należąca.
7. Jest Księstwo Juliaceńskie albo Gijlich i Clivii 8. Jest Kolonieńskie Arcybiskupstwo, którego stolica nad Renem tegoż imienia. Arcybiskup Koleński jest Elektor Imperyj i kanclerz we Włoszech. 9. Jest Westfalia Prowincja obszerna. Zamyka w sobie Księstwa Westfalii i Angaryj. Biskupstwa Monasterieńskie, Paderberneńskie, Mindeńskie, Osnabrugeńskie. Grafstwa Be[...] tem, Lingen, Techelen, Bajesberg, Ansberg Waldeck Oldenburg etc. 10. Fryzja wschodnia nad morzem Niemieckim ku pułnocy leży. Inaczej się zowie Księstwo Embdeńskie. Zamyka w sobie kilka Grafstw. 11. Jest Arcybiskupstwo Bremeńskie: któremu przyległe jest Biskupstwo Werdeńskie. 12. Jest Holsacja graniczy z Danią i po wielkiej części do
náleżąca.
7. Iest Xięstwo Juliaceńskie álbo Giilich y Clivii 8. Jest Kolonieńskie Arcybiskupstwo, ktorego stolicá nád Renem tegoż imienia. Arcybiskup Koleński iest Elektor Imperii y kanclerz we Włoszech. 9. Iest Westfalia Prowincya obszerna. Zámyka w sobie Xięstwa Westfalii y Angarii. Biskupstwa Monasteryeńskie, Paderberneńskie, Mindeńskie, Osnábrugeńskie. Graffstwa Be[...] them, Lingen, Techelen, Bayesberg, Ansberg Waldeck Oldenburg etc. 10. Fryzya wschodnia nad morzem Niemieckim ku pułnocy leży. Ináczey się zowie Xięstwo Embdeńskie. Zámyká w sobie kilká Graffstw. 11. Iest Arcybiskupstwo Bremeńskie: ktoremu przyległe iest Biskupstwo Werdeńskie. 12. Iest Holsacya grániczy z Dánią y po wielkiey części do
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: G
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
ogromnego Wzroku swego/ przeciw niej zaraz obrócieła/ I tak ciężkie westchenienie zewnątrz poruszeła: Ze zarówno z piersiami/ i ta co leżała Na mężnych piersiach F Paiż/ z strzęśnienia zadrżała. Wspomniała bowiem sobie/ iże onabeła Tajemnicę niezbożną ręką swą odkreła. Gdy ujźrzała/ nad zmowę zsobą uczynioną/ G Lemniacką dziecinę/ be matki zrodzoną. H Ze i Bogu/ i siostrze/ odmierzyć się miała: I złotem się wzbić/ co go tak chciwie żądała. A Pandrosos, Aglauros, i Herse. Jako się wyższej powieda, były córki Cekropowe. B O imię się Boga wywiadować śmiała. O imię samego Merkuriusza, ponieważ też on był
ogromnego Wzroku swego/ przećiw niey záraz obroćiełá/ Y ták ćięszkie westchenienie zewnątrz poruszełá: Ze zárowno z pierśiámi/ y tá co leżáłá Ná mężnych pierśiách F Páiż/ z strzęśnienia zádrżáłá. Wspomniałá bowiem sobie/ iże onábełá Táiemnicę niezbożną ręką swą odkrełá. Gdy vyźrzáłá/ nád zmowę zsobą vczynioną/ G Lemniácką dźiećinę/ be mátki zrodzoną. H Ze y Bogu/ y śiestrze/ odmierźić się miáłá: Y złotem się wzbić/ co go ták chćiwie żądáłá. A Pandrosos, Aglauros, y Herse. Iáko się wyższey powieda, były corki Cekropowe. B O imię się Bogá wywiádowáć śmiáłá. O imię sámego Merkuryusá, ponieważ też on był
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 94
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
rodziców, ale się wiele ważący, bo śmiał samych Bogów cenzurować libertatem; jakoż te same słówko Greckie Momos, znaczy raprehensionem. Sam nic nigdy nie robił, ale strzelał oczyma po Bogach, co opuścili, albo źle uczynili, a to pod jego podpadało cenzurę i korektę. Takich ziemskich wiele teraz Momusów, którzy ani be, ani me nie umieją, aśmieją innych krytykować.
