż ja chętnie ten upomineczek, świetne noszenie, złoty łańcuszeczek, daję Dziecięciu, zewsząd kamykami, zewsząd drogiemi natkniony perłami. Ten już weź, Matko, a zaraz miłemu wdziej na szyjeczkę Synaczkowi swemu. O jako śliczny, jakby Go przybyło tym to noszeniem, aż i patrzyć miło. W czwórnasób teraz zda się być śliczniejszy Syn Panny świętej, Pan mój namilejszy
Dziecię. Przyjmi za upomineczki lilijowe te kwiateczki, ponieważ od kwiecia tego masz imię z wieku dawnego. VI. NOSZENIE ZŁOTE
Ornatibus carere
Niesłuszna, aby ten Synaczek drogi w klejnoty złote tak miał być ubogi, gdyż szyjka Jego słoniowej się kości równa, a piersi śniegowej białości. Przetoż ja chętnie ten upomineczek, świetne noszenie, złoty łańcuszeczek, daję Dziecięciu, zewsząd kamykami, zewsząd drogiemi natkniony perłami. Ten już weź, Matko, a zaraz miłemu wdziej na szyjeczkę Synaczkowi swemu. O jako śliczny, jakby Go przybyło tym to noszeniem, aż i patrzyć miło. W czwórnasób teraz zda się być śliczniejszy Syn Panny świętej, Pan mój namilejszy
Skrót tekstu: GrochWirydarz
Strona: 63
Tytuł:
Wirydarz abo kwiatki rymów duchownych o Dziecięciu Panu Jezusie
Autor:
Stanisław Grochowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Justyna Dąbkowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
przyjeździe ks. podkanclerzego, niż tydzień wyszedł, przyjachał do Wiednia. Tam dnia trzeciego ksiądz podkanclerzy króla przy bytności wojewody wileńskiego witał i my wszyscy słudzy jego, a po witaniu poselstwo na pokoju sprawował. Witał potym księżnę mantuańską inszego dnia, rzecz piękną do niej po łacinie uczyniwszy, i oddał od króla kosztowny upominek, noszenie na bogatym i barzo pięknym, kamieńmi drogiemi osadzonym łańcucha, który zaraz na szyję księżna włożyć sobie kazała, podziękowawszy kilkiem słów po niemiecku. Potym do traktatów o małżeństwie przystąpiło się, na których posłowie nasi z radą królewską zasiadali po kilka dni; a gdy skończyli, nas dwa spisowało je, Stanisław Kunicki, Wielki Polak
przyjeździe ks. podkanclerzego, niż tydzień wyszedł, przyjachał do Wiednia. Tam dnia trzeciego ksiądz podkanclerzy króla przy bytności wojewody wileńskiego witał i my wszyscy słudzy jego, a po witaniu poselstwo na pokoju sprawował. Witał potym księżnę mantuańską inszego dnia, rzecz piękną do niej po łacinie uczyniwszy, i oddał od króla kosztowny upominek, noszenie na bogatym i barzo pięknym, kamieńmi drogiemi osadzonym łańcucha, który zaraz na szyję księżna włożyć sobie kazała, podziękowawszy kilkiem słów po niemiecku. Potym do traktatów o małżeństwie przystąpiło się, na których posłowie nasi z radą królewską zasiadali po kilka dni; a gdy skończyli, nas dwa spisowało je, Stanisław Kunicki, Wielki Polak
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 175
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
spodzie nad rubinową tabliczą diamantowych tabliczek cztery i rubinkowych tabliczek siedm. Za który klejnot liczby polskiej półszóstki sta złotych też pięćset.
Trzeci kanak, w którym tabliczek diamentowych ośm, rubinowych tablic dziewięć i sztuczek z perłami wielkiemi szesnaście, a to oprócz drobniejszych pereł, co około sztuk; za który klejnot złotych półczwarta sta.
Noszenie z pelikanem, w którem tablic rubinowych wielkiech sześć, tabliczek rubinowych mniejszych czterdzieści i dwie, diamentowych tabliczek pięć; za który klejnot złotych czterysta pięćdziesiąt liczby polskiej.
Drugie noszenie, w którem jest krzyż diamentowy. W temże około diamentowych tabliczek ośm, w temże, na spodzie, graniasta tablica diamentowa, wielka
spodzie nad rubinową tabliczą dyamantowych tabliczek cztyry i rubinkowych tabliczek siedm. Za który klejnot liczby polskiej półszóstki sta złotych też pięćset.
Trzeci kanak, w którym tabliczek diamentowych ośm, rubinowych tablic dziewięć i sztuczek z perłami wielkiemi szesnaście, a to oprócz drobniejszych pereł, co około sztuk; za który klejnot złotych półczwarta sta.
Noszenie z pelikanem, w którem tablic rubinowych wielkiech sześć, tabliczek rubinowych mniejszych cztyrydzieści i dwie, diamentowych tabliczek pięć; za który klejnot złotych cztyrysta piędziesiąt liczby polskiej.
Drugie noszenie, w którem jest krzyż diamentowy. W temże około diamentowych tabliczek ośm, w temże, na spodzie, graniasta tablica diamentowa, wielka
Skrót tekstu: KlejSanGęb
Strona: 106
Tytuł:
Spis klejnotów wyprawnych Katarzyny z Uchańskich Sanguszkowej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
tablic dziewięć i sztuczek z perłami wielkiemi szesnaście, a to oprócz drobniejszych pereł, co około sztuk; za który klejnot złotych półczwarta sta.
