tedy Wy Opilcy/ którzy na biadanie Boże nic nic nie dbacie/ i tego się zgoła/ czym wam Bóg grozi/ nie boicie! Chcąc was niektóry Nauczyciel do uważania tego przywieść tak mówi: Ubicunq; Vae in Scripturâ denunciatur, semper maledictio aeternae damnationis designatur: Gdzie się kolwiek prawi/ w piśmie Z. biada oznajmuje/ tam się zawsze przeklęctwo wiecznego potępienia znaczy albo opisuje.
Przeto że na was Wy Pijacy Bóg w słowie swoim biada: bójciesz się zatracenia wiecznego.
(2.) Pijaństwo dobra doczesne rozprasza/ i ludzie do nędze przywodzi. Pijanica bowiem musi naostatek zubożeć; i dlategoć Duch Pański upomina mówiąc: Nie bywaj miedzy
tedy Wy Opilcy/ ktorzy ná biádánie Boże nic nic nie dbaćie/ y tego śię zgołá/ czym wam Bog groźi/ nie boićie! Chcąc was niektory Náuczyćiel do uważánia tego przywieść ták mowi: Ubicunq; Vae in Scripturâ denunciatur, semper maledictio aeternae damnationis designatur: Gdźie śię kolwiek práwi/ w piśmie S. biádá oznáymuje/ tám śię záwsze przeklęctwo wiecznego potępienia znáczy álbo opisuje.
Przeto że ná was Wy Pijacy Bog w słowie swoim biáda: boyćiesz śię zátrácenia wiecznego.
(2.) Pijáństwo dobrá doczesne rosprasza/ y ludźie do nędze przywodźi. Pijánicá bowiem muśi náostátek zubożeć; y dlategoć Duch Páński upomina mowiąc: Nie byway miedzy
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 25.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
i ostrożności pobudzanie, porządków około cekauzów, murów, bram etc., dojźrenie, zawsze odprawował i nie za wielką to u siebie rzecz miał; jakoż i teraz, iż w tym wszytkim, cokolwiek jest powinności mojej, nic nie zejdzie, WKMci wątpić nie potrzeba, jedno na te rzeczy, których IMP. wojnicki oznajmuje i z innych miejsc ponawiają się, trzeba nie jedno ostrożności, ale i potężności, której ja od WKMci oczekawać mam, gdyż i ta szczupłość skarbu, którą WKM. przypominać raczysz, jako może w tym wymówić, kiedy nie tyle, ileby potrzeba, uczynić WKM. będziesz raczył, tak zaś w
i ostrożności pobudzanie, porządków około cekauzów, murów, bram etc., dojźrenie, zawsze odprawował i nie za wielką to u siebie rzecz miał; jakoż i teraz, iż w tym wszytkim, cokolwiek jest powinności mojej, nic nie zejdzie, WKMci wątpić nie potrzeba, jedno na te rzeczy, których JMP. wojnicki oznajmuje i z innych miejsc ponawiają się, trzeba nie jedno ostrożności, ale i potężności, której ja od WKMci oczekawać mam, gdyż i ta szczupłość skarbu, którą WKM. przypominać raczysz, jako może w tym wymówić, kiedy nie tyle, ileby potrzeba, uczynić WKM. będziesz raczył, tak zaś w
Skrót tekstu: SkryptWojCz_II
Strona: 286
Tytuł:
Mikołaj Zebrzydowski, Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany, 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
końcu tych wierszów/ Cne Panny/ i Panie/ Taką wam Historią/ daje pożegnanie[...] : W pewnym Zamku Gzkim! zacna Pani była. Która/ grzechu z Pokrewnym/ lat wiele taiła. Ta/ gdy się jej Spowiednik trafił nieznajomy/ Umyśliła powiedzieć/ on grzech swój kryjomy. Uklęknie przed Kapłanem/ winy oznajmuje. A co powie/ to z Ust jej żaba wyskakuje. Na ostate/ chciał i smok wyniść/ za żabami; Lecz Pani/ zatrzymała onegoż/ ustami. Po spowiedzi/ gdy cale rozgrzeszona była/ Wszystka owa Gadzina do ust jej wróciła. Nic/ co się ż Panią działo/ Spowiednik nie wiedział:
