pollicytacjami, ulciscentur injurias; lecz przy tak pomyślnych prezentujących się koniunkturach, resarcitis cum faenore ex patrimonio hostili jacturis, przypomną doświadczone temu nieprzyjacielowi przodków swoich odwagi i pokażą, qua sint origine nati. My zaś oświadczamy się przed Bogiem, że na dowód niepłonnej naszej ku dobru pospolitemu inklinacji, wszystkie prywatne urazy nasze z serca każdemu odpuszczamy, sensum doloris ad publicas injurias applicando. Nie uważamy na wyroki proscriptiones osoby naszej, której indemnitas subsistere i zgodzić się nie mogła, razem cum lata inique na zgubę ojczyzny w dekrecie konfederacji sandomierskiej sententia. Non vibramus ilammas, non jaculamur fulmina, zna nas każdy, że nie mamy vindictae animum, doznał niejeden łaskawości naszej
pollicytacyami, ulciscentur injurias; lecz przy tak pomyślnych prezentujących się konjunkturach, resarcitis cum faenore ex patrimonio hostili jacturis, przypomną doświadczone temu nieprzyjacielowi przodków swoich odwagi i pokażą, qua sint origine nati. My zaś oświadczamy się przed Bogiem, że na dowód niepłonnéj naszéj ku dobru pospolitemu inklinacyi, wszystkie prywatne urazy nasze z serca każdemu odpuszczamy, sensum doloris ad publicas injurias applicando. Nie uważamy na wyroki proscriptiones osoby naszéj, któréj indemnitas subsistere i zgodzić się nie mogła, razem cum lata inique na zgubę ojczyzny w dekrecie konfederacyi sandomierskiéj sententia. Non vibramus ilammas, non jaculamur fulmina, zna nas każdy, że nie mamy vindictae animum, doznał niejeden łaskawości naszéj
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 286
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
noster, Ojcze nasz, Ojcze nasz, Ojcze nasz. Ale myśl i serce w cudzej pani matce i córce albo w burdelu, albo na folwarku, albo w browarze i piwnicy, albo przez zazdrość i nienawiść w fortunie, w honorze i krzywdzie bliźniego. Będzie na języku: I odpuść nam, jako i my odpuszczamy, ale serce przez rankor i zawziętość we krwi brodzi, myśl w sposobach zemsty tuła się, rozum, co gęba plecie, nie pojmuje, P. Bóg z wszytkiego nie korzysta.
Mikołaj: To podobno i owe pod brzuchem decymki nasze, tabliczki, osóbki i wota daremnie na ołtarzu wiszą i jednakową w Boskiej przyjemności
noster, Ojcze nasz, Ojcze nasz, Ojcze nasz. Ale myśl i serce w cudzej pani matce i córce albo w burdelu, albo na folwarku, albo w browarze i piwnicy, albo przez zazdrość i nienawiść w fortunie, w honorze i krzywdzie bliźniego. Będzie na języku: I odpuść nam, jako i my odpuszczamy, ale serce przez rankor i zawziętość we krwi brodzi, myśl w sposobach zemsty tuła się, rozum, co gęba plecie, nie pojmuje, P. Bóg z wszytkiego nie korzysta.
Mikołaj: To podobno i owe pod brzuchem decymki nasze, tabliczki, osóbki i wota daremnie na ołtarzu wiszą i jednakową w Boskiej przyjemności
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 246
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
ustawionych.
Jakoż się ty modlisz Panu Bogu?
Tak jako nas Pan Krystus nauczył Ojcze nasz któryś jest w niebie. Święc się Imię twoje/ Przydz Królestwo twoje. Bądź wola twoja/ jako w niebie/ tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia/ i odpuść nam nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie w wódz nas na pokuszenie/ ale nas zbaw ode złego Abowiem twoje jest Królestwo twoja moc/ i chwała na wieki wieków/ Amen. Mniejszy.
Ta Modlitwa Pańska jako się dzieli?
Na dwie części. Abowiem sześć prośb w sobie zamyka. Pierwsze trzy właśnie należą ku chwale Bożej/ a
vstáwionych.
