diamentos, vehit huc Węgrzynia vinum. Per mane jedwabium Weneta drogosve bławatos Ad Polskam mittit. Cum rozmis mijle colorum Et gatunkorum suknis itidemque bławatis, Forbotis, wstęgis marcipaneisque konunis — Gallica classis adest non abs muliebribus ilis
Kwe ad strojum spectant — mode co roku inaksze Ac ipsis, etiam strois. Quibus addito quidam Jedwabnicoweum pajęcze siecis ad insitar In głowas, eks quo szywantur tegmima damis, Tegmima kwe vulgo kwefy zowiantur ab ipsis, — Nec non perfumas, pudrum, farbasve, muchasve Ad poprawiandas facies pięknissime kwamvis Hanc et owam przyrodzenium formaverit ipsum. Et kwascumque potest in zyskum fingere fraszkas — Non res potrzebnas przedawando sed mage modam
diamentos, vehit huc Węgrzynia vinum. Per mane jedwabium Weneta drogosve bławatos Ad Polskam mittit. Cum rozmis miIle colorum Et gatunkorum suknis itidemque bławatis, Forbotis, wstęgis marcipaneisque konunis — Gallica classis adest non abs muliebribus illis
Quae ad stroium spectant — modae co roku inaksze Ac ipsis, etiam strois. Quibus addito quidam Jedwabnicoweum pajęcze siecis ad insitar In głowas, ex quo szywantur tegmima damis, Tegmima quae vulgo kwefy zowiantur ab ipsis, — Nec non perfumas, pudrum, farbasve, muchasve Ad poprawiandas facies pięknissime quamvis Hanc et owam przyrodzenium formaverit ipsum. Et quascumque potest in zyskum fingere fraszkas — Non res potrzebnas przedawando sed mage modam
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 48
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
poprowadź także do koła wyżej nad pierwszym okręceniem/ i tak coraz wyżej/ i pięć albo ze sześć razy; i kończyk na drociku ostatnim zawiąż albo raz i drugi zakręć albo zadzierzgnij. Ostatni raz jakoby kraj/ złotą bląszką do koła okręć/ i zawiń na drociku. Poszło to wszystko jakoby na pajęczynkę/ albo robotę pajęczą. Srzodek tej roboty palcem trochę wygnieć żeby było lekko puklisto. A będzies miał śrzodek że tak rzekę święcącego kanaku. Ten srzodek włożywszy w owę obrączkę oczkowatą/ kończykami drociku krzyżowego do niejże przykręcisz/ aby się trzymał. Tym sposobem narobiwszy tych małych kanaczków niemało/ w jeden je wielki łacno złożysz drocikami/ sześć/
poprowadź tákże do koła wyżey nád pierwszym okręceniem/ i ták coráz wyżey/ y pięć álbo ze sześć rázy; i kończyk ná droćiku ostátnim záwiąż albo raz i drugi zákręć albo zádzierzgniy. Ostátni raz iakoby kray/ złotą bląszką do kołá okręć/ i záwiń ná droćiku. Poszło to wszystko iákoby ná páięczynkę/ albo robotę paięczą. Srzodek tey roboty pálcem trochę wygnieć żeby było lekko puklisto. A będzies miał śrzodek że ták rzekę święcącego kánáku. Ten srzodek włożywszy w owę obrączkę oczkowátą/ kończykámi droćiku krzyżowego do nieyże przykręcisz/ áby się trzymał. Tym sposobem nárobiwszy tych máłych kánáczkow niemáło/ w ieden ie wielki łácno złożysz droćikámi/ sześć/
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 99
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
peculatus za sobą pociągają/ wiele jednak proszę takich/ którzyby o to podług surowości prawa skarani byli? Ja zaprawdę przykładu żadnego nie pomnię. A tać gdy karność/ to jest/ dusza praw zniesiona/ i prawa znią oraz. Et mille poemarum indigiae inclusa malitia, taki ma właśnie hamulec/ jakoby otoczona była pajęczą siatką. W tym się żadnym sposobem R. P. sama ratować niemoże. Bo jako chory lekarstw nie przyjmuje/ że mu się smakiem sprzeciwiają/ i raczej tego pragnie/ co mu szkodży/ tak R.P. w zepsowaniu swoim/ excutiey praw nie może przyjąć/ gdyż zawziętym zwyczajom jest przeciwna. Operosa
