poświadcza: AEgritudinis esca voluptas. Wiele i rozmaitych potraw/ surowości wewnątrz i febry mnoży: Pijaństwo/ żyły gnoi/ i wszytko ciało/ grubemi humorami napełnia/ dla których człowiek do żadnej rzeczy sposobny nie jest. Ządze cielesne/ nogi podagrą/ ręce ustawicznym drżeniem/ członki wszystkie i kości/ łupaniem/ i wielką boleścią obdarzają. Dla tego nam rozkoszy w męki się obracają. Albowiem inszej naturze nie nam to dano. Voluptas enim bonum pecorys est. Pogardzamysz ją; a chciejmy być paucis contenti. Cibus famem domet, potio sitim. Przestańmy na tym/ co dom ma/ jako ojcowie naszy. Słuchajmy Rzymianina wielkiego Cnoty miłośnika/ i walecznego
poświadcza: AEgritudinis esca voluptas. Wiele y rozmáitych potraw/ surowośći wewnątrz y febry mnoży: Piiaństwo/ żyły gnoi/ y wszytko ćiało/ grubemi humorámi nápełnia/ dla ktorych człowiek do żadney rzeczy sposobny nie iest. Ządze ćielesne/ nogi podagrą/ ręce vstáwicznym drżeniem/ członki wszystkie y kośći/ łupániem/ y wielką boleśćią obdarzáią. Dla tego nam roskoszy w męki się obrácáią. Albowiem inszey náturze nie nam to dano. Voluptas enim bonum pecoris est. Pogardzamysz ią; á chćieymy bydz paucis contenti. Cibus famem domet, potio sitim. Przestańmy ná tym/ co dom ma/ iáko oycowie nászy. Słuchaymy Rzymiániná wielkiego Cnoty miłośniká/ y walecznego
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: K3v
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
za trudneli to negotium, dwie drodze jednak zostają, że albo P. Bóg przez śmierć Sudermana, jak już starego, quem impossibile est diu vivere, będzie mógł to uspokoić, abo żeby potoczna wojna sprawowana była, zwłaszcza, iż P. Bóg wszechmogący z łaski swej dotychczas szczęściem tem KiM. i sprawami szczęśliwemi hetmany obdarzać raczył, tak, że łatwie za potęgą wojenną Narew, Toksburg, Tigust, Ste Brigitda, Lode, Leal, Hapsel, Pernawa rekuperować się mogły, a zatem i Rewlowi byłoby ciężko i musiałby się, rad nie rad. poddać, a mianowicie, która jest druga kondycja, gdyby KiM. za
za trudneli to negotium, dwie drodze jednak zostają, że albo P. Bóg przez śmierć Sudermana, jak już starego, quem impossibile est diu vivere, będzie mógł to uspokoić, abo żeby potoczna wojna sprawowana była, zwłaszcza, iż P. Bóg wszechmogący z łaski swej dotychczas szczęściem tem KJM. i sprawami szczęśliwemi hetmany obdarzać raczył, tak, że łatwie za potęgą wojenną Narew, Toksburg, Tigust, Stae Brigitda, Lode, Leal, Hapsel, Pernawa rekuperować się mogły, a zatem i Rewlowi byłoby ciężko i musiałby się, rad nie rad. poddać, a mianowicie, która jest druga kondycya, gdyby KJM. za
Skrót tekstu: DyskRokCz_II
Strona: 427
Tytuł:
38. Dyskurs około rokoszu, przez zjazd lubelski in diem sextam Augusti miedzy Sendomierzem a Pokrzywnicą roku 1606 uchwalonego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
, Heraklido, że jako publiczne dla Rzpltej usługi nie na ostentacji, ale w sumieniu wdzięcznej zakładasz ojczyzny; ani z Aurelianem pretendujesz, by ci za nie zawsze Rzeczpospolita składała dzięki. Tak też podobnie w tym jedynym pańskich usilności projekcie, abyś kogo tylko łaskawa Nieba dyspozycja ciekawemu do czynienia dobrodziejstw prezentuje oku, wraz dobrodziejstwy obdarzał, i nie starasz się wynosić żadnymi pochwałami ani wsławiać się uznaniem tłumu. Odbierasz, IWPanie i Dobrodzieju, dzięki boskiej jakiejś tajemnicy łączącej majestat z łagodnością serca, dzielność i sposobność głosu tym, którzy, gdy dostatecznie dziękować niepodobna, przynajmniej kilką słów pragną zamysły serca oświadczyć, a mając szczególny przymiot i dominującą skłonność w nieustannej
, Heraklido, że jako publiczne dla Rzpltej usługi nie na ostentacji, ale w sumieniu wdzięcznej zakładasz ojczyzny; ani z Aurelianem pretendujesz, by ci za nie zawsze Rzeczpospolita składała dzięki. Tak też podobnie w tym jedynym pańskich usilności projekcie, abyś kogo tylko łaskawa Nieba dyspozycja ciekawemu do czynienia dobrodziejstw prezentuje oku, wraz dobrodziejstwy obdarzał, i nie starasz się wynosić żadnymi pochwałami ani wsławiać się uznaniem tłumu. Odbierasz, JWPanie i Dobrodzieju, dzięki boskiej jakiejś tajemnicy łączącej majestat z łagodnością serca, dzielność i sposobność głosu tym, którzy, gdy dostatecznie dziękować niepodobna, przynajmniej kilką słów pragną zamysły serca oświadczyć, a mając szczególny przymiot i dominującą skłonność w nieustannej
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 142
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, wktórym miasto oka Opatrzności Boskiej, na facjacie jest Hebrajskie ineffabile nomen JEHOVA, taka na karteluszu była inskrypcja,
Najświętszy BÓG nasz Jehowa, Niech nas opatrzy, zachowa.
