Kazimierz Brat Królewski wizytując cudze Kraje przez dwa Roki był w areszcie u Króla Francuskiego, za to; że Polaków zebrało się było 6000. do Cesarskich, rujnowali w Francyj Pikardyą zniósłszy Partie Francuskie, ale na inflancją Papieża i Władysława wypuszczony, i Kardynałem kreowany, gdy mu Jezuitą być nie pozwolono, lubo już był w Nowicjacie 2. Roki. Roku 1639. Król Władysław inwestyował na Księstwo Kurlandzkie Wilelma Ketlera w Wilnie, o co na Sejmie były aklamacje, że nie podczas Sejmu. Roku 1640. Syn się Królowi urodził Zygmunt Kazimierz. Roku 1642. Król Katarzynę Siostrę wydał za Filipa Wilelma Syna Palatyna Reńskiego. Roku 1643. Królowa Córkę powiła
Kaźimierz Brat Królewski wizytując cudze Kraje przez dwa Roki był w areszćie u Króla Francuskiego, za to; że Polakôw zebrało śię było 6000. do Cesarskich, ruynowali w Francyi Pikardyą znioższy Partye Francuskie, ale na inflancyą Papieża i Władysława wypuszczony, i Kardynałem kreowany, gdy mu Jezuitą być nie pozwolono, lubo już był w Nowicyaćie 2. Roki. Roku 1639. Król Władysław inwestyował na Xięstwo Kurlandzkie Wilelma Ketlera w Wilnie, o co na Seymie były akklamacye, że nie podczas Seymu. Roku 1640. Syn śię Królowi urodźił Zygmunt Kaźimierz. Roku 1642. Król Katarzynę Siostrę wydał za Filippa Wilelma Syna Palatyna Reńskiego. Roku 1643. Królowa Córkę powiła
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 86
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Piętrzę, ja to nie do szkoły Posyłam dzieciom, bo gdyby tam goły A biały zadek zoczyły, łacno by Do nowych niecnot nabyły wątroby, Ani tego chcę, aby mię Lojole Bracia czytali za Flakka we szkole. Tym ja ślę wiersze, ten je czytać będzie, Co dawno chodzi z kusiem po kolędzie, Co nowicjat odprawił w Lublinie Na Czwartku, co wie, jakie gospodynie W warszawskiej Baszcie, na Mostkach we Lwowie, Co za szynk w Smoczej Jamie przy Krakowie. Fraszki-ć to, bracie! A któż w włosiennicy I w welum każe chodzić wszetecznicy? Kto jej nie woli, niż w duchownej stule, Nagiej, i
Piętrzę, ja to nie do szkoły Posyłam dzieciom, bo gdyby tam goły A biały zadek zoczyły, łacno by Do nowych niecnot nabyły wątroby, Ani tego chcę, aby mię Lojole Bracia czytali za Flakka we szkole. Tym ja ślę wiersze, ten je czytać będzie, Co dawno chodzi z kusiem po kolędzie, Co nowicyjat odprawił w Lublinie Na Czwartku, co wie, jakie gospodynie W warszawskiej Baszcie, na Mostkach we Lwowie, Co za szynk w Smoczej Jamie przy Krakowie. Fraszki-ć to, bracie! A któż w włosiennicy I w welum każe chodzić wszetecznicy? Kto jej nie woli, niż w duchownej stule, Nagiej, i
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 310
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
prym bierali, a panowie właśni pod ich laskami i prezydencyją zasiadali, interesa publiczne i fortun swoich wzmagali, tym więcej w powadze prezumując, im wyżej sług w promocjach swoich mieć i osadzić mogli.
Jacek: O niewysławiona wspaniałości! A młódź zaś jak się miała pomniejsza?
Wincenty: Tak właśnie jakby w szkole albo w nowicjacie na próbie w usilnym przełożonych dozorze, w surowości ćwiczenia, w ustawicznym względzie oka pańskiego naśladowali cnót, sposobności i obyczajów. W tych młodzieży emulacja dysponowała subijekta, proporcyjonalnie do zażywania, do promocji i fortuny na potem. To jest, kogo nauka w dystynkcji pokazała, zaraz do pióra, do potocznych i publicznych ekspedycji sposobiono
prym bierali, a panowie właśni pod ich laskami i prezydencyją zasiadali, interesa publiczne i fortun swoich wzmagali, tym więcej w powadze prezumując, im wyżej sług w promocyjach swoich mieć i osadzić mogli.
