/ uczony być powinny/ na to tak długo oczy abo zmrużone mieliśmy/ abo ślepe. A com rzekł o tym pierwszym/ z nauki jego wyczerpnionym Punkcie: mówię toż i o wszytkich inszych przez mię zniego przełożonych/ że wszytkie są/ owe błędami/ owe Herezjami. Zaczym wszytkie w tym jego skrypcie paginy/ wiersze/ i słowa/ błędów i Herezji są materią/ na fundamencie fałszu nabudowaną. Pag. 66. i 298. Lib. 4. cap. 14. Apologia Iż Dostojeństwo Biskupie i Presbiterskie nie jest jedno/ i toż. Pag. 85. Dam: lib de Haeresis.
NIe Herezys że i owo
/ vcżony bydź powinny/ ná to ták długo oczy ábo zmrużone mielismy/ ábo ślepe. A com rzekł o tym pierwszym/ z náuki iego wyczerpnionym Punkćie: mowię toż y o wszytkich inszych przez mię zniego przełożonych/ że wszytkie są/ owe błędámi/ owe Haerezyámi. Zácżym wszytkie w tym iego scripćie páginy/ wiersze/ y słowá/ błędow y Haereziy są máteryą/ ná fundámenćie fałszu nábudowáną. Pag. 66. y 298. Lib. 4. cap. 14. Apologia Iż Dostoieństwo Biskupie y Presbiterskie nie iest iedno/ y toż. Pag. 85. Dam: lib de Haeresis.
NIe Hęresis że y owo
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 49
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
. By też przyszło uderzyć czołem i Rzymowi, A ku trwalszemu rzeczy nachylić związkowi. Przetoż śliczna H... widząc moje chęci, W niewywietrzałej nigdy chowaj mię pamięci. I choć krótkim responsem uśmierz moje żale. Teraz przyjm niski ukłon i życzliwe wale. 775. Wotum tej damie, której waleta napisana jest pagina 1098
Ta, kwoli której muza ten wiersz czyni, Nieporownana w piękności bogini, Niech żyje zdrowa, niech nieba życzliwe Zna bez odmiany; Parki nieskwapliwe Niech życia pasma złotego nie skąpią, Póki się zorze w oceanie kąpią. Tylko to sobie kładę na wymowie, Żeby nie tylko samo trwało zdrowie, Lecz oraz i ten
. By też przyszło uderzyć czołem i Rzymowi, A ku trwalszemu rzeczy nachylić związkowi. Przetoż śliczna H... widząc moje chęci, W niewywietrzałej nigdy chowaj mię pamięci. I choć krotkim responsem uśmierz moje żale. Teraz przyjm nizki ukłon i życzliwe wale. 775. Wotum tej damie, ktorej waleta napisana jest pagina 1098
Ta, kwoli ktorej muza ten wiersz czyni, Nieporownana w piękności bogini, Niech żyje zdrowa, niech nieba życzliwe Zna bez odmiany; Parki nieskwapliwe Niech życia pasma złotego nie skąpią, Poki się zorze w oceanie kąpią. Tylko to sobie kładę na wymowie, Żeby nie tylko samo trwało zdrowie, Lecz oraz i ten
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 266
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
żeby się OO. Teatyni, ani na teraz ani na potym nie interesowali do niego, ani pretendowali tego miejsca. Tak tedy kondycje podpisawszy, zakończyła się wizyta tak kościoła, jako też i kolegium, tudzież alumnów wiegzaminowanych i podpisanych do Rzymu odesłał, a sam szczęsliwie dnia 28go lipca powrócił do Kamieńca do katedry swojej. pagina 47 — 50. 1724.
Za łaską Boską pokój był prawie w całej Europie. Dnia 7go marca zakończył życie wielkiej świętobliwości Innocenty XIII, Papież, na którego miejsce obrany z zakonu ś. Dominika Wincenty a Sancta Maria Ursinus Kardynał, i nazwany Benedykt XIII, elekcja i koronacja była dnia 19go maja. Ten 75 lat
żeby się OO. Teatyni, ani na teraz ani na potym nie interesowali do niego, ani pretendowali tego miejsca. Tak tedy kondycye podpisawszy, zakończyła się wizyta tak kościoła, jako też i kollegium, tudzież alumnów wyegzaminowanych i podpisanych do Rzymu odesłał, a sam szczęsliwie dnia 28go lipca powrócił do Kamieńca do katedry swojej. pagina 47 — 50. 1724.
