w świątobliwości żywota/ i poważności pism porownywają. Powaga Z. Augustyna W Cerkwi Wschodniej od Soborów dwu maswoje zalecenie.
Uważenie Siedmnaste. Mamy to za rzecz pewną mieć i nie wątpliwą/ iż nie jest rzecz zabroniona w Cerkwi Pana Chrystusowej Symboły objaśniać syrszymi słowy/ niż były opisane. Która szerszość/ nie przydatkiem/ ale objaśnieniem i znana być ma i zwana. Co jest widzieć z Symbolum Niceńskiego/ przez Symbolum Konstantynopolskie wielą słów viętego/ wielą i rozszerzonego. wiedzieć jest toż/ iż odpowiedzi Z. Maksyma Wyznawce Manichejczykowi odpowiadającego/ i przyznawającego/ że przydali święci Ojcowie Synodu powszechnego wtórego do Symbolum Niceńskiego/ ale nie rzeczy przeciwne. Te rzeczy na
w świątobliwośći żywotá/ y poważnośći pism porownywáią. Powagá S. Augustyná W Cerkwi Wschodney od Soborow dwu maswoie zálecenie.
Vważenie Siedmnaste. Mamy to zá rzecz pewną mieć y nie wątpliwą/ iż nie iest rzecż zábroniona w Cerkwi Páná Christusowey Symboły obiáśniáć syrszymi słowy/ niż były opisáne. Ktora szyrszość/ nie przydatkiem/ ále obiáśnieniem y znána bydź ma y zwána. Co iest widźieć z Symbolum Nicenskiego/ przez Symbolum Konstántynopolskie wielą słow viętego/ wielą y rozszerzonego. wiedźieć iest toż/ iż odpowiedźi S. Máxymá Wyznawce Mánicheyczykowi odpowiádaiącego/ y przyznáwáiącego/ że przydáli święći Oycowie Synodu powszechnego wtorego do Symbolum Nicenskiego/ ále nie rzeczy przećiwne. Te rzeczy ná
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 141
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
śpiesząc/ ale z pilnym i dobrym rozmysłem i uważeniem. Upewniam cię iż stąd pożytek/ a pożytek nie lada/ ale jaki może być na świecie najwiętszy/ odniesiesz. Tu abowiem prawie jako we zwierciedle wizerunk prawdziwej Cerkwie Chrystusowej obaczysz/ gdzie się wszystkie niemal prawowiernego wyznania jej członki wyrażają/ a wyrażają z pewnym i gruntownym objaśnieniem/ i dowodnym pisma ś. potwierdzeniem. Tu oczymeś pierwej nie wiedział/ tego się nauczysz/ a o czymeś nie doskonale wiedział/ pewną w tym dostateczną resolucją odniesiesz. wątpliwość wszelką (jeśliś ją kiedy o którym wiary Artykule w sobie miał) z serca wykorzenisz/ a o czymeśby namniej nie wątpiąc/ stałym
śpiesząc/ ále z pilnym y dobrym rozmysłem y vważeniem. Vpewniam cię iż stąd pożytek/ á pożytek nie ledá/ ále iáki może być ná świecie naywiętszy/ odnieśiesz. Tu ábowiem práwie iáko we zwierciedle wizerunk prawdźiwey Cerkwie Chrystusowey obacżysz/ gdźie się wszystkie niemal práwowiernego wyznánia iey cżłonki wyrażáią/ á wyrażáią z pewnym y gruntownym obiáśnieniem/ y dowodnym pismá ś. potwierdzeniem. Tu ocżymeś pierwey nie wiedźiał/ tego się náucżysz/ á o cżymeś nie doskonále wiedźiał/ pewną w tym dostátecżną resolutią odnieśiesz. wątpliwość wszelką (ieśliś ią kiedy o ktorym wiáry Artykule w sobie miał) z sercá wykorzenisz/ á o cżymeśby namniey nie wątpiąc/ stałym
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 19
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Rodziców zrodzony zostawszy Paryskiej Akademii Doktorem, a potym na Kapłaństwo poświęcony pierwszą Mszę, czyli Prymicje odprawował ; widział Anioła w białej szacie i na piersiach Szkaplerz z niebieskim i czerwonym Krzyżem mającego, złożonemi na krzyż rękami dwóch niewolników, jednego Maura, drugiego Chrześcijanina trzymającego. Co widząc, dochodzić począł, że go BÓG tym Cudownym objaśnieniem ad munus wykupo wania nie wolników powoływał. Potym pierwszym Zakonu TrójcY Przenajświętszej de Redemptione Captiworum objawieniu, od Anioła do Z. FELIKsA z Królewskiej Familii Walezjusza na puszczy będącego zaprowadzony. Tam gdy nad źrzodłem o Niebieskich rzeczach rozmawiają, widzą Jelenia jako śnieg białego mającego w pośrzodku rogów Krzyż błękitnego i czerwonego koloru wielkim impetem do zrzodla
