Kiedy, z listka wyszedszy, miały rość w konary; Jużem mógł pod ich cieniem siwe skłonić skroni, Cieszyć z owocu mego szczepienia jabłoni, Aż niespodziany wicher pustki w smutnym domie Zrobiwszy, dwóch mi synów, trzecią córkę złomie, Żonę, zięcia, dwu braciej sroga zawierucha, Zostawiwszy mnie, jako w dąbrowie osucha. Gdzie się drugie zielenią i na żołądź kwitną, Ptak nie ma na czym osieść, aż na koniec wytną. Niech już dmucha, jako chce, nie uszkodzi mnie tem, Nie mając o co oprzeć, największym impetem: Nie wicher, ale ani piorun mną zachwieje; Nie poruszy tej, którą w Bogu mam
Kiedy, z listka wyszedszy, miały rość w konary; Jużem mógł pod ich cieniem siwe skłonić skroni, Cieszyć z owocu mego szczepienia jabłoni, Aż niespodziany wicher pustki w smutnym domie Zrobiwszy, dwóch mi synów, trzecią córkę złomie, Żonę, zięcia, dwu braciej sroga zawierucha, Zostawiwszy mnie, jako w dąbrowie osucha. Gdzie się drugie zielenią i na żołądź kwitną, Ptak nie ma na czym osieść, aż na koniec wytną. Niech już dmucha, jako chce, nie uszkodzi mnie tem, Nie mając o co oprzeć, największym impetem: Nie wicher, ale ani piorun mną zachwieje; Nie poruszy tej, którą w Bogu mam
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 205
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
eś babę pojął, żeniąc się tak młodo?
Nowożeniec: Mówią Włoszy: gallina vecchia fa buon brodo; Lepsza, niż po kurczęciu, po kwoce polewka.
Dworzanin: Porna diabłu z rosołem i baba, i dziewka: Dla mięsać się to ludzie żenią, nie dla juchy; I ta mizerna, kędy zwietrzałe osuchy.
Nowożeniec: Omyliłbyś się na tym: zawsze lepiej szuka, Gdy przy młodym szczenięciu stara chodzi suka; Ani się więc zasadza, ani źrebiec boczy, Kiedy kto przy kobyle siepa go roboczej. Wprzężesz młodych oboje, nabrawszy się strachu, Zawczasu o rymarzu myśl i o Stalmachu.
Dworzanin: Rozumiem, niż
eś babę pojął, żeniąc się tak młodo?
Nowożeniec: Mówią Włoszy: gallina vecchia fa buon brodo; Lepsza, niż po kurczęciu, po kwoce polewka.
Dworzanin: Porna diabłu z rosołem i baba, i dziewka: Dla mięsać się to ludzie żenią, nie dla juchy; I ta mizerna, kędy zwietrzałe osuchy.
Nowożeniec: Omyliłbyś się na tym: zawsze lepiej szuka, Gdy przy młodym szczenięciu stara chodzi suka; Ani się więc zasadza, ani źrebiec boczy, Kiedy kto przy kobyle siepa go roboczej. Wprzężesz młodych oboje, nabrawszy się strachu, Zawczasu o rymarzu myśl i o Stalmachu.
Dworzanin: Rozumiem, niż
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 325
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Ci tedy ludzie wyżej opisani z powinnościami ich i czynszem, który oddawali impani Wysocki, jako też propinacyją do pomienionego w. imp. Kożuchowskiego należeć powinni. Także i łąka wielka, w tym miejscu, która się nazywa Stara Huta, do tej Hutej należąca, jemuż należeć ma. 52 Koźminek (miasteczko), Osuchów, Złotniki, Chodybki
Najprzód wjeżdżając ku bramie w pierwsze wrota, które są nowe, dobre, na biegonach, z tarcic, przy których fortka; do tej fortki schody z tarcic. Wszedszy za te wrota na prawej ręce jest sklep, w którym wewnątrz ściany z drzewa kostkowego, dużo nagniełego, posowa z tyczek zgniełych
Ci tedy ludzie wyżej opisani z powinnościami ich i czynszem, który oddawali jmpani Wysocki, jako też propinacyją do pomienionego w. jmp. Kożuchowskiego należeć powinni. Także i łąka wielka, w tym miejscu, która się nazywa Stara Huta, do tej Hutej należąca, jemuż należeć ma. 52 Koźminek (miasteczko), Osuchów, Złotniki, Chodybki
Najprzód wjeżdżając ku bramie w pierwsze wrota, które są nowe, dobre, na biegonach, z tarcic, przy których fortka; do tej fortki schody z tarcic. Wszedszy za te wrota na prawej ręce jest sklep, w którym wewnątrz ściany z drzewa kostkowego, dużo nagniełego, posowa z tyczek zgniełych
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 132
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
jako i paleczne dobre i wszystko, co do młyna należy, jest dobre. Młyn drugi, Pośrzednik nazwany, pusty, bez kół, kamieni, pogródek i wszystkiego do młyna potrzebnego oprócz chałupy nowo postawiony, w której drzwi, okna, piec, komin posowa dobre i dach dobry, słomą poszyty.
