. d. Damy, kawalerów pobrał, które nazajutrz honeste odesłał; pieniądze i t.d. et quaevis supellectilia pobrał, tak że własnej koszuli nie miał Augustus noster. Owoż panie Auguście wojować tobie z postronnemi inscia Republica. Polacy aż się wmieszali placentini spe futurae victoriae przy większości wojsk, post actum jednak siła odstąpiła ich, idąc ad partes sveticas. Ipan podskarbi w. księstwa lit. assistit nieodstępnie za szwedem.
Król polski ucieka, szwedzi w Krakowie. Respublica pospolitem ruszeniem w gotowości, zapatruje się na dalsze procedera. Litwa sama przez swoich ginie. Rzeczpospolita wchodzi w traktat między monarchami.
Żmudzkie dobra sapieżyńskie jako to: Kretyngę,
. d. Damy, kawalerów pobrał, które nazajutrz honeste odesłał; pieniądze i t.d. et quaevis supellectilia pobrał, tak że własnéj koszuli nie miał Augustus noster. Owoż panie Auguście wojować tobie z postronnemi inscia Republica. Polacy aż się wmieszali placentini spe futurae victoriae przy większości wojsk, post actum jednak siła odstąpiła ich, idąc ad partes sveticas. Jpan podskarbi w. księstwa lit. assistit nieodstępnie za szwedem.
Król polski ucieka, szwedzi w Krakowie. Respublica pospolitém ruszeniem w gotowości, zapatruje się na dalsze procedera. Litwa sama przez swoich ginie. Rzeczpospolita wchodzi w traktat między monarchami.
Żmudzkie dobra sapieżyńskie jako to: Kretyngę,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 215
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Rzeczypospolitej, o dobra Boże niedba, ale je Bogu nie-iako z-ręku wydrzeć, i wyszarpywać chce. 3. Trzecia okazja niepokoju jest niechęć, do Pana Boga, i do Wiary Świętej Katolickij, w-czym ta niechęć nie opisuję, to tylko namienię. Grecja, Multańska i Wołoska ziemia, wiary Katolickij odstąpiła, wolność straciła. Moskwa tym ci szczęśliwa, że Jedyno-władcę ma Chrześcijanina, ale postaremu, jako tam wiary Katolickij nie masz, tak ani wolności nie masz. Węgry z-Heretyczałyście, i wolność straciłyście. Szwecyjo, Anglijo, Danyjo, Holenderskie ziemie, i was wiara Katolicka przetrwa. Miej miła Ojczyzno zakochanie wiary,
Rzeczypospolitey, o dobrá Boże niedba, ále ie Bogu nie-iáko z-ręku wydrzeć, i wyszárpywáć chce. 3. Trzećia okázyia niepokoiu iest niechęć, do Páná Bogá, i do Wiáry Swiętey Kátolickiy, w-czym tá niechęć nie opisuię, to tylko námienię. Grecyia, Multáńska i Wołoska ziemiá, wiáry Kátolickiy odstąpiłá, wolność stráćiłá. Moskwá tym ći szczęśliwa, że Iedyno-władcę ma Chrześćiáńiná, ále postáremu, iáko tám wiáry Kátolickiy nie masz, ták áni wolnośći nie mász. Węgry z-Heretyczáłyśćie, i wolność ztraćiłyśćie. Szwecyio, Anglyio, Dányio, Holenderskie źiemie, i was wiárá Kátolicka przetrwa. Miey miła Oyczyzno zákochánie wiáry,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 37
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
interesów, by też i najpotrzebniejszych do uszczęśliwienia nacji, a Rzplta ufając cale słowom tego człowieka, nawet nie pytając go się o przyczynę prawdziwą tego jego zdania (bo się to nie godzi), wyzuła się ex potestate legislatoria albo z mocy praw stanowienia, z wszelkiej tudzież dyspozycji i roztrząśnienia, by najgłówniejszych spraw, i odstąpiła od wszelkiego macierzystego starania o dobro swych synów. Jest to species jakaś paraliżu, która opanowała i trzyma przez lat 40 wszystkie martwe członki Rzpltej tak dalece, że ta nie może się najmniej ruszyć ani nic cale robić dla generalnego Ojczyzny zbawienia. Ta rzecz zdaje się do wiary niepodobna i żadna historia dotąd o żadnym podobnym przykładzie
