tylko rozumie W czym dziedziczy/ cokolwiek jest jego własnego. Mądry powszechnych rzeczy zażywa jako swych/ A swych jako powszechnych. Wie że świat dla ludzi. Mądrość jest naszą matką/ po której dziedzictwo Spolne wszystkim/ którzy jej prawdziwi Synowie. Idźmysz my za tą matką a wesoło mówmy O prawdziwe bogactwa/ które z niej płyniecie/ Was się trzymamy/ a to wszystko co widziemy Lub kosztowne Pałace/ lub szumne ogrody/ Fontanny nie zwyczajne/ groty nie widziane; Lub obrazy przepyszne/ lub służby bogate. Rzekę/ wszystko to moje/ te tak zażyję/ Jak ten któremu służy ichże posessja. Bo jezdem tego świata i Obywatelem/ I
tylko rozumie W czym dźiedźiczy/ cokolwiek iest iego własnego. Mądry powszechnych rzeczy záżywa iáko swych/ A swych iáko powszechnych. Wie że świát dla ludźi. Mądrość iest nászą matką/ po ktorey dźiedźictwo Spolne wszystkim/ ktorzy iey prawdźiwi Synowie. Idźmysz my zá tą mátką á wesoło mowmy O prawdźiwe bogactwá/ ktore z niey płyniećie/ Was się trzymamy/ á to wszystko co widźiemy Lub kosztowne Pałace/ lub szumne ogrody/ Fontany nie zwyczayne/ groty nie widźiane; Lub obrazy przepyszne/ lub służby bogate. Rzekę/ wszystko to moie/ te ták záżyię/ Iák ten ktoremu służy ichże possessya. Bo iezdem tego świátá y Obywatelem/ Y
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 142
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650