Iákoż śię ty modlisz Pánu Bogu?
Ták iáko nas Pan Krystus náuczył Oycze nász ktoryś iest w niebie. Swięc śię Imię twoie/ Przydz Krolestwo twoie. Bądz wola twoiá/ iáko w niebie/ ták y ná ziemi. Chlebá nászego powszedniego day nam dziśia/ y odpuść nam nasze winy/ iáko y my odpuszczamy nászym winowáycom. Y nie w wodz nas na pokuszenie/ ále nas zbaw ode złego Abowiem twoie iest Krolestwo twoiá moc/ y chwałá ná wieki wiekow/ Amen. Mnieyszy.
Tá Modlitwá Páńska iáko śię dźieli?
Ná dwie częśći. Abowiem sześć proźb w sobie zámyka. Pierwsze trzy właśńie nalezą ku chwale Bożey/ á
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 6
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Pierwsze trzy właśnie należą ku chwale Bożej/ a te są: Święć się imię twoje/ Przysz Królestwo twoje Bądź wila twoja/ jako w niebie/ tak i na ziemi. Drugie trzy należą ku pożytkom Kościoła Bożego a te są: Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia/ I odpusć nam nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. Nie w wódz że nas na pokuszenie/ ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoje jest Królestwo/ moc/ i chwała na wieki wieków/ Amen.
Czemu Boga Ojcem zowiesz?
Iż nas wziął za Syny swoje w Panu naszym Jezusie Krystusie/ dawszy nam Ducha sposobienia.
Które są te świętości przez których
Pierwsze trzy właśńie nalezą ku chwale Bożey/ á te są: Swięć śię imię twoie/ Przysz Krolestwo twoie Bądz wila twoiá/ iáko w niebie/ ták y ná ziemi. Drugie trzy nalezą ku pożytkom Kościołá Bożego á te są: Chlebá nászego powszedniego day nam dziśia/ Y odpusć nam násze winy/ iáko y my odpuszczamy nászym winowaycom. Nie w wodz że nas ná pokuszenie/ ále nas zbaw ode złego. Abowiem twoie iest Krolestwo/ moc/ y chwałá ná wieki wiekow/ Amen.
Czemu Bogá Oycem zowiesz?
Iż nas wźiął zá Syny swoie w Pánu nászym Iezusie Krystuśie/ dawszy nam Duchá sposobienia.
Ktore są te świątośći przez ktorych
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 7
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
same dary nam nieużyteczne/ ale raczej szkodliwe są. Dla tego spraw to w nas/ abyśmy wszytko na stronę odłożywszy/ w tobie samym dufali/ i na cię samego/ a nie na kogo inszego we wszytkich potrzebach patrzali. Więtszy.
126 Która jest piąta prośba?
Odpuść nam nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. To jest/ Nie poczytaj nam mizernym grzesznikom grzechów wszytkich/ ani onego skażenia/ które i po dziś dzień w nas jest/ a to uczyń dla Pana Krystusa i Krwie jego: jako też i my to świadectwo łaski twojej w sercach naszych poczuwamy/ żeśmy gotowi wszytkim z serca odpuścić/ Którzy nas
sáme dáry nam nievżyteczne/ ále raczey szkodliwe są. Dla tego spráw to w nas/ ábysmy wszytko ná stronę odłożywszy/ w tobie sámym dufáli/ y ná ćię sámego/ á nie ná kogo inszego we wszytkich potrzebach pátrzáli. Więtszy.