Na folwarku w Osuchowie, do którego wchodząc drzwi do sieni na biegonach złe. W tej sieni drzwi czworo na biegonach, dwoje nowych do chlewików w tej sieni będących, trzecie na ogród złe, czwarte do izby także złe. W tej sieni komin także zły. Potym do izby wszedłszy kominek, piec, okna, posowa - wszystko złe
jako i paleczne dobre i wszystko, co do młyna należy, jest dobre. Młyn drugi, Pośrzednik nazwany, pusty, bez kół, kamieni, pogródek i wszystkiego do młyna potrzebnego oprócz chałupy nowo postawiony, w której drzwi, okna, piec, komin posowa dobre i dach dobry, słomą poszyty.
Na folwarku w Osuchowie, do którego wchodząc drzwi do sieni na biegonach złe. W tej sieni drzwi czworo na biegonach, dwoje nowych do chlewików w tej sieni będących, trzecie na ogród złe, czwarte do izby także złe. W tej sieni komin także zły. Potym do izby wszedłszy kominek, piec, okna, posowa - wszystko złe
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 135
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
prać i strzyc bez zaciągu.
11) Tomasz Cieślak leśny postanowiony do oganiania lasu. Gromada wsi Osuchowa
1) Macij Stasiak chałupnik, ten żadnej załogi nie ma. Robi cały rok każdy tydzień po dni 2. Chałupę ma bez poszywki dobrej.
2) Jędrzy Różanek owczarz żadnej załogi nie ma. Ten na folwarku w Osuchowie pasa owce pańskie. Krescencja zboża
Na folwarku złotnickim, na Złotnikach: żyta zagonów 626, grochu składów 64, tatarki składów 65.
Na folwarku osuchowskim żyta zagonów 728, żyta jarego zagonów53, pszenicy zagonów 107, jęczmienia składów 94, owsa składów 316, grochu składów 44, prosa zagonów 133 i już po wszystkim zasiewie
prać i strzyc bez zaciągu.
11) Tomasz Cieślak leśny postanowiony do oganiania lasu. Gromada wsi Osuchowa
1) Macij Stasiak chałupnik, ten żadnej załogi nie ma. Robi cały rok kożdy tydzień po dni 2. Chałupę ma bez poszywki dobrej.
2) Jędrzy Różanek owczarz żadnej załogi nie ma. Ten na folwarku w Osuchowie pasa owce pańskie. Krescencyja zboża
Na folwarku złotnickim, na Złotnikach: żyta zagonów 626, grochu składów 64, tatarki składów 65.
Na folwarku osuchowskim żyta zagonów 728, żyta jarego zagonów53, pszenicy zagonów 107, jęczmienia składów 94, owsa składów 316, grochu składów 44, prosa zagonów 133 i już po wszystkim zasiewie
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 138
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
, kamienie niezłe. Grobla miejscami zawozu potrzebuje. Ten młyn o 2 kołach: jedno do melenia mąk, drugie do jagieł omelania.
Piła na tej wodzie reparacji potrzebuje, do której statki należące znajdują się wszystkie u młynarza. Dach z gruntu zły. Przy tym młynarska obórka i stodółka nowa postawiona. 66 Koźminek, Osuchów, Złotniki, Chodybki
Wchodząc do dworu wystawa na 2 słupach, na której izdebka mała bez okna. Dach na niej stary, zły. Sień kamieńmi brukowana, drzwi do niej podwójne, stare, na zawiasach żelaznych. Z której sieni po prawej ręce izba stołowa, drzwi do niej na zawiasach żelaznych, bez zamku.
