Domach zbierano, i na progach szyje ucinano. W czym rozumiem, żem nie zgrzeszył, bo jakie rady, takie też muszą być w ludziach afekty. Powtarzam to, iż tak szpetny i szkaradny na potomną pamięć jest postępek, że Tatarów wezwał I. K. Mość, iż go żadna rzecz nie oczyści ani omyje. Zem ja zaś odezwał się z tym, ba nietylko ja, ale każdy kto się w Ojczyźnie i poczciwej sławie Przodków swoich kocha, nierozumiem aby był mógł patrzyć na to, i siedzieć w Domu, gdyby był do skutku, oboje to I. K. Mość, jako Związek tak i Szlachtę
Domách zbierano, y ná progách szyie vcinano. W czym rozumiem, żem nie zgrzeszył, bo iákie rády, tákie też muszą bydź w ludźiách áffekty. Powtarzam to, iż ták szpetny y szkárádny ná potomną pámięć iest postępek, że Tátárow wezwał I. K. Mość, iż go żadna rzecz nie oczyśći áni omyie. Zem ia záś odezwał się z tym, bá nietylko ia, ále káżdy kto się w Oyczyznie y poczćiwey sławie Przodkow swoich kocha, nierozumiem áby był mogł pátrzyć ná to, y śiedźieć w Domu, gdyby był do skutku, oboie to I. K. Mość, iáko Związek ták y Szláchtę
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 85
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
/ i położył się jako lew/ i jako lwica/ a któż go obu- dzi? Nie będzie odjęte sceptrum od Judy/ ani Zakonodawca od nóg jego/ aż przydzie Siloh/ i jemu będzie oddane posłuszeństwo narodów. 11. Uwiąże u winnej macice oślę swe/ a u wybornej macice winnej oślątko oślice swej. Omyje w winie szatę swoję/ a we krwi jagód winnych odzienie swoje. 12. Czerwieńsze oczy jego nad wino/ a bielsze zęby jego nad mleko. 13. Zabulon na brzegu morskim mieszkać będzie/ i przy porcie okrętów: a granice jego aż do Sydonu. 14. Isaschar jako osieł kościsty/ leżący miedzy dwiema brzemiony
/ y położył śię jáko lew/ y jáko lwicá/ á ktoż go obu- dźi? Nie będźie odjęte sceptrum od Iudy/ áni Zakonodawcá od nog jego/ áż przydźie Siloh/ y jemu będźie oddáne posłuszeństwo narodow. 11. Uwiąże u winney máćice oślę swe/ á u wyborney máćice winney oślątko oślice swey. Omyje w winie szátę swoję/ á we krwi jágod winnych odźienie swoje. 12. Czerwieńsze oczy jego nád wino/ á bielsze zęby jego nád mleko. 13. Zábulon ná brzegu morskim mieszkáć będźie/ y przy porćie okrętow: á gránice jego áż do Sydonu. 14. Isáschár jáko ośieł kośćisty/ leżący miedzy dwiemá brzemiony
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 54
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
w niecnoty płodzeniu z Chrześcijankami/ oba dobrzy do tego. W pogłowszczyżnie/ Tatarzyn daje pogłowszczyznę/ daje i Żyd. W nabożeństwie. Kiedy Żyd grzechy jakie wielkie ma/ a kiedy się wszytek i z głową w wodzie umyje/ już bywa wolen od nich. Tatarzyn też by nawiętszą niecnotę zrobił/ gdy się wszytkiego omyje/ wolen. Ajeśli wody nie ma tedy piaskiem chędogim ma się ocierać. b. Tatarzyn krzywoprzysiężca/ Żyd także. Żydowie w Niedziele i w święta robią/ dla czego też w myńcy robiąc w Niedzielę tego przeszłego roku/ ledwo co miasta Wileńskiego nie spalili/ zgorzało jednak kilkanaście domów. Tatarzy także gdy Niedziela/ abo
w niecnoty płodzeniu z Chrześćiánkámi/ obá dobrzy do tego. W pogłowszcżyżnie/ Tátárzyn dáie pogłowszcżyznę/ dáie y Zyd. W nabożeństwie. Kiedy Zyd grzechy iákie wielkie ma/ á kiedy się wszytek y z głową w wodźie vmyie/ iuż bywa wolen od nich. Tátárzyn też by nawiętszą niecnotę zrobił/ gdy się wszytkiego omyie/ wolen. Aieśli wody nie ma tedy piaskiem chędogim ma się oćieráć. b. Tátárzyn krzywoprzyśiężcá/ Zyd tákże. Zydowie w Niedźiele y w świętá robią/ dla cżego też w myńcy robiąc w Niedźielę tego przeszłego roku/ ledwo co miástá Wileńskiego nie spalili/ zgorzáło iednák kilkánaśćie domow. Tátárzy tákże gdy Niedźielá/ ábo
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 72
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
pokoleniu/ wnidą do zgromadzenia Pańskiego. 9.