koncu tych wierszow/ Cne Pánny/ y Pánie/ Táką wam Historyą/ dáie pożegnanie[...] : W pewnym Zamku Gskim! zacna Páni byłá. Ktorá/ grzechu z Pokrewnym/ lat wiele táiłá. Tá/ gdy się iey Spowiednik tráfił nieznaiomy/ Vmyśliłá powiedźieć/ on grzech swoy kryiomy. Vklęknie przed Kápłánem/ winy oznáymuie. A co powie/ to z Vst iey żaba wyskakuie. Ná ostáte/ chćiáł y smok wyniść/ zá żábami; Lecz Páni/ zátrzymała onegoż/ vstámi. Po spowiedźi/ gdy cále rozgrzeszoná byłá/ Wszystká owá Gádźiná do vst iey wroćiłá. Nic/ co się ż Pánią dźiało/ Spowiednik nie wiedźiał:
Skrót tekstu: ŁączZwier
Strona: C3
Tytuł:
Nowe zwierciadło
Autor:
Jakub Łącznowolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
, a nie dać ginąć owieczkom: oportet adducere. Wymawia jednak Chrystusa naszego Chryzostom Święty i powiada: Hoc verbum oportet, non necessitatis esse, sed futuri omnino significativum. To słowo potrzeba, nie znaczy potrzeby, ale znaczy, że to miało być. futury significativum. Wszakże namienia, iż słowo Chrystusa Pana, gdy oznajmuje że to będzie, że to uczyni, jest to jakoby potrzeba. Dotrzymujcie urzędy słowa, wypełniajcie obietnice, bo słowo wasze dane, futuri significativum, już wam potrzebę nie jaką przynosi. 4. ADDUCERE. A przez kogoż też Panie owieczki te twoje przyprowadzać będziesz? zażyjeszże też kogo na namowę owieczek? wyślesz
, á nie dáć ginąć owieczkom: oportet adducere. Wymawia iednák Chrystusá nászego Chryzostom Swięty i powiáda: Hoc verbum oportet, non necessitatis esse, sed futuri omnino significativum. To słowo potrżebá, nie znáczy potrzeby, ále znáczy, że to miało bydź. futuri significativum. Wszákże námienia, iż słowo Chrystusá Páná, gdy oznáymuie że to będźie, że to vczyni, iest to iákoby potrzebá. Dotrzymuyćie vrzędy słowá, wypełniayćie obietnice, bo słowo wásze dáne, futuri significativum, iuż wąm potrzebę nie iáką przynośi. 4. ADDUCERE. A przez kogoż też Pánie owieczki te twoie przyprowadzáć będźiesz? záżyieszże też kogo ná namowę owieczek? wyślesz
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 69
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Hetmanom. Co drugim znarowu Przekietej Inwidyej, jawnie pochodzieło: Komu zwłaszcza do niego kiedy co wadzieło. Ale gdy zagłuszeni od Koła wszytkiego, Ledwie milczeć nie muszą, Z tym Sokołowskiego Prymas rano wyprawi. Gdzie nie chwaląc owy Żołnierskiej Elekcji, Honor mu ten nowy Reimentu wielkiego, teraz ofruje Wszytka Rzeczpospolita, o czym oznajmuje: Prosząc żeby funkcją na się te przyjąwszy, A samo tej Ojczyzny Dobro przed się wziąwszy Dał jej pretką obronę. lakoby tu na tym Siedząc Amfiteatrze, Pana sobie zatym Bepiecznie wżdy obrali: i coby Aktowi Przytym temu służyło: ku swemu skutkowi Przywiodli to szczęśliwie; a bez wątpliwości, Wszelkiej za to
Hetmánom. Co drugim znarowu Przekietey Inwidyey, iawnie pochodźieło: Komu zwłaszczá do niego kiedy co wádźieło. Ale gdy zágłuszeni od Kołá wszytkiego, Ledwie milczeć nie muszą, Z tym Sokołowskiego Prymas rano wyprawi. Gdźie nie chwaląc owy Zołnierskiey Elekcyey, Honor mu ten nowy Reimentu wielkiego, teraz ofruie Wszytka Rzeczpospolita, o czym oznaymuie: Prosząc żeby funkcyą na sie te przyiąwszy, A samo tey Oyczyzny Dobro przed sie wźiąwszy Dał iey pretką obrone. lákoby tu ná tym Siedząc Amfiteatrze, Pana sobie zatym Bepiecznie wżdy obrali: i coby Aktowi Przytym temu slużyło: ku swemu skutkowi Przywiodli to szcześliwie; á bez wątpliwośći, Wszelkiey zá to