interessów, by też i najpotrzebniejszych do uszczęśliwienia nacyi, a Rzplta ufając cale słowom tego człowieka, nawet nie pytając go się o przyczynę prawdziwą tego jego zdania (bo się to nie godzi), wyzuła się ex potestate legislatoria albo z mocy praw stanowienia, z wszelkiej tudzież dyspozycyi i roztrząśnienia, by najgłówniejszych spraw, i odstąpiła od wszelkiego macierzystego starania o dobro swych synów. Jest to species jakaś paraliżu, która opanowała i trzyma przez lat 40 wszystkie martwe członki Rzpltej tak dalece, że ta nie może się najmniej ruszyć ani nic cale robić dla generalnego Ojczyzny zbawienia. Ta rzecz zdaje się do wiary niepodobna i żadna historyja dotąd o żadnym podobnym przykładzie
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 288
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
Snać do cudzych puścić się krajów zamyślałam i już większą część drogi odprawionej miałam, gdy jak pielgrzym, co prędko życzy kończyć drogę, wierzyłam, że niedługo kresu dobiec mogę, aż, gdy miejsca odległość w głowie trutynuję, większą nad połowicę część drogi znajduję. Ach, niestetyż! Wszytka mię siła odstąpiła, daleka droga więcej trudów przyczyniła. Zaczym z mizernym głosem oczy w niebo wznoszę, żeby kto dał ratunek, utrapiona proszę, mówiąc: „Któż od słonecznych żarów mię uchroni i głowę, która ogniem pała, kto zasłoni? Obacz, jak pod krzakami ziemia się zajmuje, noga ledwie gorącość piaskową strzymuje. O puszcze
Snać do cudzych puścić się krajów zamyślałam i już większą część drogi odprawionej miałam, gdy jak pielgrzym, co prędko życzy kończyć drogę, wierzyłam, że niedługo kresu dobiec mogę, aż, gdy miejsca odległość w głowie trutynuję, większą nad połowicę część drogi znajduję. Ach, niestetyż! Wszytka mię siła odstąpiła, daleka droga więcej trudów przyczyniła. Zaczym z mizernym głosem oczy w niebo wznoszę, żeby kto dał ratunek, utrapiona proszę, mówiąc: „Któż od słonecznych żarów mię uchroni i głowę, która ogniem pała, kto zasłoni? Obacz, jak pod krzakami ziemia się zajmuje, noga ledwie gorącość piaskową strzymuje. O puszcze
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 119
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
liber a nie sam Szlachcic: Ta miłość i ludzką przyjaźń jedna/ bo munera placant hominesque Deosque. Ta drogę do dostąpienia honorów i wszelakich dostojeństw bezpieczną czyni/ bo liberalitas pellit inuidiam, wsadzi wołu na język/ gębę zamknie/ jako Demostenesowi Ateńskiemu/ aby nie szkodził/ uczyniono. Ja Panem szczęścia/ bo choćby Fortuna odstąpiła/ ci przecię/ którym dobrze czyniono/ tymże oddawać zechcą. Niechże tedy ten napotrzebniejszy instrumen trzyma Szlachcic/ gdyż on jako gladius Delphicus do wszytkiego jest pożyteczny. A ponieważ u rozumu siadła/ tam tez napotrzebniejsza/ żeby Nimis hauriendo fons ipse non exhauriretur. Jako filar kościoła Bożego naucza/ Liberalitate liberalitas perit.
liber á nie sam Szláchćic: Tá miłość y ludzką przyiazń iedna/ bo munera placant hominesque Deosque. Tá drogę do dostąpienia honorow y wszelákich dostoieństw bespieczną czyni/ bo liberalitas pellit inuidiam, wsádzi wołu ná ięzyk/ gębę zámknie/ iáko Demostenesowi Atheńskiemu/ áby nie szkodził/ vczyniono. Ia Pánem sczęśćia/ bo choćby Fortuná odstąpiłá/ ći przećię/ ktorym dobrze czyniono/ tymże oddawáć zechcą. Niechże tedy ten napotrzebnieyszy instrumen trzyma Szláchćic/ gdyż on iáko gladius Delphicus do wszytkiego iest pożyteczny. A ponieważ v rozumu śiádła/ tám tez napotrzebnieysza/ żeby Nimis hauriendo fons ipse non exhauriretur. Iáko filar kośćiołá Bożego náucza/ Liberalitate liberalitas perit.