Rodzicow zrodzony zostáwszy Paryskiey Akademii Doktorem, á potym ná Kapłáństwo poświęcony pierwszą Mszę, czyli Prymicye odprawował ; widział Aniołá w białey szacie y ná piersiách Szkaplerz z niebieskim y czerwonym Krzyżem maiącego, złożonemi ná krzyż rękami dwoch niewolnikow, iednego Maura, drugiego Chrześcianina trzymaiącego. Co widząc, dochodzić począł, że go BOG tym Cudownym obiaśnieniem ad munus wykupo wánia nie wolnikow powoływał. Potym pierwszym Zákonu TROYCY Przenayświętszey de Redemptione Captiworum obiawieniu, od Anioła do S. FELIXA z Krolewskiey Familii Walezyusza ná puszczy będącego zaprowadzony. Tam gdy nad źrzodłem o Niebieskich rzeczách rozmawiaią, widzą Ielenia iáko śnieg biáłego maiącego w pośrzodku rogow Krzyż błękitnego y czerwonego koloru wielkim impetem do zrzodla
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1030
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
za nic ginie i w chorym gnije: tak i ten w którym się ta nieszczęśliwa ostygłość wzmoże/ równając się do wielkich grzeszników/ owych/ to już swym robactwem roztoczonych trupów/ że takim jako oni są nie jest/ że jeszcze śmiertelnie nie okrzepł/ rozumie iż zdrów/ a tak mało dba o duchowne oświecenia i objaśnienia Boskie/ nietrwa o zewnętrzne upomnienia/ i podane do gorliwszego postępku sposoby. Stąd co za dziw że bez pomocy i posiłków duchownego żywota dusza truchleje/ ustaje/ i nakoniec za słusznym sądem Boskim śmiertelnie skona. 6. Patrz że i tu jaką przeszkodą do zbawienia są namietności za których swąwolą/ człowiek na ten
za nic ginie y w chorym gniie: ták y ten w ktorym się tá nieszczęśliwá ostygłość wzmoże/ rownaiąc się do wielkich grzesznikow/ owych/ to iuż swym robáctwem roztoczonych trupow/ że tákim iáko oni są nie iest/ że ieszcze śmiertelnie nie okrzepł/ rozumie iż zdrow/ á ták máło dba o duchowne oświeceniá y obiáśnieniá Boskie/ nietrwa o zewnętrzne upomnieniá/ y podane do gorliwszego postępku sposoby. Ztąd co zá dziw że bez pomocy y pośiłkow duchownego żywotá duszá truchleie/ ustáie/ y nákoniec zá słusznym sądem Boskim śmiertelnie skona. 6. Patrz że y tu iáką przeszkodą do zbawieniá są námietnośći zá ktorych swąwolą/ człowiek ná ten
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 72
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
tak do Pana Boga mówi. Cons: l. 13. Cap: 15. Quis nisi tu Dominus noster fecisti nobis firmamentum authoritatis, super nos de scriptura tua Divina. Inne (prawi) pociechy/ inne posiłki/ którekolwiek w trudnościach naszych obmyślić sobie możemy są to jako przemijające błoki/ albo prędkim biegiem po niedługim objaśnieniu znikające planety. Prawda zaś i gruntowna z Pisma S^o^ wyjęta nauka jest jako nie poruszony firmament/ na każdy moment w każdej okazji dusze nasze/ byleśmy oczy podnieść chcieli/ na oświecenie i utwierdzenie gotowym. Ibid: Ibi est (to jest w Piśmie Z. mówi pomieniony Augustyn Z.) ibi est testimonium tuum
ták do Paná Bogá mowi. Cons: l. 13. Cap: 15. Quis nisi tu Dominus noster fecisti nobis firmamentum authoritatis, super nos de scriptura tua Divina. Inne (prawi) poćiechy/ inne pośiłki/ ktorekolwiek w trudnośćiách nászych obmyślić sobie możemy są to iáko przemiiaiące błoki/ álbo prętkim biegiem po niedługim obiáśnieniu znikaiące plánety. Práwdá záś y gruntowna z Pismá S^o^ wyięta náuká iest iáko nie poruszony firmáment/ ná káżdy moment w káżdey okázyey dusze nasze/ bylesmy oczy podnieść chćieli/ ná oświecenie y utwierdzenie gotowym. Ibid: Ibi est (to iest w Piśmie S. mowi pomieniony Augustyn S.) ibi est testimonium tuum
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 178
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