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 39
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Namiotem. Czemu się zdumiawszy, I nie bez tajemnice rzecz te zrozumiawszy, Sam ją z-ziemie podniesie, toż wszytkim przeczyta: Szlachcic jestem, którego plaga Pospolita Co i drugich dotkneła, że ostatnie dusze Chcą zachować służyć tu Chmielnickiemu musze. Jednak który wrodzony afekt ku swym czuje Za pewną wam pocieche o tym oznajmuje, Ze Król od was w-piąci mil z-wielkimi Wojskami; Skąd Chmielnicki pospołu w trwodze z-Tatarami. I lubo to fałszywe dobre myśli stroi, I strzela i szturmuje, przecież się już boi. A potęgą nie radząc, zdradą jeszcze jaką Was chce podejść, i pzrzetoż ostróżność wszelaką Miejcie w-te
Namiotem. Czemu sie zdumiawszy, I nie bez taiemnice rzecz te zrozumiawszy, Sam ią z-źiemie podnieśie, toż wszytkim przeczyta: Slachćic iestem, ktorego plaga Pospolita Co i drugich dotkneła, że ostatnie dusze Chcą záchowáć służyć tu Chmielnickiemu musze. Iednak ktory wrodzony affekt ku swym czuie Za pewną wam poćieche o tym oznaymuie, Ze Krol od was w-piąći mil z-wielkimi Woyskámi; Zkąd Chmielnicki pospołu w trwodze z-Tátárámi. I lubo to fałszywe dobre myśli stroi, I strzela i szturmuie, przećiesz sie iuż boi. A potegą nie radząc, zdradą ieszcze iaką Was chce podeyść, i pzrzetoż ostrożność wszelaką Mieyćie w-te
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 76
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
i w ten czas mało przystojniej na Łaciński język przełożyli/ które Komentum Grzegorz 13. PP. teraz nie dawno w świeżym wydaniu/ Dekretu Gratianowego potwierdził. A wżdy się wszystkie Konstantynowe prawa wzwyż pomienionych Księgach Łacińskim językiem pisane najdują/ chociaż i w Konstantynopolu i w Greckim mieście i u Greków były wydawane. Nad to Eusebiusz oznajmuje/ że Konstantyn wielki i na Synodzie Niceńskim po Łacinie vit. Const. mówił: i na drugim miejscu tenże powiada o sobie że Konstantynowe listy i Dekreta po Łacinie wydane. na Grecki język przełożył/ skąd podejzrzenie każdy mieć może/ iż albo instrument ten nigdy po Grecku nie był pisany/ albo jeśli go po
y w ten cżás máło przystoyniey ná Láćiński ięzyk przełożyli/ ktore Commentum Grzegorz 13. PP. teraz nie dawno w świeżym wydániu/ Decretu Grátiánowego potwierdźił. A wżdy się wszystkie Constántinowe práwá wzwysz pomienionych Kśięgách Láćińskim ięzykiem pisáne nayduią/ choćiaż y w Constántinopolu y w Graeckim mieśćie y v Graekow były wydawáne. Nád to Eusebiusz oznaymuie/ że Constántyn wielki y ná Synodźie Niceńskim po Lácinie vit. Const. mowił: y ná drugim mieyscu tenże powiáda o sobie że Constántynowe listy y Decretá po Láćinie wydáne. ná Graecki ięzyk przełożył/ skąd podeyzrzenie káżdy mieć może/ iż álbo instrument ten nigdy po Graecku nie był pisány/ álbo ieśli go po
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 67v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
przed Dniem, który się zowie Idus, potym się mówi 7mo Idus Maii, potym 6to Idus Mai, 4to Idus Máii, potym 3tio Idus Maii, potym się mówi Pridie Iduum Maii, w Wigilią Idusa; tandem, Ipsis Idibus Maii, to jest dnia 13 Maja. NONÓW, IDUSÓW wiele w którym Miesiącu, oznajmuje wierszyk.
Sex NONAS MAIUS, OCTOBER, IULIUS, et MARS,Quatuor at reliquis dabit IDUS quilihet Octo.