Ludovicus MORERIUS, albo MORERY Doktor Z. Teologii w Paryżu, wydał wielką pracą pożyteczne in folio Grande Dictionarium w dwóch wielkich Tomach, a trzeci Tom Suplementu Roku 1681, w którym wszytkie Nomina propria Sacra i profaná alias Deorum, Hominum, Gentium, Regionum, Insularum
rodzicow, ale się wiele ważący, bo smiał samych Bogow censurować libertatem; iakoż te same słowko Greckie Momos, znáczy raprehensionem. Sam nic nigdy nie robił, ale strzelał oczyma po Bogach, co opuścili, albo źle uczynili, á to pod iego podpadało censurę y korrektę. Takich ziemskich wiele teraz Momusow, ktorzy ani be, ani me nie umieią, ásmieią innych krytykować.
Ludovicus MORERIUS, albo MORERY Doktor S. Teologii w Paryżu, wydał wielką pracą pożyteczne in folio Grande Dictionarium w dwoch wielkich Tomach, á trzeci Tom Supplementu Roku 1681, w ktorym wszytkie Nomina propria Sacra y profaná alias Deorum, Hominum, Gentium, Regionum, Insularum
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 663
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
wychędaża. Truciznie i jadu.
Korzeń jadom i Truciznom się sprzeciwia/ używajac go/ abo z winem pijąc. Ustom zapach daje
Tymże go sposobem używając/ zapach z ust wdzięczny daje/ abo z solą używany/ abo fałszę z niego czyniąc. (Dios.) Postrzałom.
Postrzałom jadowitym. Ukąszeni: jadowitemu od be:
Ukąszeni od jadowitych bestii sok z winem pijąc/ i na rany jadowite kładąc/ jest lekarstwem. Sok. Succus. Ogniste przymio: wznieca i pryszczy.
Sok ma w sobie ostrość rozpalającą którą ciało różnieca/ i przymioty ogniste w nim wzbudza. (Dios.) Wzroku.
Wzrok jasny i bystry czyni. Wzroku
wychędaża. Trućiznie y iádu.
Korzeń iádom y Trućiznom sie sprzećiwia/ vżywáiac go/ ábo z winem piiąc. Vstom zapách dáie
Tymże g^o^ sposobem vżywáiąc/ zápách z vst wdźięczny dáie/ ábo z solą vżywány/ ábo fálszę z niego czyniąc. (Dios.) Postrzałom.
Postrzałom iádowitym. Vkąszeni: iádowitemu od be:
Vkąszeni od iádowitych bestiy sok z winem piiąc/ y ná rány iádowite kłádąc/ iest lekárstwem. Sok. Succus. Ogniste przymio: wznieca y prysczy.
Sok ma w sobie ostrość rospaláiącą ktorą ćiáło roznieca/ y przymioty ogniste w nim wzbudza. (Dios.) Wzroku.
