contentus, będziesz Medyka potrzebował: by namniej. Podagry się nie bój/ ręce mu nie drżą: siła mu służy/ i mile wiek swój prowadzi. Więc jako ten/ gdy Ojczyzna zawoła do Rady sposobny będzie: który rozkoszując z nocy dzień czyni: któremu niepowściągliwość jego/ rozum zaćmiła gdy grube dymy do głowy żołądek odsyła: Vinum albowiem et carnis ingurgitatio, reddunt animum debilem. Jako dobry na wojnę: któremu od słońca kapelusza/ dla pragnienia/ kufy wina/ dla zdrowia/ Medyka zawsze potrzeba: A stąd tego żaden o mnie nie rozumiej bych zacną nauką lekarską gardzić miał/ i zle ją do ludzi podawać. ponieważ Altissimus creauit
contentus, będźiesz Medyká potrzebował: by namniey. Podágry się nie boy/ ręce mu nie drżą: śiłá mu służy/ y mile wiek swoy prowádzi. Więc iáko ten/ gdy Oyczyzná záwoła do Rády sposobny będzie: ktory roskoszuiąc z nocy dzień czyni: ktoremu niepowśćiągliwość iego/ rozum záćmiłá gdy grube dymy do głowy żołądek odsyła: Vinum álbowiem et carnis ingurgitatio, reddunt animum debilem. Iáko dobry ná woynę: ktoremu od słońcá kápeluszá/ dla prágnienia/ kuffy winá/ dla zdrowia/ Medyká záwsze potrzebá: A stąd tego żaden o mnie nie rozumiey bych zacną nauką lekárską gárdźić miał/ y zle ią do ludzi podáwáć. poniewasz Altissimus creauit
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: I3v
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Preceptor, którego zwano AEconomicum Domicilium, mający pod sobą 12 Dyscypułów, których zwano Hyppodydascali, według Piotra Gylla. 5. GORDIANA Cesarza liczyła w sobie Ksiąg na sześć kroć stotysięcy-
Sławne i te BIBLIOTEKI olim: Ateńska, Antiocheńska, Hyponeńska. Nieszpetne być miało mądrości Armarium, MUZ reclinatorium u Triphona Bibliopoli, do którego Martialis odsyła aby się tam wspomoc: Non habeo, sed habet Bibliopola Triphon. Teraźniejszych Wieków BIBLIOTEKI sławne 1, Watykańska, 2. Z. Marka w Wenecyj, 3. Królewska w Paryżu, 4. Florencka, 5. Fuldeńska, 6. Erfordieńska, 7. Wideńska, 8. Bawarska, 9 Warszawska.
Bogatemi we
Preceptor, ktorego zwano AEconomicum Domicilium, maiący pod sobą 12 Dyscypułow, ktorych zwano Hyppodidascali, według Piotra Gylla. 5. GORDIANA Cesarza liczyła w sobie Ksiąg na sześć kroć stotysięcy-
Sławne y te BIBLIOTEKI olim: Atenska, Antyochenska, Hyponenska. Nieszpetne bydź miało mądrości Armarium, MUZ reclinatorium u Triphona Bibliopoli, do ktorego Martialis odsyła aby się tam wspomoc: Non habeo, sed habet Bibliopola Triphon. Teraznieyszych Wiekow BIBLIOTEKI sławne 1, Watykańska, 2. S. Marka w Wenecyi, 3. Krolewska w Paryżu, 4. Florencka, 5. Fuldeńska, 6. Erfordienska, 7. Widenska, 8. Bawarska, 9 Warszawska.
Bogatemi we
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 396
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. Leopardus Lworyś, z Lwa i Rysia.
7. Allopecopithicum Lisomałpa, z Lisa i Małpy.
8. Leocrocuta, ze Lwa yHyeny,
I inne Zwierzęta w Cudzych Krajach od Autorów opisane, ponieważ się zdają być Imperfecta Animalia,, a bardziej Monstra i Hybrides, tojest zrodzone z Natur różnych, między Fabuły Poetyczne odsyła je Kircher, nie do Korabiu zagania Noego; Tirynus także in Commentariis od Korabiu takowe ekskluduje Animalia.
ZWIERZĘTA Wodo-Ziemne, albo na Wodzie i Ziemi żyjące po Łacinie Amfibia, czy były w Korabiu Noego,ponieważ im woda szkodzić nie mogła?
