Boskich/ złym złe w nas jest pokarane. Zaczym ni na kogo inszego/ tylko na samych nas narzekać mamy: którym dał Pan Bóg i oczy/ widzieć/ i uszy/ słyszeć/ my jednak samochotnie i ucha zatkawszy/ i oczy zamrużywszy/ ślepym i głuchym wodzom prowadzić nas powierzylismy: którzy nas wodzą po kamieniach obrażenia i opokach zgorszenia. Uchować nas racz przedobry Chryste Panie od jamy. Co pewnie za ślepymi wodzami idących nas nie minie/ jeśli się wczas/ to jest za żywota naszego nie obaczymy/ i nie poprawimy/ i tym oto nowym swym Teologom z katedr Cerkiewnych/ i z domów naszych wnętrznych i zewnętrznych ustapić nie rozkażemy.
Boskich/ złym złe w nas iest pokaráne. Záczym ni ná kogo inszego/ tylko ná sámych nas nárzekáć mamy: ktorym dał Pan Bog y oczy/ widźieć/ y vszy/ słyszeć/ my iednák sámochotnie y vchá zátkawszy/ y ocży zámrużywszy/ ślepym y głuchym wodzom prowádźić nas powierzylismy: ktorzy nas wodzą po kámieniách obráżenia y opokách zgorszenia. Vchowáć nas rácż przedobry Christe Pánie od iámy. Co pewnie zá ślepymi wodzámi idących nas nie minie/ ieśli sie wczás/ to iest zá żywotá nászego nie obacżymy/ y nie popráwimy/ y tym oto nowym swym Theologom z káthedr Cerkiewnych/ y z domow nászych wnętrznych y zewnętrznych vstápić nie roskażemy.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 47
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
być Pana Boga mego proszę. Zal i ból gdy miarę przechodzi/ czyni człowieka jakoby otrętwiałym: zajmuje mu głos/ zastanawia i łzy. Temu obojemu w sercu moim dziać się czuję. Dzięki jednak czynię Panu Bogu/ który się nade mną zmiłował/ że jeszcze na tym świecie z osobliwej swej łaski to moje o kamień obrażenia potknienie się/ postrzec/ i wsiebie przyść/ zdarzyć mi raczył. Po uznaniu się w swoich błędach/ lamntuje/ i żałuje serdecznie/ Lamentopisca/ że kiedy ten Lament wydał/ jakoż i jest czego żałować i płakać/ bo się wiele tym Lamentowym tego scriptem na duszy pozabijało.
Rzekłem/ że uszczypliwych
bydź Páná Bogá mego proszę. Zal y bol gdy miárę przechodźi/ cżyni cżłowieká iákoby otrętwiáłym: záymuie mu głos/ zástánawia y łzy. Temu oboiemu w sercu moim dźiać sie czuię. Dźięki iednák czynię Pánu Bogu/ ktory sie náde mną zmiłował/ że ieszcze ná tym świećie z osobliwey swey łáski to moie o kámień obráżenia potknienie sie/ postrzedz/ y wśiebie przyśdź/ zdárzyć mi raczył. Po vznániu sie w swoich błędách/ lámntuie/ y żáłuie serdecznie/ Lámentopiscá/ że kiedy ten Lament wydał/ iákoż y iest czego żáłowáć y płákáć/ bo sie wiele tym Lámentowym tego scriptem ná duszy pozábiiało.
