kościele, Postrzeże z góry Pretfica, że śmiele Z panną żartuje. Więc gdy było po mszy, Rzecze do niego: „Nikt nad cię wiadomszy; Idź, daj tę kartkę marszałkowi Tryźnie.” Gdzie pisze: Proszę, zaraz w gotowiźnie Niech dojdzie sto plag korbaczem na ławce, Dla mojej łaski, tej kartki oddawcę; Niech się nie sprawia, niechaj nic nie kręci. I na to zwykłe przyciśnie pieczęci. Przeczuł onego zdrajca obiecadła, Zwłaszcza kiedy pies wie, że ruszył sadła; Rady by wakansu w skok ustąpił komu Albo z Warszawy umknąć po kryjomu. Potka się z Szwedem a królewskim ziomkiem I pokojowym, tuż przed samym Zamkiem
kościele, Postrzeże z góry Pretfica, że śmiele Z panną żartuje. Więc gdy było po mszy, Rzecze do niego: „Nikt nad cię wiadomszy; Idź, daj tę kartkę marszałkowi Tryźnie.” Gdzie pisze: Proszę, zaraz w gotowiźnie Niech dojdzie sto plag korbaczem na ławce, Dla mojej łaski, tej kartki oddawcę; Niech się nie sprawia, niechaj nic nie kręci. I na to zwykłe przyciśnie pieczęci. Przeczuł onego zdrajca obiecadła, Zwłaszcza kiedy pies wie, że ruszył sadła; Rady by wakansu w skok ustąpił komu Albo z Warszawy umknąć po kryjomu. Potka się z Szwedem a królewskim ziomkiem I pokojowym, tuż przed samym Zamkiem
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 242
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
sądzili. Imię tego Mnicha X. Ludwik Przywicki.
Ksiądz Capellan Bernardyn. Do tegoż Pana Borzęckiego, a Wojsk Substytuta Credens na tegoż Księdża od Królowej jej Mości. Punkt Manifestu LUDOWIKA MARIA KrólOWA Polska. ect. Na to, co ten Mnich referuje, list od Królowej credentialny.
URódzony wiernie nam miły, Oddawca listu tego opowie Wm. wolą i intencją naszę, które że się cale zgadzają z dobrym Ojczyzny, i Związku teraźniejszego, Wm. pilnie żądamy, abyś mu zupełną wiarę dawszy, staraniem swoim do tego zmierzał, co do calości tego obojga należy. Zyczemy zatym Wm. dobrego od Pana Boga zdrowia. w Warszawie
sądźili. Imię tego Mnichá X. Ludwik Przywicki.
Kśiądz Capellan Bernárdyn. Do tegoż Páná Borzęckiego, á Woysk Substytutá Credens ná tegoż Kśiędźá od Krolowey iey Mośći. Punct Mánifestu LVDOWIKA MARYA KROLOWA Polska. ect. Ná to, co ten Mnich referuie, list od Krolowey credentialny.
VRodzony wiernie nam miły, Oddawcá listu tego opowie Wm. wolą y intencyą nászę, ktore że się cále zgadzáią z dobrym Oyczyzny, y Zwiąsku teráznieyszego, Wm. pilnie żądamy, ábyś mu zupełną wiárę dawszy, stárániem swoim do tego zmierzał, co do cálośći tego oboygá należy. Zyczemy zátym Wm. dobrego od Páná Bogá zdrowia. w Wárszáwie
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 72
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
kto, bez podpisu oddał był list Królowi Jego Mości,
Wspomina tenże bezecny Mandatu Inwentor, o jakimsi liście na mię do rąk I. K. Mości, bez podpisu oddanym. Azaż nieprosiłem, nieposyłałem przez Jego Mości Pana Ligęzę Czechowskiego Kasztelana, aby był Jego K. Mość odkrył tego oddawcę, iżeby był ten, co się i imienia swego zapar probował to, co mi niecnotliwie zadał. Wszakże kiedy wie I. K. Mość, o coniuracji przeciw sobie mojej, od tego co uniej był, czemuż go do Sądu niestawiono czemu Complices niewydano czemu w rzeczy tak wielkiej, która
kto, bez podpisu oddał był list Krolowi Iego Mośći,
