. A dzisiejsza Ewangelia jest też o Pasterzu: a jakimże? o Pasterzu owiec: Bonus Pastor animam suam dat pro ovibus suis. Jest wzmianka o własnych owcach, ovibus suis, jest wzmianka i o owcach cudzych: Non sunt oves propriae, a jakoż to o cudzych? czy że to podobno bardziej są owczarskie niż Pańskie, non sunt oves proprie, czy że to z-majętnością, na Z. Jan, trzeba będzie inwentarz z-owczarnią sprzedać? czy że ta majętność, ta owczarnia, jest ci u tego Pana wręku, ale do tego sukcesora, do tego dziedzica, do tego dłużnika należy, non sunt
. A dźiśieysza Ewángelyia iest też o Pásterzu: á iákimże? o Pásterzu owiec: Bonus Pastor animam suam dat pro ovibus suis. Iest wzmiánká o własnych owcách, ovibus suis, iest wzmiánká i o owcách cudzych: Non sunt oves propriae, á iakoż to o cudzych? czy że to podobno bárdźiey są owczárskie niż Páńskie, non sunt oves propriae, czy że to z-máiętnośćią, ná S. Ian, trzebá będźie inwentarz z-owczárnią zprzedáć? czy że tá máiętność, tá owczárnia, iest ći v tego Páná wręku, ále do tego sukcesorá, do tego dziedźicá, do tego dłużniká należy, non sunt
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 51
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Zazili i Machabejczykowie trudności wiele w dobywaniu go. Tyryiczykowie zważywszy Chaldejskie oblężenie, że ich zgubi wsiadłszy na okręty, zapłyneli ze wszystkim do Kartaginy w Afryce. Oni są, żeglugi inventores, pisali się Książętami. Hiram purpury pierwszy tu zażywał, według Estyasza: Owczarz bowiem tu tę purpurę upatrzył, widząc, iż pies jego owczarski rybę z skorupy wyjadając, pysk sobie zafarbował, on potym czapkę ukoloryzował swoją, bardzo się Isnącą: doniesiony do Hirama namienionego, dał motivum do łowienia ryb podobnych, farbowania purpur. W Mieście tym, iż na skale stało, nic sadzić, siać nie można było, aż nawożono ziemi z lądu, dopiero ogrody szczepiono
Zaźyli y Machabeyczykowie trudności wiele w dobywaniu go. Tyryiczykowie zważywszy Chaldeyskie oblężenie, że ich zgubi wsiádłszy na okręty, zapłyneli ze wszystkim do Kartaginy w Afryce. Oni są, żeglugi inventores, pisali się Xiążętami. Hiram purpury pierwszy tu zażywał, według Estyasza: Owczarz bowiem tu tę purpurę upatrzył, widząc, iż pies iego owczárski rybę z skorupy wyiadaiąc, pysk sobie zafarbował, on potym czapkę ukoloryzował swoią, bardzo się Isnącą: doniesiony do Hirama namienionego, dał motivum do łowienia ryb podobnych, farbowania purpur. W Mieście tym, iż na skale stało, nic sadzić, siać nie można było, aż nawożono ziemi z lądu, dopiero ogrody szczepiono
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 509
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
wpędzić, skąd od śmierci Że mu się żadna z owiec, mniemiał, nie wywierci.
Przyszedł do onej trzody, ta się go nie bała, Bo pasterza własnego sukienkę poznała.
Aż kiedy na nie krzyknął on to pasterz miły, Owce w nogi, do domu, prawie ze wszej siły, Bo głos wilczy w owczarskiej sukniej usłyszały,
A iż to był wilk prawy, po głosie poznały. Uszły wcale, wilk został, lecz barzo żałosny, Że go wydał w fortelu on jego głos sprosny. Tak więc człowiek, który jest z natury kłamliwy, Chociaj słówka farbuje, umysł on fałszywy Cukrując, przecię się fałsz za czasem odkrywa,
wpędzić, skąd od śmierci Że mu się żadna z owiec, mniemiał, nie wywierci.
Przyszedł do onej trzody, ta się go nie bała, Bo pasterza własnego sukienkę poznała.