Rzekłem/ że vszczypliwych
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 62
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
rzeczymy? To, iż Poganie/ którzy nie szukali sprawiedliwości/ dostąpili sprawiedliwości; a sprawiedliwości/ która jest z wiary. 31. A Izrael szukając Zakonu sprawiedliwości/ nie doszedł zakonu sprawiedliwości. 32. Dla czegoż? Iż nie z wiary/ ale jako z uczynków zakonu jej szukali: Abowiem się obrazili o kamień obrażenia; 33. Jako napisano: Oto kładę w Syonie kamień obrażenia/ i opokę otrącenia: A wszelki który weń wierzy/ nie będzie pohańbiony. Rozd. X. Do Rzymianów. Rozd. X. ROZDZIAŁ X. Pokazuje skutki wybrania, 3. Iż jedni odrzucają, drudzy przyjmują, 4. CHrystusa, który
rzecżymy? To, iż Pogánie/ ktorzy nie szukáli spráwiedliwośći/ dostąpili spráwiedliwośći; á spráwiedliwośći/ ktora jest z wiáry. 31. A Izráel szukając Zakonu spráwiedliwośći/ nie doszedł zakonu spráwiedliwośći. 32. Dla cżegoż? Yż nie z wiáry/ ále jáko z ucżynkow zakonu jey szukáli: Abowiem śię obraźili o kamień obrażenia; 33. Jáko nápisano: Oto kłádę w Syonie kámień obráżenia/ y opokę otrącenia: A wszelki ktory weń wierzy/ nie będźie poháńbiony. Rozd. X. Do Rzymiánow. Rozd. X. ROZDZIAŁ X. Pokázuje skutki wybránia, 3. Yż jedni odrzucáją, drudzy przyjmują, 4. CHrystusá, ktory
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 169
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
dostąpili sprawiedliwości; a sprawiedliwości/ która jest z wiary. 31. A Izrael szukając Zakonu sprawiedliwości/ nie doszedł zakonu sprawiedliwości. 32. Dla czegoż? Iż nie z wiary/ ale jako z uczynków zakonu jej szukali: Abowiem się obrazili o kamień obrażenia; 33. Jako napisano: Oto kładę w Syonie kamień obrażenia/ i opokę otrącenia: A wszelki który weń wierzy/ nie będzie pohańbiony. Rozd. X. Do Rzymianów. Rozd. X. ROZDZIAŁ X. Pokazuje skutki wybrania, 3. Iż jedni odrzucają, drudzy przyjmują, 4. CHrystusa, który jest celem zakonu. 15. Powołanie Poganów przez Mojżesza. 20
dostąpili spráwiedliwośći; á spráwiedliwośći/ ktora jest z wiáry. 31. A Izráel szukając Zakonu spráwiedliwośći/ nie doszedł zakonu spráwiedliwośći. 32. Dla cżegoż? Yż nie z wiáry/ ále jáko z ucżynkow zakonu jey szukáli: Abowiem śię obraźili o kamień obrażenia; 33. Jáko nápisano: Oto kłádę w Syonie kámień obráżenia/ y opokę otrącenia: A wszelki ktory weń wierzy/ nie będźie poháńbiony. Rozd. X. Do Rzymiánow. Rozd. X. ROZDZIAŁ X. Pokázuje skutki wybránia, 3. Yż jedni odrzucáją, drudzy przyjmują, 4. CHrystusá, ktory jest celem zakonu. 15. Powołanie Pogánow przez Mojzeszá. 20
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 169
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. 11. Bo napisano: Żywię Ja/ mówi PAN/ iż mi się każde kolano ukłoni/ i każdy język wysławiać będzie Boga. 12. A przeto każdy z nas i sam za się odda rachunek Bogu. 13. A tak już nie sądźmy jedni drugich: ale raczej to rozsądzajcie/ abyście nie kładli obrażenia/ ani dawali zgorszenia bratu. 14. Wiem i upewnionym jest przez PAna JEzusa/ iż niemasz nic przez się nieczystego; tylko temu który mniema co być nieczystym/ to temu nieczyste jest. 15. Lecz jeśli dla pokarmu brat twój bywa zasmucony/ już nie postępujesz według miłości. Nie zatracaj pokarmem twoim tego/
. 11. Bo nápisano: Zywię Ja/ mowi PAN/ iż mi śię káżde koláno ukłoni/ y káżdy język wysławiáć będźie Bogá. 12. A przeto káżdy z nas i sam zá śię odda ráchunek Bogu. 13. A ták już nie sądźmy jedni drugich: ále ráczey to rozsądzajćie/ ábyśćie nie kłádli obráżenia/ áni dawali zgorszenia brátu. 14. Wiem y upewnionym jest przez PAná JEzusá/ iż niemász nic przez śię niecżystego; tylko temu ktory mniema co być niecżystym/ to temu niecżyste jest. 15. Lecż jesli dla pokármu brát twoj bywa zásmucony/ już nie postępujesz według miłośći. Nie zátracaj pokármem twojim tego/
