m powinien. Rad bym żałował jako wszyscy święci grzesznicy żałowali. Wolę i tysiąc razy umrzeć, a niż Cię, Boga Ojca dobrotliwego, choć też raz obrazić. Zmiłuj się nade mną, P Boże, zmiłuj się
nade mną, gdyż w Tobie ufa dusza moja i w cieniu skrzydeł Twoich nadzieję mieć będę.
Omyj, o słodki Zbawicielu, duszę moje krwią Twoją przenadroższą. Uzdrów ją i ulecz zranioną grzechami, namaż olejkiem łaski Twojej rany występków moich, a nie pogardzaj duszą, którąś krwią i zdrowiem Twoim odkupił, ale raczej zginioną zanieś na ramionach najświętszych do owczarnie Twojej. Adoracja abo cześć Boska
O Boże nieskończonego majestatu i wspaniałości,
m powinien. Rad bym żałował jako wszyscy święci grzesznicy żałowali. Wolę i tysiąc razy umrzeć, a niż Cię, Boga Ojca dobrotliwego, choć też raz obrazić. Zmiłuj się nade mną, P Boże, zmiłuj się
nade mną, gdyż w Tobie ufa dusza moja i w cieniu skrzydeł Twoich nadzieję mieć będę.
Omyj, o słodki Zbawicielu, duszę moje krwią Twoją przenadroższą. Uzdrów ją i ulecz zranioną grzechami, namaż olejkiem łaski Twojej rany występków moich, a nie pogardzaj duszą, którąś krwią i zdrowiem Twoim odkupił, ale raczej zginioną zanieś na ramionach najświętszych do owczarnie Twojej. Adoracyja abo cześć Boska
O Boże nieskończonego majestatu i wspaniałości,
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 138
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
który moję przyoblekł naturę, na krzyż zawieszony surowie za mnie karany był. Obróć, Panie Boże mój, oczy Majestatu Twego na dzieło niewymownej dobroci Twojej. Obacz słodkiego Syna. Wejrzy na ręce niewinne we krwi drogiej umoczone, a łaskawie odpuść złości, które popełniły ręce moje. Obacz bok nagi okrutnym grotem przebity, a omyj i odnów mię najświętszą krynicą, która stamtąd wyniknęła.
Obacz niezmazane stopy, które nigdy nie stanęły na drodze nieprawości, ale zawsze chodziły drogami zakonu Twego, srogimi gwoździami przebite, a naprowadź nogi moje na ścieżki Twoje i daj mi to, żebym nienawidział wszelką drogę nieprawości. Drogę nieprawości oddal ode mnie, a daj
który moję przyoblekł naturę, na krzyż zawieszony surowie za mnie karany był. Obróć, Panie Boże mój, oczy Majestatu Twego na dzieło niewymownej dobroci Twojej. Obacz słodkiego Syna. Wejrzy na ręce niewinne we krwi drogiej umoczone, a łaskawie odpuść złości, które popełniły ręce moje. Obacz bok nagi okrutnym grotem przebity, a omyj i odnów mię najświętszą krynicą, która stamtąd wyniknęła.
Obacz niezmazane stopy, które nigdy nie stanęły na drodze nieprawości, ale zawsze chodziły drogami zakonu Twego, srogimi gwoździami przebite, a naprowadź nogi moje na ścieżki Twoje i daj mi to, żebym nienawidział wszelką drogę nieprawości. Drogę nieprawości oddal ode mnie, a daj
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 143
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
, poczuwali się. Bo kto tym artykułom nie uczyni dosyć, chłosty nie ujdzie. Zatem bądźcie weseli, jeśli będziecie mogli. Brat i Kompan WW. Adrian Krzywogębski.
ARTYKUŁ I. Rano, gdy wstaniesz, zaraz pomnij się przeżegnać, Bogu dziękuj za zdrowie, wzdłuż rąk nie wyciągać; Prędko potem do wody, omyj twarz nadobnie, Uklęknąwszy, paciorek zmów, żałuj za zbrodnie. Sukienki twe ochędoż, aby nic nie było, Co by pana twojego oczy obraziło. Gdzie inaczej — Plag 10.