Jacek: O niewysławiona wspaniałości! A młódź zaś jak się miała pomniejsza?
Wincenty: Tak właśnie jakby w szkole albo w nowicyjacie na próbie w usilnym przełożonych dozorze, w surowości ćwiczenia, w ustawicznym względzie oka pańskiego naśladowali cnót, sposobności i obyczajów. W tych młodzieży emulacyja dysponowała subijekta, proporcyjonalnie do zażywania, do promocyi i fortuny na potem. To jest, kogo nauka w dystynkcyi pokazała, zaraz do pióra, do potocznych i publicznych ekspedycyi sposobiono
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 276
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Hieronimowie, Augustynowie, Ambrożowie, i nie jeden Świętych i Mądrych Prałatów million Saecularem Clerum uczynił clarum. Bruno pierwej Świecki Ksiądz, pierwej Kanonik Remoński, niż Kartuzjan : pierwej Hiacintus w Krakowskiej kwitnął Kapitule, niżeli w Rożanym Z. Dominika pachnął Ogrodzie ; przez co dali znać, że Świeckich Księży Status jest Gradus, i Nowicjat do dalszych perfekcyj. Żywe w Żywotach Świętych eksstant świętobliwości ich dokumenta. Innych invidia albo incuria że praetertit, w Księgach Żywota legentur przez wieczność. To Cud, że wszyscy są z nich in lubrico, bo na świecie, ale nie wszyscy cespitant, nie wszyscy fragiles, choć lutea vasa portantes. Si[...] áunt, resurgunt
Hieronymowie, Augustynowie, Ambrożowie, y nie ieden Swiętych y Mądrych Prałátow million Saecularem Clerum uczynił clarum. Bruno pierwey Swiecki Xiądz, pierwey Kanonik Remoński, niż Kartuzyan : pierwey Hyacinthus w Krakowskiey kwitnął Kapitule, niżeli w Rożanym S. Dominika páchnął Ogrodzie ; przez co dali znáć, że Swieckich Xięży Status iest Gradus, y Nowicyat do dálszych perfekcyi. Zywe w Zywotách Swiętych exstant świętobliwości ich dokumenta. Innych invidia álbo incuria że praetertit, w Xięgách Zywota legentur przez wieczność. To Cud, że wszyscy są z nich in lubrico, bo ná świecie, ále nie wszyscy cespitant, nie wszyscy fragiles, choć lutea vasa portantes. Si[...] áunt, resurgunt
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1025
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, Jakuba Chisai, Jana Franciszka Regisa. Honores choć fugit SOCIETAS IESU, przecież przymuszona ad Purpuram, mając 8. Kardynałów, a między temi Gemmam: Bellarmina, wielu Patriarchów, Arcy Biskupów. Biskupów. Roku 1727 rachowało się wszystkich Prowincyj Societatis IESU 37. Vice Prowincja 1. Domos Profesas 25 Kolegiów 650. Nowicjatów 54. Rezydencyj 350. Missyj więcej niż 200. Konwiktów i Seminariów 161. Osób wszystkich 19876 Z tych Kapłanów 10036 Grzegorz XIII. Papież admirował in Societate IESU tantam Charitatem et Unionem in Nationum et ingeniorum varietate: tantam in vivida iuventute Castitatem: in multiplici doctrina Demissionem. HERB Societatis IESU Imię JEZUS z trzema gwoździami.
, Iakuba Chisai, Iana Franciszka Regisa. Honores choć fugit SOCIETAS IESU, przecież przymuszona ad Purpuram, maiąc 8. Kardynałow, a między temi Gemmam: Bellarmina, wielu Patryarchow, Arcy Biskupow. Biskupow. Roku 1727 rachowało się wszystkich Prowincyi Societatis IESU 37. Vice Prowincya 1. Domos Profesas 25 Kollegiow 650. Nowicyatow 54. Rezydencyi 350. Missyi więcey niż 200. Konwiktow y Seminaryow 161. Osob wszystkich 19876 Z tych Kapłanow 10036 Grzegorz XIII. Papież admirował in Societate IESU tantam Charitatem et Unionem in Nationum et ingeniorum varietate: tantam in vivida iuventute Castitatem: in multiplici doctrina Demissionem. HERB Societatis IESU Imie IEZUS z trzema gwozdziami.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1039
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
.
