Sam ołtarz czarno malowany, floresy wyzłacane. — Antepedium ze sztuk, za szkłem, chińskiej roboty, we środku ołtarza. — Obraz Depozycji z krzyża P. Jezusa, sub. No 324.
Necessaria do ołtarza: Krucyfiks drewniany, krzyż posrebrzany, figura wyzłacana.
Kilich z patyną, wewnątrz wyzłacany, srebrny.
Ornat jeden jasny, z bogatej materii, galonkiem srebrnym szamerowany. — Drugi żałobny, taśmą żółtą szamerowany. Stare, No 2.
Mszał w czerwoną skórę oprawny.
Ampułki cynowe No 2 i tacka No 1.
Lichtarzy srebrnych, staroświeckich, No 2.
Obrusków płóciennych, jeden stary, zły, No 2.
Ręcznik płócienny
Sam ołtarz czarno malowany, floresy wyzłacane. — Antepedium ze sztuk, za szkłem, chińskiej roboty, we środku ołtarza. — Obraz Depozycji z krzyża P. Jezusa, sub. No 324.
Necessaria do ołtarza: Krucyfiks drewniany, krzyż posrebrzany, figura wyzłacana.
Kilich z patyną, wewnątrz wyzłacany, srebrny.
Ornat jeden jasny, z bogatej materii, galonkiem srebrnym szamerowany. — Drugi żałobny, taśmą żółtą szamerowany. Stare, No 2.
Mszał w czerwoną skórę oprawny.
Ampułki cynowe No 2 i tacka No 1.
Lichtarzy srebrnych, staroświeckich, No 2.
Obrusków płóciennych, jeden stary, zły, No 2.
Ręcznik płócienny
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 51
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, szklanemi, na zawiaskach żelaznych, z zameczkami żelaznemi, No 4. — Stolików na nogach toczonych No 2. — Prosty No 1. — Ittem stolik duży, płótnem woskowanym pokryty, No 1. — Szafek z drzwiczkami szklannemi, z zameczkami żelaznemi, No 2. — Szkatuła, prostej roboty, do chowania ornatów. — Stołek kręcony, suknem zielonym wybity. — Lustro szklane, we środku wiszące, o dwunastu essach. — Pies morski, na łańcuszku wiszący. — Zębów jednorożcowych No 2. — Rogu jednorożcowego kawałów No 2. — Lampa nocna miedziana. — Osóbka z wagą, na postumencie drewnianym. — Kałamarzyk alabastrowy,
, szklanemi, na zawiaskach żelaznych, z zameczkami żelaznemi, No 4. — Stolików na nogach toczonych No 2. — Prosty No 1. — Ittem stolik duży, płótnem woskowanym pokryty, No 1. — Szafek z drzwiczkami szklannemi, z zameczkami żelaznemi, No 2. — Szkatuła, prostej roboty, do chowania ornatów. — Stołek kręcony, suknem zielonym wybity. — Lustro szklane, we środku wiszące, o dwunastu essach. — Pies morski, na łańcuszku wiszący. — Zębów jednorożcowych No 2. — Rogu jednorożcowego kawałów No 2. — Lampa nocna miedziana. — Osóbka z wagą, na postumencie drewnianym. — Kałamarzyk alabastrowy,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 52
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
dzień popielcowy, w pałacu Ojca Świętego, w kaplicy prywatnej, kędy Ojciec Święty nabożeństwo i mszą odprawuje (bo publice nigdy nie celebruje), był jeden actus et ceremonia digna visu.
W tej tedy kaplicy, na tronie pod beldekinem, siedział Ojciec Święty w infule biskupiej białej, distribuens cineres. Naprzód kardynali wszyscy w ornatach fioletowych, a także w białych adamaszkowych infułach, jeden po drugim, suo ordine przystępowali, inclinando do posypania sua capita, potym każdy pocałował w nogę. Po nich biskupi w kapach także fioletowych, różni prałaci, interea kawalerowie i forystierowie różni accedebant, inter quos ego etiam usus fui eadem gratia Ojca Świętego.
Po tej
dzień popielcowy, w pałacu Ojca Świętego, w kaplicy prywatnej, kędy Ojciec Święty nabożeństwo i mszą odprawuje (bo publice nigdy nie celebruje), był jeden actus et ceremonia digna visu.