Do Kościoła idąc jest Szpital, na którego facjacie nędznemu zebrak wi dająca jałmużnę namalowana Osoba, z napisem. Inskrypcje Firlejowskie
Kto tu Łazarza, hojnie obdarza, Za taką datę, weźmie zapłatę: od BOGA,
Samego Kościoła Firlejowskiego Inskrypcje odemnie dane. Wchodząc do Kościoła nad grobek Imci Panu Adamowi Krajewskiemu, taki na kamieniu wyryły.
Tu Imc. Pan Adam Krajewski, Doznaje skutku, zakazanego fruktu Zycz mu westchnieniem Raju Niebieskiego 1735.
Na Ołtarzu wielkim Z. Stanisława Biskupa
, wktorym miasto oka Opatrzności Boskiey, na facyacie iest Hebrayskie ineffabile nomen IEHOVA, taka na karteluszu była inskrypcya,
Nayswiętszy BOG nasz Iehowa, Niech nas opatrzy, zachowa.
Do Kościoła idąc iest Szpital, ná ktorego facyacie nędznemu zebrak wi daiąca iałmużnę namalowana Osobá, z napisem. Inskrypcye Firleiowskie
Kto tu Łazarza, hoynie obdarza, Za taką datę, wezmie zapłátę: od BOGA,
Samego Kościoła Firleiowskiego Inskrypcye odemnie dane. Wchodząc do Kościoła nad grobek Imci Pánu Adamowi Kraiewskiemu, táki na kamieniu wyryły.
Tu Imc. Pan Adam Kraiewski, Doznaie skutku, zakazanego fruktu Zycz mu westchnieniem Raiu Niebieskiego 1735.
Na Ołtárzu wielkim S. Stanisława Biskupa
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 557
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. Ostrzeżenie Bibliopoli.
Wielebym jeszcze z obojej płci mógł wyliczyć Osób, które w tej mierze Ojczyźnie swojej uczyniły przysługę, lecz teraz kontentuję się tu tylko te wymienić, które mię osobliwszą łaską swoją i protekcją zaszczyciły.
J. O. Książę Generał Adam Czartoryiski jest także z tych liczby, którzy rozlicznemi Ojczyznę swoję obdarzają dobrodziejstwy. Ten Pan zacny partykularnie mię wspierał w moich zamysłach dobroczynnością i rozumnemi radami.
Kończę na życzeniu a żeby Bóg Pokoju i Zgody przywrócił nam, tak potrzebną cichych Muz zabawom spokojność, w Warszawie Datt. 27 Marca 1769.
M. GRÖLL. PRZESTROGA.
Dzieło, które prezentujemy Publico, jest owocem długich prac Akademii
. Ostrzeżenie Bibliopoli.
Wielebym ieszcze z oboiey płci mogł wyliczyć Osob, ktore w tey mierze Oyczyznie swoiey uczyniły przysługę, lecz teraz kontentuię się tu tylko te wymíenić, ktore mię osobliwszą łaską swoią i protekcyą zaszczyciły.
J. O. Xiąze Generał Adam Czartoryiski iest także z tych liczby, ktorzy rozlicznemi Oyczyznę swoię obdarzaią dobrodzieystwy. Ten Pan zacny partykularnie mię wspierał w moich zamysłach dobroczynnoscią i rozumnemi radami.
Kończę na życzeniu á żeby Bog Pokoiu i Zgody przywrocił nam, tak potrzebną cichych Muz zabawom spokoyność, w Warszawie Datt. 27 Marca 1769.