Aż kiedy na nie krzyknął on to pasterz miły, Owce w nogi, do domu, prawie ze wszej siły, Bo głos wilczy w owczarskiej sukniej usłyszały,
A iż to był wilk prawy, po głosie poznały. Uszły wcale, wilk został, lecz barzo żałosny, Że go wydał w fortelu on jego głos sprosny. Tak więc człowiek, który jest z natury kłamliwy, Chociaj słówka farbuje, umysł on fałszywy Cukrując, przecię się fałsz za czasem odkrywa,
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 44
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
gnoju i głowę zagrzebszy, i nogi, Wygląda zmiłowania — nie to jest ubogi: Jeszcze żyje, jeszcze w swej nie zwątpił fortunie, Nie nowina w purpury obracać jej gunie; Kto dotąd esem rzucał, spodziewaj się zyzów, Nie nowina książętom bywać z kostogryzów, Taż i dzisia fortuna, która wielu wniesła Z owczarskiego koszaru na królewskie krzesła, I mendyka, co stawał z garnuszkiem pod słupem, Prosząc o łyżkę kasze, widziałeś biskupem. W ostatku niech do śmierci wszytkie nędze dźwiga: Wspomniawszy, że śmierć jedną nożycą przystrzyga I gunie, i purpury, wszyscy zgniją w grobie, Ani mnie kto ubogim, ani się zda sobie
gnoju i głowę zagrzebszy, i nogi, Wygląda zmiłowania — nie to jest ubogi: Jeszcze żyje, jeszcze w swej nie zwątpił fortunie, Nie nowina w purpury obracać jej gunie; Kto dotąd esem rzucał, spodziewaj się zyzów, Nie nowina książętom bywać z kostogryzów, Taż i dzisia fortuna, która wielu wniesła Z owczarskiego koszaru na królewskie krzesła, I mendyka, co stawał z garnuszkiem pod słupem, Prosząc o łyżkę kasze, widziałeś biskupem. W ostatku niech do śmierci wszytkie nędze dźwiga: Wspomniawszy, że śmierć jedną nożycą przystrzyga I gunie, i purpury, wszyscy zgniją w grobie, Ani mnie kto ubogim, ani się zda sobie
Skrót tekstu: PotNabKuk_I
Strona: 517
Tytuł:
Pieśni nabożne ...
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
obłowie. Niejednę noc niedośpi a przecię niemruczy, W Dzień głód i upał słońca młodemu dokuczy. Nieczuje dobre Dziecię niewczas przeciwieństwo, Gdzie chodzi od Rodziców o Błogosławieństwo.
Aleć pokaże Cnota swej własności skutki, Kiedy z Pasterza Króla uczyni wczas krutki. O Droga posłuszeństwa, i pokory Perło Frymarczysź za Owczarski kij Królewskie Berło. Dojrzał BÓG z wysokości czułego Dozorce, Chce mu oddać za Laskę Rycerskie Proporce. Mówiąc, odtąd Owcami już niebędziesz więcej, Rządził, boś godzien ludźmi kilkąkroć tysięcy. Obrzydł mi już grzech Saulów, do Proroka rzecze, Idź Samuelu niech się pomsta nieodwlecże Wyrzuć z Państwa, odbierz Rząd,
obłowie. Nieiednę noc niedośpi á przecię niemruczy, W Dzień głod y upał słońca młodemu dokuczy. Nieczuie dobre Dziecię niewczas przeciwieństwo, Gdzie chodzi od Rodzicow o Błogosławieństwo.
