7. Drzewo za Bożka miane obala. 8. Pierwszy Biskup w Rusi i w Litwie. 9. Prusowie Chrześcijany prześladują.
Gdy się na północych krajach Wiara Katolicka szerzyła/ Papież Biskupa Semigalii/ który Wiarę tę rozsiewał/ posłem swym Apostołskim uczynił w Inflantach/ w Kurlandyj/ Finlandyj/ Goślandyj/ Estonij i innych tam nowowiernych Prowincjach i wyspach/ częścią na rozszerzenie Wiary/ częścią na naprawę Duchownych/ gdzieby jej potrzeba. A że Prusacy byli nieprzyjaźni Chrześcijanom/ i nad dziesięć tysięcy wsi pogranicznych/ z Kościołami i Klasztorami popalili/ tak że w lasach się musieli kryć Chrześcijanie/ których też nad dwadzieścia tysięcy powyścinali ciż Prusowie/ i na
7. Drzewo zá Bożká miáne obala. 8. Pierwszy Biskup w Ruśi i w Litwie. 9. Prusowie Chrześćiány prześláduią.
Gdy się ná pułnocnych kráiách Wiárá Kátolicka szerzyłá/ Papież Biskupá Semigálii/ ktory Wiárę tę rozsiewał/ posłem swym Apostolskim uczynił w Inflántách/ w Kurlándyi/ Finlándyi/ Goślándyi/ Estonij i innych tam nowowiernych Prowincyách i wyspách/ częśćią ná rozszerzenie Wiáry/ częśćią ná napráwę Duchownych/ gdźieby iey potrzebá. A że Prusacy byli nieprzyiáźni Chrześćiánom/ i nad dźieśięć tyśięcy wśi pogranicznych/ z Kośćiołami i Klasztorámi popalili/ ták że w lásách się muśieli kryć Chrześćiánie/ ktorych też nád dwádźieśćiá tyśięcy powyśćinali ćiż Prusowie/ i ná
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 74
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
się gniewał jako jędza wściekła, (Uchowaj Boże, daj to) poszedłbym do piekła. Na złość! A którego bym bracia z was zasiągnął, Każdego bym do piekła za sobą pociągnął. Na koniec wszystkich proszę, żebyście mię w grobie Pochowali w zupełnej mej własnej osobie, A jako pasterzowi nowowiernych owiec, Z takim napisem dali postawić grobowiec. NAGROBEK LUTERSKI
Ktośkolwiek jest, o gościu, płacz rzewnie, albo jeśli płakać nie możesz, łzami się oblej mokrymi, narzekając lamentuj, stękaj, jęcz, wyj nad tym grobem, nad grobem, w którym spoczywa
Marcin Luter. Ehej! Niestetyż, podobno śmierć olśnęła
sie gniewał jako jędza wściekła, (Uchowaj Boże, daj to) poszedłbym do piekła. Na złość! A którego bym bracia z was zasiągnął, Każdego bym do piekła za sobą pociągnął. Na koniec wszystkich proszę, żebyście mię w grobie Pochowali w zupełnej mej własnej osobie, A jako pasterzowi nowowiernych owiec, Z takim napisem dali postawić grobowiec. NAGROBEK LUTERSKI
Ktośkolwiek jest, o gościu, płacz rzewnie, albo jeśli płakać nie możesz, łzami sie oblej mokrymi, narzekając lamentuj, stękaj, jęcz, wyj nad tym grobem, nad grobem, w którym spoczywa
Marcin Luter. Ehej! Niestetyż, podobno śmierć olśnęła
Skrót tekstu: ZimBLutKontr
Strona: 352
Tytuł:
Testament
Autor:
Bartłomiej Zimorowicz
Drukarnia:
Sebastian Fabrowic
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