Reszta Dni Miesiąca zowią się Kalendami, to jest Dniami poprzedzającemi CALENDAS, alias Dni pierwsze następującego Miesiąca. Mówi się zacząwszy od pół Miesiąca, naprzykład w Maju od 13 Dnia Decimo Septimo Calendas Iunii, potym
przed Dniem, ktory się zowie Idus, potym się mowi 7mo Idus Maii, potym 6to Idus Mai, 4to Idus Máii, potym 3tio Idus Maii, potym się mowi Pridie Iduum Maii, w Wigilią Idusa; tandem, Ipsis Idibus Maii, to iest dnia 13 Maia. NONOW, IDUSOW wiele w ktorym Miesiącu, oznaymuie wierszyk.
Sex NONAS MAIUS, OCTOBER, IULIUS, et MARS,Quatuor at reliquis dabit IDUS quilihet Octo.
Reszta Dni Miesiąca zowią się Kalendami, to iest Dniámi poprzedzaiącemi CALENDAS, alias Dni pierwsze następuiącego Miesiąca. Mowi się zacząwszy od puł Miesiąca, naprzykład w Maiu od 13 Dnia Decimo Septimo Calendas Iunii, potym
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
morzem, i gdzie indziej na górach, skałach i Kamieniach; który Orłowie do swego biora gniazda, częścią prezerwując swoje Dzieci od jakiej bestii i zarazy według Pieriusza, częścią też: aby jajca wgniazdzie gdy nanich siedzą, od zbytecznego gorąca były prezerwowane. Wiele rzeczy zabobonnych mu przypisują: że złodziejów wydaje, przyszłe oznajmuje rzeczy: że najsmacniejszego połknąć niemoże kaska kto go ma przy sobie, póki nie oddali od siebie: co wszystko jest superstisiusum; ale to certum z doświadczenia Medyków, iż rodzącym pomaga Matronom, do ła[...] wi yszego p[...] ro[...] zenia, lecz długo do ciała nie ma być przywiązany, bo płód traci, niepłodność Matronom
morzem, y gdzie indziey na gorach, skałach y Kamieniach; ktory Orłowie do swego biora gniazda, częścią prezerwuiąc swoie Dzieci od iakiey bestyi y zarazy według Pieriusza, częścią też: aby iayca wgniazdzie gdy nanich siedzą, od zbytecznego gorąca były prezerwowane. Wiele rzeczy zabobonnych mu przypisuią: że złodzieiow wydaie, przyszłe oznaymuie rzeczy: że naysmacnieyszego połknąć niemoże kaska kto go ma przy sobie, poki nie oddáli od siebie: co wszystko iest superstisiusum; ale to certum z doswiadczeniá Medykow, iż rodzącym pomaga Matronom, do ła[...] wi yszego p[...] ro[...] zenia, lecz długo do ciała nie ma bydź przywiązány, bo płod traci, niepłodność Matronom
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 658
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
na Hypokryta cenzurę skoncypowano Emblema.
KURA siedząca na jajcach z napisem: Et cubans operatur. Jest na próżniaków, którzy nic nie robiąc, wiele złego robią.
KUR pijąc wodę, do góry podnosi głowę z napisem, nas uczącym zawsze eleware myśl do Nieba: Et bibit, et suspicit.
KOGUT trzepiąc skrzydłami, dzień oznajmuje z napisem: Provcat diem.
ZURAW namalowany ulatujący, gdy śniegi następują i zima, z Inskrypcją: Avolat tempore malo. Tak gdzie złe przypadki, tam przyjaciel rzadki. Tenże Ptak na jednej nodze drugich wartuje z napisem: Me stante, nihil timendum; Pochwalisz temi słowy Hetmana, sub Strażnika. Zuraw wartujący z
na Hypokryta censurę skoncypowano Emblema.
KURA siedząca ná iaycach z napisem: Et cubans operatur. Iest na prożniakow, ktorzy nic nie robiąc, wiele złego robią.
KUR piiąc wodę, do gory podnosi głowę z napisem, nás uczącym zawsze elevare myśl do Nieba: Et bibit, et suspicit.
KOGUT trzepiąc skrzydłami, dzień oznaymuie z napisem: Provcat diem.
ZURAW namalowany ulátuiący, gdy śniegi następuią y zima, z Inskrypcyą: Avolat tempore malo. Tak gdzie złe przypadki, tam przyiáciel rzadki. Tenże Pták na iedney nodze drugich wartuie z nápisem: Me stante, nihil timendum; Pochwálisz temi słowy Hetmana, sub Strażnika. Zuráw wartuiący z
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1182
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