II. Zatem pomyśl o pańskim pilnie ubieraniu, Przestrzegaj, aby było wszystko przy wstawaniu Ochędożnie złożono, pięknie wyczesano, Żeby w niczym przygany
, poczuwali się. Bo kto tym artykułom nie uczyni dosyć, chłosty nie ujdzie. Zatem bądźcie weseli, jeśli będziecie mogli. Brat i Kompan WW. Adrian Krzywogębski.
ARTYKUŁ I. Rano, gdy wstaniesz, zaraz pomnij się przeżegnać, Bogu dziękuj za zdrowie, wzdłuż rąk nie wyciągać; Prędko potem do wody, omyj twarz nadobnie, Uklęknąwszy, paciorek zmów, żałuj za zbrodnie. Sukienki twe ochędoż, aby nic nie było, Co by pana twojego oczy obraziło. Gdzie inaczej — Plag 10.
II. Zatem pomyśl o pańskim pilnie ubieraniu, Przestrzegaj, aby było wszystko przy wstawaniu Ochędożnie złożono, pięknie wyczesano, Żeby w niczym przygany
Skrót tekstu: KrzywChłopBad
Strona: 263
Tytuł:
Chłopiec wyćwiczony
Autor:
Adrian Krzywogębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1700
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
in mortar calid. reduc. in form. Empl. extend. super alut. przyłóż na sam kuper. Item. Warz liście Figowe, parz się nad parą. Item. Warz w Oliwie Szałwią, nasmaruj tym kiszkę i potrząsni proszkiem z Szałwiej wpraw uczyń to raz i drugi, pomoże. Item. Wyszłe jelito omyj Kozim mlekiem, ciepłym; potym potrząśni tym proszkiem, R. C. C. usti Picis Graecae masticis, aã. part. aqv. f. pulv. O Wyściu Jelita. O Płynieniu krwi przez Stolce Które nazywa się Fluksus Hepaticu. Traktat Trzeci
PŁynienie krwi przez stolce, pochodzi pospolicie od wątroby, które bywa
in mortar calid. reduc. in form. Empl. extend. super alut. przyłoż ná sam kuper. Item. Warz liśćie Figowe, parz się nád párą. Item. Warz w Oliwie Szałwią, násmáruy tym kiszkę y potrząsni proszkiem z Szałwiey wpraw uczyń to raz y drugy, pomoże. Item. Wyszłe ielito omyi Kozim mlekiem, ćiepłym; potym potrząśni tym proszkiem, R. C. C. usti Picis Graecae masticis, aã. part. aqv. f. pulv. O Wyściu Ielitá. O Płynieniu krwi przez Stolce Ktore názywa się Fluxus Hepaticu. Tráktat Trzeći
PŁynienie krwi przez stolce, pochodźi pospolićie od wątroby, ktore bywa
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 245
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
swoję nową sentencją: Nawroćcie się do Pana/ pokutujcie rzewnie: A co temu rzekł Chrystus/ i wam rzecze pewnie. Tylko statecznie wierzcie/ nie gniewając Boga: Otworzy się wam tamże/ kędy wiernym droga. A my cię Panie z tym to zbawionym prosiemy: Niech czasu śmierci naszej ten głos usłyszemy. Dziś nas omyj krwią swoją: a czasu swojego/ Zaprowadź Chryste Panie/ do Raju wiecznego. 3. Mulier ecce Filius tuus; deinde discipulo: Ecce Mater tua. Ioan: 19.
NIe zowcie mię Noemi/ to jest/ pięknej krassy/ Ale zowcie mię Marą: bo mię w gorzkie prassy Wtłoczył Bóg/ i napełnił serce
swoię nową sentencyą: Náwroććie się do Páná/ pokutuyćie rzewnie: A co temu rzekł Chrystus/ y wam rzecze pewnie. Tylko státecznie wierzćie/ nie gniewáiąc Bogá: Otworzy się wam támże/ kędy wiernym drogá. A my ćię Pánie z tym to zbáwionym prośiemy: Niech czásu śmierći nászey ten głos vsłyszemy. Dźiś nas omyi krwią swoią: á czásu swoiego/ Záprowadź Chryste Pánie/ do Ráiu wiecznego. 3. Mulier ecce Filius tuus; deinde discipulo: Ecce Mater tua. Ioan: 19.
