wierzchowatym, ale tylko pełnym; aby się jednak i pod ten czas nie obierał solą pod utratą takowegoż skopku i oddaleniem od osady.
21. A że góra „Królewska” i z dolnemi komorami jest przyłączona pro maiori commoditate do Gór Nowych, więc zjeżdżanie i wyjeżdżanie robotnika postanawia się starogórnego u „Sutoris”, nowogórnego u „Regis”, praecavendo serio, aby się żaden nie ważył wyjeżdżać inszemi górami, czy trybarz, czy cieśla etc. Chłop-
ców zaś do obierania robotnika naznacza się „Regis” jeden, „Sutoris” jeden, nihii amplius.
22. Ad extremum pp. oficjalistom primae ciassis iniungitur wszelka pilność i executio ordynacji
wierzchowatym, ale tylko pełnym; aby się jednak i pod ten czas nie obierał solą pod utratą takowegoż skopku i oddaleniem od osady.
21. A że góra „Królewska” i z dolnemi komorami jest przyłączona pro maiori commoditate do Gór Nowych, więc zjeżdżanie i wyjeżdżanie robotnika postanawia się starogórnego u „Sutoris”, nowogórnego u „Regis”, praecavendo serio, aby się żaden nie ważył wyjeżdżać inszemi górami, czy trybarz, czy cieśla etc. Chłop-
ców zaś do obierania robotnika naznacza się „Regis” jeden, „Sutoris” jeden, nihii amplius.
22. Ad extremum pp. oficyjalistom primae ciassis iniungitur wszelka pilność i executio ordynacyi
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 81
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
, co szychta do lampy po 1/2 pary.
Nad szybikiem „Izabellą” pod „Janinem”, dla schodzących i wychodzących „Czartorynem”, przed obraz Christi Dolorosi, do lampy co szychta po parze łoju 1.
Do śpiewania litanii przed zaczęciem roboty zwyczajnych, ponieważ wszytek wespół, tak starogórny, jako też nowogórny i janiński robotnik, zszedłszy na dół, na „Lizaku” ante iconem crucifixi Christi Domini razem śpiewać może, więc tylko w Nowych Górach łoju co szychta po 1/2 pary wydawano będzie, w innych zaś górach do tychże litanii wydawać go nic potrzeba.
Który to łój aby po tylu, jako się dotąd
, co szychta do lampy po 1/2 pary.
Nad szybikiem „Izabellą” pod „Janinem”, dla schodzących i wychodzących „Czartorynem”, przed obraz Christi Dolorosi, do lampy co szychta po parze łoju 1.
Do śpiewania litanii przed zaczęciem roboty zwyczajnych, ponieważ wszytek wespół, tak starogórny, jako też nowogórny i janiński robotnik, zszedłszy na dół, na „Lizaku” ante iconem crucifixi Christi Domini razem śpiewać może, więc tylko w Nowych Górach łoju co szychta po 1/2 pary wydawano będzie, w innych zaś górach do tychże litanii wydawać go nic potrzeba.
Który to łój aby po tylu, jako się dotąd
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 119
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
robotę opuściwszy pożaru większego ognia bronili) bronić nie dopuścił, który lud z tych ziemnych lochów na poły umarły na górę wyciągano. Przez który ogień i smród zaraźliwy tegoż dnia Tomasz Plewnia umarł i koni 6 na komorze „Szembek” nazwanej podczas szlafowania soli zdechło.
D. 18 decembris nieboszczyk Wincenty Urbanowicz, warcabny natenczas nowogórny, rajca Wieliczki i starejszy tragarski, w niedzielę adwentową czwartą, z chłopcem Mandzelik nazwanym, po rannej mszy na dół zjechawszy u góry „Bednarka” nazwanej, chcąc się wywiedzieć, jeżeliby mógł dojść wszelki górnik bezpiecznie na miejsce pogorzałe, do którego miejsca nie doszedłszy, smrodem i goryczą zaduszeni będąc, z tymże
robotę opuściwszy pożaru większego ognia bronili) bronić nie dopuścił, który lud z tych ziemnych lochów na poły umarły na górę wyciągano. Przez który ogień i smród zaraźliwy tegoż dnia Tomasz Plewnia umarł i koni 6 na komorze „Szembek” nazwanej podczas szlafowania soli zdechło.
D. 18 decembris nieboszczyk Wincenty Urbanowicz, warcabny natenczas nowogórny, rajca Wieliczki i starejszy tragarski, w niedzielę adwentową czwartą, z chłopcem Mandzelik nazwanym, po rannej mszy na dół zjechawszy u góry „Bednarka” nazwanej, chcąc się wywiedzieć, jeżeliby mógł dojść wszelki górnik bezpiecznie na miejsce pogorzałe, do którego miejsca nie doszedłszy, smrodem i goryczą zaduszeni będąc, z tymże
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 138
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
sadzie, wedle gruntu p. Jana Kryńskiego, zapadły się 2 domy, jeden Trejdnisiekowski, a drugi Jesiotrowski, gdzie teraz na tym miejscu jest głęboki staw, a insze grunta porozstępowały się na łokieć szeroko, blisko tego stawu leżące. Anno ut supra 1645 die 11. februarii sławetny Jan Kiecek, ławnik wielicki i warcabny nowogórny, zjechawszy na dół z Tomaszem Szołdrą, chłopcem swoim, na komorze „Królewskie Działo” nazwanej, smrodem i goryczą zarażeni będąc, pomarli. Die 15 martii anno quo supra górników 6 pod Starą Górą zjechawszy, udusiło się śmiertelnie od tegoż smrodu i goryczy, mianowicie Sabat, Farfacki, Mika, Byszyca, Dworaczek
sadzie, wedle gruntu p. Jana Kryńskiego, zapadły się 2 domy, jeden Trejdnisiekowski, a drugi Jesiotrowski, gdzie teraz na tym miejscu jest głęboki staw, a insze grunta porozstępowały się na łokieć szeroko, blisko tego stawu leżące. Anno ut supra 1645 die 11. februarii sławetny Jan Kiecek, ławnik wielicki i warcabny nowogórny, zjechawszy na dół z Tomaszem Szołdrą, chłopcem swoim, na komorze „Królewskie Działo” nazwanej, smrodem i goryczą zarażeni będąc, pomarli. Die 15 martii anno quo supra górników 6 pod Starą Górą zjechawszy, udusiło się śmiertelnie od tegoż smrodu i goryczy, mianowicie Sabath, Farfacki, Mika, Byszyca, Dworaczek
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 138
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