Za łaską Boską pokój był prawie w całej Europie. Dnia 7go marca zakończył życie wielkiej świętobliwości Jnnocenty XIII, Papież, na którego miejsce obrany z zakonu ś. Dominika Wincenty a Sancta Maria Ursinus Kardynał, i nazwany Benedykt XIII, elekcya i koronacya była dnia 19go maja. Ten 75 lat
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 183
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
postrzegszy w Unitach/ poniechał onych/ ekscuzując się/ że to nie uczynił ani dla honoru/ bo ten miał z Archimandycy Dubieńskiej/ ani dla desperacji/ bo się nie udał do Kijowa/ gdzie my kwasi obiecywano Dostojeństwo jakieś: ani do Heretikom/ ale ad perfectiorem sidem. ścilicet prawdę powiada Pan Perspektiwista/ gdyż Pierwszej paginie Przedmowy do Czytlenika/ te odmiany swojej/ z Perspektiwy daje rationes; a na Drugiej Karcie tejże Przedmowy powiada/ że jakiś Władyka Unitski/ nastał był Porwanców swoich/ aby pojmali/ i Rydwan z Końmi wzięli; Czego uszedł pomocą Księży Katolockiej: Od tegoż Władyki powiada/ że na zdrowiu/ sławie/ i
postrzegszy w Unitach/ poniechał onych/ excuzuiąc się/ że to nie uczynił áni dla honoru/ bo ten miał z Archimándycy Dubienskiey/ áni dlá desperátiey/ bo się nie udał do Kiiowá/ gdźie my quasi obiecywano Dostoienstwo iákieś: áni do Haeretikom/ ále ad perfectiorem sidem. scilicet prawdę powiáda Pan Perspektiwistá/ gdyż Pierwszey páginie Przedmowy do Czytleniká/ te odmiány swoiey/ z Perspektiwy dáie rationes; á ná Drugiey Kárćie teyże Przedmowy powiáda/ że iákiś Włádyká Unitski/ nástał był Porwancow swoich/ áby poimáli/ y Rydwan z Konmi wźięli; Czego uszedł pomocą Xięży Kátholockiey: Od tegoż Włádyki powiáda/ że ná zdrowiu/ sławie/ y
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 10
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
u onych starożytnych Chrześcijan był/ jako świadczy pobożny Teodozjus Cesarz Lib. 4. de his qui ad Ecclesias configiunt. mówiąc: My prawi którzy się broniami Sprawiedliwego panowania obtaczamy/ i którym być bez zbrojnych stróżów nieprzystoi/ kiedy do Bożego Domu wchodzimy/ przed Cerkwią oręża zostawujemy. etc. etc. NA tejże paginie powiadasz Ze POPI O FORMIE KRZSTV NIEWIEDZĄ. Odpów. Może taki być który dla nędzy i ubóstwa/ ále in eo sensu, jako Bellarmin powiada. Lib. I. Cap. 6. De matrimonij Sacramento. Ad fidem Catholocam de Sacramentis nabendam, et ad eadem Sacramenta fideliter ministranda vel suscipienda, satis est scire
v onych stárożytnych Chrześćian był/ iáko świadczy pobożny Theodozyus Cesarz Lib. 4. de his qui ad Ecclesias configiunt. mowiąc: My práwi ktorzy się broniámi Spráwiedliwego pánowánia obtaczamy/ y ktorym być bez zbroynych strożow nieprzystoi/ kiedy do Bożego Domu wchodźimy/ przed Cerkwią oręża zostáwuiemy. etc. etc. NA teyże páginie powiádasz Ze POPI O FORMIE KRZSTV NIEWIEDZĄ. Odpow. Może táki być ktory dla nędzy y vbostwá/ ále in eo sensu, iáko Bellármin powiáda. Lib. I. Cap. 6. De matrimonij Sacramento. Ad fidem Catholocam de Sacramentis nabendam, et ad eadem Sacramenta fideliter ministranda vel suscipienda, satis est scire
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 4
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
