będą. Albowiem jako grzech sobie smakował, Tak będzie pod swym językiem go chował, I w gardle taił niechcąc z nim rozbratu, Póki śmiertelność nie weźmie go światu. W żołądku jego pokarm pospolity Wżołć się obróci Zmije jadowity Dostatki, co je ochłonął, wyrżygnie, A BÓG je wziąwszy, inszych niemi dźwignie. Padalcowego nassawszy się jadu, Jaszczyrczym zębem przyjdzie do upadu, Ani obaczy za szczęścia powodem Rzeki płynącej masłem, mlekiem, miodem. Cokolwiek zrobił, wystawił, zbudował, Wszytkiego będzie serdecznie żałował, Nie umrże jednak, lecz według swych złości Dozna zmiennego szczęścia przeciwności. Bo ubogiego zniszczył, skawałkował, Dom wydarł, co go nigdy
będą. Albowiem iáko grzech sobie smákował, Ták będźie pod swym ięzykiem go chował, I w gardle táił niechcąc z nim rozbrátu, Poki śmiertelność nie weźmie go świátu. W żołądku iego pokarm pospolity Wżołć sie obroći Zmije iádowity Dostátki, co ie ochłonął, wyrżygnie, A BOG ie wźiąwszy, inszych niemi dźwignie. Padalcowego nassáwszy się iádu, Iaszczyrczym zębem przyidźie do upádu, Ani obaczy zá szcześćia powodem Rzeki płynącey masłem, mlekiem, miodem. Cokolwiek zrobił, wystáwił, zbudował, Wszytkiego będźie serdecznie żałował, Nie umrże iednák, lecz według swych złośći Dozna zmiennego szcześćia przećiwnośći. Bo ubogiego zniszczył, zkawałkował, Dom wydarł, co go nigdy
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 72
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