126 Ktora iest piąta proźbá?
Odpuść nam nasze winy/ iako y my odpuszczamy nászym winowáycom. To iest/ Nie poczytay nam mizernym grzesznikom grzechow wszytkich/ áni onego skażeniá/ ktore y po dźiś dźien w nas iest/ á to vcziń dla Páná Krystusá y Krwie iego: iáko też y my to świádectwo łáski twoiey w sercách nászych poczuwamy/ żesmy gotowi wszytkim z sercá odpuśćić/ Ktorzy nas
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 51
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
. 9
. WY tedy tak się módlcie: Ojcze nasz/ któryś jest w niebiesiech. Święć się Imię twoje. 10. Przydź królestwo twoje. Bądź wola twa jako w niebie/ tak i na ziemi. 11. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia. 12. I odpuść nam nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. 13. I nie wodź nas na pokuszenie; Ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoje jest królestwo/ i moc/ i chwała na wieki/ Amen. 14. Bo jeśli odpuścicie ludziom upadki ich/ odpuści i wam on Ociec wasz niebieski. 15. A jeśli nie odpuścicie ludziom upadków ich/
. 9
. WY tedy ták śię modlćie: Ojcże nász/ ktoryś jest w niebieśiech. Święć śię Imię twoje. 10. Przydź krolestwo twoje. Bądź wola twa jáko w niebie/ ták y ná źiemi. 11. Chlebá nászego powszedniego daj nam dźiśia. 12. Y odpuść nam násze winy/ jáko y my odpuszcżamy nászym winowájcom. 13. Y nie wodź nas ná pokuszenie; Ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoje jest krolestwo/ y moc/ y chwałá ná wieki/ Amen. 14. Bo jesli odpuśćićie ludźiom upadki ich/ odpuśći y wam on Oćiec wász niebieski. 15. A jesli nie odpuśćićie ludźiom upadkow ich/
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 7
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ i nigdy jej nie opuszcze dla inszej. Nadchodzą niektóre Modlitwy. Modlitwa pańska.
OJczenasz/ któryś jest w niebie/ świeć się Imię twoje. Przydź królestwo twoje. Bądzwola twoja/ jako wniebie/ tak i naziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia. I odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie w wódz nas na pokuszenie/ Ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoje jest królestwo i moc i chwała/ na wielki wieków/ Amen. Pozdrowienie Anielskie.
Bądź pozdrowiona łaski pełna/ Pan ztobą: Błogosławinaś ty miedzy niewiastami/ i błogosławiony/ owoc żywota twego Jezus Chrystus. Wiara Chrześcijańska
/ y nigdy iey nie opuszcze dla inszey. Nadchodzą niektore Modlitwy. Modlitwá pánska.
OYczenasz/ ktoryś iest w niebie/ swieć śię Imię twoie. Przydź krolestwo twoie. Bądzwola twoia/ iako wniebie/ ták y náźiemi. Chleba nászego powszedniego day nam dzisia. I odpuść nam násze winy iako y my odpuszczamy naszym winowaycom. I nie w wodz nas na pokuszenie/ Ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoie iest krolestwo y moc y chwałá/ na wielki wiekow/ Amen. Pozdrowienie Anielskie.
Bądz pozdrowiona łáski pełna/ Pan ztobą: Błogosławinaś ty miedzy niewiástámi/ y błogosławiony/ owoc zywota twego Iezus Chrystus. Wiára Chrześćiańska
Skrót tekstu: PolPar
Strona: 240
Tytuł:
Französische und Polnische Parlament
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Gdańsk
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1653
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1653
zemsty pretendować ani żadnych donich pretekstów szukać ani do żadnych sądów strony pomienionych domowych Rozruchów i Wojskowych kiedyz kolwiek uczynionych związków i konfederacej, ani względem sum naich ujęcie i rozwiązanie erogowanych, żadnym sposobem dosądu pociągać nie będzie i owszem z Chrześcijańskim sercem to wszystko czym się kolwiek albo Rzpa Gravatem albo kogo ex privatis Rozumiemy odpuszczamy darujemy i dependentias wszystkie kasujemy, i ktoby przeciwko pomienionym lubo wszystkim in Genere , lubo każdemu wosobności chciał co szkodliwego moliri ze tego niedopuściemy Mocą sejmu teraźniejszego warujemy im także wszelkie Chlebów wybieranie wojsk przechody, obozów stawanie i inne tym podobne przeciw Prawu nad Jurysdykcyją swoję występki. Najazdów, Mordów, Gwałtów i inszych
zemsty praetendować ani zadnych donich praetextow szukać ani do żadnych sądow ztrony pomięnionych domowych Rozruchow y Woyskowych kiedyz kolwiek uczynionych zwiąskow y konfederacey, ani względem sum naich uięcie y rozwiązanie erogowanych, zadnym sposobem dosądu pociągac nie będzie y owszem z Chrzescianskim sercem to wszystko czym się kolwiek albo Rzpa Gravatem albo kogo ex privatis Rozumięmy odpuszczamy daruiemy y dependentias wszystkie kasuiemy, y ktoby przeciwko pomięnionym lubo wszystkim in Genere , lubo kozdemu wosobnosci chciał co szkodliwego moliri ze tego niedopusciemy Mocą seymu teraznieyszego waruięmy im takze wszelkie Chlebow wybieranie woysk przechody, obozow stawanie y inne tym podobne przeciw Prawu nad Iurisdikcyią swoię występki. Naiazdow, Mordow, Gwałtow y inszych
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 211v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
.
