którzy mieli onemu przeciwne propozycje, in quantum się skutek nie udał. Po rozpełzłym sejmie, wjeżdżał solenni pompa poseł cesarski Herdedi, węgrzyn rodem, biskup neutrecki. Człowiek młody, ale wielkiej godności, bogaty i dlatego z wielką aparencją. Karety jego były cztery, bardzo wyśmienite i wielkie, tak dalece, że w bramie Nowomiejskiej, (bo wjeżdżał z Marymontu), musiano bruk wyjmować, zniżając ziemię, żeby się karety w bramie pomieściły. Polskich przed nim karet było 47, co najprzedniejszych i końmi najlepszemi, ale żadne polskich panów, ani kareta, ani cug, nie były poselskim wystarczające, ani nawet królewska, w której poseł sam jechał
którzy mieli onemu przeciwne propozycye, in quantum się skutek nie udał. Po rozpełzłym sejmie, wjeżdżał solenni pompa poseł cesarski Herdedi, węgrzyn rodem, biskup neutrecki. Człowiek młody, ale wielkiéj godności, bogaty i dlatego z wielką apparencyą. Karety jego były cztery, bardzo wyśmienite i wielkie, tak dalece, że w bramie Nowomiejskiéj, (bo wjeżdżał z Marymontu), musiano bruk wyjmować, zniżając ziemię, żeby się karety w bramie pomieściły. Polskich przed nim karet było 47, co najprzedniejszych i końmi najlepszemi, ale żadne polskich panów, ani kareta, ani cug, nie były poselskim wystarczające, ani nawet królewska, w któréj poseł sam jechał
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 357
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, obiera dwóch Posłów, Deputata zaś jednego co piąty rok.
IV. Ziemia Wyszogrodzka, nie ma żadnego Powiatu. Starostwo Grodowe Wyszogrodzkie. Sejmikuje w Wyszogrodzie, wysyła na Sejm 2. Posłów, i jednego Deputata co piąty rok.
V. Ziemia Zakroczymska: dzieli się na trzy Powiaty: Zakroczymski, Serocki, i Nowomiejski. Starostwo Grodowe Zakroczymskie; Sejmikuje w Za- kroczymie, obiera 2 Posłów, i jednego Deputata co piąty rok. KARTA XVII.
VI. Ziemia Ciechanowska: ma trzy Powiaty: Ciechanowski, Sąchociński, i Prasnyski. Starostwo Grodowe Ciechanowskie: Niegrodowe, Prasnyskie. Sejmikuje w Ciechanowie, obiera dwóch Posłów, i 1. Deputata
, obiera dwoch Posłow, Deputata zaś iednego co piąty rok.
IV. Ziemia Wyszogrodzka, nie ma żadnego Powiatu. Starostwo Grodowe Wyszogrodzkie. Seymikuie w Wyszogrodzie, wysyła na Seym 2. Posłow, y iednego Deputata co piąty rok.
V. Ziemia Zakroczymska: dzieli się na trzy Powiaty: Zakroczymski, Serocki, y Nowomieyski. Starostwo Grodowe Zakroczymskie; Seymikuie w Za- kroczymie, obiera 2 Posłow, y iednego Deputata co piąty rok. KARTA XVII.
VI. Ziemia Ciechanowska: ma trzy Powiaty: Ciechanowski, Sąchociński, y Prasnyski. Starostwo Grodowe Ciechanowskie: Niegrodowe, Prasnyskie. Seymikuie w Ciechanowie, obiera dwoch Posłow, y 1. Deputata
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 136
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
że pod czas wojny z Krzyżakami do partyj Krzyżackiej wiązało się; zaczym odsądzone od swojej dawnej rangi i prerogatywy, Biskupom Chełmińskim na zawsze oddane zostało. Znakiem dawnej jego wspaniałości są Kościoły i inne struktury dosyć piękne.