Na drugi rok retoryki chodziłem w Brześciu, gdzie pod bytność imci księdza Jurkiewicza, prowincjała jezuickiego, na zapusty nietrwała wzbudziła się we mnie do zakonu jezuickiego wokacja. Było nas trzech aspirantów: ja, imć pan Florian Szujski, teraźniejszy strażnik województwa brzeskiego, i imć ksiądz Krzymowski, który tylko jeden pojechał do nowicjatu, lecz potem w lat kilkanaście wystąpiwszy, jest teraz kanonikiem katedralnym żmudźkim i proboszczem bejsagolskim, in favoribus jw. imci księdza Tyszkiewicza, biskupa żmudźkiego.
Dowiedziawszy się śp. ojciec mój o tej mojej wokacji, posłał po mnie do Brześcia i pod pretekstem winszowania imienin św. Józefa śp. Sapiezie, podskarbiemu nadwornemu lit.
.
Na drugi rok retoryki chodziłem w Brześciu, gdzie pod bytność jmci księdza Jurkiewicza, prowincjała jezuickiego, na zapusty nietrwała wzbudziła się we mnie do zakonu jezuickiego wokacja. Było nas trzech aspirantów: ja, jmć pan Florian Szujski, teraźniejszy strażnik województwa brzeskiego, i jmć ksiądz Krzymowski, który tylko jeden pojechał do nowicjatu, lecz potem w lat kilkanaście wystąpiwszy, jest teraz kanonikiem katedralnym żmujdzkim i proboszczem bejsagolskim, in favoribus jw. jmci księdza Tyszkiewicza, biskupa żmujdzkiego.
Dowiedziawszy się śp. ojciec mój o tej mojej wokacji, posłał po mnie do Brześcia i pod pretekstem winszowania imienin św. Józefa śp. Sapiezie, podskarbiemu nadwornemu lit.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 38
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
modlił tam, potym osiadł, założył Seminarium. A jak zebrał 12 Braci, udał się do Opata góry Subasius Benedyktyńskiego, prosząc go o ową Kapliczkę imieniem Porciunkulę, odległą od od Riwotortu na milę Włoską tam się tedy ile bliżej Asyzu lokował, celki pomurował Jednak nie opuszczał i owego miejsca Rivotorti, bo tam miał Nowicjat, tam Regułę napisał, tam swoich Braci Fratres Minores nazwał. Te Oratorium teraz w Riwotorcie z Celkami Kościołem marmurowym opasane. Jednak więcej łask odebrał w Kaplicy Porciunkula, bo Odpust wielki od winy, i karania wieczny Indulgentia Porciunculae zwany wielu cudnemi wsławiony Historiami, od wielu Papieżów alias piętnastu potym potwierdzony otrzymał. Dał mu go
modlił tam, potym osiadł, záłożył Seminarium. A iak zebrał 12 Braci, udał się do Opáta gory Subasius Benedyktyńskiego, prosząc go o ową Kapliczkę imieniem Porciunkulę, odległą od od Riwotortu na milę Włoską tam się tedy ile bliżey Assyzu lokował, celki pomurował Iednak nie opuszcżał y owego mieysca Rivotorti, bo tam miał Nowicyat, tam Regułę napisał, tam swoich Braci Fratres Minores nazwał. Te Oratorium teraz w Riwotorcie z Celkami Kościołem marmurowym opasane. Iednak więcey łask odebrał w Kaplicy Porciunkula, bo Odpust wielki od winy, y karania wieczny Indulgentia Porciunculae zwany wielu cudnemi wsławiony Historyami, od wielu Papieżow alias piętnastu potym potwierdzony otrzymał. Dáł mu go
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 213
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
godziny/ tylko jeśli to z twoim dobrym będzie/ to potym uznasz sam. Tego zaś co grzeczne/ co bogate/ co zacne nie dadzą pewnie na jednej nodze
Uskarżałam się Damie, której ja rad służę, Ze się tylko na płonne obietnice dłużę. Uśmiechnie się i rzecze: znać to że w miłości. Nowicjat odprawiasz, nie dziw że w przykrości. Z tego bierz sobie miarę (krosienka odkryje;) Bez sztychów tu igielnych wzoru nie wyszyje. Różne wytrzymać stoły w miłości nie zdradza. Nie kochać dla frasunków, nie bić się dla rany, I gach, i Żołnierz wierz mi taki podejrzany. Wam tedy Panowie coby
