PP. Konfederaci znosić nie mogą pollicitis et largitione to każdy baczyć może. Bo się tak zaprzysięgli/ z-kupy się nie rozieżdżac/ azby z-nich każdego/ zupełnie zapłata doszła. Mora ich też/ ani cunctatio, nie rozerwie: Bo ta utilis est illis, nobis perniciosa, i im dłużej się im zapłata odwłóczy/ tym się barziej lud pospolity niszczy. Zostawa tedy tylko ten jeden sposób do uspokojenia/ żołnierza zapłata/ która ze bez pieniędzy stać się nie może/ z-kądby się i jakim sposobem zebrać mogły jako nakroczej pokażę.
Aczem był miał in hoc loco sinistram quorundam opinionem o Królu Jego Mści refellere; którzy rozumieją/ że
PP. Konfederaći znośić nie mogą pollicitis et largitione to káżdy baczyć może. Bo się ták zaprzyśięgli/ z-kupy się nie rozieżdżac/ azby z-nich kazdego/ zupełnie zapłata doszła. Mora ich też/ ani cunctatio, nie rozerwie: Bo ta utilis est illis, nobis perniciosa, i im dłużey się im zapłatá odwłoczy/ tym się bárźiey lud pospolity niszczy. Zostawa tedy tylko ten ieden sposob do uspokoienia/ żołnierza zapłátá/ ktora ze bez pieniędzy stáć się nie może/ z-kądby się i iakim sposobem zebráć mogły iako nakroczey pokażę.
Aczem był miał in hoc loco sinistram quorundam opinionem o Krolu Ie^o^ Mści refellere; ktorzy rozumieią/ że
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 90
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
w Moguncyj. Jeżeli zaś po postanowionej Bulli Złotej na innym miejscu kiedy trafiła się Elekcja, dla słusznych jakich racyj, tę Kolegium Elektorskie miało pro rata. Olim jak w KonkLAVE Kardynalskłm obierającym Ojca Świętego, tak na Elekcyj Monarchy Rzymskiego ELECTORES nie jedzeniem, alias bardzo pomiarkowaną byli martwieni dietą, jeżeli Electionem Cesarza dla jakich prywat odwłóczyli.
SUFRAGIA na Cesarza najpierwszy daje Arcy Biskup Moguncki ELEKTÓR qua Dziekan Collegii Electorolis; potym inni Elektorowie według swojej precedencyj. Po Elekcyj skończonej, następuje JURAMENT Neo-Electa Cesarza na pewne Capita, albo KAPITULACJE, jak w Polsce na Pacta Conventa, tojest: Ze Wiary Katolickiej Rzymskiej będzie Obrońcą. Sprawiedliwość równą dla wszystkich czynić będzie:
w Moguncyi. Ieżeli zas po postanowioney Bulli Złotey na innym mieyscu kiedy trafiła się Elekcya, dla słusznych iakich racyi, tę Collegium Elektorskie miało pro rata. Olim iak w CONCLAVE Kardynalskłm obieraiącym Oyca Swiętego, tak na Elekcyi Monarchy Rzymskiego ELECTORES nie iedzeniem, alias bardzo pomiarkowaną byli martwieni dyetą, ieżeli Electionem Cesarza dla iakich prywat odwłoczyli.