peculatus zá sobą poćiągáią/ wiele iednák proszę tákich/ ktorżyby o to podług surowośći práwá skaráni byli? Ia záprawdę przykłádu żadnego nie pomnię. A táć gdy kárność/ to iest/ duszá praw znieśiona/ y práwá znią oraz. Et mille poemarum indigiae inclusa malitia, táki má właśnie hámulec/ iákoby otoczoná byłá páięczą śiatką. W tym się żadnym sposobem R. P. sámá rátowáć niemoże. Bo iáko chory lekarstw nie przyimuie/ że mu się smákiem sprzećiwiaią/ y ráczey tego prágnie/ co mu szkodżi/ ták R.P. w zepsowániu swoim/ excutiey praw nie może przyiąć/ gdysz záwźiętym zwyczáiom iest przećiwna. Operosa
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: E2v
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
fronti, Cum volet aufert. t. i. Niech nikt nie dufa nazbyt szczęściu swemu/ Ani rozpacza k woli szczęściu złemu: Z głowyć koronę/ tenże co daruje/ Gdy chce zdejmuje. I naszy Polacy mówią/ nie mów hup/ aż przeskoczysz. Krótkich powieści Księgi pierwsze
Tenże mawiał: Iż Prawa pajęczym siatkom są podobne. Bo możny jako szerszeń przebije się: a ubogi/ jako mucha uwiąźnie i przypłaci.
Gdy go pytano/ jakoby w to potrafić/ żeby się jako namniej krzywd zawadzało miedzy ludźmi? taki pokazał śrzodek. Nie wieleby krzywd było: jeśliby ci którzy nie są ukrzywdzeni/ tak się właśnie brali
fronti, Cum volet aufert. t. i. Niech nikt nie dufa názbyt szcżęśćiu swemu/ Ani rozpacża k woli szcżęśćiu złemu: Z głowyć koronę/ tenże co dáruie/ Gdy chce zdeymuie. Y nászy Polacy mowią/ nie mow hup/ áż przeskocżysz. Krotkich powieśći Kśięgi pierwsze
Tenże mawiał: Iż Práwá páięcżym śiatkom są podobne. Bo możny iáko szerszeń przebiie się: á vbogi/ iáko muchá vwiąźnie y przypłáći.
Gdy go pytano/ iákoby w to potráfić/ żeby się iáko namniey krzywd záwadzáło miedzy ludźmi? táki pokazał śrzodek. Nie wieleby krzywd było: ieśliby ći ktorzy nie są vkrzywdzeni/ ták się właśnie bráli
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 47
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
wielu Praw, wielu czynią bezprawia. Na wszystkich doszłych Sejmach, albo nowe formują Konstytucje, albo reasumują dawniejsze, szukają media, aby nie in volumine Legum, co jest z profitem molów, lecz in executione u wszystkich zostawały, ad commune Bonum rozumnego człeka. Co potym, że je Reipublicae piszą Stany, kiedy jak pajęcze rwą się stamina dla najsłabszego, sic volo, Patrioty.
Od początku POLSKIEJ MONARCHII według Kromera Arbitria Principum pro LEGIBUS erant. Pierwszy Krakus, nie które promulgowal Prawa u Długosza. Tych Praw Bolesław Chrobry i Mieczysław II. Syn jego przyczynili. Nie mało ich postanowił Kazimierz Sprawiedliwy, a najwięcej Kazimierz re et nomine Wielki,
wielu Práw, wielu czynią bezpráwia. Ná wszystkich doszłych Seymach, albo nowe formuią Konstytucye, albo reasumuią dawnieysze, szukáią media, aby nie in volumine Legum, co iest z profitem molow, lecz in executione u wszystkich zostawáły, ad commune Bonum rozumnego człeká. Co potym, że ie Reipublicae piszą Stany, kiedy iak paięcze rwą się stamina dla náysłabszego, sic volo, Patrioty.