Noszenie z pelikanem, w którem tablic rubinowych wielkiech sześć, tabliczek rubinowych mniejszych czterdzieści i dwie, diamentowych tabliczek pięć; za który klejnot złotych czterysta pięćdziesiąt liczby polskiej.
Drugie noszenie, w którem jest krzyż diamentowy. W temże około diamentowych tabliczek ośm, w temże, na spodzie, graniasta tablica diamentowa, wielka. W temże rubinowych tabliczek małych piętnaście, za który klejnot złotych cztery sta liczby polskiej.
Latus 2290 x Latus 2200.
Trzeci, na kształt zapony, w którem jest
tablic dziewięć i sztuczek z perłami wielkiemi szesnaście, a to oprócz drobniejszych pereł, co około sztuk; za który klejnot złotych półczwarta sta.
Noszenie z pelikanem, w którem tablic rubinowych wielkiech sześć, tabliczek rubinowych mniejszych cztyrydzieści i dwie, diamentowych tabliczek pięć; za który klejnot złotych cztyrysta piędziesiąt liczby polskiej.
Drugie noszenie, w którem jest krzyż diamentowy. W temże około diamentowych tabliczek ośm, w temże, na spodzie, graniasta tablica diamentowa, wielka. W temże rubinowych tabliczek małych piętnaście, za który klejnot złotych cztery sta liczby polskiej.
Latus 2290 x Latus 2200.
Trzeci, na kształt zapony, w którem jest
Skrót tekstu: KlejSanGęb
Strona: 106
Tytuł:
Spis klejnotów wyprawnych Katarzyny z Uchańskich Sanguszkowej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
W temże rubinowych tabliczek małych piętnaście, za który klejnot złotych cztery sta liczby polskiej.
Latus 2290 x Latus 2200.
Trzeci, na kształt zapony, w którem jest diamentowa róża w środku, około niej diamentowych tabliczek ośm; w temże graniastych diamencików 2; za który klejnot złotych liczby polskiej półtrzecia sta.
Czwarte noszenie, z figurką, w którem jest tablic rubinowych więtszych dziewięć, mniejszych tabliczek, też rubinowych, sześć; w temże tabliczek diamentowych cztery; za który klejnot złotych liczby polskiej dwieście pięćdziesiąt.
Piąty klejnot, na krzes diamentowy, w którem tablic diamentowych dziesięć; zań złotych dwieście liczby polskiej.
Zausznic diamentowych para,
W temże rubinowych tabliczek małych piętnaście, za który klejnot złotych cztery sta liczby polskiej.
Latus 2290 x Latus 2200.
Trzeci, na kształt zapony, w którem jest diamentowa róża w środku, około niej diamentowych tabliczek ośm; w temże graniastych diamencików 2; za który klejnot złotych liczby polskiej półtrzecia sta.
Czwarte noszenie, z figurką, w którem jest tablic rubinowych więtszych dziewięć, mniejszych tabliczek, też rubinowych, sześć; w temże tabliczek diamentowych cztyry; za który klejnot złotych liczby polskiej dwieście pięćdziesiąt.
Piąty klejnot, na krzes diamentowy, w którem tablic diamentowych dziesięć; zań złotych dwieście liczby polskiej.
Zausznic diamentowych para,
Skrót tekstu: KlejSanGęb
Strona: 106
Tytuł:
Spis klejnotów wyprawnych Katarzyny z Uchańskich Sanguszkowej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
laude Plinius. Pełne Biblioteki, quà Togâ, quà Sagô uczynionych przez Rzymianów akcyj, omnium saeculorum ad stuporem, ad imitationem. Z dzieciństwa Dzieci do wielkich aplikowali rzeczy, stoili w strój Praetexta nazwany, samej młodzi służący, którą do lat Tyrocinii, to jest 17. nosili, i złotą Bullę, aliàs drogie noszenie na znak zacności. Pod czas Pokoju nosili Togam, pod czas Wojny Sagũ, dwa stroju rodzaje, krojem dystyngwowane i formą. Pijąc kieliszki, też koronowali Koronami z kwiatu, owszem w większe swoje Święta głowy kwieciem wieńczyli sobie. Do każdego kieliszka wzywali Bożków, lub Heròés, to jest Bohaterów przy rezonancyj głosów. Pierwsze
laude Plinius. Pełne Biblioteki, quà Togâ, quà Sagô uczynionych przez Rzymianow akcyi, omnium saeculorum ad stuporem, ad imitationem. Z dźieciństwá Dźieci do wielkich applikowáli rzeczy, stoili w stroy Praetexta názwany, samey młodzi służący, ktorą do lat Tyrocinii, to iest 17. nosili, y złotą Bullę, aliàs drogie noszenie ná znák zácności. Pod czas Pokoiu nosili Togam, pod czás Woyny Sagũ, dwá stroiu rodzáie, kroiem distyngwowáne y formą. Piiąc kieliszki, też koronowáli Koronámi z kwiatu, owszem w większe swoie Swięta głowy kwieciem wieńczyli sobie. Do każdego kieliszka wzywáli Bożkow, lub Heròés, to iest Bohaterow przy rezonáncyi głosow. Pierwsze
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 713
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