Wspomina tenże bezecny Mándatu Inuentor, o iákiemśi liśćie ná mię do rąk I. K. Mośći, bez podpisu oddánym. Azaż nieprośiłem, nieposyłałem przez Iego Mośći Páná Ligęzę Czechowskiego Kásztellaná, áby był Iego K. Mość odkrył tego oddawcę, iżeby był ten, co się y imienia swego zápar probował to, co mi niecnotliwie zádał. Wszákże kiedy wie I. K. Mość, o coniurátiey przećiw sobie moiey, od tego co vniey był, czemusz go do Sądu niestáwiono czemu Complices niewydano czemu w rzeczy ták wielkiey, ktora
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 82
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
któremu samemu tylko przyszłe rzeczy są wiadome; uwłaczająca narodowi ludzkiemu, który niewolnikiem czyniła tych istot, które do służenia jemu są stworzone, już więcej głowy w części świata polorowniejszej podnieść nie śmie. (b) Przystępującemu do Boga potrzeba wierzyć (to jest jako wielu tłumaczy wiedzieć, znać) iż jest, a iż jest oddawcą tym, którzy go szukają, ad Hebraeos II, 6, A ludzie wszyscy są nikczemni, w których niemasz znajomości Bożej: i z tych rzeczy dobrych, które widzą, niemogli zrozumieć tego, który jest, ani przypatrując się sprawom, obaczyli, ktoby był sprawcą ale albo ogień, albo wiatr za
ktoremu samemu tylko przyszłe rzeczy są wiadome; uwłaczaiąca narodowi ludzkiemu, ktory niewolnikiem czyniła tych istot, ktore do służenia iemu są stworzone, iuż więcey głowy w części świata polorownieyszey podnieść nie śmie. (b) Przystępuiącemu do Boga potrzeba wierzyć (to iest iako wielu tłumaczy wiedzieć, znać) iż iest, a iż iest oddawcą tym, ktorzy go szukaią, ad Hebraeos II, 6, A ludzie wszyscy są nikczemni, w ktorych niemasz znaiomości Bożey: y z tych rzeczy dobrych, ktore widzą, niemogli zrozumieć tego, który iest, ani przypatruiąc się sprawom, obaczyli, ktoby był sprawcą ale albo ogień, albo wiatr za
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 151
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
. Muhasabadzi, Kuchmistrz.
12. Teskieredzi Baszy, Pisarz Pokojowy, Manualista.
Niektórzy Cesarze Tureccy od każdej posługi miewali po 30. Pokojowych; a tak ich wielka rosła liczba na Dworze Jego. DALSI URZĘDNICY CESARSCY.
Dodandzi Baszy, Sokolnik
Kurnabadzi Baszy, Dozorca Łaźni.
Hasna Kiatybe, Vice-Podskarbi
Arsidzi Baszy, Referendarze, oddawce Suplik.
Kiler Kiatybe, Dozorca Sorbet, konfektów, Cukrów dla Cesarza.
Bosztandzi Baszy, Najstarszy nad Ogródnikami, który ma władzą i nad brzegiem morskim. URZĘDNICY z EUNUCHÓW Białych. Którzy samemu Cesarzowi służą.
1. Kapi Agasy, Starszy Odźwierny, i między Eunuchami białemi
najstarszy, który przytym jest Gubernatorem Stambułu
. Muhasabadźi, Kuchmistrz.
12. Teskieredźi Baszy, Pisarz Pokoiowy, Manualista.
Niektorzy Cesarze Tureccy od każdey posługi miewali po 30. Pokoiowych; á tak ich wielka rosła liczba ná Dworze Iego. DALSI URZĘDNICY CESARSCY.
Dodandźi Baszy, Sokolnik
Kurnabadźi Baszy, Dozorca Łaźni.
Hasna Kiatybe, Vice-Podskarbi
Arsidźi Baszy, Referendarze, oddáwce Supplik.
Kiler Kiatybe, Dozorca Sorbet, konfektow, Cukrow dla Cesarza.
Bosztandźi Baszy, Náystarszy nád Ogrodnikámi, ktory ma włádzą y nád brzegiem morskim. URZĘDNICY z EUNUCHOW Białych. Ktorzy samemu Cesarzowi służą.
1. Kapi Agasy, Starszy Odźwierny, y między Eunuchámi białemi
náystarszy, ktory przytym iest Gubernátorem Stambułu
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 486
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
zwysz pomienionym, sławnym, i odważnym Hetmanom.