M. GRÖLL. PRZESTROGA.
Dźieło, ktore prezentuiemy Publico, iest owocem długich prac Akademii
Skrót tekstu: DuhMałSpos
Strona: 3
Tytuł:
Sposób robienia węglów czyli sztuka węglarska
Autor:
Henri-Louis Duhamel Du Monceau
Tłumacz:
Jacek Małachowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
i zbawieniu inszych.
56 Co wierzysz o odpuszczeniu grzechów?
Wierzę iż Bóg dla dosyć uczynienia Pana Krystusowego/ mnie moje wszytkie złości odpuścić raczył/ i tej nieprawości/ która podziś dzień w ciele moim jest/ zktórą ustawiczną walkę wieść mam/ już doskonale przebaczył: a Krystusową sprawiedliwością/ oprócz wszelakich zasług moich/ mnie obdarza/ abych na sąd jego wiecznie nie przyszedł.
57 Który piechy masz wierząc ciała zmartwychwstanie?
Iż nie tylko dusza moja wnet po rozłączeniu sciałem do Krystusa jak do głowy swojej dostanie się: ale też jeszcze i to moje ciało/ mocą Pana Krystusową wzbudzone/ i z duszą złączone/ uwielbionemu ciału Pana Krystusowemu przypodobane będzie
y zbáwieniu inszych.
56 Co wierzysz o odpuszczeniu grzechow?
Wierzę iż Bog dla dosyc vczynienia Páná Krystusowego/ mnie moie wszytkie złośći odpuśćić raczył/ y tey niepráwośći/ ktora podziś dzień w ćiele moim iest/ zktorą vstáwiczną walkę wieść mam/ iuż doskonále przebaczył: á Krystusową spráwiedliwośćią/ oprocz wszelákich zasług moich/ mnie obdarza/ ábych na sąd iego wiecznie nie przyszedł.
57 Ktory piechy masz wierząc ciáłá zmartwychwstánie?
Iż nie tylko duszá moiá wnet po rozłączeniu zćiáłem do Krystusá iák do głowy swoiey dostánie śię: ále też ieszcze y to moie ćiało/ mocą Páná Krystusową wzbudzone/ y z duszą złączone/ vwielbionemu ćiału Páná Krystusowemu przypodobáne będzie
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 26
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
tylekroć tak wnętrznymi natchnieniami/ jako zyczliwymi upominaniami przyjaciół/ spowiedników etc. do dobrego prowadzi i wzbudza. 11. Rzuć okiem na piasek morski/ i drobne świata całego proszki/ i zlicz je. Rzec mogę zliczysz/ jeśli zliczysz/ co moment nadaneć Boskie dobrodziejstwa/ któremi cię według ciała też i według doczesnego pożycia twego obdarza. Gen: 13. Si quis potest numerare pulverem terrae semen quoq; tuum numerare poterit. Tylekroć że tak rzeknę/ tworzy cię/ ile momentów/ i minut jest/ przez które cię na tym świecie zachowuje. O i”Ak wiele ńagłą śmiercią/ ogniem/ powietrzem/ mieczem/ chorobami różnymi w tym krociuchnym
tylekroć ták wnętrznymi nátchnieniámi/ iáko zyczliwymi upominániámi przyiáćioł/ spowiedńikow etc. do dobrego prowadźi y wzbudza. 11. Rzuć okiem ná piásek morski/ y drobne świata cáłego proszki/ y zlicz ie. Rzec mogę zliczysz/ ieśli zliczysz/ co moment nádaneć Boskie dobrodźieystwá/ ktoremi ćię według ćiáła też y według doczesnego pożyćia twego obdárza. Gen: 13. Si quis potest numerare pulverem terrae semen quoq; tuum numerare poterit. Tylekroć że ták rzeknę/ tworzy ćię/ ile momentow/ y minut iest/ przez ktore ćię ná tym świećie záchowuie. O i”Ak wiele ńagłą śmierćią/ ogniem/ powietrzem/ mieczem/ chorobámi rożnymi w tym kroćiuchnym
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 172
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
XX. Biskupów/ i myślistwo abo łowienie promocyj być twierdzi/ słuszna mowie aby się jemu o dobrym Reip. radzącemu na nagrodę jaką znaczną złożono/ abo pensyją jemu dekretem sprawiedliwym uchwalono. Sed non est meum docere Doctores, mówi Bernard z. Wiedzą sami Ich MM. XX. Biskupi lepiej/ jako takich swych Encomiastów obdarzać mają wedle ich zasług. Lecz jednak osobliwie ten Komediant w maszkarze Plebana szczypie I M.Ks. Biskupa Krakowskiego/ i jemu to zadaje/ że nie czyni powinności swej dosyć w bronieniu Akademii/ we swej się dostojności poczuwając/ tak jako czynili niegdy Antecesorowie jego/ gdy co cum diminutione honoru ich/ uczynić starano się