Od początku POLSKIEY MONARCHII według Kromerá Arbitria Principum pro LEGIBUS erant. Pierwszy Krákus, nie ktore promulgowál Práwa u Długoszá. Tych Práw Bolesław Chrobry y Mieczysław II. Syn iego przyczynili. Nie mało ich postanowił Kázimierz Spráwiedliwy, á naywięcey Kazimierz re et nomine Wielki,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 403
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
M
Kamień w Nyrkach i w Męchyrzu krzy/ i moczem wywodzi/ Sok jego piąć. Miesiecz.
Miesięczną chorobę Białogłowską zastanowioną wzbudza/ Nasienie z winiem pijąc. Łożysku.
Łożysko po porodzeniu Paniam pozostałe wywodzi. Kolice.
Kolikę i ciężkie morzenia w żywocie uśmierza. Płodu martw.
Płód martwy z żywota wyrzuca. Jadu gonu pajęczego.
Pajęczego gonu/ jest lekarstwem/ Nasienie używane i plastrowane. Do Wenusa męże wzbudza.
Woda korzenia warzonego/ gnuśne Męże/ do skutku małżeńskiego czyni potężne/ i Męski członek osłabiały wzbudza. Nabrzm.
Napuchnienia i nabrzmiałości/ ziele z korzeniem tłukąc/ i przykładając/ rozgania. Wyrośliny.
Wyrośliny na ciele zgładza/ ziele
M
Kámień w Nyrkách y w Męchyrzu krzy/ y moczem wywodźi/ Sok ie^o^ piąc. Miesiecz.
Mieśięczną chorobę Białogłowską zástánowioną wzbudza/ Naśienie z winiem piiąc. Lożysku.
Lożysko po porodzeniu Pániam pozostáłe wywodźi. Kolice.
Kolikę y ćiężkie morzenia w żywoćie vśmierza. Płodu martw.
Płod martwy z żywotá wyrzuca. Iádu gonu páięczego.
Páięczego gonu/ iest lekárstwem/ Náśienie vżywáne y plastrowáne. Do Venusá męże wzbudza.
Wodá korzeniá wárzonego/ gnuśne Męże/ do skutku małżeńskiego czyni potężne/ y Męski członek osłábiáły wzbudza. Nábrzm.
Nápuchnienia y nábrzmiáłośći/ źiele z korzeniem tłukąc/ y przykłádáiąc/ rozgania. Wyrośliny.
Wyrośliny ná ćiele zgładza/ źiele
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 155
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
w Nyrkach i w Męchyrzu krzy/ i moczem wywodzi/ Sok jego piąć. Miesiecz.
Miesięczną chorobę Białogłowską zastanowioną wzbudza/ Nasienie z winiem pijąc. Łożysku.
Łożysko po porodzeniu Paniam pozostałe wywodzi. Kolice.
Kolikę i ciężkie morzenia w żywocie uśmierza. Płodu martw.
Płód martwy z żywota wyrzuca. Jadu gonu pajęczego.
Pajęczego gonu/ jest lekarstwem/ Nasienie używane i plastrowane. Do Wenusa męże wzbudza.
Woda korzenia warzonego/ gnuśne Męże/ do skutku małżeńskiego czyni potężne/ i Męski członek osłabiały wzbudza. Nabrzm.
Napuchnienia i nabrzmiałości/ ziele z korzeniem tłukąc/ i przykładając/ rozgania. Wyrośliny.
Wyrośliny na ciele zgładza/ ziele z korzeniem
w Nyrkách y w Męchyrzu krzy/ y moczem wywodźi/ Sok ie^o^ piąc. Miesiecz.
Mieśięczną chorobę Białogłowską zástánowioną wzbudza/ Naśienie z winiem piiąc. Lożysku.
