wzbudza i pokrzepia/ w którym zdrowie nasze należy. (Tabe.) upławom
Upławy białe Paniom leczy/ z zaziębienia znacznego Macice. smazom na twarzy.
Krosty po twarzy/ z zmazy wszelakie.
Wrzedzienice po licu. Węgrowatości. Piegom.
Węgrowatości.
Piegi na twarzy/ namazując tego korzenia Sokiem/ i rano wodką jego omywając. Wzrok słaby posila
Wzrok słaby posila i ostrzy/ taż wodka z korzenia jego oczy wymawając. Żółtaczce.
Żółtą chorobę z ciała spądza/ z winem używany korzeń. Uszczknionym od Wężów.
Uszczknionym od jadowitych bestii/ dobrze go używać/ i na ranę przykładać. Położnicom.
Położnice po porodzeniu/ nie dobrze wyciszczone/
wzbudza y pokrzepia/ w ktorym zdrowie násze należy. (Tabe.) vpłáwom
Vpłáwy białe Pániom leczy/ z záźiębienia znácznego Máćice. smázom ná twarzy.
Krosty po twarzy/ z zmázy wszelákie.
Wrzedźienice po licu. Węgrowátośći. Piegom.
Węgrowátośći.
Piegi ná twarzy/ námázuiąc tego korzenia Sokiem/ y ráno wodką iego omywáiąc. Wzrok słáby pośila
Wzrok słáby pośila y ostrzy/ táż wodká z korzenia iego oczy wymawáiąc. Zołtacce.
Zołtą chorobę z ćiáłá spądza/ z winem vżywány korzeń. Vszczknionym od Wężow.
Vsczknionym od iádowitych bestiy/ dobrze go vżywáć/ y ná ránę przykłádáć. Położnicom.
Położnice po porodzeniu/ nie dobrze wyćisczone/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 64
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
się sprzeciwające/ Sok z korzenia i ze wszystkiej Naci/ z ośrodką rżanego chleba zaczyniony/ i dobrze umieszany/ miasto plastru przykładając/ wychędaża je/ goi/ i zawiera. Dzieci Kaduk mające.
Dzieci małe/ które za ciężkim Kadukiem władzą w członkach utracają/ albo pokurczone członki zatym miewają/ do pierwszego zdrowia przywodzi/ omywając je naprzód w wodzie/ w którejby to kwiecie i korzenie było warzone/ a potym bez ścierania osuszone/ Olejkiem tego ziela namazując. Księgi Pierwsze. Krwią charkaniu
Krwią charkaniu Sok użyteczny/ pijąc go po łyżce. Biegunce żółtej.
Biegunkę żółtą leczy/ dając Drzeń biały/ z kłącza jego/ z winem pić.
sie sprzećiwáiące/ Sok z korzeniá y ze wszystkiey Naći/ z ośrodką rżánego chlebá záczyniony/ y dobrze vmieszány/ miásto plástru przykłádáiąc/ wychędaża ie/ goi/ y záwiera. Dźieći Káduk máiące.
Dźieći máłe/ ktore zá ćięszkim Kádukiem władzą w członkách vtrácáią/ álbo pokurczone członki zátym miewáią/ do pierwszego zdrowia przywodźi/ omywáiąc ie naprzod w wodźie/ w ktoreyby to kwiećie y korzenie było wárzone/ á potym bez śćieránia osuszone/ Oleykiem tego źiela námázuiąc. Kśięgi Pierwsze. Krwią charkániu
Krwią chárkániu Sok vżyteczny/ piiąc go po łyszce. Biegunce żołtey.
Biegunkę żołtą leczy/ dáiąc Drzeń biały/ z kłącza iego/ z winem pić.
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 179
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Zapalen: garła.
Zapaleniu garła/ Sok ten napoły z Dialtyją zmieszany/ a zwierzchu około szyje plastrowany. Artetice.
Artetyce/ to jest: boleniu i łamaniu w członkach/ z przyczyny flusów zimnych flegmistych/ jest ratunkiem wielkim/ warząc Nać i z kłączem tego Panaku/ a tą wodą często ciało co nacieplej omywając/ albo kąpiąc. Tak tej chorobie w ciele/ z miejsca na miejsce/ tułającej się/ będzie lekarstwem osobliwym/ i doświadczonym. Macicy zaduszonej.