TAkie ZWIERZĘTA Wodo Ziemne i Ziemno Wodne (bo to jedno) są Hipotamus,
. Leopardus Lworyś, z Lwa y Ryśia.
7. Allopecopithicum Lisomałpa, z Lisa y Małpy.
8. Leocrocuta, ze Lwa yHyeny,
Y inne Zwierzęta w Cudzych Kraiach od Autorow opisane, ponieważ się zdaią bydź Imperfecta Animalia,, a bardziey Monstra y Hybrides, toiest zrodzone z Natur rożnych, między Fabuły Poetyczne odsyła ie Kircher, nie do Korabiu zagania Noego; Tirinus także in Commentariis od Korabiu takowe exkluduie Animalia.
ZWIERZĘTA Wodo-Ziemne, albo na Wodzie y Ziemi żyiące po Łacinie Amphibia, czy były w Korabiu Nòégo,ponieważ im woda szkodzić nie mogła?
TAkie ZWIERZĘTA Wodo Ziemne y Ziemno Wodne (bo to iedno) są Hypotâmus,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 591
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
opisanej, jako w sprawie o poddanych w dobrach repartycji litewskiej sytuowanych i dotąd mieszkających intentowanej, negotium hoc in virtutetę sprawę mocą praw W. Ks. Lit. o poddanych z kontrowersji cytowanych, cum toto effectu na finalną dysjudykacją ze wszystkimi skutkami na ostateczne rozsądzenie do gro-
du powiatu grodzieńskiego praeviis citationibusna podstawie poprzednich pozwów odsyła i ażeby tę sprawę urząd grodzki grodzieński pro iustitia et aequitatewedle sprawiedliwości i słuszności bez żadnych dylach, praecisa appellatione rozsądził, iniunxitbez prawa apelacji... na-kazuje.
A że IchMć PP. Matuszewicowie contra praescriptum novellae legis extra repartitionem evocatoriewbrew przepisowi nowego prawa, poza ustalonym podziałem wywołując, JOKsięcia IMci kanclerza wielkiego W
opisanej, jako w sprawie o poddanych w dobrach repartycji litewskiej sytuowanych i dotąd mieszkających intentowanej, negotium hoc in virtutetę sprawę mocą praw W. Ks. Lit. o poddanych z kontrowersji cytowanych, cum toto effectu na finalną dysjudykacją ze wszystkimi skutkami na ostateczne rozsądzenie do gro-
du powiatu grodzieńskiego praeviis citationibusna podstawie poprzednich pozwów odsyła i ażeby tę sprawę urząd grodzki grodzieński pro iustitia et aequitatewedle sprawiedliwości i słuszności bez żadnych dylach, praecisa appellatione rozsądził, iniunxitbez prawa apelacji... na-kazuje.
A że IchMć PP. Matuszewicowie contra praescriptum novellae legis extra repartitionem evocatoriewbrew przepisowi nowego prawa, poza ustalonym podziałem wywołując, JOKsięcia JMci kanclerza wielkiego W
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 612
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, żonę i dzieci jego danych, iudicium insistendo constitutioni 1726 anni o repartycjach opisanej, jako w sprawie o poddanych w dobrach repartycji litewskiej sytuowanych i dotąd mieszkających intentowanej, negotium hoc in virtute praw W. Ks. Lit. o poddanych z kontrowersji cytowanych, cum toto effectu na finalną dysjudykacją do grodu powiatu grodzieńskiego praeviis citationibus odsyła i ażeby tę sprawę urząd grodzki grodzieński pro iustitia et aequitate bez żadnych dylacji, praecisa apellatione rozsądził, iniunxit.”
Uważyć i tu potrzeba niesprawiedliwość i złość deputatów, przyjaciół kanclerskich, iż tak o tę babę kalumniatorkę sentencją swoją opisali, jakoby była simplex causa de sola proprietate między dwoma przedażnymi prawami na tęż kalumniatorkę danymi,
, żonę i dzieci jego danych, iudicium insistendo constitutioni 1726 anni o repartycjach opisanej, jako w sprawie o poddanych w dobrach repartycji litewskiej sytuowanych i dotąd mieszkających intentowanej, negotium hoc in virtute praw W. Ks. Lit. o poddanych z kontrowersji cytowanych, cum toto effectu na finalną dysjudykacją do grodu powiatu grodzieńskiego praeviis citationibus odsyła i ażeby tę sprawę urząd grodzki grodzieński pro iustitia et aequitate bez żadnych dylacji, praecisa apellatione rozsądził, iniunxit.”