SUFFRAGIA na Cesarza naypierwszy daie Arcy Biskup Moguncki ELEKTOR qua Dziekan Collegii Electorolis; potym inni Elektorowie według swoiey precedencyi. Po Elekcyi skończoney, następuie IURAMENT Neo-Electa Cesarza na pewne Capita, albo KAPITULACYE, iak w Polszcze na Pacta Conventa, toiest: Ze Wiary Katolickiey Rzymskiey będzie Obrońcą. Sprawiedliwość rowną dla wszystkich czynić będzie:
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 495
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Brukselę do Małgorzaty Gubernatricy Belgii. Książęcia Parmeńskiego Oktawiusza Zony z supliką, o wolne swej Kalwińskiej Sekty Exercitium, o Biskupów nowych sprowadzonych oddalenie, o Świętej Inkwizycyj w Belgium zniesienie, o nieakceptowanie Trydeńskiego Konsylium w Belgium. Wczym się Małgorzata Gubernatriks do Filipa Króla Brata referować deklarowała. Co że długo wdecyzyj Filip II. odwłóczył, ci Geusji skonfederowani Belgowie, Chorągiew swą podnieśli Vivant Geusi wykrzykując, Kalwinów z Francyj do siebie ściągając, z niemi Klasztory rabując. Czemu że Małgorzata Gubernatriks Belgii wydołać nie mogła, Filip II. Ferdynanda Toletasa Książęcia Albańskiego z wojskiem przysłał, jemu Małgorzata rządy oddawszy, do Włoch się reiterowała. Albanus ten surowością swoją nie
Bruxellę do Małgorzaty Gubernatricy Belgii. Xiążęcia Parmeńskiego Oktawiusza Zony z supliką, o wolne swey Kalwińskiey Sekty Exercitium, o Biskupow nowych sprowadzonych oddalenie, o Swiętey Inkwizycyi w Belgium zniesienie, o nieakceptowanie Trydeńskiego Koncilium w Belgium. Wczym się Małgorzata Gubernatrix do Filipa Krola Brata referować deklarowała. Co że długo wdecyzyi Filip II. odwłoczył, ci Geusii skonfederowani Belgowie, Chorągiew swą podnieśli Vivant Geusi wykrzykuiąc, Kalwinow z Francyi do siebie ściągaiąc, z niemi Klasztory rabuiąc. Czemu że Małgorzatá Gubernatrix Belgii wydołać nie mogła, Filip II. Ferdinanda Toletasa Xiążęcia Albańskiego z woyskiem przysłał, iemu Małgorzata rządy oddawszy, do Włoch się reiterowała. Albanus ten surowością swoią nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 240
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
agendam vbi de vita hominis agitur, et fatius nocentem dimittere, quam innocentem condemnare. A pospieszali dawając rationem ex Constitutione Anni 1588. Ze Instigator takowej sprawy wlec niepowinien, ale ją kończyć. Prawda, ale to jest beneficium citati, iż jeśli mu evasia (jako tam w Konsitucji piszą) nakażą, niepowinien odwłóczyć P. Instigator tej Przysięgi. Lecz tego Citati beneficium ad eius offensam pro delatore trahere? jest to beneficia Iuris Inculpato adimere, jest to invertere Iuris ordinem, et Legis religionem, ac vsitatam praxim znosić, ile że favorabiliora Citatis mają być Iura, zwłaszcza tantis meritis et nominibus claris. Czas Scrutinij triduum. Czemu pospieszano
agendam vbi de vita hominis agitur, et fatius nocentem dimittere, quam innocentem condemnare. A pospieszáli dawáiąc rationem ex Constitutione Anni 1588. Ze Instigator tákowey spráwy wlec niepowinien, ále ią kończyć. Prawdá, ále to iest beneficium citati, iż ieśli mu evasia (iáko tám w Consitutiey piszą) nákażą, niepowinien odwłoczyć P. Instigator tey Przyśięgi. Lecz tego Citati beneficium ad eius offensam pro delatore trahere? iest to beneficia Iuris Inculpato adimere, iest to invertere Iuris ordinem, et Legis religionem, ac vsitatam praxim znośić, ile że favorabiliora Citatis máią bydź Iura, zwłaszczá tantis meritis et nominibus claris. Czás Scrutinij triduum. Czemu pospieszano
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 21
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
zawstydzą/ gdy sam Chrystus Pan wyświadczy/ i winszować będzie/ że im te rany i szwanki niezaszkodziły. 6. Po ogłoszeniu i jasnych dowodach co kto zasłużył/ przyjdzie sprawa do ostatniego dekretu. O jak tam na nieszczęsnych skora zadrzy? jak się szczęśliwym serce rozweseli!
gdyj do tych snać naprzód jako godniejszych nie odwłócząc im zapłaty/ i że (tak rzeknę) precedencji/ oraz na większy żal i skomę złośliwych/ wdzięczną Boską twarz obróciwszy/ i myle im za wszelkie uczynności które dla miłośćo jego w swych postępkach/ tak ku niemu jako ku bliżnym swym okazali podziękowawszy/ Pan rzecze owe słodkie słowa. Matt: 25. Venite benedicti
záwstydzą/ gdy sam Chrystus Pan wyświádczy/ y winszować będźie/ że im te rany y szwanki niezászkodźiły. 6. Po ogłoszeniu y iásnych dowodach co kto zásłużył/ przyidźie sprawa do ostatniego dekretu. O iák tam na nieszczęsnych skorá zadrzy? iák się szczęśliwym serce rozweseli!