Macicy broni zaduszenia/ i ku gorze wstąpienia/ Sok/ miasto maści jakiej/ na Barchanie rozmazany. Albo raczej w ciepłej wodzie rozpuszczony/ i w tym chustę maczać/
Zápalen: gárłá.
Zápaleniu garłá/ Sok ten nápoły z Dyáltyią zmieszány/ á zwierzchu około szyie plastrowány. Artetice.
Artetyce/ to iest: boleniu y łamániu w członkách/ z przyczyny flusow źimnych flágmistych/ iest rátunkiem wielkim/ wárząc Náć y z kłączem tego Pánáku/ á tą wodą często ćiáło co naćiepley omywáiąc/ álbo kąpiąc. Ták tey chorobie w ćiele/ z mieyscá ná mieysce/ tułáiącey sie/ będźie lekárstwem osobliwym/ y doświádczonym. Máćicy záduszoney.
Máćicy broni záduszenia/ y ku gorze wstąpienia/ Sok/ miásto máśći iákiey/ ná Bárchánie rozmázány. Albo ráczey w ćiepłey wodźie rospusczony/ y w tym chustę máczáć/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 231
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, Lasem byli zakryci od świata widoku, Z kniei swych potajemnych na świat wychodzili, A zwesołą przed Jego twarzą się stawili; A on wszytkim tym, którzy tak wiele ucisku, I biad, i trudów znieśli dla Chrystusa zysku Cerpliwie, z chęcią w drogę z Pałacu zachadzał, I do własnego mile pokoju wprowadzał, Omywając im nogi, a głowę zbrudzoną, I zarosłą włosami wyochędożoną Czyniąc; i różne, które ku Bogu z miłości Pochodzą, wyświadczając onym uczynności. Miał na potym staranie, aby zbudowany Świeżo Kościół od niego był Dedykowany. W tym Biskupa jednego, który dla Zakonu Prawej Wiary zrzucony z Biskupiego Tronu, Niemało utrapienia, trosk
, Lásem byli zákryći od świátá widoku, Z kniei swych potáiemnych ná świát wychodźili, A zwesołą przed Iego twarzą się stáwili; A on wszytkim tym, ktorzy ták wiele vćisku, Y biad, y trudow znieśli dla Chrystusá zysku Cerpliwie, z chęćią w drogę z Páłácu zachadzał, Y do własnego mile pokoiu wprowádzał, Omywáiąc im nogi, á głowę zbrudzoną, Y zárosłą włosámi wyochędożoną Czyniąc; y rożne, ktore ku Bogu z miłośći Pochodzą, wyświadczáiąc onym vczynnośći. Miał na potym stáránie, áby zbudowány Swieżo Kośćioł od niego był Dedykowány. W tym Biskupá iednego, ktory dla Zakonu Práwey Wiary zrzucony z Biskupiego Thronu, Niemáło vtrapienia, trosk
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 253
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
żywot swój pokorze, mieszkając w Chrystusowej z pożytkiem oborze,
do której, nie pod przycieś, nie gdzie dach odarty, ale wstąpił na próg on, kluczem mu otwarty. A tenże wprzód zaostrzył Minerwą wiek młody, nie wychodząc, gdzie Cnoty mieszkają, z gospody
gdzie kwitnącą wprawują w Pańskiej młódź bojaźni, sumnienie omywając w świętej często łaźni, skąd czystym on nastąpił do Bibliej okiem, uważając słowa w niej cnych ojców wyrokiem.
A ty lata prowadząc nie wiem gdzie i jako, Wiklefaś zjadł i piszesz, widzę, lada jako: słowo grube, sens żaden, a nie chcąc w rzecz, kolisz i – jako więc zły
żywot swój pokorze, mieszkając w Chrystusowej z pożytkiem oborze,
do której, nie pod przycieś, nie gdzie dach odarty, ale wstąpił na próg on, kluczem mu otwarty. A tenże wprzód zaostrzył Minerwą wiek młody, nie wychodząc, gdzie Cnoty mieszkają, z gospody
gdzie kwitnącą wprawują w Pańskiej młódź bojaźni, sumnienie omywając w świętej często łaźni, skąd czystym on nastąpił do Biblijej okiem, uważając słowa w niej cnych ojców wyrokiem.
A ty lata prowadząc nie wiem gdzie i jako, Wiklefaś zjadł i piszesz, widzę, lada jako: słowo grube, sens żaden, a nie chcąc w rzecz, kolisz i – jako więc zły
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 262
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