, kamienie niezłe. Grobla miejscami zawozu potrzebuje. Ten młyn o 2 kołach: jedno do melenia mąk, drugie do jagieł omelania.
Piła na tej wodzie reparacyi potrzebuje, do której statki należące znajdują się wszystkie u młynarza. Dach z gruntu zły. Przy tym młynarska obórka i stodółka nowa postawiona. 66 Koźminek, Osuchów, Złotniki, Chodybki
Wchodząc do dworu wystawa na 2 słupach, na której izdebka mała bez okna. Dach na niej stary, zły. Sień kamieńmi brukowana, drzwi do niej podwójne, stare, na zawiasach żelaznych. Z której sieni po prawej ręce izba stołowa, drzwi do niej na zawiasach żelaznych, bez zamku.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 196
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
ścianach spróchniały, w ziemię zapadły, w którym kocieł miedziany zły, stary i łatany, kadzi 2 starych, nadrujnowanych, reparacji potrzebujące. W tym mielcuchu ozdownia stara, zła z gruntu. Kozły, dach z kretesem złe.
Po prawej ręce stodoła podwójna niezła, przykrycia na niej połowy nie masz. Wizyja folwarku na Osuchowie
Sam folwark z gruntu zły, stary; jako w przyciesiach, tak i ścianach spróchniały, kozły, dach wszystek stary, zły.
Stodoły stare, złe, miejscami poszycia potrzebujące i ściany pogniłe.
Owczarnia stara i ta zła, we wszystkim reparacji znacznej potrzebująca.
Chlewy stare, złe, dach wszystek nowego potrzebuje przykrycia.
ścianach spróchniały, w ziemię zapadły, w którym kocieł miedziany zły, stary i łatany, kadzi 2 starych, nadrujnowanych, reparacyi potrzebujące. W tym mielcuchu ozdownia stara, zła z gruntu. Kozły, dach z kretesem złe.
Po prawej ręce stodoła podwójna niezła, przykrycia na niej połowy nie masz. Wizyja folwarku na Osuchowie
Sam folwark z gruntu zły, stary; jako w przyciesiach, tak i ścianach spróchniały, kozły, dach wszystek stary, zły.
Stodoły stare, złe, miejscami poszycia potrzebujące i ściany pogniłe.
Owczarnia stara i ta zła, we wszystkim reparacyi znacznej potrzebująca.
Chlewy stare, złe, dach wszystek nowego potrzebuje przykrycia.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 197
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
z gruntu zły, stary; jako w przyciesiach, tak i ścianach spróchniały, kozły, dach wszystek stary, zły.
Stodoły stare, złe, miejscami poszycia potrzebujące i ściany pogniłe.
Owczarnia stara i ta zła, we wszystkim reparacji znacznej potrzebująca.
Chlewy stare, złe, dach wszystek nowego potrzebuje przykrycia.
Osada na Osuchowie. - Janek zagrodnik, ten żadnego nie ma pociągu pańskiego; chałupa jego stara, ale niezła.
Wawrzyn zagrodnik - i ten żadnego nie ma pociągu pańskiego; chałupa jego stara, ale niezła.
Chałupa owczarska zła, stara, reparacji znacznej potrzebująca we wszystkim.
Zasiewki na folwarku osuchowskim. - Żyta drobnego kostrzewnego dwojgiem staj
z gruntu zły, stary; jako w przyciesiach, tak i ścianach spróchniały, kozły, dach wszystek stary, zły.
Stodoły stare, złe, miejscami poszycia potrzebujące i ściany pogniłe.
Owczarnia stara i ta zła, we wszystkim reparacyi znacznej potrzebująca.
Chlewy stare, złe, dach wszystek nowego potrzebuje przykrycia.
Osada na Osuchowie. - Janek zagrodnik, ten żadnego nie ma pociągu pańskiego; chałupa jego stara, ale niezła.
Wawrzyn zagrodnik - i ten żadnego nie ma pociągu pańskiego; chałupa jego stara, ale niezła.
Chałupa owczarska zła, stara, reparacyi znacznej potrzebująca we wszystkim.
Zasiewki na folwarku osuchowskim. - Żyta drobnego kostrzewnego dwojgiem staj
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 198
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