NIe zowćie mię Noemi/ to iest/ piękney krássy/ Ale zowćie mię Márą: bo mię w gorzkie prássy Wtłoczył Bog/ y nápełnił serce
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 85.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
? Upadam pod nogi twe/ i słuchacze moi: W tąż uprzejmością płacąc uprzejmości twojej. Acz nie równa/ jednakże/ jako z nas być może/ Przyjmi z upłakanych serc miłosierny Boże. Przyjmi tę to gorącą ofiarę łez krwawych: A nie odrzucaj/ prosim/ od siebie nieprawych. Ale tą krwią wylaną omyj nieprawości: A napiątnuj pamiątkę tej swojej miłości. W ochotnych sercach naszych/ pamiętać ją chcemy/ Twym krzyżem/ twoją śmiercią/ szczycić się będziemy. Z tej ratunki/ pociechy/ i wszelkie pomocy/ Już obiecując sobie; wszytkie dni i nocy/ Którekolwiek przed nami na żywot zostały/ Będziemy się uprzedzać do twej świętej
? Vpadam pod nogi twe/ y słuchácze moi: W tąż vprzeymośćią płácąc vprzeymośći twoiey. Acz nie rowna/ iednákże/ iáko z nas być może/ Prziymi z vpłákánych serc miłośierny Boże. Prziymi tę to gorącą ofiárę łez krwáwych: A nie odrzucay/ prośim/ od śiebie niepráwych. Ale tą krwią wylaną omyi niepráwośći: A nápiątnuy pámiątkę tey swoiey miłośći. W ochotnych sercách nászych/ pámiętáć ią chcemy/ Twym krzyżem/ twoią śmiercią/ szczyćić się będźiemy. Z tey rátunki/ poćiechy/ y wszelkie pomocy/ Iuż obiecuiąc sobie; wszytkie dni y nocy/ Ktorekolwiek przed námi ná żywot zostáły/ Będziemy się vprzedzáć do twey świętey
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 100.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
rzekł: Bóg Ojców naszych obrał cię/ abyś poznał wolą jego; a iżbyś oglądał onego sprawiedliwego/ i słuchał głosu z ust jego. 15. Abowiem mu będziesz świadkiem u wszystkich ludzi tego/ coś widział i słyszał. 16. Przetoż teraz cóż odwłaczasz? Wstań/ a ochrzci się; a omyj grzechy twoje wzywając Imienia PAńskiego. 17. I stało się potym gdym się wrócił do Jeruzalem/ a modliłem się w kościele/ żem był w zachwyceniu. 18. I widziałem go mówiącego do siebie: Spiesz się/ a wynidź rychło z Jeruzalem; ponieważ świadectwa twego nieprzyjmą o mnie. 19
rzekł: Bog Ojcow nászych obrał ćię/ ábyś poznał wolą jego; á iżbyś oglądał onego spráwiedliwego/ y słuchał głosu z ust jego. 15. Abowiem mu będźiesz świádkiem u wszystkich ludźi tego/ coś widźiał y słyszał. 16. Przetoż teraz coż odwłacżasz? Wstań/ á ochrzći śię; á omyj grzechy twoje wzywájąc Imienia PAńskiego. 17. Y stało śię potym gdym śię wroćił do Ieruzalem/ á modliłem śię w kośćiele/ żem był w záchwyceniu. 18. Y widźiałem go mowiącego do śiebie: Spiesz śię/ á wynidź rychło z Ieruzalem; poniewáż świádectwá twego nieprzyjmą o mnie. 19
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 151
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
niżli łaska, Panie, Twoja. Inaczej uczy on wołać do Ciebie, co wnet po grzechu sam skarży na siebie. Skarży, a łzami twarz swoję polewa i tę nawięcej rzecz do Ciebie miewa: “Zmiłuj się, Boże, nade mną, bo Twoje niewyczerpnione miłosierdzia zdroje, a jakoś hojną każdemu Swobodą, omyj też brud mój w świętej łaźni wodą i co dzień więcej plami tak plugawe niech ług wyciera i mydło łaskawe. Boć ja znam sprosną sam nieprawość moję, a na grzech patrząc, wzdrygam się i boję, Tobiem samemu upadł, pod Twym okiem wiódł mię grzech zawżdy gościńcem szerokiem. Ale Ty, będąc w
