i placki przaśne z oliwą zaczynione/ i kołacze przaśne/ namazane oliwą: z przedniej mąki pszenicznej naczynisz ich. 3. A włożywszy to w jeden kosz/ ofiarować je będziesz w tymże koszu/ z cielcem i z dwiema barany. 4. A Aaronowi i synom jego przystąpić każesz do drzwi namiotu zgromadzenia/ i omyjesz je wodą. 5. A wziąwszy szaty obleczesz Aarona w suknią/ i w płaszcz pod naramiennik/ i w naramiennik/ i w Napiersnik/ i opaszeszgo pasem Naramiennika: 6. I włożysz czapkę na głowę jego/ a wstawisz koronę Świątości na czapkę. 7. Na ostatek weźmiesz Olejek pomazowania/ i wylejesz na głowę
y plácki przásne z oliwą záczynione/ y kołacze przásne/ námázáne oliwą: z przedniey mąki pszeniczney náczynisz jch. 3. A włożywszy to w jeden kosz/ ofiárowáć je będźiesz w tymże koszu/ z ćielcem y z dwiemá bárány. 4. A Aáronowi y synom jego przystąpić każesz do drzwi namiotu zgromádzenia/ y omyjesz je wodą. 5. A wźiąwszy száty obleczesz Aároná w suknią/ y w płaszcz pod nárámiennik/ y w nárámiennik/ y w Napiersnik/ y opászeszgo pásem Nárámienniká: 6. Y włożysz czapkę ná głowę jego/ á wstáwisz koronę Swiątośći ná czapkę. 7. Ná ostátek weźmiesz Olejek pomázowániá/ y wylejesz ná głowę
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 86
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i dusze zbawienie. Otoż trzeba i tobie wszytko to odprawić/ Chceszli przed ich oczema tak się czystą stawić/ I cale sprawiedliwą: Bo inaczej zgoła Nie masz do nich przystępu. Więc niż do kościoła Zemną wnidziesz/ i święte przestąpisz te progi/ Według pierwej zwyczaju otrzesz z prochu nogi/ I ciało swe omyjesz w bliskiej tej fontanie/ Żebyś wiedząc w jakim już zostawać masz stanie/ I kontrakcie z Bogami/ wszytkie przeszłe zmyła Swe nałogi/ i nad śnieg ozdobniejszą była.
Którym czasem rozkaże dwiema Nimfomowym Aparaty gotować/ któreby takowym Należały obrzędom. A te się z ochotą Wnet porwawszy/ tuwalnią i międnicę złotą Z nożycami
y dusze zbáwienie. Otoż trzebá y tobie wszytko to odpráwić/ Chceszli przed ich oczemá tak się czystą stáwić/ Y cále spráwiedliwą: Bo ináczey zgołá Nie masz do nich przystępu. Więc niż do kościołá Zemną wnidziesz/ y swięte przestąpisz te progi/ Według pierwey zwyczáiu otrzesz z prochu nogi/ Y ciáło swe omyiesz w bliskiey tey fontánie/ Zebyś wiedząc w iákim iuż zostáwáć masz stanie/ Y kontrákcie z Bogámi/ wszytkie przeszłe zmyłá Swe nałogi/ y nád śnieg ozdobnieyszą byłá.
Ktorym czásem roskaże dwiema Nimfomowym Appáraty gotowáć/ ktoreby tákowym Należáły obrzędom. A te się z ochotą Wnet porwáwszy/ tuwálnią y międnicę złotą Z nożycámi
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 114
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
biją Ofiary całopalenia/ będzie zabita ofiara za grzech/ przed PAnem: rzecz Naświętsza jest. 26. Kapłan któryby ją Ofiarował za grzech/ jeść ją będzie/ w sieni Namiotu zgromadzenia. 27. Wszystko co się dotknie mięsa jej/ będzie poświęcone/ a jeśliby krwią jej szata pokropiona była/ co się pokropiło omyjesz na miejscu świętym: 28. Naczynie też gliniane/ w którymby ją warzono/ stłuczone będzie: a jeśliby w naczyniu miedzianym warzona była/ wytrą je/ i wymyją wodą. 29. Wszelki mężczyzna z Kapłanów/ jeść ją będzie: Naświętsza to rzecz jest. 30. A żadna ofiara za grzech/ której
biją Ofiáry cáłopalenia/ będźie zábita ofiárá zá grzech/ przed PAnem: rzecz Naświętsza jest. 26. Kápłán ktoryby ją Ofiárował zá grzech/ jeść ją będźie/ w śieni Namiotu zgromádzenia. 27. Wszystko co śię dotknie mięsá jey/ będźie poświęcone/ á jesliby krwią jey szátá pokropiona byłá/ co śię pokropiło omyjesz ná miejscu świętym: 28. Naczynie też gliniáne/ w ktorymby ją wárzono/ stłuczone będźie: á jesliby w naczyniu miedźiánym wárzona byłá/ wytrą je/ y wymyją wodą. 29. Wszelki mężcżyzná z Kápłánow/ jeść ją będźie: Naświętsza to rzecż jest. 30. A żadna ofiárá zá grzech/ ktorey
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 107
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