bierzmuje/ etc. Z pokory tedy Grekowie nie wirażają swej osoby/ JA KRZSCZĘ, ale gdy mówią/ Kresczáiet siá. to jest/ Krzści się/ ma się rozumieć od Boga przez mię/ Rab Boży, to jest Sługa Boży N. w Imię Ojca. i Syna/ i Ducha Świętego. NA tejże paginie Powiadasz że Krzścilnic w Cerkwiach Wschodnioruskich niemasz. Odpów. Jeżeli takich jaka była przy Krzście ś. Konstantyna wielkiego/ o której Durantus lib. I. Cap, 19. tedy pewnie nie tylko w ubogich Ruskich Cerkwiach/ ale i w najdostatniejszych Rzymskich Kościołach ich nie najdziesz. Ale żeby penitus żadne naczynia dla krzstu w
bierzmuie/ etc. Z pokory tedy Graekowie nie wirażáią swey osoby/ IA KRZSCZĘ, ále gdy mowią/ Kresczáiet siá. to iest/ Krzśći się/ ma się rozumieć od Bogá przez mię/ Rab Boży, to iest Sługá Boży N. w Imię Oycá. y Syná/ y Duchá Swiętego. NA teyże páginie Powiádasz że Krzśćilnic w Cerkwiach Wschodnioruskich niemász. Odpow. Ieżeli tákich iáka byłá przy Krzśćie ś. Konstántiná wielkiego/ o ktorey Duranthus lib. I. Cap, 19. tedy pewnie nie tylko w vbogich Ruskich Cerkwiách/ ále y w naydostátnieyszych Rzymskich Kośćiołách ich nie naydźiesz. Ale żeby penitus żadne naczynia dla krzstu w
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 7
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
swoim krzście nigdy nie wątpił i nie wątpi/ chyba ty sam o swoim wątpisz/ albo też nie wiesz z kogoś się urodził/ i kto cię Krzścił/ i dla tego na Metryki narzekasz. Powiadasz że Ruś Łacińskiego Krzstu za prawdziwy nie przyznawają/ a na podporę tego swego kłamstwa Trebnik w Stratynie drukowany przywodzisz/ i paginę naznaczasz/ gdzie tam jako żywo tego niemasz/ aby łacinników znowu krzścić kazano/ abo wodą polewać/ jako ty bezwstydnie potwarzasz. Ta Trebnik Stratyński mówi na pag. 53.. i 54. (Y pomolitwi dáiet iemy wodu Swiasczennuiu, y omywáieti, y policu y po rukáma. To jest/ A modlitwę
swoim krzśćie nigdy nie wątpił y nie wątpi/ chybá ty sam o swoim wątpisz/ álbo też nie wiesz z kogoś się vrodził/ y kto ćię Krzśćił/ y dla tego ná Metryki nárzekasz. Powiádasz że Ruś Láćinskiego Krzstu zá prawdźiwy nie przyznawáią/ á ná podporę tego swego kłamstwá Trebnik w Strátynie drukowány przywodzisz/ y páginę náznáczasz/ gdzie tám iáko żywo tego niemász/ áby łáćinnikow znowu krzśćić kazano/ ábo wodą polewáć/ iáko ty bezwstydnie potwarzasz. Tá Trebnik Strátyński mowi ná pag. 53.. y 54. (Y pomolitwi dáiet iemy wodu Swiasczennuiu, y omywáieti, y policu y po rukáma. To iest/ A modlitwę
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 14
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
Pop jakiś Sadof kogoś chorego Komunikując/ miasto winnej Abluciej barszczu do Kielicha wlał: Z twojej to Parochiej Dubieńskiej i twego to ćwiczenia Uniatskiego był/ jako sam wyświadczasz: samże się zań wstydaj/ kiedyś go sobie tak sam wycwiczył. Radzisz Sakrament poświęcony dwie Niedziele nie susząc chwać/ a zaraz na tejże paginie powiadasz/ że od Czwartku do Poniedziałku spleśnieje/ gdy naprzykład co się przy tobie w Ostrogu działo przypominasz. Jeśli tedy za pięć dnie spleśnieje/ a za dwie Niedziele nie susząc/ co tam rozumiesz zniego będzie. Szkodaż tedy na to w czym się i sam nie zgadzasz/ jako próżno wiatrowi odpowiadać.