W tej tedy kaplicy, na tronie pod beldekinem, siedział Ojciec Święty w infule biskupiej białej, distribuens cineres. Naprzód kardynali wszyscy w ornatach fioletowych, a także w białych adamaszkowych infułach, jeden po drugim, suo ordine przystępowali, inclinando do posypania sua capita, potym kożdy pocałował w nogę. Po nich biskupi w kapach także fioletowych, różni prałaci, interea kawalerowie i forystierowie różni accedebant, inter quos ego etiam usus fui eadem gratia Ojca Świętego.
Po tej
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 208
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
J.M. Pani Zuzanna Krasińska, ze Staroźrzeb, tablicę srebrną, i J.M. Pani Magdalena Mostowska, Jego Mci P. Piotra Mostowskiego małżonka.
18. Roku Pańskiego 1624. Jej Mć Pani Zofia Potulicka, podkomorzyna poznańska, a fundatorka panieńskiego klasztoru w Sieprcu, dała altembasową, piękną, kapę i ornat, i antipedium tejże materii. — Jej Mć Pani Marianna Bajerska Łosiówna pierścień. — A Jej Mć Panna Marianna Berzewiczówna tablicę tego roku oddały.
19. Roku 1625. Panna Anna Gutowska, zakonnica Ś. Dominika, tablicę srebrną.
Roku 1626. J.M. Jan Pan Pigłowski, niosąc chorągiew do Prus
J.M. Pani Zuzanna Krasińska, ze Staroźrzeb, tablicę srebrną, i J.M. Pani Magdalena Mostowska, Je^o^ Mci P. Piotra Mostowskiego małżonka.
18. Roku Pańskiego 1624. Jej Mć Pani Zofia Potulicka, podkomorzyna poznańska, a fundatorka panieńskiego klasztoru w Sieprcu, dała altembasową, piękną, kapę i ornat, i antipedium tejże materiej. — Jej Mć Pani Marianna Bajerska Łosiówna pierścień. — A Jej Mć Panna Marianna Berzewiczówna tablicę tego roku oddały.
19. Roku 1625. Panna Anna Gutowska, zakonnica Ś. Dominika, tablicę srebrną.
Roku 1626. J.M. Jan Pan Pigłowski, niosąc chorągiew do Prus
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 303
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Prus wtóry, starosta Stanisławski, tablicę wielką z temi słowy, wyrysowanemi:
Ob vitam datam per te Divam
Benedicam Deum quoad vivam.
Tegoż Roku 1632. Jej Mć Pani Konstancja Gniazdowska pierścień z diamentem.
Roku 1633, przed wojną moskiewską, na którą się gotował Władysław IV, król polski, będąc w Sierpcu obiecał ornat do kościoła; powróciwszy, a szczęśliwie i prawie cudownie z Moskwy zwycięstwo odnióższy, przysłał roku 1635 piękny, złotogłowowy ornat i antependium takiejże materii. — Jej Mć Pani Małgorzata Bromirska tablicę srebrną tegoż roku dała.
Roku 1634. Przewielebna J.M. Panna Strykowska ksieni sieprska dała na obraz sukienką atłasową, białą
Prus wtóry, starosta Stanisławski, tablicę wielką z temi słowy, wyrysowanemi:
Ob vitam datam per te Divam
Benedicam Deum quoad vivam.
Tegoż Roku 1632. Jej Mć Pani Konstancja Gniazdowska pierścień z diamentem.
Roku 1633, przed wojną moskiewską, na którą się gotował Władysław IV, król polski, będąc w Sierpcu obiecał ornat do kościoła; powróciwszy, a szczęśliwie i prawie cudownie z Moskwy zwycięstwo odnióższy, przysłał roku 1635 piękny, złotogłowowy ornat i antependium takiejże materiej. — Jej Mć Pani Małgorzata Bromirska tablicę srebrną tegoż roku dała.
Roku 1634. Przewielebna J.M. Panna Strykowska ksieni sieprska dała na obraz sukienką atłasową, białą
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 304
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
quoad vivam.