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: A3v
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
swoje/ wszak ja w tobie samym ufność i nadzieję pokładam/ do ciebie się samego we wszelakich troskach i dolegliwościach moich uciekam. I acz wiele do tąd ucisków i prześladowania/ nie tylko od obcych/ ale i od tych którzy wyszli ze wnętrzności moich/ ucierpiałam i po dziś dzień cierpie/ jednakże ciebiem nie odstąpiła/ ani podniosła rąk moich do Boga cudzego/ nieporuszeniem za pomocą twoją stała i stoję na tej mocnej na którejeś mię ugruntować raczył/ opoce: nie utraciłam/ i żadnego błędu i herezjej zmazą nie pokalała szaty tej którąś mi ty sam darować raczył/ z najwyższej Teologiej utkaną wiary/ w cię/ nie podejźrzanej
swoie/ wszák ia w tobie sámym vfnosć y nádźieię pokładam/ do ciebie się sámego we wszelákich troskách y dolegliwośćiách moich vćiekam. Y ácż wiele do tąd vćiskow y prześládowánia/ nie tylko od obcych/ ále y od tych ktorzy wyszli ze wnętrznośći moich/ vćierpiáłám y po dźiś dźień ćierpie/ iednákże ćiebiem nie odstąpiłá/ áni podniosłá rąk moich do Bogá cudzego/ nieporuszeniem zá pomocą twoią stałá y stoię ná tey mocney ná ktoreieś mię vgruntowáć racżył/ opoce: nie vtráćiłám/ y żadnego błędu y haeresiey zmázą nie pokaláłá száty tey ktorąś mi ty sam dárowáć racżył/ z naywyższey Theologiey vtkáną wiáry/ w ćię/ nie podeyźrzáney
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 20v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Ariusza oderwała/ O przewrotny Schizmografie/ któż cię panem i niesprawiedliwym sędzią nad Cerkwią Chrystusową postanowił? Błogosławieni Ojcowie Wschodniej i Zachodniej Cerkwie Pasterze/ zarówno jako jednemi usty opowiadając mówią. Ariusz niezbożny kacerz/ Cerkwią Chrystusową zatrwożył/ i tej rozkoszny a złoty pokoj zamieszkał. A ty mówisz/ Wschodnia Cerkiew od Zachodniej odstąpiła/ jeśliż tedy podług słów Ojców Błogosławionych Cerkiew Chrystusową Ariusz turbował/ Idzie za tym/ że Rzym ska w ten czas Chrystusową Cekrwią nie była/ co i fałszem jawnym pachnie/ jedność Cerkwie Chrystusowej znacznie targa. Jedna bowiem Cerkiwe po wszystkim się świecie rozszerzyła/ jedno ciało Chrysta Pana głowy/ Wschód i Zachód/
Ariuszá oderwáłá/ O przewrotny Schizmographie/ ktoż ćię pánem y niespráwiedliwym sędźią nád Cerkwią Chrystusową postánowił? Błogosłáwieni Oycowie Wschodniey y Záchodniey Cerkwie Pásterze/ zárowno iáko iednemi vsty opowiádáiąc mowią. Ariusz niezbożny kácerz/ Cerkwią Chrystusową zátrwożył/ y tey roskoszny á złoty pokoy zámieszkał. A ty mowisz/ Wschodnia Cerkiew od Zachodniey odstąpiłá/ ieśliż tedy podług słow Oycow Błogosłáwionych Cerkiew Chrystusową Ariusz turbował/ Idźie zá tym/ że Rzym ska w ten cżás Chrystusową Cekrwią nie byłá/ co y fałszem iáwnym pachnie/ iedność Cerkwie Chrystusowey znácżnie tárga. Iedná bowiem Cerkiwe po wszystkim się świećie rozszerzyłá/ iedno ciáło Chrystá Páná głowy/ Wschod y Zachod/
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 87
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
powszechnej Cerkwi/ która jedna we wszystkim świecie jest/ ale o partikularnej jest mowa. O marna obłudo i niezbędna ślepoto/ na cudzy w oku proszek ostrowidziowe (jako mówią) oczy wytrzeszczasz/ a na twego bielma bierzmo pomnieć niechcesz Jeśli bowiem w ten czas kiedy przez Ariusza Cerkiew Wschodnia zaburzona była/ do Zachodniej odstąpiła. Nierównali i jednaka konsekwentia będzie/ że gdy Kościół zachodni/ przez niezbożnego Nouata był turbowany/ od Wschodniej odstąpił/ którego odszczepieństwo podług twego sądu dla uprzedzenia czasu pierwsze będzie. Ale to niesłuszna/ (á particulari enim ad vniuersale non valet Argumentum) aby jednej persony występek wszystkiej Cerkwi przypisowany był/ i dla jednego
powszechney Cerkwi/ ktora iedná we wszystkim świećie iest/ ále o pártikulárney iest mowá. O márna obłudo y niezbędna slepoto/ ná cudzy w oku proszek ostrowidźiowe (iáko mowią) ocży wytrzeszcżasz/ á ná twego bielmá bierzmo pomnieć niechcesz Iesli bowiem w ten czás kiedy przez Ariuszá Cerkiew Wschodnia záburzona byłá/ do Zachodniey odstąpiłá. Nierownali y iednáka consequentia będźie/ że gdy Kośćioł zachodni/ przez niezbożnego Nouatá był turbowány/ od Wschodniey odstąpił/ ktorego odszcżepieństwo podług twego sądu dla vprzedzenia cżásu pierwsze będźie. Ale to niesłuszna/ (á particulari enim ad vniuersale non valet Argumentum) áby iedney persony występek wszystkiey Cerkwi przypisowány był/ y dla iednego
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 87v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
. 8. Mat: 25. Obraz nowy. Cnot początek. Początek jaki. Ser: 3. De Annunc. Cnoty naświętszej Panny. o Bogarodzicy Naśladowanie Bogarodzice. Prawa Chrystusowe. Mat: 5. Skrzynia Testamentu. Rózga Chrystus. Manna Duch ś. Tablice Prawo. Kazanie Pierwsze.