GDy się ruszysz z wojskiem/ na przeciwko nieprzyjaciołom twoim/ strzeż się od wszelkiej złej rzeczy. 10. Jeśliby był miedzy wami kto/ coby był nieczystym z przygody nocnej/ wynidzie za Obóz/ a nie wróci się do niego: 11. A ku wieczorowi omyje się wodą/ a po zaściu słońca/ wnidzie do Obozu. 12. Będziecie też mieli miejsce za Obozem/ gdzie będziecie wychodzili na potrzebę przyrodzoną: 13. I będziesz miał rydlik miedzy naczyniem swoim/ a gdybyś chciał usieść dla potrzeby/ wykopiesz nim dołek/ a obróciwszy się/ zagrzebiesz plugastwo twoje: 14.
pokoleniu/ wnidą do zgromádzenia Páńskiego. 9.
GDy śię ruszysz z wojskiem/ ná przećiwko nieprzyjaćiołom twojim/ strzesz śię od wszelkiey złey rzecży. 10. Iesliby był miedzy wámi kto/ coby był niecżystym z przygody nocney/ wynidźie zá Oboz/ á nie wroći śię do niego: 11. A ku wiecżorowi omyje śię wodą/ á po záśćiu słońcá/ wnidźie do Obozu. 12. Będźiećie też mieli miejsce zá Obozem/ gdźie będźiećie wychodźili ná potrzebę przyrodzoną: 13. Y będźiesz miał rydlik miedzy naczyniem swojim/ á gdybyś chćiał uśieść dla potrzeby/ wykopiesz nim dołek/ á obroćiwszy śię/ zágrzebiesz plugástwo twoje: 14.
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 209
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ i na przeklinanie miedzy ludem twoim/ przepuściwszy aby łono twoje wypadło/ i żywot twój opuchł: 22. Niechże przenikną te wody przeklęte/ wnętrzności twoje/ aby opuchł żywot twój/ i wypadło łono twoje: i odpowie niewiasta/ Amen/ Amen. 23. Tedy napisze te przeklęctwa Kapłan na księgach/ a omyje je oną wodą gorzką. 24. I da się napić Niewieście wody gorzkiej przeklęctwa/ i przenikną ją wody przeklęctwa/ i obrócą się w gorzkość. 25. Potym weźmie Kapłan z rąk Niewiasty onej Ofiarę śniedną podejrzenia/ a będzie ją podnosił przed PAnem/ Ofiarując ją na Ołtarzu: 26. Weźmie też Kapłan garść pamiętnego
/ y ná przeklinánie miedzy ludem twojm/ przepuśćiwszy áby łono twoje wypádło/ y żywot twoj opuchł: 22. Niechże przenikną te wody przeklęte/ wnętrznośći twoje/ áby opuchł żywot twoj/ y wypádło łono twoje: y odpowie niewiástá/ Amen/ Amen. 23. Tedy nápisze te przeklęctwá Kápłan ná kśięgách/ á omyje je oną wodą gorzką. 24. Y da śię nápić Niewieśćie wody gorzkiey przeklęctwá/ y przenikną ją wody przeklęctwá/ y obrocą śię w gorzkość. 25. Potym weźmie Kápłan z rąk Niewiásty oney Ofiárę śniedną podejrzenia/ á będźie ją podnośił przed PAnem/ Ofiárując ją ná Ołtarzu: 26. Weźmie też Kápłan garść pámiętnego
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 143
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Cedrowe/ i Hysop/ i karmazyn dwa kroć farbowany/ a wrzuci do Ognia/ gdzie się jałowica pali: 7. I upierze szaty swoje wodą/ a potym wnidzie do Obozu/ i będzie nieczystym Kapłan/ aż do wieczora. 8. Ten też który ją palić będzie/ upierze szaty swe w wodzie/ i omyje ciało swe wodą/ a będzie nieczystym aż do wieczora. 9. I zbierze człowiek czysty/ popiół onej jałowice/ i wysypie go precz za Obóz/ na miejscu czystym/ a będzie dla zgromadzenia synów Izraelskich chowany/ do wody oczyszczania/ gdyż jest ofiara za grzech. 10. I upierze/ ten co będzie zbierał