Uważyć i tu potrzeba niesprawiedliwość i złość deputatów, przyjaciół kanclerskich, iż tak o tę babę kalumniatorkę sentencją swoją opisali, jakoby była simplex causa de sola proprietate między dwoma przedażnymi prawami na tęż kalumniatorkę danymi,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 621
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
proszę, czyją mowę potwierdzał? nie swoję, ale Apostołów opowiadających. Przypomnijmy też sobie to, co Abraham odpowiedział Bogaczowi proszącemu, aby posłał Łazarza dla opowiadania pokuty Braciom jego: mają Mojżesza, i Proroków niech ich słuchają, choćby kto zmartwychpowstawszy, pokutę opowiadał, nie słuchają Luce 16, 29. Do kogoż tu odsyła Abraham, nie do komet, ale do Mojżesza i Proroków? niemamyż i my Mojżesza i Proroków? niemamyż Apostołów, i samago Chrystusa Pana, i życiem, i słowy pokutę opowiadającego? Do tych nas tedy Bóg, anie do komet odsyła na kazanie.
Wiemy, iż lud Izraelski był ludem osobliwie od Boga wybranym,
proszę, czyią mowę potwierdzał? nie swoię, ale Apostołow opowiadaiących. Przypomniymy też sobie to, co Abraham odpowiedział Bogaczowi proszącemu, aby posłał Łazarza dla opowiadania pokuty Braciom iego: maią Moyżesza, y Prorokow niech ich słuchaią, choćby kto zmartwychpowstawszy, pokutę opowiadał, nie słuchaią Lucae 16, 29. Do kogoż tu odsyła Abraham, nie do komet, ale do Moyżesza y Prorokow? niemamyż y my Moyżesza y Prorokow? niemamyż Apostołow, y samago Chrystusa Pana, y życiem, y słowy pokutę opowiadaiącego? Do tych nas tedy Bog, anie do komet odsyła na kazanie.
Wiemy, iż lud Izraelski był ludem osobliwie od Boga wybranym,
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 236
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
, pokutę opowiadał, nie słuchają Luce 16, 29. Do kogoż tu odsyła Abraham, nie do komet, ale do Mojżesza i Proroków? niemamyż i my Mojżesza i Proroków? niemamyż Apostołów, i samago Chrystusa Pana, i życiem, i słowy pokutę opowiadającego? Do tych nas tedy Bóg, anie do komet odsyła na kazanie.
Wiemy, iż lud Izraelski był ludem osobliwie od Boga wybranym, którego sam Bóg był Królem, Wodzem i Nauczycielem. Wiemy jak wielkie dla jego wyzwolenia z niewoli, i mocy nieprzyjaciół cuda czynił, i jak straszliwemi klęskami, gdy wykraczał karał. Cóż przecie? rządził że ich, wzbudzał że ich do
, pokutę opowiadał, nie słuchaią Lucae 16, 29. Do kogoż tu odsyła Abraham, nie do komet, ale do Moyżesza y Prorokow? niemamyż y my Moyżesza y Prorokow? niemamyż Apostołow, y samago Chrystusa Pana, y życiem, y słowy pokutę opowiadaiącego? Do tych nas tedy Bog, anie do komet odsyła na kazanie.
Wiemy, iż lud Izraelski był ludem osobliwie od Boga wybranym, ktorego sam Bog był Krolem, Wodzem y Nauczycielem. Wiemy iak wielkie dla iego wyzwolenia z niewoli, y mocy nieprzyiacioł cuda czynił, y iak straszliwemi klęskami, gdy wykraczał karał. Coż przecie? rządził że ich, wzbudzał że ich do
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 236
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
, obłudnością, Luboś inszą barwę na się przybrał. Ale ja w tym czasie Ostrożniejsza, niżli była matka, co nam raj straciła, Swojej już nie dam wolności za twe wszytkie majętności.
Gdy już widzi, że daremnie, nic nie wskóra, więc wzajemnie Pozwami mię też obsyła; ale, że nas już odsyła Nuncyjusz do tamtecznego sądu oficjalskiego, Żeby abo nas pogodził, abo tę sprawę osądził. Odesłał nas legat do oficjała.