godźiny/ tylko ieśli to z twoim dobrym będźie/ to potym uznász sam. Tego záś co grzeczne/ co bogáte/ co zacne nie dádzą pewnie ná iedney nodze
Vskarżáłám się Dámie, ktorey ia rad służę, Ze się tylko ná płonne obietnice dłużę. Vśmiechnie się y rzecze: znáć to że w miłośći. Nowicyat odpráwiasz, nie dźiw że w przykrośći. Z tego bierz sobie miárę (krośienká odkryie;) Bez sztychow tu igielnych wzoru nie wyszyie. Rożne wytrzymáć stoły w miłośći nie zdrádza. Nie kocháć dlá frásunkow, nie bić się dla rány, Y gách, y Zołnierz wierz mi táki podeyrzány. Wam tedy Pánowie coby
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 69
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
. Do tego ślubu czwartego nie wszyscy przypuszczani bywają/ gdyż on potrzebuje ludzi/ tak w nauce jako w zakonnym żywocie długo ćwiczonych; lecz ci tylo/ których po wielkim doświadceniu cnto ich sposobnymi/ starszy do tego być rożumieją. I acz w innych zakonach profesami zowią te wszytkie/ którzy trzy śluby zakonom wszytkim zwykłe/ nowicjat swój odprawiwszy/ uczynili; wzakonie jednak tym Societatis tego tytułu nie dają jedno tym samym/ którzy ten czwarty ślub mają/ dla jego zacności; a nie dla tego żeby inni/ co go nie czynią/ prawdziwie zakonnikaai nie byli/ jako i ci czwartego ślubu profesowie. Czego nie wiedząc abo nie rozumiejąc P.
. Do tego slubu czwartego nie wszyscy przypuszcżani bywáią/ gdysz on potrzebuie ludźi/ ták w náuce iáko w zakonnym żywoćie długo ćwicżonych; lecz ći tylo/ ktorych po wielkim doswiadcęniu cnto ich sposobnymi/ stárszy do tego bydź rożumieią. I ácż w innych zakonách professámi zowią te wszytkie/ ktorzy trzy sluby zákonom wszytkim zwykłe/ nowicyat swoy odpráwiwszy/ vczynili; wzakonie iednák tym Societatis tego tytułu nie dáią iedno tym sámym/ ktorzy ten czwarty slub máią/ dla ie^o^ zacnośći; á nie dla tego żeby inni/ co go nie czynią/ práwdźiwie zakonnikaái nie byli/ iáko y ći czwartego slubu professowie. Cżego nie wiedząc ábo nie rozumieiąc P.
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 36
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Pleban/ a widząc że przzez to zakon ten miał wielką krzywdę/ przeciw wszelakiej prawdzie/ w dobrej swej eksystymacjej odnieść/ wydał Bullę/ która się poczyna Ascendente Domino Roku 1584. wktórej ta mówi Quicunque; biennio probationis peracto, tria vota substantialia praedycta, (słuchaj P. Plebanie o trzech ślubach/ które zaraz po nowicjacie wszyscy Jezuici czynią/ Papież mówi/ a nie o czwartym którego ty nie rozumiesz) Toż mówi Pius V. Dominikan. Toż i Grzegorż 14. i Paweł V. we swych otym Bullach wydanych. Patrzajmysz komu tu wierzyć/ jeśli Papieżom świadectwo wszytkiemu światu otym dającym/ czyli P. Plebanowi rzeczy tych
Pleban/ á widząc że przzez to zakon ten miał wielką krzywdę/ przećiw wszelákiey prawdzie/ w dobrey swey exystymácyey odnieść/ wydał Bullę/ ktorá sie poczyna Ascendente Domino Roku 1584. wktorey tá mowi Quicunque; biennio probationis peracto, tria vota substantialia praedicta, (słuchay P. Plebanie o trzech slubách/ ktore zaraz po nowicyaćie wszyscy Iezuići czynią/ Papież mowi/ á nie o cżwartym ktorego ty nie rozumiesz) Tosz mowi Pius V. Dominikan. Tosz y Grzegorż 14. y Páweł V. we swych otym Bullách wydánych. Pátrzáymysz komu tu wierzyć/ ieśli Papieżom swiádectwo wszytkie^v^ świátu otym dáiącym/ czyli P. Plebanowi rzecży tych
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 37
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