niżli łaska, Panie, Twoja. Inaczej uczy on wołać do Ciebie, co wnet po grzechu sam skarży na siebie. Skarży, a łzami twarz swoję polewa i tę nawięcej rzecz do Ciebie miewa: “Zmiłuj się, Boże, nade mną, bo Twoje niewyczerpnione miłosierdzia zdroje, a jakoś hojną każdemu Swobodą, omyj też brud mój w świętej łaźni wodą i co dzień więcej plamy tak plugawe niech ług wyciera i mydło łaskawe. Boć ja znam sprosną sam nieprawość moję, a na grzech patrząc, wzdrygam się i boję, Tobiem samemu upadł, pod Twym okiem wiódł mię grzech zawżdy gościńcem szerokiem. Ale Ty, będąc w
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 131
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
Ducha Świętego odnowił. III. O zachowaniu ludu i kościoła Bożego się modli. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi Psalm Dawidów. 2. Gdy do niego przyszedł Natan Prorok potym jako był wszedł do Betsaby. 3. ZMiłuj się nademną Boże, według miłosierdzia twego: według wielkich litości twoich/ zgładź nieprawości moje. 4. Omyj mię doskonale od nieprawości mojej: a od grzechu mego oczyść mię. 5. Abowiem ja znam nieprawość moję. a grzech mój przedemną jest zawżdy. 6. Tobie/ tobiem samemu zgrzeszył/ i złem przed oczyma twymi uczynił: abyś był sprawieliwy w mowie twojej/ i czystym w sądzie twoim. 7.
Duchá Swiętego odnowił. III. O zachowaniu ludu y kośćioła Bożego się modli. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi Psálm Dawidow. 2. Gdy do niego przyszedł Nátán Prorok potym jáko był wszedł do Betsáby. 3. ZMiłuj śię nádemną Boże, według miłośierdźia twego: według wielkich litośći twojich/ zgładź niepráwośći moje. 4. Omyj mię doskonále od niepráwośći mojey: á od grzechu mego ocżyść mię. 5. Abowiem ja znam niepráwość moję. á grzech moj przedemną jest záwżdy. 6. Tobie/ tobiem sámemu zgrzeszył/ y złem przed ocżymá twymi ucżynił: ábyś był spráwieliwy w mowie twojey/ y cżystym w sądźie twojim. 7.
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 576
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
oczyma twymi uczynił: abyś był sprawieliwy w mowie twojej/ i czystym w sądzie twoim. 7. Oto w nieprawości poczęty jestem: a w grzechu poczęła mię matka moja. 8. Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej: a skrytą mądrość objawiłeś mi. 9. Oczyść mię Isopem/ a oczyszczon będę: omyj mię/ a nad śnieg wybielony będę. 10. Daj mi słyszeć radość i wesele/ a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył. 11. Odwróć oblicze twoje od grzechów moich: a zgładź wszystkie nieprawości moje. 12. Serce czyste stworz we mnie/ o Boże/ a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich
ocżymá twymi ucżynił: ábyś był spráwieliwy w mowie twojey/ y cżystym w sądźie twojim. 7. Oto w niepráwośći pocżęty jestem: á w grzechu pocżęłá mię mátká mojá. 8. Oto śię kochasz w prawdźie wewnętrzney: á skrytą mądrość objáwiłeś mi. 9. Ocżyść mię Isopem/ á ocżyszcżon będę: omyj mię/ á nád śnieg wybielony będę. 10. Daj mi słyszeć rádość y wesele/ á niech śię rozrádują kośći moje, ktoreś pokruszył. 11. Odwroć oblicze twoje od grzechow mojich: á zgładź wszystkie niepráwośći moje. 12. Serce cżyste stworz we mnie/ o Boże/ á duchá práwego odnow we wnętrznośćiách mojich
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 576
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