Pop iákiś Sádof kogoś chorego Kommunikuiąc/ miásto winney Abluciey barszczu do Kielichá wlał: Z twoiey to Parochiey Dubienskiey y twego to cwiczenia Vniátskiego był/ iáko sam wyświadczasz: samże się zań wstyday/ kiedyś go sobie ták sam wycwiczył. Rádźisz Sákráment poświęcony dwie Niedźiele nie susząc chwáć/ á záraz ná teyże páginie powiádasz/ że od Czwartku do Poniedźiáłku spleśnieie/ gdy náprzikład co się przy tobie w Ostrogu dźiało przypominasz. Jesli tedy zá pięć dnie spleśnieie/ á zá dwie Niedźiele nie susząc/ co tám rozumiesz zniego będźie. Szkodaż tedy ná to w czym się y sam nie zgadzasz/ iáko prożno wiatrowi odpowiádáć.
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 66
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
i Popów i Władyków/ stąd to wzięli taką tradycją o rozdzieleniu na Sylaby Hoscji? Odpowiadam ci: że nie na Sylaby Hoscją dzielą/ ale na Cztery Części: A stąd Kościół tradycją wziął na rozdzielenie Hoscji na Trzy części/ stąd i Cerkiew na Cztery Części dzielić/ per traditionem wźięłá. Znowu zwiedziony zawodzicielu pytasz pagina 27: czy sylaby te dają poswięcenie Hoscji, czy słowa ChrystUSOWE, gdyż i bez wyrysowania tych słów na proskurze może być Hostia, albo Ahnec wyjęty i poświęcony. ODPOWIADAM. DZiwna to rzecz; że z wielkiego rozumienia o swojej dumnej mądrości/ już ladaco pleciesz czy nie mogłeś tego sam rozsądzić/ że nie tylkko
y Popow y Włádykow/ stąd to wżięli táką traditią o rozdźieleniu ná Syllaby Hostiey? Odpowiádám ći: że nie ná Syllaby Hostią dźielą/ ále ná Cztery Częśći: A stąd Kośćioł traditią wźiął ná rozdźielenie Hostiey ná Trzy częśći/ stąd y Cerkiew ná Cztyry Częśći dźielić/ per traditionem wźięłá. Znowu zwiedźiony záwodźićielu pytasz pagina 27: czy syllaby te dáią poswięcenie Hostiey, czy słowá CHRISTVSOWE, gdyż y bez wyrysowániá tych słow ná proskurze może być Hostia, álbo Ahnec wyięty y poświęcony. ODPOWIADAM. DZiwná to rzecz; że z wielkiego rozumienia o swoiey dumney mądrośći/ iuż ladáco plećiesz czy nie mogłeś tego sam rozsądźić/ że nie tylkko
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 75
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
u naszych gdzie znajdować/ nigdysmy jeszcze nie słyszeli; Chyba u waszych Unitów to dzieje się. Tu mówisz że Krew ona z Hoscji przenika i dotyka się onej proskury/ przyznawając że intincta krew jest prawdziwą krwią/ i gdy z zadziwieniem mówisz O Jezu jaka zniewaga Krwi Twojej Świętej! A niepomnisz że na tejże paginie trochę wyżej powiedziałeś że intincta nullius est Valoris, a Wariatorowikażdemu potrzeba być obrze pamiętnym/ jednak niktci tego nie zajrzy/ wolno tobie i sto razy kłamać. Przypadki około Hoscji/ gdy od mszy porwana będzie/ albo w Kielichu od mrozu Wino już poświęcone zmarznie przytoczywszy pytasz: Co z tym czynić? czytaj
v nászych gdźie znáydowáć/ nigdysmy ieszcze nie słyszeli; Chybá v wászych Vnitow to dźieie się. Tu mowisz że Krew oná z Hostiey przenika y dotyká się oney proskury/ przyznawáiąc że intincta krew iest prawdźiwą krwią/ y gdy z zádźiwieniem mowisz O IEZV iáka zniewagá Krwi Twoiey Swiętey! A niepomnisz że ná teyże páginie trochę wyżey powiedźiałeś że intincta nullius est Valoris, á Wariátorowikażdemu potrzebá być obrze pámiętnym/ iednák niktći tego nie záyrzy/ wolno tobie y sto rázy kłamáć. Przypadki około Hostiey/ gdy od mszy porwána będźie/ álbo w Kielichu od mrozu Wino iuż poświęcone zmárznie przytoczywszy pytasz: Co z tym czynić? czytay
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 80
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