niosła; w opiniej ludzkiej odstąpiła/ aby i namniejszy krzywdy w domniemaniu ludzkim/ ono prawo od niej nie cierpiało. Jest zacny wiersz starego Poety Chrześcijańskiego/ który zaleca Panny naświętszej Mariej posłuszeństwo/ godzien aby w Polszczyznie był położony: Diua parens euge, parensq; puerpera multò Longior obsequio, quàm partu, euge inclyta Virgo. Kto quantitatem rozumie/ smak
. 8. Matt: 25. Obraz nowy. Cnot początek. Początek iáki. Ser: 3. De Annunc. Cnoty naświętszey Pánny. o Bogárodźicy Náśládowánie Bogárodźice. Práwá Chrystusowe. Matth: 5. Skrzyniá Testámentu. Rozgá Chrystus. Mánná Duch ś. Tablice Práwo. Kazánie Pierwsze.
niosłá; w opiniey ludzkiey odstąpiłá/ áby y namnieyszy krzywdy w domniemániu ludzkim/ ono práwo od niey nie ćierpiáło. Iest zacny wiersz stárego Poety Chrześćiáńskiego/ który záleca Pánny naświętszey Máryey posłuszeństwo/ godźien áby w Polszczyznie był położony: Diua parens euge, parensq; puerpera multò Longior obsequio, quàm partu, euge inclyta Virgo. Kto quantitatem rozumie/ smák
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 17
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Papieża Roku 1459.
KOLONIEŃSKA nad Renem Roku 1388 czyli 1392 w której niegdy uczyli Albertus Magnus, Z. Tomasz z Akwiunu, Ioannes Duns-Scotus. Ta Agri Dominici piissima cultrix od Leona X. nazwana. Hozjusz Kardynał napisał, że to. Kolonieńskiej Akademii zelo prżyznać, iż reszta Niemieckich Krajów nad Renem od Katolickiej Wiary nie odstąpiła.
ERFORDIEŃSKA fundowana Roku 650 od Dagoberta Króla Francuskiego, bardzo przedtym sławna, w której Eobanus Haesus 1500 miał Audytorów, potym dla swawoli i rozpusty Studentów, miserrimè zrujnowana.
LIPSKA fundowana od Fryderyka Elektora Saskiego Roku 1409,
MOGUŃSKA surreksit Roku 1481. Dietera Arcy-Biskupa Munificencją.
HEIDELBERGEŃSKA in Palatinatu Rheni fundowana od Rudolfa II. Roku
Papieża Roku 1459.
KOLONIENSKA nad Renem Roku 1388 czyli 1392 w ktorey niegdy uczyli Albertus Magnus, S. Tomasz z Akwiunu, Ioannes Duns-Scotus. Ta Agri Dominici piissima cultrix od Leona X. nazwana. Hozyusz Kardynał napisał, że to. Kolonieńskiey Akademii zelo prżyznać, iż reszta Niemieckich Kraiow nad Renem od Kátolickiey Wiary nie odstąpiła.
ERFORDIENSKA fundowana Roku 650 od Dagoberta Krola Francuskiego, bardzo przedtym sławna, w ktorey Eobanus Haesus 1500 miał Auditorow, potym dla swawoli y rospusty Studentow, miserrimè zruynowana.
LIPSKA fundowana od Friderika Elektora Saskiego Roku 1409,
MOGUNSKA surrexit Roku 1481. Dietera Arcy-Biskupa Munificencyą.
HEIDELBERGENSKA in Palatinatu Rheni fundowana od Rudolfa II. Roku
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 392
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