wyrażnie rzetelnie pojął/ przyrzekł/ przyobicał: a potym gdy do rzeczy przyjdzie gdy czas i pora naznaczona przypadnie/ jakoby ni o czy nie wiedział albo z pogardy albo z gnuśnego lenistwa w oczach P. swego/ nikczemnie zaniedbywa/ kłama/ vapulabit multis, godzien/ godzien by mu we trzy kije dano. ALbowiem naprzód objaśnienie Boskie/ świecący ów kaganiec na to zapalony vt in lumine eius videns lumen, non offendat, aby przy tym świetle postępował/ i na zbawienie pracował/ niewdzięcznie gasi a zatym skutek i pożytek tak wielkiego dobrodziejstwa niszczy/ i Boga z jego zamysłu ile z siebie jest zraża i zbija. Co jest nie tylko wielka niesprawiedliwość
wyráżnie rzetelnie poiął/ przyrzekł/ przyobicał: á potym gdy do rzeczy przyidźie gdy czás y porá náznáczona przypádnie/ iákoby ni o czý nie wiedźiał álbo z pogardy albo z gnuśne^o^ leńistwá w oczách P. swego/ ńikczemnie zániedbywa/ kłama/ vapulabit multis, godźien/ godźien by mu we trzy kiie dáno. ALbowiem naprzod obiáśnienie Boskie/ świecący ow kágańiec ná to zápálony vt in lumine eius videns lumen, non offendat, aby przy tym świetle postępował/ y na zbáwienie prácował/ niewdźięcznie gáśi á zátym skutek y pożytek ták wielkiego dobrodźieystwá ńiszczy/ y Bogá z iego zámysłu ile z śiebie iest zráża y zbiia. Co iest nie tylko wielka niesprawiedliwość
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 414
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
, Choć boska dobroć wieku przedłużyła. Bo mojem zdaniem mało com zbłądziła, Gdyż tylkom dotąd życiem być sądziła. Teraz nie żyję, leć jakbym umarła, Bom, jak pociechy, tak smutki zawarła: W zimnem grobowcu one już złożyła. Ani się cieszyć, ni będę smuciła. TRANSAKCJA ALBO OPISANIE Objaśnienia.
Transakcja. Transakcja - przebieg, por. tytuł epopei Wacława Potockiego: Transakcja wojny chocimskiej (wyd. Brucknera w Bibl. Nar., str. 1).
Do czytelnika. Sama rzecz pisana - t. zn. nie jakieś urojone historie, lecz rzeczywista prawda.
(Strofa 6). Drzewo krzyża,
, Choć boska dobroć wieku przedłużyła. Bo mojem zdaniem mało com zbłądziła, Gdyż tylkom dotąd życiem być sądziła. Teraz nie żyję, leć jakbym umarła, Bom, jak pociechy, tak smutki zawarła: W zimnem grobowcu one już złożyła. Ani się cieszyć, ni będę smuciła. TRANSAKCYJA ALBO OPISANIE Objaśnienia.
Transakcyja. Transakcyja - przebieg, por. tytuł epopei Wacława Potockiego: Transakcyja wojny chocimskiej (wyd. Brucknera w Bibl. Nar., str. 1).
Do czytelnika. Sama rzecz pisana - t. zn. nie jakieś urojone historje, lecz rzeczywista prawda.
(Strofa 6). Drzewo krzyża,
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 210
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
Bełżeckiego, wojewody podolskiego i Eleonory Konstancji Stanisławskiej.
(Strofa 150). Swe prawa miała - jak wynika z jedynego zachowanego listu autorki do Bienieckiego (przedrukowanego w Pamiętniku Liter. 1934, str. 275), macocha jej miała zapisane dożywocie na znacznej części dóbr wojewody kijowskiego.
(Strofa 151). Sprawa - patrz objaśnienia do strofy 128.
(Strofa 166). Michał Stanisławski wojewoda kijowski pochowany został .dnia 18 lutego 1669 r. z wielką okazałością podczas sejmiku we Lwowie (Korzon Dola i niedola II 16). ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
(Strofa 167). Sobieski powierzył w r. 1668 trudny mandat komisarza miasta Lwowa ze swego ramienia
Bełżeckiego, wojewody podolskiego i Eleonory Konstancji Stanisławskiej.
(Strofa 150). Swe prawa miała - jak wynika z jedynego zachowanego listu autorki do Bienieckiego (przedrukowanego w Pamiętniku Liter. 1934, str. 275), macocha jej miała zapisane dożywocie na znacznej części dóbr wojewody kijowskiego.
(Strofa 151). Sprawa - patrz objaśnienia do strofy 128.