3tio. Dzieli się na 7 Powiatów: Chełmiński, Toruński, Grudziądzki, Radzyński, Kowalewski, Bródnicki, Nowomiejski, te ostatnie dwa czynią Ziemię Michałowską, która rozciąga się nad Drwęcą między D. i Z. ma swego Chorążego i Sędziego Ziemskiego, Starostwo Grodowe Kowalewskie, należy do Wojewody, który sobie kreuje Podwojewodzego i Pisarza Grodzkiego, ci sądzą swoje sądy Grodzkie w Kowalewie co miesiąc. Niegrodowe Bródnickie, Grudziądzkie, Lipińskie, Golubskie
że pod czas woyny z Krzyżakami do partyi Krzyżackiey wiązało się; zaczym odsądzone od swoiey dawney rangi y prerogatywy, Biskupom Chełmińskim na zawsze oddane zostało. Znakiem dawney iego wspaniałości są Kościoły y inne struktury dosyć piękne.
3tio. Dzieli się na 7 Powiatow: Chełmiński, Toruński, Grudziądzki, Radzyński, Kowalewski, Brodnicki, Nowomieyski, te ostatnie dwa czynią Ziemię Michałowską, ktora rozciąga się nad Drwęcą między D. y Z. ma swego Chorążego y Sędziego Ziemskiego, Starostwo Grodowe Kowalewskie, należy do Woiewody, ktory sobie kreuie Podwoiewodzego y Pisarza Grodzkiego, ci sądzą swoie sądy Grodzkie w Kowalewie co miesiąc. Niegrodowe Brodnickie, Grudziądzkie, Lipińskie, Golubskie
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 144
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
Ekonomia Sandomierska należy do dóbr Stołowych Królewskich.
3tio. Dzieli się na 7 Powiatów: Sandomierski, Wiślicki, Pilźniński, Radomski, Stężycki, czyli Ziemię Stężycką, Opoczyński, Chęciński. Te wszystkie Powiaty mają swych Urzędników Ziemskich, prócz Podkomorzego, który jeden tylko na całe Województwo Sandomierski. Starostwa Grodowe są te: Sandomierskie, Nowomiejskie, w Nowym Mieście czyli w Korczynie sądzi się Powiat Wiślicki; Pilźniński zaś pod tymże Oficjum Grodzkim w Pilźnie. Radomskie, Stężyckie, Opoczyńskie, Chęcińskie. Niegrodowe Starostwo Wiślickie, Pilźnińskie, Stobnickie, Soleckie, Zawi- chostkie, Szydłowskie, Przedborskie, Ropczyckie, Ryczywolskie, Radoszyckie, Małogostkie, Ryckie, Zwoleńskie,
Ekonomia Sendomirska należy do dobr Stołowych Krolewskich.
3tio. Dzieli się na 7 Powiatow: Sendomirski, Wiślicki, Pilźniński, Radomski, Stężycki, czyli Ziemię Stężycką, Opoczyński, Chęciński. Te wszystkie Powiaty maią swych Urzędnikow Ziemskich, procz Podkomorzego, ktory ieden tylko na całe Woiewodztwo Sendomirski. Starostwa Grodowe są te: Sendomirskie, Nowomieyskie, w Nowym Mieście czyli w Korczynie sądzi się Powiat Wiślicki; Pilźniński zaś pod tymże Officium Grodzkim w Pilźnie. Radomskie, Stężyckie, Opoczyńskie, Chęcińskie. Niegrodowe Starostwo Wiślickie, Pilźnińskie, Stobnickie, Soleckie, Zawi- chostkie, Szydłowskie, Przedborskie, Ropczyckie, Ryczywolskie, Radoszyckie, Małogostkie, Ryckie, Zwoleńskie,
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 167
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
, wczasownego i niewojennego nazwał, i fałszywym otaksował pismem: żeby niemiał był przybyć i zaszczycić I. K. Mość: tudzież młodszej Braciej prawdę powiedzieć, i żeby więcej niewichrzeli Majestatem Rzeczypospol: przykazać. Lepszy Tatarowie przecię, i tak się był sobie wradzie tej Dwór upodobał, że Pan Rej Starosta Nowomiejski, Szlachcicowi jednemu u siebie we Lwowie będącemu, powiedział to, jako to dobrze I. K. Mość uczynił, że Tatarów zaciągnął! jako mu się to dobrze nadało! trzeba ten sposób wiedzieć, i przyda się mu na zawsze. wżdyć to było publicum. Poseł ponich za posłem biegał, aperte Tatarami
, wczásownego y niewoiennego názwał, y fałszywym otáxował pismem: żeby niemiał był przybydź y zászczyćić I. K. Mość: tudźiesz młodszey Bráćiey prawdę powiedźieć, y żeby więcey niewichrzeli Májestatem Rzeczypospol: przykazáć. Lepszy Tátárowie przećię, y ták się był sobie wrádźie tey Dwor vpodobał, że Pan Rey Stárostá Nowomieyski, Szláchćicowi iednemu v śiebie we Lwowie będącemu, powiedźiał to, iáko to dobrze I. K. Mość vczynił, że Tátárow záciągnął! iáko mu się to dobrze nádáło! trzebá ten sposob wiedźieć, y przyda się mu ná záwsze. wzdyć to było publicum. Poseł ponich zá posłem biegał, aperte Tátárami
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 82
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
innych opuściwszy), jako która oddana na dowód łaskawości Najświętszej Panny, ku tym, którzy się do niej uciekają.