Tegoż Roku 1632. Jej Mć Pani Konstancja Gniazdowska pierścień z diamentem.
Roku 1633, przed wojną moskiewską, na którą się gotował Władysław IV, król polski, będąc w Sierpcu obiecał ornat do kościoła; powróciwszy, a szczęśliwie i prawie cudownie z Moskwy zwycięstwo odnióższy, przysłał roku 1635 piękny, złotogłowowy ornat i antependium takiejże materii. — Jej Mć Pani Małgorzata Bromirska tablicę srebrną tegoż roku dała.
Roku 1634. Przewielebna J.M. Panna Strykowska ksieni sieprska dała na obraz sukienką atłasową, białą, haftowaną, na której pereł kop 24 i feretów 40.
Tegoż roku 1634. J.;M.
quoad vivam.
Tegoż Roku 1632. Jej Mć Pani Konstancja Gniazdowska pierścień z diamentem.
Roku 1633, przed wojną moskiewską, na którą się gotował Władysław IV, król polski, będąc w Sierpcu obiecał ornat do kościoła; powróciwszy, a szczęśliwie i prawie cudownie z Moskwy zwycięstwo odnióższy, przysłał roku 1635 piękny, złotogłowowy ornat i antependium takiejże materiej. — Jej Mć Pani Małgorzata Bromirska tablicę srebrną tegoż roku dała.
Roku 1634. Przewielebna J.M. Panna Strykowska ksieni sieprska dała na obraz sukienką atłasową, białą, haftowaną, na której pereł kop 24 i feretów 40.
Tegoż roku 1634. J.;M.
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 304
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ominus Joannes Potulicki. Jej Mć Pani Orłowska z Rościszewa. J.M. P. Paweł Rościszewski — srebrne tablice. A Jej Mć Pani Anna Skrobocka. Jej Mć Pani Anna Brzeska — pierścionki złote dały.
Anno 1644. J.M. P. Stanisław Piwo, herbu Prawdzie, podczaszy płocki, ornat złotogłowowy. — J.W. P. Wacław Lasocki tablicę srebrną, a sama Jej Mć dała pierścień złoty. — Eodem anno die Nativitatis B.V. J.M. P. Franciszek Sumieński, herbu Leszczyc, oddał srebrny, złocisty kielich, cum inskryptione JAN SVMIENSKI.
Eodem anno, 22 maji.
ominus Ioannes Potulicki. Jej Mć Pani Orłowska z Rościszewa. J.M. P. Paweł Rościszewski — srebrne tablice. A Jej Mć Pani Anna Skrobocka. Jej Mć Pani Anna Brzeska — pierścionki złote dały.
Anno 1644. J.M. P. Stanisław Piwo, herbu Prawdzie, podczaszy płocki, ornat złotogłowowy. — J.W. P. Wacław Lasocki tablicę srebrną, a sama Jej Mć dała pierścień złoty. — Eodem anno die Nativitatis B.V. J.M. P. Franciszek Sumieński, herbu Leszczyc, oddał srebrny, złocisty kielich, cum inscriptione IAN SVMIENSKI.
Eodem anno, 22 maii.
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 305
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
przyniosła? Jako i kędy się podziały? I tam dalej. Nuż ubiory, ułożenie i ochędostwo jakie? Albę prawdziwie śmiechu Herodowego godną, roczny brud zasmrodzi i zaklajstruje, w rękawach terpentyną od nosa pomarszczy i pofałduje, lada łyczko pod szyją zawiąże, pasek uciesznie poreliga i opnie, stuła jak do ścięcia szyję odkryje, ornat co wszytko jako burka na bakier przyrzuci. A cóż o samej straszliwej tajemnicy Boskiej powiedzieć się może? Introib jako w cepy z ministrantem się nie zgodzi albo jak przez próg przestąpienie będzie, prędki, bełkotliwy i nieuważny. List Pawła w ucinkach ani do zrozumienia, ani do pojęcia, Ewanielią per tres dziwny akcent zakończy.