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 172
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
drogi/ którą oni powiadają być heretyctwem/ tak służę Ojczystemu Bogu/ wierząc wszystkiemu cokolwiek napisano w Zakonie i w Prorocech. 15. Mając nadzieję w Bogu/ że będzie/ którego i oni czekają/ zmartwychwstanie i sprawiedliwych i niesprawiedliwych. 16. A sam się o to pilnie staram/ abym zawsze miał sumnienie bez obrażenia przed Bogiem i przed ludźmi. 17. A po wielu lat/ przyszedłem abym przyniósł jałmużny narodowi memu/ i ofiary. 18. Na tym znaleźli mię w Kościele oczyszczonego (nie z ludem ani z rozruchem) niektórzy Żydowie z Azji: 19. Którzy też tu mieli stanąć przed tobą i skarżyć/ jeśli
drogi/ ktorą oni powiádáją być heretyctwem/ ták służę Ojcżystemu Bogu/ wierząc wszystkiemu cokolwiek nápisano w Zakonie y w Prorocech. 15. Májąc nádźieję w Bogu/ że będźie/ ktorego y oni cżekáją/ zmartwychwstánie y spráwiedliwych y niespráwiedliwych. 16. A sám śię o to pilnie stáram/ ábym záwsze miał sumnienie bez obráżenia przed Bogiem y przed ludźmi. 17. A po wielu lat/ przyszedłem ábym przyniosł jáłmużny narodowi memu/ y ofiáry. 18. Ná tym ználeźli mię w Kośćiele ocżyśćionego (nie z ludem áni z rozruchem) niektorzy Zydowie z Azyey: 19. Ktorzy też tu mieli stánąć przed tobą y skárżyć/ jesli
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 154
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Bramie Miejskiej, przy zabiegającej Chrześcijan frekwencyj, palmy i szaty miotającej na drogę, pod Nogi SOLENIZANTOWI, aż go do Kościoła zaprowadzając, gdzie Mszą Z. śpiewa solenniter.
Na tej samej Miasta stronie od Wschodu jest miejsce sławne w Piśmie Z. GEHENNON, albo BENHENNON, to jest, Dolina Synów Ennom, pod górą Obrażenia, źrzodłem Siloe i wodami Cedronu, ogrodami osadzone, gajowi podobne. Tu był przybytek i Bałwan Moloch mosiężny formą Króla wyrobiony, wewnątrz dęty z głową Cielca, rękami rozciągnionemi, Dzieci ofiarowane sobie, bierący, ściskający, piekący; wewnętrznemi bowiem ogniami bywał wszytek rozpalony. W tym trąb, bębnów przez Ofiarników bywała straszna rezonancja
Brámie Mieyskiey, przy zábiegaiącey Chrześcian frekwencyi, palmy y száty miotáiącey ná drogę, pod Nogi SOLENIZANTOWI, aż go do Kościoła záprowádzaiąc, gdźie Mszą S. spiewá solenniter.
Ná tey samey Miastá stronie od Wschodu iest miesce słáwne w Piśmie S. GEHENNON, albo BENHENNON, to iest, Doliná Synow Ennom, pod gorą Obrażenia, źrzodłem Silòé y wodámi Cedronu, ogrodámi osadzone, gaiowi podobne. Tu był przybytek y Bałwán Moloch mosiężny formą Krola wyrobiony, wewnątrz dęty z głową Cielca, rękámi rozciągnionemi, Dźieci ofiarowáne sobie, bierący, ściskaiący, piekący; wewnętrznemi bowiem ogniami bywáł wszytek rospálony. W tym trąb, bębnow przez Ofiarnikow bywáła strászná rezonáncya
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 556
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
ujmował Wszechmocności: Neq fiduciam vobis tribuat super Dominum. 4. Reg. 18. Trupów w proch obrócił, aby nie zaraziły Żydów, suknie i oręże w całości zostawił na łupy dla Żydów według Z. Augustyna.
Leży od Południa koło Jeruzalem góra wysoka EROGA, która się rozstąpiła, częścią swoją jedną aż ku gorze Obrażenia na czworo staj posuniona, w ten czas, gdy Król Oziasz w Kapłańskich szatach wszedl do Świątnice i na Ołtarzu kadzielnym, kadzidło ofiarował, skąd trzęsienie ziemi powstało, Kościół się z wierzchu narysował, on trądem zarażony, z Miasta wyrzucony.
Tamże jest dół albo jaskinia Jeremiasza Proroka za Bramą do Damaszku, gdzie lamentował
uymowáł Wszechmocności: Neq fiduciam vobis tribuat super Dominum. 4. Reg. 18. Trupow w proch obrocił, aby nie záraziły Zydow, suknie y oręże w cáłości zostawił ná łupy dla Zydow według S. Augustyná.