1. Tabliczka wielka, srebrna, na której zęby są wyrysowane z tym napisem: Urszula Lwowska w swej ciężkiej niemocy obiecała i była zdrowa.
2. Ręka srebrna po łokieć, od Jej Mci Paniej Nowomiejskiej ofiarowana.
3. Serce dęte, niemałe, srebrne, z napisem: Chrystophorus Szydłowiccki herbu Odrowąż.
4. Srebrna, niemała osoba białogłowa, wybijana, dana od Jej Mci Paniej Elżbiety z Leżenie Sieniawskiej marszałkowej wielkiej koronnej. Leży ta marszałkowa we Lwowie apud Patres Societatis Jezu.
5. Tablica srebrna, na której
innych opuściwszy), jako która oddana na dowód łaskawości Najświętszej Panny, ku tym, którzy się do niej uciekają.
1. Tabliczka wielka, srebrna, na której zęby są wyrysowane z tym napisem: Urszula Lwowska w swej ciężkiej niemocy obiecała i była zdrowa.
2. Ręka srebrna po łokieć, od Jej Mci Paniej Nowomiejskiej ofiarowana.
3. Serce dęte, niemałe, srebrne, z napisem: Christophorus Szydłowiccki herbu Odrowąż.
4. Srebrna, niemała osoba białogłowa, wybijana, dana od Jej Mci Paniej Elżbiety z Leżenie Sieniawskiej marszałkowej wielkiej koronnej. Leży ta marszałkowa we Lwowie apud Patres Societatis Jesu.
5. Tablica srebrna, na której
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 302
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Wolska, kasztelana sierpskiego Goślickiego córka. — —
15. Roku 1621, Jej Mć Panna Katarzyna Skarbkówna tablicę srebrną.
16. Anno 1622, 3 januarii, J.M.P. Krzysztof Wesel, herbu Rogala, dał nóżkę srebrną, odlewaną. — A Jej Mć Pani Jagnieszka Krasińska, Jej Mć. Pani Nowomiejska, Jej Mć. Pani Elżbieta Pawłowska, oddały tablice srebrne. — Eodem anno, 13 januarii, Jej Mć Panna Witoslawska, z fraucymeru Królowej Jej Mci, dała pereł kop 9.
17. Anno 1623. Admod Reverendus Dominus Stanisłaus Dria praepositus S. Spiritus in Sieprc dał tablicę cum inskryptione
Wolska, kasztellana sierpskiego Goślickiego córka. — —
15. Roku 1621, Jej Mć Panna Katarzyna Skarbkówna tablicę srebrną.
16. Anno 1622, 3 ianuarii, J.M.P. Krysztof Wesel, herbu Rogala, dał nóżkę srebrną, odlewaną. — A Jej Mć Pani Jagnieszka Krasińska, Jej Mć. Pani Nowomiejska, Jej Mć. Pani Elżbieta Pawłowska, oddały tablice srebrne. — Eodem anno, 13 januarii, Jej Mć Panna Witoslawska, z fraucymeru Królowej Jej Mci, dała pereł kop 9.