Wzrok iásny y bystry czyni. Wzroku
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 189
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
bij. Aut bibe, aut abi. Alboś nie słyszał/ kiedy w lisi ogon trąbiono? Alboś tu ogień przyszedł? A moja Kareta gdzie? tam gdzie ją konie zawiozły. A naszy w chrost. Anielskie tam mieszkanie/ gdzie jadają/ a nie fejdają. 10
Ani bąknął/ ani tąknął. Ani be/ ani me. Ne gry quidem. Ani mię tam/ ani mię sam. Lupum auribus teneo. Ani na wsi/ ani w mieście/ nie trzeba wierzyć niewieście. Nec cras ne heri, nunquam credas mulieri. Atoż nasz żywot/ ufejdawszy się umrzeć. Aue Rabbi, a za płotem drabi. A wtym
biy. Aut bibe, aut abi. Alboś nie słyszał/ kiedy w liśi ogon trąbiono? Alboś tu ogień przyszedł? A moiá Káretá gdźie? tám gdźie ią konie záwiozły. A nászy w chrost. Anielskie tám mieszkánie/ gdźie iadáią/ á nie feydáią. 10
Ani bąknął/ áni tąknął. Ani be/ áni me. Ne gry quidem. Ani mię tám/ áni mię sám. Lupum auribus teneo. Ani ná wśi/ áni w mieśćie/ nie trzebá wierzyć niewieśćie. Nec cras ne heri, nunquam credas mulieri. Atoż nász żywot/ vfeydáwszy się vmrzeć. Aue Rabbi, á zá płotem drabi. A wtym
Skrót tekstu: RysProv
Strona: A
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
miasto ubiegli/ ale z zamku dobrze się bronią/ czas upatrzywszy chcą do sztur^u^: bo ogniem dla zdobyczy niechcą zamku dobywać. 25. Chorągiew P. Starosty Sądec: piechotną/ która broniła wody u mostu zamkowego/ stej strony gdzie szańce p. Marszałkowe przez złe polożenie szańców/ niepilność Rotmistrza i porucznika/ i be spieczeństwo piechoty/ Moskwa skradszy się mimo most/ mając antesignanem Węgrzyna/ który dawno w Moskwi osiadł/ ukradli/ postrzeliwszy chorążego który napadł na nie odbijając ją/ i hajduka zabili który był chorągiew porwał 26. Kozacy co pod Białą byli posłali do K I. M. aby pod imieniem i władzą Hetmanów jego szczęście
miásto vbiegli/ ále z zámku dobrze sie bronią/ czás vpátrzywszy chcą do sztur^u^: bo ogniem dla zdobyczy niechcą zamku dobywáć. 25. Chorągiew P. Stárosty Sądec: piechotną/ ktora broniłá wody v mostu zamkowego/ ztey strony gdźie szance p. Márszałkowe przez złe polożenie szancow/ niepilność Rotmistrzá y poruczniká/ y be spieczenstwo piechoty/ Moskwa skradszy sie mimo most/ máiąc antesignanem Węgrzyná/ ktory dawno w Moskwi ośiadł/ vkrádli/ postrzeliwszy chorążego ktory nápadł ná nie odbiiáiąc ią/ y háyduká zábili ktory był chorągiew porwał 26. Kozacy co pod Biáłą byli posłáli do K I. M. áby pod imieniem y władzą Hetmánow iego sczęśćie
Skrót tekstu: BielDiar
Strona: B2v
Tytuł:
Diariusz wiadomości od wyjazdu króla z Wilna do Smoleńska
Autor:
Samuel Bielski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
cyrklistą naprzód przez m, jeden podział pierwszego półdiametru bc, potym przez O, dwa podziały półdiametru wtórego: po trzecię przez p, trzy podziały półdiametru be: nakoniec do b, przez 4. podziały półdiametru bn. A tak wystawisz zawinienie jedno Wężownice Archimedesowej: których jeżeli będziesz potrzebował więcej; pociągnąwszy półdiametrów bn, be, bd, bc, za cyrkuł, odległością bn, i cyrkuł zatoczywszy po końcach półdiametru, gdy podzielisz pociągnione półdiametry na 4. części, a ponich sposobem pierwszego zawinienia zakręcisz kropkami linią: wystawisz Wężownicę o dwóch zawinieniach. Własności tej Wężownice demonstrowane od Archimedesa czytaj u Deschalesa tomo 3. Cursùs. lib: 3
cyrklistą naprzod przez m, ieden podźiał pierwszego połdyámetru bc, potym przez O, dwá podźiały połdyámetru wtorego: po trzećię przez p, trzy podżiały połdyámetru be: nákoniec do b, przez 4. podżiały połdyámetru bn. A ták wystáwisz záwinienie iedno Wężownicé Archimedesowey: ktorych ieżeli będźiesz potrzebował więcey; poćiągnąwszy połdyámetrow bn, be, bd, bc, zá cyrkuł, odległośćią bn, y cyrkuł zátoczywszy po końcách połdyámetru, gdy podźielisz poćiągnione połdyámetry ná 4. częśći, á ponich sposobem pierwszego záwinienia zákręćisz kropkámi liniią: wystáwisz Wężownicę o dwoch záwinieniách. Własnośći tey Wężownicé demonstrowáne od Archimedesá czytay v Deschálesá tomo 3. Cursùs. lib: 3
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 158
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