przyniosła? Jako i kędy się podziały? I tam dalej. Nuż ubiory, ułożenie i ochędostwo jakie? Albę prawdziwie śmiechu Herodowego godną, roczny brud zasmrodzi i zaklajstruje, w rękawach terpentyną od nosa pomarszczy i pofałduje, lada łyczko pod szyją zawiąże, pasek uciesznie poreliga i opnie, stuła jak do ścięcia szyję odkryje, ornat co wszytko jako burka na bakier przyrzuci. A cóż o samej straszliwej tajemnicy Boskiej powiedzieć się może? Introib jako w cepy z ministrantem się nie zgodzi albo jak przez próg przestąpienie będzie, prędki, bełkotliwy i nieuważny. List Pawła w ucinkach ani do zrozumienia, ani do pojęcia, Ewanjeliją per tres dziwny akcent zakończy.
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 228
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
świtne osoby, których że nie chciał mieć super candelabrum, któż Jego wyrozumi Ewanielią? Necesse est, ut scandala fiant. Mówię bezpiecznie do złych i słuszną z siebie na straszny sąd zaniesę pretensyją. Quoniam lux eorum defecit coram hominibus.
O święte, święte Chrystusa ołtarze, Kędyż się wasze podziały ofiary? Gdzie ksiądz w ornacie, ale myśl w browarze Albo w spiklirzu zabawna u miary, Od swojej rzeczy włóczy się z daleka, Jakby nie z Bogiem była sprawa człeka. Gdzież są gorące w seraficznym żarze Świętych kapłanów za dawnej rodziny W owej z wieczerzy pozostałej parze Chleba i wina Boskie narodziny? Gdy niecierpliwa wstrzemięźliwie głodu Do inszego się chęć
świtne osoby, których że nie chciał mieć super candelabrum, któż Jego wyrozumi Ewanjeliją? Necesse est, ut scandala fiant. Mówię bezpiecznie do złych i słuszną z siebie na straszny sąd zaniesę pretensyją. Quoniam lux eorum defecit coram hominibus.
O święte, święte Chrystusa ołtarze, Kędyż się wasze podziały ofiary? Gdzie ksiądz w ornacie, ale myśl w browarze Albo w spiklirzu zabawna u miary, Od swojej rzeczy włóczy się z daleka, Jakby nie z Bogiem była sprawa człeka. Gdzież są gorące w seraficznym żarze Świętych kapłanów za dawnej rodziny W owej z wieczerzy pozostałej parze Chleba i wina Boskie narodziny? Gdy niecierpliwa wstrzemięźliwie głodu Do inszego się chęć
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 234
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
nam Pan Bóg dał/ lubo w majętności, lubo w przymiotach cielesnych/ wszytko to mamy na chwałę Bożą obracać/ ale osobliwie duchem skruszonym mamy mu cześć czynić/ jako nazacniejszą rzeczą istności naszej. Chwalę tego to wszytko/ ktokolwiek z dostatków swoich buduje Kościoły/ szpitale/ klasztory/ ołtarze/ sprawuje krzyże/ kielichy/ ornaty/ świece/ i inne rzeczy do chwały Bożej należące. Bo ktoby to ganił/ miałby w sobie ducha Judaszowego/ mówiącego. Vt quid perditio haec? potuit vngeuntum istud venundari, et dari pauperibus. Ale barziej ten chwali Pana Boga/ który prócz dostatków swoich na chwałę Boską użyczonych/ sam ciało swoje i
nam Pan Bog dał/ lubo w máiętnośći, lubo w przymiotách ćielesnych/ wszytko to mamy ná chwałę Bożą obrácáć/ ále osobliwie duchem skruszonym mamy mu cześć czynić/ iáko nazacnieyszą rzeczą istnośći nászey. Chwalę tego to wszytko/ ktokolwiek z dostátkow swoich buduie Kośćioły/ szpitale/ klasztory/ ołtarze/ spráwuie krzyże/ kielichy/ ornaty/ świece/ y inne rzeczy do chwały Bożey należące. Bo ktoby to gánił/ miałby w sobie duchá Iudaszowego/ mowiącego. Vt quid perditio haec? potuit vngeuntum istud venundari, et dari pauperibus. Ale bárźiey ten chwali Páná Bogá/ ktory procz dostátkow swoich ná chwałę Boską vżyczonych/ sam ćiało swoie y
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 25
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