17. Anno 1623. Admod Reverendus Dominus Stanislaus Dryja praepositus S. Spiritus in Sieprc dał tablicę cum inscriptione
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 303
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
i syna jednego, a będąc fortuny znacznej, jednak dawał tylko wieś, Dziatkowskie nazwaną, w zastawie 25 000 zł będącą, wieś zdezolowaną i dwudziestu kilku chłopów mającą, aby ją sobie Szelutta wykupił. Item, aby mu dał Szelutta 5000 zł, o takąż sumę chorążemu liwskiemu należącą prawował się w trybunale piotrkowskim z Nowomiejskimi. Takie
propozycje nie podobały się Szelucie. Poszliśmy zatem we trzech: chorąży liwski, ja i Szelutta, do stancji chorążego liwskiego do ułożenia punktów. Szelutta, z takowych nie będąc kontent propozycji, zaczął się z chorążym liwskim przyżwawiej umawiać. Pogniewali się między sobą, pokombinowałem ich przecież. Potem Szelutta obligował mię
i syna jednego, a będąc fortuny znacznej, jednak dawał tylko wieś, Dziatkowskie nazwaną, w zastawie 25 000 zł będącą, wieś zdezolowaną i dwudziestu kilku chłopów mającą, aby ją sobie Szelutta wykupił. Item, aby mu dał Szelutta 5000 zł, o takąż sumę chorążemu liwskiemu należącą prawował się w trybunale piotrkowskim z Nowomiejskimi. Takie
propozycje nie podobały się Szelucie. Poszliśmy zatem we trzech: chorąży liwski, ja i Szelutta, do stancji chorążego liwskiego do ułożenia punktów. Szelutta, z takowych nie będąc kontent propozycji, zaczął się z chorążym liwskim przyżwawiej umawiać. Pogniewali się między sobą, pokombinowałem ich przecież. Potem Szelutta obligował mię
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 352
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
m., Pawła Moisławskiego, koni 800. 5. J. m. p. Jana Sławęckiego, koni 300. 6. J. m. p. Adama Skorulskiego, koni 300. 7. J. m. p. Pawła Godlewskiego, koni 200. 8. J. m. p. Remigiana Nowomiejskiego, koni 200. 9. J. m. p. Jerzego Chełmskiego, koni 200. 10. J. m. p. Jana Lubowickiego, koni 200. 11. J. m. p. Jana Grążewskiego, koni 200. 12 J. m. p. Marcina Żarskiego, koni 200. .
m., Pawła Moisławskiego, koni 800. 5. J. m. p. Jana Sławęckiego, koni 300. 6. J. m. p. Adama Skorulskiego, koni 300. 7. J. m. p. Pawła Godlewskiego, koni 200. 8. J. m. p. Remigiana Nowomiejskiego, koni 200. 9. J. m. p. Jerzego Chełmskiego, koni 200. 10. J. m. p. Jana Lubowickiego, koni 200. 11. J. m. p. Jana Grążewskiego, koni 200. 12 J. m. p. Marcina Żarskiego, koni 200. .
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 57
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
) podpadającego. Porozumiawszy się tedy pułkownik z hetmanem Elearskim, to jest książęciem Radziwiłem, postawił trzy chorągwie na czoło, to jest czerwoną Sulmirskiego i Moisławskiego, drugie trzy na prawem skrzydle, to jest w lewo nieprzyjacielowi, jako czarną Sławęckiego i Skorulskiego, a na posiłku tym obiema pułkom, stały trzy chorągwie: Godlewskiego, Nowomiejskiego i Chełmskiego. Na lewem skrzydle jeziorko było, a za niem las niemały, którym lasem obszedłszy około jeziora Irzy chorągwie, to jest Lubowickiego, Grążeskiego i Zejmy, stanęły niewidomie choć blisko w tył rajtarów na prawem skrzydle będących, a drugą także stroną po zagórzu zaszły trzy w tył szlachty na lewej stronie stojącej, to
) podpadającego. Porozumiawszy się tedy pułkownik z hetmanem Elearskim, to jest książęciem Radziwiłem, postawił trzy chorągwie na czoło, to jest czerwoną Sulmirskiego i Moisławskiego, drugie trzy na prawem skrzydle, to jest w lewo nieprzyjacielowi, jako czarną Sławęckiego i Skorulskiego, a na posiłku tym obiema pułkom, stały trzy chorągwie: Godlewskiego, Nowomiejskiego i Chełmskiego. Na lewem skrzydle jeziorko było, a za niem las niemały, którym lasem obszedłszy około jeziora Irzy chorągwie, to jest Lubowickiego, Grążeskiego i Zejmy, stanęły niewidomie choć blisko w tył rajtarów na prawem skrzydle będących, a drugą także stroną po zagórzu zaszły trzy w tył szlachty na lewej stronie stojącej, to
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 121
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