(Strofa 166). Michał Stanisławski wojewoda kijowski pochowany został .dnia 18 lutego 1669 r. z wielką okazałością podczas sejmiku we Lwowie (Korzon Dola i niedola II 16). ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
(Strofa 167). Sobieski powierzył w r. 1668 trudny mandat komisarza miasta Lwowa ze swego ramienia
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 216
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
a upatrując iż te prześwietne Tytuły, salua aequalitate subiectionis legum, nie tylko nic Wolności Szlacheckiej nie derogują, ale i owszem jej ozdobę wielką przynoszą) tym wszytkim prześwietnym Familiom Książecym, Tytułów Książecych pozwoliła, których przed unią zawsze zażywały A iż teraz niektórzy Inuidi et maleuoli osores (niechcąc otym rozumieć praw naszych i objaśnienia Illustris Authoris PRZESTROGI O TytułACH DyGNITARSTWACH CUDZOZIEMSKICH, kędy praefatus Illustris Author broni Tytulów Starodawnych Fąmilij Książęcech, od Rzeczypospolitej im pozwolonych) effraenata audacia na te Starodawne Tytuły Książęce następują: i rozmaite Argumenta, lubo non demonstratiua, przeciw nim przywodzą: zaczym i niektórych Synów Koronnych, rzeczy mniej wiadomych przeciw tymże Starożytnym Tytułom Książęczym Animusze
á vpatruiąc iż te prześwietne Tytuły, salua aequalitate subiectionis legum, nie tylko nic Wolnośći Szlacheckiey nie deroguią, ále y owszem iey ozdobę wielką przynoszą) tym wszytkim prześwietnym Familiom Xiązecym, Tytułow Xiążecych pozwolyłá, ktorych przed vnyą zawsze záżywały A iż teraz niektorzy Inuidi et maleuoli osores (niechcąc otym rozumieć praw nászych y obiáśnieniá Illustris Authoris PRZESTROGI O TYTVLACH DIGNITARSTWACH CVDZOZIEMSKICH, kędy praefatus Illustris Author broni Tytulow Starodawnych Fąmilij Xiążęcech, od Rzeczypospolitey im pozwolonych) effraenata audacia ná te Starodawne Tytuły Xiążęce nástepuią: y rozmáite Argumenta, lubo non demonstratiua, przeciw nim przywodzą: zaczym y niektorych Synow Koronnych, rzeczy mniey wiádomych przeciw tymże Starożytnym Titułom Xiążęczym Animusze
Skrót tekstu: BielejObrona
Strona: 3
Tytuł:
Obrona tytułów książęcych od Rzeczypospolitej uchwałą sejmową pozwolonych
Autor:
Jeremiasz Bielejowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
posłuszni/ obiecuje według myśli powodzenie we wszytkim od małych wszakże rzeczy/ jako się w pierwszym Rozdziale wspomniało: zaczynając/ żeby zlekka do więtszych rzeczy przyprowadził. Mogłyby się tu przywieść rozmaite dzieje/ i sprawy od nas na inkwiziciej doznane: Ale iż w tym żadnej trudności nie masz/ krótkości trzeba dogadzać z dalszym objaśnieniem. O czynieniu przysięgi szatanowi niektóre objaśnienia. STrony tego zaś/ iż szatan po czarownikach przysięgi potrzebuje/ potrzeba nieco wiedzieć/ dla czego. i jako rozmaicie to czyni. Naprzód tedy/ choć to czyni osobliwie/ ku więtszej obrażye Boskiego majestatu/ stworzenie jemu oddane sobie przywłaszczając: i dla więtszej pewności jego przyszłego potępienia/
posłuszni/ obiecuie według myśli powodzenie we wszytkim od máłych wszákże rzeczy/ iáko sie w pierwszym Rozdźiale wspomniáło: záczynáiąc/ żeby zlekká do więtszych rzeczy przyprowádźił. Mogłyby sie tu przywieśdź rozmáite dźieie/ y spráwy od nas ná inquisiciey doznáne: Ale iż w tym żadney trudnośći nie mász/ krotkośći trzebá dogadzáć z dálszym obiáśnieniem. O czynieniu przyśięgi szátánowi niektore obiáśnienia. STrony tego záś/ iż szátan po czárownikách przyśięgi potrzebuie/ potrzebá nieco wiedźieć/ dla czego. y iáko rozmáićie to czyni. Naprzod tedy/ choć to czyni osobliwie/ ku więtszey obráżie Boskiego máiestátu/ stworzenie iemu oddáne sobie przywłasczáiąc: y dla więtszey pewnośći iego przyszłego potępienia/
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 45
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