XX. Biskupow/ y myślistwo ábo łowienie promocyi bydź twierdźi/ słuszna mowie áby się iemu o dobrym Reip. rádzące^v^ ná nagrodę iáką znáczną złożono/ ábo pensyią iemu dekretem spráwiedliwym vchwalono. Sed non est meum docere Doctores, mowi Bernard s. Wiedzą sámi Ich MM. XX. Biskupi lepiey/ iáko tákich swych Encomiástow obdarzáć máią wedle ich zasług. Lecz iednák osobliwie ten Komedyánt w mászkárze Plebana szcżypie I M.X. Biskupá Krákowskie^o^/ y ięmu to zádáie/ że nie czyni powinnośći swey dośyć w bronieniu Akádemiey/ we swey się dostoynośći poczuwáiąc/ ták iáko czynili niegdy Antecessorowie iego/ gdy co cum diminutione honoru ich/ vczynić stárano się
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 117
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
do uszczęśliwienia się przez siebie samych, i jakoby w zachwyceniu bywamy przerażeni wdzięcznością, która nam dłużej myślić nie pozwala. Cały dzień czasem naznaczył Hrabia, do tego skutku, udawszy się do uczynków dobroczynnych. Dowiadywał się o nędznych i nieszczęśliwych osobach, jednym słowem, ubogie, chore, i pojmane tego dnia posilać, i obdarzać było jego ukontentowanie. Często także rozkazał, niektórym co już w biedzie byli osiwieli, pospół u jednego jeść stołu. To go prawdziwie kontentowało, gdy wiedział, że ciż takowymi byli ludźmi, którzy tego dobrodziejstwa godni byli, lecz i o tym nie tak się potężnie dopytywał. Może, powiadał, że dobrodziejstwa
do uszczęśliwienia śię przez śiebie samych, i iakoby w zachwyceniu bywamy przerażeni wdzięcznośćią, ktora nam dłużey myślić nie pozwala. Cały dzień czasem naznaczył Hrabia, do tego skutku, udawszy śię do uczynkow dobroczynnych. Dowiadywał śię o nędznych i nieszczęśliwych osobach, iednym słowem, ubogie, chore, i poymane tego dnia pośilać, i obdarzać było iego ukontentowanie. Często także rozkazał, niektorym co iuż w biedzie byli osiwieli, pospoł u iednego ieść stołu. To go prawdziwie kontentowało, gdy wiedział, że ćiż takowymi byli ludźmi, ktorzy tego dobrodzieystwa godni byli, lecz i o tym nie tak śię potężnie dopytywał. Może, powiadał, że dobrodzieystwa
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 134
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
jako nie wątpię, że pójdziesz, będziesz we wszystkim i ze wszystkim szczęśliwy. Niechaj ten, który Chorągwią swoją, samą śmierć potłumił, który w Krzyżu zwycięskim pokazał Prodigium Amoris wszelką na was zlewa szczęśliwość. A ta, która ma w ręku swoich Prawa czystej i prawdziwej miłości, niech przy Dniu dzisiejszym łaskawemi was obdarza pociechami. A na ostatek niechaj przez troiste Krzyże troistą w sercach Waszych rozwija Chorągiew Amorem complacentiae, amorem benevolentiae, amorem praeferentiae. A ten jest ostatni najmocniejszy Sposób na zachowanie w zobopolnej miłości skutecznej recyprokacyj, jako Sam Tacitus o Wuju swoim świadczy: Vixeruntq; mirâ concordiâ, i tam dalej. A ja powtarzając życzliwe aprekacje
iako nie watpię, że poydźiesz, będźiesz we wszystkim y ze wszystkim szczęśliwy. Niechay ten, ktory Chorągwią swoią, samą śmierć potłumił, ktory w Krzyżu zwyćięskim pokazał Prodigium Amoris wszelką na was zlewa szczęśliwość. A ta, ktora ma w ręku swoich Prawa czystey y prawdźiwey miłości, niech przy Dniu dźiśieyszym łaskawemi was obdarza poćiechami. A na ostatek niechay przez troiste Krzyże troistą w sercach Waszych rozwiia Chorągiew Amorem complacentiae, amorem benevolentiae, amorem praeferentiae. A ten iest ostatni naymocnieyszy Sposob na zachowanie w zobopolney miłości skuteczney recyprokacyi, iako Sam Tacitus o Wuiu swoim świadczy: Vixeruntq; mirâ concordiâ, y tam daley. A ia powtarzaiąc życzliwe apprekacye
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 11
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