Aleć pokaże Cnota swey własności skutki, Kiedy z Pasterza Krola uczyni wczas krutki. O Droga posłuszeństwa, y pokory Perło Frymarczysź za Owczarski kij Krolewskie Berło. Doyrzał BOG z wysokości czułego Dozorce, Chce mu oddać za Laskę Rycerskie Proporce. Mowiąc, odtąd Owcami już niebędziesz więcy, Rządził, boś godzien ludźmi kilkąkroć tysięcy. Obrzydł mi już grzech Saulow, do Proroka rzecze, Jdź Samuelu niech się pomsta nieodwlecźe Wyrzuć z Państwa, odbierz Rząd,
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 3
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
hakach. Do krowni drzwi troje z skoblami, wrzeciądzami, zawiasami żelaznymi, dach na niej dobry. Przed tąż krownią studnia. Przy krowiarni izba z kominem bez wszytkiego na stajnią obrócona, wiązana także i w lepiankę, ściany nadpsowane, drzwi troje: dwoje na zawiasach, trzecie zabito; dach dobry. Przeciw folwarkowi owczarska chałupa nowa, sień i komora w lepiankę, izba w dyle; w tej chałupie drzwi czworo na zawiasach z wrzeciądzami i skoblami żelaznymi, piec w niej prosty, komin lepiony. Na karczemnym miejscu stodoła o2 sąsiekach, sumptem Piotra Zakrystiańczyka wystawiona, ale teraz do sukcesorów Wrońskich należy. Accessit do inwentarza chałupa, ale nie
hakach. Do krowni drzwi troje z skoblami, wrzeciądzami, zawiasami żelaznymi, dach na niej dobry. Przed tąż krownią studnia. Przy krowiarni izba z kominem bez wszytkiego na stajnią obrócona, wiązana także i w lepiankę, ściany nadpsowane, drzwi troje: dwoje na zawiasach, trzecie zabito; dach dobry. Przeciw folwarkowi owczarska chałupa nowa, sień i komora w lepiankę, izba w dyle; w tej chałupie drzwi czworo na zawiasach z wrzeciądzami i skoblami żelaznymi, piec w niej prosty, komin lepiony. Na karczemnym miejscu stodoła o2 sąsiekach, sumptem Piotra Zakrystyańczyka wystawiona, ale teraz do sukcesorów Wrońskich należy. Accessit do inwentarza chałupa, ale nie
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 11
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
Bierze z zamku piwa beczek 2. Przysiewku na pańskiej roli ma grochu zagonów 4, lnu zagonów 2, od tego tłuki dni 3 o pańskiej strawie we żniwa odrobić powinien. Statki ma pańskie według inwentarza jemu podanego. Robociznę dworską, co tylko potrzeba, robić powinien. D. Wieś Starogród na górze
1. Chałupa owczarska przeciwko folwarkowi; izba w szachulec nadpróchniały, sień i komora w lepiankę z dachem poprawy potrzebującym; drzwi w niej czworo na zawiasach z wrzeciądzami, okna stare jeszcze dobre, piec kachelkowy. Owczarz miewał owiec 550, teraz ledwie 200, bo publica calamitate wyniszczały; będzie płacił tylko fl. 100. 2. Chałupa z
Bierze z zamku piwa beczek 2. Przysiewku na pańskiej roli ma grochu zagonów 4, lnu zagonów 2, od tego tłuki dni 3 o pańskiej strawie we żniwa odrobić powinien. Statki ma pańskie według inwentarza jemu podanego. Robociznę dworską, co tylko potrzeba, robić powinien. D. Wieś Starogród na górze
1. Chałupa owczarska przeciwko folwarkowi; izba w szachulec nadpróchniały, sień i komora w lepiankę z dachem poprawy potrzebującym; drzwi w niej czworo na zawiasach z wrzeciądzami, okna stare jeszcze dobre, piec kachelkowy. Owczarz miewał owiec 550, teraz ledwie 200, bo publica calamitate wyniszczały; będzie płacił tylko fl. 100. 2. Chałupa z
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 19
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
na łęgu około siana. Mają przysiewki na pańskiej roli uprawnej, tj. lnu, grochu, rzepy, od którego przysiewku, od każdego zagona, wiele który przysieje, robić powinien po dniu jednym o pańskiej strawie i od inszej usługi zamkowej, gdzie tego potrzeba, wymawiać się nie mają. F. Chałupa owczarska przeciwko folwarkowi, izba w szachulec nadpróchniały, sień i komora w wiązarek i lepiankę, tara; dach reparacji potrzebuje, komin zły, posowa z tarcic nad izbą i sienią stara, piec kachelkowy nowy, okno o 1 kwaterze, drzwi 4 na zawiasach, jedne z wrzeciądzem, szczyty oba złe. Przy tej chałupie chlew