Cedrowe/ y Hysop/ y kármázyn dwá kroć fárbowány/ á wrzući do Ogniá/ gdźie śię jáłowicá pali: 7. Y upierze száty swoje wodą/ á potym wnidźie do Obozu/ y będźie niecżystym Kápłan/ áż do wieczorá. 8. Ten też ktory ją palić będźie/ upierze száty swe w wodźie/ y omyje ćiáło swe wodą/ á będźie nieczystym áż do wiecżorá. 9. Y zbierze cżłowiek cżysty/ popioł oney jáłowice/ y wysypie go precz zá Oboz/ ná miejscu cżystym/ á będźie dla zgromádzenia synow Izráelskich chowány/ do wody oczyśćiánia/ gdyż jest ofiárá zá grzech. 10. Y upierze/ ten co będźie zbierał
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 161
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ i czystym będzie: 9. Potym wnidzie do obożu a będzie mieszkał przed namiotem swoim/ przez siedm dni. Potym dnia siódmego/ ogoli wszystkie włosy swe/ głowę swą/ i brodę swą/ i brwi nad oczyma swymi/ i wszystkie inne włosy swe ogoli: przytym upierze szaty swe/ i ciało swe omyje wodą/ a tak oczyszczon będzie. 10.
A Dnia ósmego/ weźmie dwu baranków zupełnych/ i owcę jednę roczną/ zupełną/ i trzy dziesiąte części Efy mąki pszennej/ na ofiarę śniedną/ zmieszaną z oliwą/ i miarkę oliwy. 11. Tedy Kapłan który oczyszcza człowieka który ma być oczyszczony/ postawi z tymi
/ y czystym będźie: 9. Potym wnidźie do obożu á będźie mieszkał przed namiotem swojim/ przez śiedm dni. Potym dniá śiodmego/ ogoli wszystkie włosy swe/ głowę swą/ y brodę swą/ y brwi nád oczymá swymi/ y wszystkie inne włosy swe ogoli: przytym upierze száty swe/ y ćiáło swe omyje wodą/ á ták oczyśćion będźie. 10.
A Dniá osmego/ weźmie dwu báránkow zupełnych/ y owcę jednę roczną/ zupełną/ y trzy dźieśiąte częśći Efy mąki pszenney/ ná ofiárę śniedną/ zmieszáną z oliwą/ y miárkę oliwy. 11. Tedy Kápłan ktory oczyśćia cżłowieká ktory ma być oczyśćiony/ postáwi z tymi
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 116
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
dotknął co płynienie cierpi/ stłuczone będzie: a każde naczynie drzewiane/ wodą umyte będzie. Rozd. XV. III. Mojżeszowe. Rozd. XV. 13.
A gdyby oczyszczony był/ ten który cierpi płynienie/ od płynienia swego/ naliczy sobie siedm dni/ podług swego oczyszczenia/ i upierze szaty swe/ i omyje ciało swoje wodą żywą/ i będzie czystym. 14. Potym dnia ósmego/ weźmie sobie dwie Synogarlice/ albo dwoje gołąbiąt/ a przyszedszy przed PANA do drzwi Namiotu zgromadzenia/ odda je kapłanowi. 15. Tedy ofiarować będzie kapłan jedno z nich za grzech/ a drugie na ofiarę całopalenia: Tak oczyści go kapłan przed
dotknął co płynienie ćierpi/ stłuczone będźie: á káżde naczynie drzewiane/ wodą umyte będźie. Rozd. XV. III. Mojzeszowe. Rozd. XV. 13.