T. Skończmy ją Panie mój proszę: honor, część, sławę, i wszystek świat masz Wmść po sobie, a przecię długów (jako widzę) pełno na szyj, więc już i kopy na ten honor niechce pożyczyć żaden, poznawszy Wmści tak pewnego Oddawcę wyniosłości, animuszu więcej niż chleba, miasto obiadu albo wieczerze pychą się posiląmy nieszczęsną zawierającą w sobie własności szlaeństwa którego szalony widzieć do siebie nie może. Ja, jako z prostoty dochodzę, pełno jest, podobnych na tym świecie w postępkach osobie Wmści, tylko mi niechciej mieć za złe upraszam gorąco.
B.
zwysz pomienionym, sławnym, y odważnym Hetmanom.
T. Skończmy ią Pánie moy proszę: honor, część, sławę, y wszystek świát masz Wmść po sobie, á przećię długow (iáko widzę) pełno ná szyi, więc iuż y kopy ná ten honor niechce pożyczyc żaden, poznawszy Wmśći ták pewnego Oddawcę wyniosłośći, animuszu więcey niż chlebá, miásto obiádu álbo wieczerze pychą się pośiląmy nieszczęsną záwieráiącą w sobie własnośći szlaeństwá ktorego szalony widźieć do śiebie nie może. Ia, iáko z prostoty dochodzę, pełno iest, podobnych ná tym świećie w postępkách osobie Wmśći, tylko mi niechćiey mieć zá złe vpraszam gorąco.
B.
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 76
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
maszkary.
Nie dość to, cudzą żonę do Pałacu zwabić, Trzeba Jej jeszcze Męża niewinnego zabić. Zaczął Król pisać kartę, ledwie ręką władnie, Nieraz mu pióro drżące od palców odpadnie, Choć lekkie, ale ciężką Sentencją pisze Na krew niewinną, niedziw że się zakołysze. Kryśli przecie i każe Joabowi zaraz, Oddawcę listu, w taki zaprowadzić taras. Z kądby więcej niewyszedł, albo w szturmie zginął, A więcej się Królewskim oczom nie nawinął. W tym woła Uriasza, pieczęci przyłoży Na pismo, i sam mu go DAWID w ręce włoży. Idź rzecze do Hetmana, oddaj wiernie kartę, Ze z moim Ordynansem idziesz,
masżkary.
Nie dość to, cudzą żonę do Páłacu zwábić, Trzeba Jey ieszcze Męża niewinnego zábić. Záczął Krol pisać kártę, ledwie ręką włádnie, Nieraz mu pioro drżące od pálcow odpadnie, Choć lekkie, ále cięszką Sentencyą pisze Ná krew niewinną, niedziw że się zákołysze. Kryśli przecie y każe Joabowi záraz, Oddáwcę listu, w táki záprowadzić taras. Z kądby więcey niewyszedł, álbo w szturmie zginął, A więcey się Krolewskim oczom nie nawinął. W tym woła Uryasza, pieczęci przyłoży Ná pismo, y sam mu go DAWID w ręce włoży. Jdź rzecze do Hetmana, odday wiernie kártę, Ze z moim Ordynansem idziesz,
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 101
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
kartki na papierze:
A Monseigneur Monseigneur. Niewolnica kłania-ć się tęskliwa Z więzienia. Niechaj mego żywota przędziwa Nieubłaganej Parki Wprzód utnie nożyca, Niechaj mi ostatecznie zaświeci gromnica, Jeżeli nieżyczliwie z tobą się obchodzę I jeśli — jak rozumiesz — zdradą na cię godzę. Ostatek, co się może zejść na nasze stronę, Oddawca listu ustnie ma to powierzone.
Więc w trąbkę zwity listek szczypiąc informuje Posła tak: »Jeżeli ten kredens akceptuje — Gdy zrozumiesz, powiedz mu o ziemnej piwnicy, Którą może on bywać w mojej kamienicy I ja w jego stancjej. Ale nie wiesz pono, Więc ci króciuchno powiem: Wprzód niż to skupiono Naprzeciwko domostwo
kartki na papierze:
A Monseigneur Monseigneur. Niewolnica kłania-ć sie teskliwa Z więzienia. Niechaj mego żywota przędziwa Nieubłaganej Parki wprzod utnie nożyca, Niechaj mi ostatecznie zaświeci gromnica, Jeżeli nieżyczliwie z tobą sie obchodzę I jeśli — jak rozumiesz — zdradą na cię godzę. Ostatek, co sie może zejść na nasze stronę, Oddawca listu ustnie ma to powierzone.