na łęgu około siana. Mają przysiewki na pańskiej roli uprawnej, tj. lnu, grochu, rzepy, od którego przysiewku, od każdego zagona, wiele który przysieje, robić powinien po dniu jednym o pańskiej strawie i od inszej usługi zamkowej, gdzie tego potrzeba, wymawiać się nie mają. F. Chałupa owczarska przeciwko folwarkowi, izba w szachulec nadpróchniały, sień i komora w wiązarek i lepiankę, tara; dach reparacji potrzebuje, komin zły, posowa z tarcic nad izbą i sienią stara, piec kachelkowy nowy, okno o 1 kwaterze, drzwi 4 na zawiasach, jedne z wrzeciądzem, szczyty oba złe. Przy tej chałupie chlew
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 23
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
płaci od owiec corocznie do zamku fl. 300. Ordynaria owczarza. — Piwa beczek 3, owsa kor. 4, siana for 25 a, soli beczek 2, roli morgów 6, ogrody 2. Do tego za każdym robieniem piwa bierze słodzin węborków 2. Ma także mórg roli za chałupą i łączkę zwyczajną owczarską. Jego inwentarza parę bydła wolno mu chować na stajni pańskiej. Urtówkę, która się na nic nie zda, bierze dla siebie. Folwark Bulżowski na dole nad Wisłą, który IWYMKs Bokum biskup chełmiński odebrał pannom Charitatis rezydującym w Chełmnie, ex ratione, że a venerabili capitulo nie było aprobowane; z którego daje arendy rocznej
płaci od owiec corocznie do zamku fl. 300. Ordynaria owczarza. — Piwa beczek 3, owsa kor. 4, siana for 25 a, soli beczek 2, roli morgów 6, ogrody 2. Do tego za każdym robieniem piwa bierze słodzin węborków 2. Ma także mórg roli za chałupą i łączkę zwyczajną owczarską. Jego inwentarza parę bydła wolno mu chować na stajni pańskiej. Urtówkę, która się na nic nie zda, bierze dla siebie. Folwark Bulżowski na dole nad Wisłą, który JWJMX Bokum biskup chełmiński odebrał pannom Charitatis rezydującym w Chełmnie, ex ratione, że a venerabili capitulo nie było aprobowane; z którego daje arendy rocznej
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 24
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
zwierzchni sede vacante in anno 1747 nowy sprawiony, pytlów 3, liny od najmniejszej do największej nowe, dobre. Młynarz ma roli morgów 5 w każde pole. Daje paktu z wiatraka żyta kor. 80, miele słód i insze wiktuały do folwarku papowskiego bez macowania, także i do folwarku kijewskiego.
Porządek wsi: Chałupa owczarska ze wszytkim, należycie dobra. Stodółka potrzebuje reparacji i z obórką; chlewy dobre, szopa nowo postawiona dobra. Chałupa Zaremby rataja należycie dobra, ze wszytkim, jako to z stodołą, oborą, chlewami. Chałupa Mikołaja ogrodnika, w której także Stanisław ogrodnik mieszka, jest w lepianką; poszycie poprawy potrzebuje. Ciż
zwierzchni sede vacante in anno 1747 nowy sprawiony, pytlów 3, liny od najmniejszej do największej nowe, dobre. Młynarz ma roli morgów 5 w każde pole. Daje paktu z wiatraka żyta kor. 80, miele słód i insze wiktuały do folwarku papowskiego bez macowania, także i do folwarku kijewskiego.
Porządek wsi: Chałupa owczarska ze wszytkim, należycie dobra. Stodółka potrzebuje reparacji i z obórką; chlewy dobre, szopa nowo postawiona dobra. Chałupa Zaręmby rataja należycie dobra, ze wszytkim, jako to z stodołą, oborą, chlewami. Chałupa Mikołaja ogrodnika, w której także Stanisław ogrodnik mieszka, jest w lepianką; poszycie poprawy potrzebuje. Ciż
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 57
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