A gdyby oczyśćiony był/ ten ktory ćierpi płynienie/ od płynienia swego/ nálicży sobie śiedm dni/ podług swego oczyśćienia/ y upierze száty swe/ y omyje ćiáło swoje wodą żywą/ y będźie czystym. 14. Potym dniá osmego/ weźmie sobie dwie Synogárlice/ álbo dwoje gołąbiąt/ á przyszedszy przed PANA do drzwi Namiotu zgromádzenia/ odda je kápłanowi. 15. Tedy ofiárowáć będźie kápłan jedno z nich zá grzech/ á drugie ná ofiárę cáłopalenia: Ták oczyśći go kápłan przed
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 119
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
dwie Synogarlice/ albo dwoje gołąbiąt/ a przyszedszy przed PANA do drzwi Namiotu zgromadzenia/ odda je kapłanowi. 15. Tedy ofiarować będzie kapłan jedno z nich za grzech/ a drugie na ofiarę całopalenia: Tak oczyści go kapłan przed obliczem Pańskim od płynienia jego. 16.
A mąż z któregoby wyszło nasienie złączenia/ omyje wodą wszystko ciało swe/ i będzie nieczystym aż do wieczora. 17. Każda też szata/ i każda skora/ na którejby było nasienie złączenia/ wyprana będzie woda/ a będzie nieczystą aż do wieczora. 18. Niewiasta także z którąby obcował mąż cierpiący płynienie nasienia/ oboje umyją się wodą/ a nieczystym
dwie Synogárlice/ álbo dwoje gołąbiąt/ á przyszedszy przed PANA do drzwi Namiotu zgromádzenia/ odda je kápłanowi. 15. Tedy ofiárowáć będźie kápłan jedno z nich zá grzech/ á drugie ná ofiárę cáłopalenia: Ták oczyśći go kápłan przed obliczem Páńskim od płynienia jego. 16.
A mąż z ktoregoby wyszło naśienie złączenia/ omyje wodą wszystko ćiáło swe/ y będźie niecżystym áż do wieczorá. 17. Káżda też szátá/ y káżda skorá/ ná ktoreyby było naśienie złączenia/ wyprána będźie woda/ á będźie nieczystą áż do wieczorá. 18. Niewiástá tákże z ktorąby obcował mąż ćierpiący płynienie naśienia/ oboje umyją śię wodą/ á nieczystym
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 119
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
.
ALe tak wchodzić będzie Aaron do świątnice: z cielcem na ofiarę za grzech: a z baranem na ofiarę całopalenia. 4. W szatę lnianą/ poświęconą/ oblecze się/ a ubiory lniane będą na ciele jego/ i pasem lnianym opasze się/ i czapkę lnianą włoży na głowę, szaty święte są: I omyje wodą ciało swe/ a oblecze się w nie: 5. A od zgromadzenia Synów Izraelskich/ weźmie dwu kozłów na ofiarę za grzech/ i jednego baranka na całopalenie. 6.
I Będzie ofiarował Aaron cielca swego swego na ofiarę za grzech/ i uczyni oczyszczenie za się/ i za dom swój. 7. Weźmie
.
ALe ták wchodźić będźie Aáron do świątnice: z ćielcem ná ofiárę zá grzech: á z báránem ná ofiárę cáłopalenia. 4. W szátę lniáną/ poświęconą/ oblecze śię/ á ubiory lniáne będą ná ćiele jego/ y pásem lniánym opásze śię/ y czapkę lniáną włoży ná głowę, száty święte są: Y omyje wodą ćiáło swe/ á oblecże śię w nie: 5. A od zgromádzenia Synow Izráelskich/ weźmie dwu kozłow ná ofiárę zá grzech/ y jednego báránká ná cáłopalenie. 6.
Y Będźie ofiárował Aáron ćielcá swego swego ná ofiárę zá grzech/ y uczyni oczyśćienie zá śię/ y zá dom swoj. 7. Weźmie
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 120
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
