: Piotra od inszych uczniów dla tego odłącza. iż się Piotr jeden sam zaprzał Z tych tedy Ewanielskich słów cóż wysokiego wyczerpnąć będziesz mógł synu? Czymbyś Piotra ś. Apostoła nad insze co apostoły wystawił? Zaiste nic/ ale barzo przeciwnego coś najdziesz/ to jest słowa te/ które nie inszego co w Błogosł. Pietrze notują/ tylko on jego nieszczęsny zaprzenia upadek/ w który aby wpadł/ dla wysoko myślnej jego chłuby/ Pan dopuścił. I dla tego za nim samym prosił/ aby nie owszeki ustał/ abowiem drudzy nie tak dalece tego potrzebowali. Dla tego i trzykroć był pytany/ Miłujesz mię, i trzykroć paś owce moje słyszał/
: Piotrá od inszych vcżniow dla tego odłącża. iż się Piotr ieden sam záprzał Z tych tedy Ewánielskich słow coż wysokiego wycżerpnąć będźiesz mogł synu? Cżymbyś Piotrá ś. Apostołá nád insze co ápostoły wystáwił? Záiste nic/ ále bárzo przećiwnego coś naydźiesz/ to iest słowa te/ ktore nie inszego co w Błogosł. Pietrze notuią/ tylko on iego nieszcżęsny záprzenia vpadek/ w ktory áby wpadł/ dla wysoko myslney iego chłuby/ Pan dopuśćił. Y dla tego za nim sámym prosił/ áby nie owszeki vstał/ ábowiem drudzy nie ták dálece tego potrzebowáli. Dla tego y trzykroć był pytány/ Miłuiesz mię, y trzykroć páś owce moie słyszał/
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 56
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
wieczerzą bankietu swojego Boskiego/ na który nas wszytkich zaprosił/ i który nam odprawować co rok rozkazał/ na pamiątkę koronacyjej swojej/ jako wziął przez mękę swoję królestwo z ręku Ojca swojego/ nad wszytkim stworzeniem aż na wieki. Mówi przeto o tym bankiecie jego cudownym Mateusz święty: Ale spytasz. czemuż to Doktorowie święci notują dzień i czas/ którego Chrystus Pan/ Stwórca czasów wszytkich/ ten zawołany bankiet swój postanowił: i powiadają że go sprawił Tempore Aequinoctij, kiedy dnia przebywać poczęło/ dnia dwudziestego wtórego Marca/ kiedy wszytkie rzeczy przyrodzone/ zioła/ ptastwa/ ryby/ zwierzęta moc w sobie osłabioną przez zimę/ czuć poczynają/ i mają
wieczerzą bánkietu swoiego Boskiego/ ná ktory nas wszytkich záprośił/ y ktory nam odpráwowáć co rok rozkazał/ ná pámiątkę koronácyiey swoiey/ iáko wźiął przez mękę swoię krolestwo z ręku Oycá swoiego/ nád wszytkim stworzeniem áż ná wieki. Mowi przeto o tym bánkiećie iego cudownym Máttheusz święty: Ale spytasz. czemuż to Doktorowie święci notuią dźień y czás/ ktorego Chrystus Pan/ Stworcá czásow wszytkich/ ten záwołány bánkiet swoy postánowił: y powiádáią że go spráwił Tempore Aequinoctij, kiedy dniá przebywáć poczęło/ dniá dwudźiestego wtorego Márcá/ kiedy wszytkie rzeczy przyrodzone/ źiołá/ ptástwá/ ryby/ źwierzętá moc w sobie osłábioną przez źimę/ czuć poczynáią/ y máią
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 59
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
jako braki rachują pamiętaj te punkta: Pierwszy. Iż się wszytko u Kupców brakuje/ jako Śledzie/ Drwa/ Ryby słone/ Futra/ Popiół/ Smoła/ Lny/ Miód/ Mięso/ etc. W których brakach bywają różności/ pierwszy bowiem brak/ zowią prosto brak/ z tego zaś braku wybierki zowią Brakubrak/ notują tedy kiedy Brakubrak będzie/ jednym 0/ kiedy zaś prosty brak to dwiema 00/ kiedy zaś rzecz samę dobrą/ to trzema 000. Drugi. Które braki jako są trojakie/ tak też cenę trojaką miewają/ pospolicie się to zachowuje jako we Gdańsku kiedy Klafolc Cudzoziemcy kupują/ (są to drwa dębowe czworograniste/ które
iáko bráki ráchuią pámiętay te punkta: Pierwszy. Iż się wszytko v Kupcow brákuie/ iáko Sledźie/ Drwá/ Ryby słone/ Futrá/ Popioł/ Smołá/ Lny/ Miod/ Mięso/ etc. W ktorych brákách bywáią rożnośći/ pierwszy bowiem brak/ zowią prosto brák/ z tego záś bráku wybierki zowią Brákubrák/ notuią tedy kiedy Brákubrák będźie/ iednym 0/ kiedy záś prosty brák to dwiema 00/ kiedy záś rzecz samę dobrą/ to trzemá 000. Drugi. Ktore bráki iáko są troiákie/ ták też cenę troiáką miewáią/ pospolićie się to záchowuie iáko we Gdansku kiedy Klapholc Cudzoźiemcy kupuią/ (są to drwá dębowe czworográniste/ ktore
Skrót tekstu: GorAryt
Strona: 135
Tytuł:
Nowy sposób arytmetyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
70. Kantarów, a każdy kantar 300. funtów, kuli do siebie potrzebuje 120. funtowej.
Obywatele Neapolitanscy Splendidissimè żyją, o których napisano: Plus Sacchari, quàm panis absumunt. W stroju nad innych górują, pysznym i bogatym. W amorach są nie powściągliwi. Te Osoby nad inne preferują, w których więcej notują dumy i grandecy: w ściganiu nieprzyjaciół są nie porównani; konie mają bardzo dzielne i całemu światu zalecone, któremi się jeszcze bardziej chlubiąc, czy też swoję Wolność iactando, wystawili Konia w Neapolu przed Kościołem Katedralnym z brązu misterną robotą, na wielkim postumencie nie ochełznanego. Co postrzegłszy Roku 1253. Konrad Król Neapołitański, a
70. Kantarow, á każdy kantár 300. funtow, kuli do siebie potrzebuie 120. funtowey.
Obywátele Neapolitanscy Splendidissimè żyią, o ktorych nápisano: Plus Sacchari, quàm panis absumunt. W stroiu nad innych goruią, pysznym y bogatym. W amorach są nie powściągliwi. Te Osoby nád inne preferuią, w ktorych więcey notuią dumy y grandecy: w ściganiu nieprzyiacioł są nie porownani; konie maią bardzo dzielne y całemu światu zálecone, ktoremi się ieszcze bardźiey chlubiąc, czy też swoię Wolność iactando, wystawili Konia w Neapolu przed Kościołem Katedralnym z bronzu misterną robotą, ná wielkim postumencie nie ochełznánego. Co postrzegłszy Roku 1253. Konrad Krol Neapołitański, á
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 203
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
)
3713. (1043) Sąd rugowy ławicy Kasińskiej, d. 12 Grudnia, R. P. 1759, przy prezydencji Najprzewiel. X. Przeora Krakowskiego, S. T. D. Michała Barwinskiego, i asystencji Przewiel. X. S. T. D. Cypriana Roznera, zagajony, którego dekretów kontenta notują się tenore sequenti. (Ij. 324)
3714. (1044) Piąta sprawa — Między Wawrzkiem i Antonim i stryką ich Katarzyną, niegdy Krostkiem, a drugiego małżenstwa Trzeciaszką, stanęła ta sprawa, iż Wawrzyniec i Antoni Chrustek pomienioną Katarzynę pozwali respektem tego, iż taż Katarzyna pierwszego ślubu za Marcinem Krostkiem była,
)
3713. (1043) Sąd rugowy ławicy Kasinskiey, d. 12 Grudnia, R. P. 1759, przy prezydencyi Nayprzewiel. X. Przeora Krakowskiego, S. T. D. Michała Barwinskiego, y assistencyi Przewiel. X. S. T. D. Cypriana Roznera, zagaiony, ktorego dekretow kontenta notuią się tenore sequenti. (II. 324)
3714. (1044) Piąta sprawa — Między Wawrzkiem y Antonim y stryką ich Katarzyną, niegdy Krostkiem, a drugiego małżenstwa Trzeciaszką, stanęła ta sprawa, iż Wawrzyniec y Antoni Chrustek pomienioną Katarzynę pozwali respektem tego, iż taz Katarzyna pierwszego slubu za Marcinem Krostkiem była,
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 415
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