gdyi do tych snać náprzod iáko godnieyszych nie odwłocząc im zápłaty/ y że (ták rzeknę) precedentiey/ oraz ná większy żal y skomę złośliwych/ wdźięczną Boską twarz obroćiwszy/ y myle im zá wszelkie uczynnośći ktore dlá miłośćo ie^o^ w swych postępkách/ ták ku niemu iáko ku bliżnym swym okázáli podźiękowawszy/ Pán rzecze owe słodkie słowá. Matt: 25. Venite benedicti
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 145
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
się już/ swą nabytą substancją/ a niechcąc się już dalej w te kłopoty wdawać/ życzy sobie żyć w pokoju/ i pilniej o swym zbawieniu myślić. Jakoż pierwszy z nich chcąc cale od wszytkich światowych marności serce swe oddalić/ na nabożeństwo się i staranie o zbawienie swe udać myśli. Wszakże tę dobrą wolą odwłócząc/ żadną miarą tych swych dziesięciu tysięcy/ by też niewiem o co szło/ opuścić u ruszyć za żywota/ chyba aż tam w testamencie po śmierci nie chce. Drugi udałci się już i na Nabożeństwo i na dobre niektóre uczynki/ jednakże swoich też tysiączków nie tyka/ i na wszytko się ofiaruje/
się iuż/ swą nábytą substántią/ á niechcąc się iuż dáley w te kłopoty wdáwać/ życzy sobie żyć w pokoiu/ y pilniey o swym zbáwieniu myślić. Iákoż pierwszy z nich chcąc cále od wszytkich świátowych márnośći serce swe oddálić/ ná nábożeństwo się y stáránie o zbáwienie swe udáć myśli. Wszakże tę dobrą wolą odwłocząc/ żadną miárą tych swych dźieśięćiu tyśięcy/ by też niewiem o co szło/ opuśćić u ruszyć zá żywotá/ chybá aż tám w testámenćie po śmierći nie chce. Drugi udałći się iuż y ná Nábożeństwo y ná dobre niektore uczynki/ iednákże swoich też tyśiączkow nie tyka/ y ná wszytko się ofiaruie/
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 268
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
grosz zachowany łożyć/ wydać/ i stracić/ jeżeli by to być miało z większą chwałą Bożą/ i pewniejszy duszy swej zbawieniem. 4. Z tych trzech pierwszy/ jestci na drodze zbawiennej/ ale bodaj nie jedną tylko nogą/ i to na ostatnim śliskim i błotnym jeszcze stopniu. Bo/ i na koniec żywota odwłóczy/ (co pono w jego mocy nie będzie) i do należytych śrzodków przyłożenia nie jest gotów (chcieć zaś końca bez śrzodków/ jest to jedno szyderstwo/ a zatym dostąpienia końca prawie niepodobieństwo) Drugi wyżej ci postąpił/ ale na wspak idzie/ bo chce koniec do śrzodków naciągnąć/ Boga do woli swej nakłonić/
grosz záchowány łożyć/ wydáć/ y stráćić/ ieżeli by to być miáło z większą chwáłą Bożą/ y pewnieyszý duszy swey zbáwieniem. 4. Z tych trzech pierwszy/ iestći ná drodze zbáwienney/ ále bodáy nie iedną tylko nogą/ y to ná ostátnim śliskim y blotnym ieszcze stopniu. Bo/ y ná koniec żywotá odwłoczy/ (co pono w iego mocy nie będźie) y do náleżytych śrzodkow przyłożeniá nie iest gotow (chćieć záś końcá bez śrzodkow/ iest to iedno szyderstwo/ á zátym dostąpieniá końcá práwie niepodobieństwo) Drugi wyżey ći postąpił/ ále ná wspák idźie/ bo chce koniec do śrzodkow náćiągnąć/ Bogá do woli swey nákłonić/
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 269
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
i wszytkim prawą drogę do zbawienia pokazując/ Miasta/ Miasteczka/ wsi/ pola/ morskie brzegi etc. zbiegał. Myśmy to tylko tacy/ co się tak leniwie i gnuśno na miejscu wiercimy/ a cośmy już dawno poznali/ nie raz postanowili/ i przyrzekli (a bodaj i nie poprzysięgli) postaremu odwłóczymy. Lubo to niemylnie pewnie wiemy/ iż po nas tego Bóg chce/ żebyśmy kiedykolwiek tym dobrym przedsięwzięciom dosyć uczynili. A chce po nas nie dla jakiej znikomej korzyści; ale dla swej Boskiej wiecznej chwały dla zbawienia naszego. A jeśli po nas tego Bóg chce. Toć snać to jest do zbawienia śrzodkiem koniecznie