Więc w trąbkę zwity listek szczypiąc informuje Posła tak: »Jeżeli ten kredens akceptuje — Gdy zrozumiesz, powiedz mu o ziemnej piwnicy, Ktorą może on bywać w mojej kamienicy I ja w jego stancyej. Ale nie wiesz pono, Więc ci krociuchno powiem: Wprzod niż to skupiono Naprzeciwko domostwo
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 37
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
. MM. Pan co poprawisz, ujmiesz, albo dodasz, łatwo, dam się, jako wielkiemu Człowiekowi nauczyć, bo w tych rzeczach, nie szukam gloriam mae illationis, ale skutek dobra pospolitego, u mnie za największy zysk, i za wszytko. Tak co do publiki. Z strony zaś prywatnej mojej proposicji, oddawca listu, ustnie opowie. Andrzeja Maksymiliana Fredra Pisma. przez Franciszka Glinkę zebrane. Pismo w tymże liście włożone Consultoria Informarionis.
INFORMATORIVM IVSTITIAE, seu habendi Ordinis; Abreuiandarum (id est) litium; Iudicatorum executionis; Pacis internae conferuandae, per bene meritorum praemia. Huc refertur, conferuatio moris Patrii, contra externorum curiositates
. MM. Pan co popráwisz, vymiesz, álbo dodász, łátwo, dám się, iáko wielkiemu Człowiekowi náuczyć, bo w tych rzeczách, nie szukam gloriam mae illationis, ále skutek dobra pospolitego, v mnie zá naywiększy zysk, y zá wszytko. Ták co do publiki. Z strony zaś prywatney moiey propositiey, oddawcá listu, vstnie opowie. Andrzeiá Máximiliáná Fredrá Pisma. przez Fránćiszká Glinkę zebráne. Pismo w tymże liśćie włożone Consultoria Informarionis.
INFORMATORIVM IVSTITIAE, seu habendi Ordinis; Abreuiandarum (id est) litium; Iudicatorum executionis; Pacis internae conferuandae, per bene meritorum praemia. Huc refertur, conferuatio moris Patrii, contra externorum curiositates
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 61
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
do Gospodarstwa należeć będą, te według samej potrzeby ma do rachunku przyjąć Dwór; cùm tali jednak conditione, aby one przy rachunkach pokazano, i do Inwentarza były zaraz przypisane, a za odstaniem Urzędników, aby to wcale przy innych rzeczach oddano, i na gruncie zostawiono. Faski, pułfaski do nabiałów, gdy Obora na oddawce, przyjąć trzeba do rachunku: a gdy zaś na pieniądze arendowana to Urzędnicy swoim powinni obmyślać kosztem. Ujzednik umiejętny być ma. EkonomIKI ZIEMIAŃSKIEJ. Urzędnikowi nie należy mieszać się z chłopy i poddanymi. Urzędnik pijaństwem ani zalotami bawić się nie ma. PUNKTA PARTYCULARNE Świece sklonki nieidą w dystrybutę. II. ORDY[...] RIE i
do Gospodárstwá należeć będa, te według samey potrzeby ma do ráchunku przyiąć Dwor; cùm tali iednák conditione, áby one przy ráchunkách pokazáno, y do Inwentarzá były záraz przypisane, á zá odstániem Vrzędnikow, áby to wcále przy innych rzeczách oddano, y ná grunćie zostáwiono. Fáski, pułfaski do nabiáłow, gdy Oborá ná oddawce, przyiąć trzebá do rachunku: á gdy záś ná pieniądze árendowána to Vrzędnicy swoím powinni obmysláć kosztem. Vyzednik vmieietny być ma. OEKONOMIKI ZIEMIANSKIEY. Vrzędnikowi nie nalezy mieszáć sie z chłopy y poddánymi. Vrzednik piiaństwẽ áni zalotami báwić się nie ma. PVNKTA PARTYCVLARNE Swiece sklonki nieidą w dystributę. II. ORDY[...] RYE y
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 69
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