Leży od Południa koło Ieruzálem gorá wysoka EROGA, ktorá się rozstąpiła, częścią swoią iedną aż ku gorze Obráżenia ná czworo stay posunioná, w ten czas, gdy Krol Oziasz w Kapłáńskich szátach wszedl do Swiątnice y ná Ołtarzu kadźielnym, kadźidło ofiarował, zkąd trzęsienie ziemi powstáło, Kościół się z wierzchu nárysował, on trądem zaráżony, z Miasta wyrzucony.
Tamże iest doł albo iaskinia Ieremiasza Proroka zá Brámą do Damaszku, gdzie lamentowáł
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 562
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
.) Kaszlu zestarzałemu.
Kaszlu zastarzałemu z zimnych flusów jest lekarstwem/ pijąc go na czczo poranu w miedzie/ wespół z korzenim swym warzony. Tchnieniu.
Toż też ciężkiemu tchnieniu służy. Bolom wnętrznem Krztuszeniu.
Wszelakie boleści wnętrzne leczy i uspakaja/ Wodkę albo juchę jego często pijąc. Womity pobudza.
Womity bez obrażenia i szkody wzbudza/ za któremi flegmę z żołądka wywodzi/ dając go trzy ćwierci łota z ciepłą wodą. Albo ćwierć łota z Cynamonem i z Cukrem. Albo też ze trzydzieści listków Kopytnikowych wziąć/ i w białym winie przez noc moczyć: Potym w onymże winie nazajutrz je rozetrzeć/ dawszy pierwej Kapusty z Słoniną się
.) Kászlu zestárzáłemu.
Kászlu zástárzáłemu z źimnjch flusow iest lekárstwem/ piiąc go ná czczo poránu w miedźie/ wespoł z korzenim swym wárzony. Tchnieniu.
Toż też ćięszkiemu tchnieniu służy. Bolom wnętrznem Krztuszeniu.
Wszelákie boleści wnętrzne leczy y vspakáiá/ Wodkę álbo iuchę iego często pijąc. Womity pobudza.
Womity bez obráżenia y szkody wzbudza/ zá ktoremi flágmę z żołądká wywodźi/ dáiąc go trzy czwierći łotá z ćiepłą wodą. Albo czwierć łotá z Cynámonem y z Cukrem. Albo też ze trzydźieśći listkow Kopytnikowych wźiąć/ y w białym winie przez noc moczyć: Potym w onymże winie názáiutrz ie rozetrzeć/ dawszy pierwey Kápusty z Słoniną sie
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 46
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
przez długi czas ciepło pić/ jest wielkim i znacznym ratunkiem. Obrażonym od jadowitych bestii.
Obrażonym od bestii jadowitych/ jest lekarskiem trunkiem sok z świeżo zielonego Rzepiku wyprasowany/ biorąc go posześci łotów abo łyżek/ z kwintą prochu subtelnie utartego z skorup jajecznych: abowiem to wszelaki jad z ciała womytami wyrzuca/ i zwierzchowne obrażenia jadowite leczy. Item, Warząc go w winie albo naśenie jego/ pić/ i ranę tą wodą ciepło wymywać dobrze. Item,
Item, Warzony sam Rrzepik w winie/ abo w wodzie a rano i na noc po dobrym trunku pijąc/ toż czyni. Ukąszonych/ człowieka
Ukąszonym od człowieka. Od węża. Od
przez długi czás ćiepło pić/ iest wielkim y znácznym rátunkiem. Obráżonym od iádowitych bestiy.
Obráżonym od bestiy iádowitych/ iest lekárskiem trunkiem sok z świeżo źielonego Rzepiku wyprásowány/ biorąc go posześći łotow ábo łjżek/ z kwintą prochu subtelnie vtártego z skorup iáiecznych: ábowiem to wszeláki iad z ćiáłá womytámi wyrzuca/ y zwierzchowne obráżenia iádowite leczy. Item, Wárząc go w winie álbo naśenie iego/ pić/ y ránę tą wodą ćiepło wymywáć dobrze. Item,
Item, Wárzony sam Rrzepik w winie/ ábo w wodźie á ráno y ná noc po dobrym trunku piiąc/ toż czyni. Vkąszonych/ człowieká
Vkąszonym od człowieká. Od wężá. Od
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 275
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