Ale daj to, ażeby jednym dniem i nocą Wszystkich tłumił Stanisław swą zwycięską mocą, Daj nam dzisia.
Mamy karę nad sobą, bo choć grzechy mamy, Jednak, Panie, pokornie do Ciebie wołamy: Odpuść nam!
Brali Twe przysięgając imię przez przyczyny Pieniądze na sumnienie, chciej darować winy, Jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
Racz pojźreć okiem swoim na Polską Koronę, I dobrze trzymających nieprzyjaciół stronę Nie wódź nas.
Niech Stanisław do tronu z łaski Twej przyidzie, A Sas, jako jest intruz, z Polski precz wynidzie Na pokuszenie.
Od monarchy kusego rodu niemieckiego, Od Sasa, jako z piekła ognia gorącego,
.
Ale daj to, ażeby jednym dniem i nocą Wszystkich tłumił Stanisław swą zwycięską mocą, Daj nam dzisia.
Mamy karę nad sobą, bo choć grzechy mamy, Jednak, Panie, pokornie do Ciebie wołamy: Odpuść nam!
Brali Twe przysięgając imię przez przyczyny Pieniądze na sumnienie, chciej darować winy, Jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
Racz pojźreć okiem swoim na Polską Koronę, I dobrze trzymających nieprzyjaciół stronę Nie wódź nas.
Niech Stanisław do tronu z łaski Twej przyidzie, A Sas, jako jest intruz, z Polski precz wynidzie Na pokuszenie.
Od monarchy kusego rodu niemieckiego, Od Sasa, jako z piekła ognia gorącego,
Skrót tekstu: WojPacierzBar_II
Strona: 791
Tytuł:
Pacierz od jednego dobrego sumiennego ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
panegiryki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
iż gniew/ jest pragnienie/ i oddanie złego za złe. Jest to występek miłosierdziu Boskiemu przeciwny/ czyni bowiem człeka/ niegodnym łaskawości Bożej/ ale uczy Boga/ jako ma być niemiłosiernym/ nad człowiekiem gniewliwym/ według onego/ co mowiemy w-pacierzu do Boga: Tak nam odpuść nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom/ a tak nieodpuszczaj/ jako i my nieodpuszczamy. Drogi doskonałości Chrześć:
2. Uważ i przypatrz się sobie/ jakiś jest/ w-tym gniewie/ afekcie/ i grzechu/ jako ladaczym się urażasz/ i rozpalasz na bliźniego: jakoś do pomsty karania/ oddania złym/ za
iż gniew/ iest prágnienie/ i oddánie złego zá złe. Iest to występek miłośierdźiu Boskie^v^ przećiwny/ czyni bowiem człeká/ niegodnym łáskáwośći Bożey/ ále vczy Bogá/ iáko ma bydź niemiłośiernym/ nád człowiekiem gniewliwym/ według onego/ co mowiemy w-paćierzu do Bogá: Ták nąm odpuść násze winy/ iáko i my odpuszczamy nászym winowaycom/ á ták nieodpuszczay/ iáko i my nieodpuszczámy. Drogi doskonáłośći Chrześć:
2. Vważ i przypátrz się sobie/ iákiś iest/ w-tym gniewie/ áffekćie/ i grzechu/ iáko ládáczym się vráżasz/ i rospalasz ná bliźniego: iákoś do pomsty karánia/ oddánia złym/ zá
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 42
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
