Cerkwie z. Wschodniej. Psal. 37. Ezech. 34 Jeremie: 23. i lam 1. 2 .3. Psal. 48. Psal. 111 Lament Ephes. 5 psal. 13. mat. 5. i. Pet. 2. Cerkwie ś. Wschodniej. Przypowieści Solomon. 10 Starozakonnej i nowozakonnej Cerkwie różność. Cor. 3 Jerem. 24. i 31. 2. Cor. 3. Lament Galat 3. Jerem. 5 Izai. 6 mat. 3. 3. mat. 11. Pierworódni sy nowie Wschodniej Cerkwie. Cerkwie ś. Wschodniej. Jan 15. Rzym. 8. Luk. 10
Cerkwie s. Wschodniey. Psal. 37. Ezech. 34 Ieremie: 23. y lam 1. 2 .3. Psal. 48. Psal. 111 Láment Ephes. 5 psal. 13. máth. 5. i. Pet. 2. Cerkwie ś. Wschodniey. Przypowieści Solomon. 10 Stározakonney y nowozakonney Cerkwie roznośc. Cor. 3 Ierem. 24. y 31. 2. Cor. 3. Láment Galát 3. Ierem. 5 Izai. 6 máth. 3. 3. máth. 11. Pierworodni sy nowie Wschodniey Cerkwie. Cerkwie ś. Wschodniey. Ian 15. Rzym. 8. Luk. 10
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 20
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
w nim Cerkwie Chrystusowej dogmata zaniedbały/ wniwecz obróciły/ i prochem niepamięci zapadły. Tak/ że się i ślad pierwszej pobożności dopiero w nim nie najduje/ przeminęły stare i gruntone rzeczy /a nowo wymyślne i łatwo odmienne nastąpiły/ któremi już nowinkami niezliczone narody od siebie odtrącił/ i nie oszacowaną szkodę poniósł. Ci jednak nowozakonni ostatniego wieku obłudni Faryzeuszowie/ Wschodniej Cerkwi/ swoim ją i obcym do ohydzenia przywodząc/ one wyższej położone niesłychane/ nieprawdziwe/ i nigdy w Cerkwi niebywałe błędy i zabobony nad wolą sumienia swego bez wstydu przypisują. I aby złością złość zbogacili/ a fałsz kłamstwem pomnożyli/ nie mając na pomienionych o Wschodniej Cerkwi (która w
w nim Cerkwie Chrystusowey dogmata zániedbáły/ wniwecż obroćiły/ y prochem niepámięći zápádły. Ták/ że się y ślad pierwszey pobożnośći dopiero w nim nie nayduie/ przeminęły stáre y gruntone rzecży /á nowo wymyślne y łatwo odmienne nastąpiły/ ktoremi iuż nowinkámi niezlicżone narody od śiebie odtrąćił/ y nie oszácowáną szkodę poniosł. Ci iednák nowozakonni ostátniego wieku obłudni Pháryzeuszowie/ Wschodniey Cerkwi/ swoim ią y obcym do ohydzenia przywodząc/ one wyższey położone niesłycháne/ nieprawdziwe/ y nigdy w Cerkwi niebywáłe błędy y zabobony nád wolą sumienia swego bez wstydu przypisuią. Y áby złośćią złość zbogácili/ á fałsz kłamstwem pomnożyli/ nie máiąc ná pomienionych o Wschodniey Cerkwi (ktora w
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 83v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
nim strukturę, Krzyża figurę, Wieczną wystawił, Swój Zakon wsławił. 2. Tu Obróć oko. Westchnij głęboko; Zabolej z Piotrem, Ze jesteś, Łotrem. Żałuj, za złości, W serca gorżkości.
Obok tej perspektywy była druga, należąca do ulicy trzeciej stąd się zaczynającej, jest Z. Paweł, pierwszy Nowozakonny Pustelnik, wpięknie wyrobionej skale modlący się, któremu kruk lecący chleb niesie, a przy nim Inskrypcja:
Paweł na Puszczy, od ludzkiej tłuszczy, Niema żywności, kruk z Opatrzności. Boskiej go żywi
Tuż blisko jest kaplica, a raczej Oratorium pięknie adornowane z trzema Ołtarzykami do modlenia się a czasem do medytacyj i
nim strukturę, Krzyża figurę, Wieczną wystáwił, Swoy Zakon wsławił. 2. Tu obroć oko. Westchniy głęboko; Zaboley z Piotrem, Ze iesteś, Łotrem. Załuy, za złości, W serca gorżkości.