Już tu przycięższą znajduję sprawę, kiedy aplawduje - Co do niego odesłano, a osądzić ją kazano - Tamtej stronie: na to godzi, że mu się dobrze nagrodzi, Więc puszcza w prolongacyją, kładąc
, obłudnością, Luboś inszą barwę na się przybrał. Ale ja w tym czasie Ostrożniejsza, niżli była matka, co nam raj straciła, Swojej już nie dam wolności za twe wszytkie majętności.
Gdy już widzi, że daremnie, nic nie wskóra, więc wzajemnie Pozwami mię też obsyła; ale, że nas już odsyła Nuncyjusz do tamtecznego sądu oficyjalskiego, Żeby abo nas pogodził, abo tę sprawę osądził. Odesłał nas legat do oficyjała.
Już tu przycięższą znajduję sprawę, kiedy aplawduje - Co do niego odesłano, a osądzić ją kazano - Tamtej stronie: na to godzi, że mu się dobrze nagrodzi, Więc puszcza w prolongacyją, kładąc
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 66
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
ciebie? Czyli sny i przestrogi różne Od Bogów, za prawdziwe mam mieć, czy za próżne? Raz bowiem ostre miecze zda się że mam w sobie, To ręce łamiąc w ciężkiej że jestem żałobie. Znowu, jakoby dzikie do piersi przysadzam Zweirzęta, i do Stygu Syna odprowadzam, Proteusz te bojaźni do wieszczków odsyła, I radzi abym Syna w sekretnych obmyła: Oceanu zakrętach; tam gdzie przy zachodni Wpadającego słońca ciepleje pochodni- Gdzie nieznajome Bóstwa biorą swe ofiary, Które trudno wyliczyć. Więc ty na te czary Sam proszę Syna zanies. Tak w ten czas mówiła. Albowiem tego pewna niewątpliwie była, Żeby go był nie wydał starzec
ćiebie? Czyli sny y przestrogi rożne Od Bogow, zá prawdźiwe mam mieć, czy zá prożne? Raz bowiem ostre miecze zda się że mam w sobie, To ręce łamiąc w ćięszkiey że iestem żałobie. Znowu, iákoby dźikie do pierśi przysadzam Zweirzętá, y do Stygu Syná odprowadzam, Proteusz te boiáźni do wieszczkow odsyła, Y rádźi ábym Syná w sekretnych obmyłá: Oceanu zakrętách; tám gdźie przy zachodni Wpadáiącego słońcá ćiepleie pochodni- Gdźie nieznáiome Bostwá biorą swe ofiáry, Ktore trudno wyliczyć. Więc ty ná te czáry Sam proszę Syná zánies. Tak w ten czás mowiłá. Albowiem tego pewna niewątpliwie byłá, Zeby go był nie wydał stárzec
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 113
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
aby tajemnice samemu Bogu wiadome i zachowane/ on ciekawo i dwornie przez diabła wyczerpnął. I wielka to śmiałość/ poważać się o te rzeczy/ i w nich szpyrać/ o których ani sam Kościół może sądzić/ bo Ecclsia non iudicat de occultis, ale to do samego Boga/ który wie i widzi skrytości serca ludzkiego odsyła. Trzecia iż takowy kusi Boga/ przeciwko pierwszemu Bożemu przykażaniu/ i pismu świętemu. Nie będziesz kusił Pana Boga twego. Czwarta że tego niemają Doktorowie za cudowną sprawę Boską/ ale za wierutne hasło szatańskie/ bo Bóg niezwykł cudów czynić bez przyczyny/ ani na swoje harde rozkazanie/ chyba diabeł na twoje oszukanie
áby táiemnice sámemu Bogu wiádome y záchowane/ on ćiekáwo y dwornie przez diabłá wyczerpnął. Y wielka to smiáłość/ poważáć się o te rzeczy/ y w nich szpyráć/ o ktorych áni sam Kośćioł może sądzić/ bo Ecclsia non iudicat de occultis, ále to do sámego Bogá/ ktory wie y widzi skrytośći sercá ludzkiego odsyłá. Trzećia iż tákowy kusi Bogá/ przeciwko pierwszemu Bożemu przykażániu/ y pismu świętemu. Nie będziesz kuśił Pana Bogá twego. Czwarta że tego niemáią Doktorowie zá cudowną spráwę Boską/ ále zá wierutne hásło szátánskie/ bo Bog niezwykł cudow czynić bez przyczyny/ áni ná swoie hárde roskázánie/ chybá diabeł ná twoie oszukánie
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 75
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