y wszytkim prawą drogę do zbáwieniá pokázuiąc/ Miásta/ Miásteczka/ wśi/ polá/ morskie brzegi etc. zbiegał. Mysmy to tylko tacy/ co sie ták leńiwie y gnuśno ná mieyscu wierćimy/ á cosmy iuż dáwno poználi/ nie raz postánowili/ y przyrzekli (á bodáy y nie poprzysięgli) postáremu odwłoczymy. Lubo to niemylnie pewnie wiemy/ iż po nás tego Bog chce/ żebysmy kiedykolwiek tym dobrym przedsięwźięćiom dosyć uczynili. A chce po nas nie dlá iákiey znikomey korzyśći; ále dlá swey Boskiey wieczney chwáły dlá zbáwieniá nászego. A ieśli po nás tego Bog chce. Toć snáć to iest do zbáwieniá śrzodkiem koniecznie
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 303
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
wżdy przebóg mię trzyma? że nie idąc dzielnego JEZUSA mego przykładem/ tylko się jako przykowany zawias na podwoju kręcę? a skutecznie dzielnie attigens à fine ad finem fortiter dobrych zamysłów/ i postanowienia nie pełnię? A co wiedzieć/ co Bóg o mnie postanowił/ co wiedzieć jeśli tego samego dobrego uczynku/ który ja albo odwłóczę/ albo zgoła oń nie dbam/ jako szczególnego osobliwego/ i najskuteczniejszego do zbawienia mego śrzodku nie przejrzał/ i nie postanowił? Wykonam? zbawion będę. Odwlokę? zaniedbam? opuszczę? ah! snać na wieki zginę! 6. Trzecia w tej części żywota Pańskiego nam podana do naśladowania nauka jest miluchna jego łaskawość
wżdy przebog mię trzyma? że nie idąc dźielnego IEZVSA me^o^ przykładem/ tylko się iáko przykowany záwiás ná podwoiu kręcę? á skutecznie dźielnie attigens à fine ad finem fortiter dobrych zámysłow/ y postánowieniá nie pełnię? A co wiedźieć/ co Bog o mnie postánowił/ co wiedźieć ieśli tego samego dobrego uczynku/ ktory ia álbo odwłoczę/ álbo zgołá oń nie dbam/ iáko szczegulnego osobliwego/ y náyskutecznieyszego do zbáwieniá mego śrzodku nie przeyrzał/ y nie postánowił? Wykonam? zbáwion będę. Odwlokę? zániedbam? opuszczę? ah! snać ná wieki zginę! 6. Trzećia w tey częśći żywotá Pańskiego nam podána do naśladowániá náuká iest miluchna iego łáskawość
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 304
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
/ z nieprzyjacielem w traktaty wdanie się/ zrzuci zdrajca cięciwę/ zwiąże w nie wyplątane rapce/ porwie znowu/ w niewolą zabierze/ grzeszymy/ czartu się w moc poddamy? Dał i na to miłosierny Bóg nasz pokutę/ daje skuteczną/ byleśmy sami chcieli/ do skruchy łaskę/ daje nie daleko byleśmy nie odwłóczyli spowiedź. Ofiaruje i odlicza sprawieśliwości Boskiej równy z swych zasług i męki/ jako przed tym wysypał okup/ za którym znowu nas czart chcąc nie chcąc/ by też nie wiem jak wielekroć zawojowanych i zabranych niewolników wrócić musi. A w ostatku żeby zgoła i na czas dalszy/ żadnej na nas pretensiej nieprzyjaciel nie miał/
/ z nieprzyiáćielem w tráktáty wdánie się/ zrzući zdráyca ćięćiwę/ zwiąże w nie wyplątane rapce/ porwie znowu/ w niewolą zábierze/ grzeszymy/ czártu się w moc poddamy? Dał y ná to miłośierny Bog nász pokutę/ dáie skuteczną/ bylesmy sami chćieli/ do skruchy łáskę/ dáie nie dáleko bylesmy nie odwłoczyli spowiedź. Ofiáruie y odlicza spráwiesliwośći Boskiey rowny z swych zasług y męki/ iáko przed tym wysypał okup/ zá ktorym znowu nás czárt chcąc nie chcąc/ by też nie wiem iák wielekroć záwoiowánych y zábranych niewolnikow wroćić muśi. A w ostátku żeby zgołá y ná czás dálszy/ żadney ná nás pretensiey nieprzyiáćiel nie miał/
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 365
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