Obok tey perspektywy była druga, należąca do ulicy trzeciey ztąd się zaczynaiącey, iest S. Paweł, pierwszy Nowozakonny Pustelnik, wpięknie wyrobioney skale modlący się, ktoremu kruk lecąćy chleb niesie, a przy nim Inskrypcya:
Paweł na Puszczy, od ludzkiey tłuszczy, Niema żywności, kruk z Opatrzności. Boskiey go żywi
Tuż blisko iest kaplica, a raczey Oratorium pięknie adornowane z trzema Ołtarzykami do modlenia się á czasem do medytacyi y
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 545
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
BÓG czynić IUGE SACRIFICIUM, to jest ofiarę codzienną nieustającą. Materia tej ofiary była dwa Baranki, jeden pod Wschód, drugi pod Zachód Słońca ofiarowany, i spalony, na ogniu Z. od BOGA danym, nigdy nie gasnącym, przy dając do tego certu quentu najprzedniejszej pszennej mąki, i wina; przez co się figurowała Nowozakonna Ofiara Mszy Z. z osób chleba i wina, a z Istoty CIAŁA i KRWIE CHRYSTU- Całego świata, praecipue o JUDEI
SA constans. Zniósł był tę Ofiarę Żydowską Antiochus Epifanes Król Syryj, jako zniesie na końcu Świata i naszę Chrześcijańską namienioną Antychryst.
Ta Żydowska Ofiara była trojaka, Pierwsza Holocaustum, Całopalenie, Druga Pacificum
BOG czynić IUGE SACRIFICIUM, to iest ofiarę codzienną nieustaiącą. Materya tey ofiary była dwa Baranki, ieden pod Wschod, drugi pod Zachod Słońca ofiarowany, y spalony, na ogniu S. od BOGA danym, nigdy nie gasnącym, przy daiąc do tego certu quentu nayprzednieyszey pszenney mąki, y wina; przez co się figurowała Nowozakonna Ofiara Mszy S. z osob chleba y wina, a z Istoty CIAŁA y KRWIE CHRYSTU- Całego świata, praecipuè o IUDEI
SA constans. Zniosł był tę Ofiarę Zydowską Antiochus Epiphanes Król Syrii, iako zniesie na końcu Swiata y naszę Chrześciańską námięnioną Antychryst.
Ta Zydowska Ofiara była troiaka, Pierwsza Holocaustum, Całopalenie, Druga Pacificum
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 483
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Trzecia Ofiara pro peccato. W których dwóch ostatnich ofiarach, jedna część rzeczy ofiarowanej spalona była, reszta szła do Kapłanów, albo do ofiarujących. Racja Ofiar tych Żydowskich była, 1. że BÓG, nie tylko Ofiarą serca, ale też powierzchowną ceremonią chciał być uczczony od Żydów. 2. Figurował w tych Ofiarach, Nowozakonną Ofiarę Krwawą na Kalwaryj, i bezkrwawą we Mszy Z. 3. Chciał BÓG temi Ofiarami odwieść Żydów od Ofiar Pogańskich, do których byli Żydzi skłonni. Z. Klemens, Tertulian, Z. Hieronim, Z. Chryzostom. Nie godziło się im Ofiar czynić, tylko przed Przybytkiem Pańskim w Przysionku, i to przez
Trzecia Ofiara pro peccato. W których dwóch ostatnich ofiarach, iedna część rzeczy ofiarowaney spalona byłá, reszta szła do Kapłanów, albo do ofiaruiących. Racya Ofiar tych Zydowskich była, 1. że BOG, nie tylko Ofiarą sercá, ale też powierzchowną ceremonią chciał bydź uczczony od Zydów. 2. Figurował w tych Ofiarach, Nowozakonną Ofiarę Krwawą na Kalwaryi, y bezkrwawą we Mszy S. 3. Chciał BOG temi Ofiarami odwieść Zydow od Ofiar Pogańskich, do ktorych byli Zydzi skłonni. S. Klemens, Tertulian, S. Hieronym, S. Chryzostom. Nie godziło się im Ofiar czynić, tylko przed Przybytkiem Pańskim w Przysionku, y to przez
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 484
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