Lożysko po porodzeniu Pániam pozostáłe wywodźi. Kolice.
Kolikę y ćiężkie morzenia w żywoćie vśmierza. Płodu martw.
Płod martwy z żywotá wyrzuca. Iádu gonu páięczego.
Páięczego gonu/ iest lekárstwem/ Náśienie vżywáne y plastrowáne. Do Venusá męże wzbudza.
Wodá korzeniá wárzonego/ gnuśne Męże/ do skutku małżeńskiego czyni potężne/ y Męski członek osłábiáły wzbudza. Nábrzm.
Nápuchnienia y nábrzmiáłośći/ źiele z korzeniem tłukąc/ y przykłádáiąc/ rozgania. Wyrośliny.
Wyrośliny ná ćiele zgładza/ źiele z korzeniem
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 155
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
od bestii jadowitych/ wielkim i znamienitem jest lekarstwem/ korzeń w winie warząc/ a pijąc. Albo na proch utłukszy go po kwincie/ ciepło w winie ciepłym dawać. Mleka kozom wiele daje.
Kozy/ żeby wiele mleka dawały/ dawać im przez kilka dni tego ziela/ pierwej niżliby do wody przyszły. Od Pajęczego gonu
Obrażonym od Pajęczego gonu. Od Scorpeny morskiej/ i Od Smoku morskiego/ korzeń w winie warzony/ abo prochem w białym winie dawany/ jest pewnym lekarstwem. Od Skorpenny. Od Smoka morskiego. Jadu którym broń/ i żeleśca na puszczają.
Jad/ którym strzaly/ kule/ i broń/ jakokolwiek napuszczają/
od bestiy iádowitych/ wielkim y známienitem iest lekárstwem/ korzeń w winie wárząc/ á piiąc. Albo ná proch vtłukszy go po kwinćie/ ćiepło w winie ćiepłym dáwáć. Mleká kozom wiele dáie.
Kozy/ żeby wiele mleká dáwáły/ dáwáć im przez kilká dni tego źiela/ pierwey niżliby do wody przyszły. Od Páięczego gonu
Obráżonym od Páięczego gonu. Od Scorpeny morskiey/ y Od Smoku morskiego/ korzeń w winie wárzony/ ábo prochem w białym winie dáwány/ iest pewnym lekárstwem. Od Skorpenny. Od Smoká morskiego. Iádu ktorym broń/ y żeleścá ná pusczáią.
Iad/ ktorym strzaly/ kule/ y broń/ iákokolwiek nápusczáią/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 297
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
wielkim i znamienitem jest lekarstwem/ korzeń w winie warząc/ a pijąc. Albo na proch utłukszy go po kwincie/ ciepło w winie ciepłym dawać. Mleka kozom wiele daje.
Kozy/ żeby wiele mleka dawały/ dawać im przez kilka dni tego ziela/ pierwej niżliby do wody przyszły. Od Pajęczego gonu
Obrażonym od Pajęczego gonu. Od Scorpeny morskiej/ i Od Smoku morskiego/ korzeń w winie warzony/ abo prochem w białym winie dawany/ jest pewnym lekarstwem. Od Skorpenny. Od Smoka morskiego. Jadu którym broń/ i żeleśca na puszczają.
Jad/ którym strzaly/ kule/ i broń/ jakokolwiek napuszczają/ gdzieby komu był
wielkim y známienitem iest lekárstwem/ korzeń w winie wárząc/ á piiąc. Albo ná proch vtłukszy go po kwinćie/ ćiepło w winie ćiepłym dáwáć. Mleká kozom wiele dáie.
Kozy/ żeby wiele mleká dáwáły/ dáwáć im przez kilká dni tego źiela/ pierwey niżliby do wody przyszły. Od Páięczego gonu
Obráżonym od Páięczego gonu. Od Scorpeny morskiey/ y Od Smoku morskiego/ korzeń w winie wárzony/ ábo prochem w białym winie dáwány/ iest pewnym lekárstwem. Od Skorpenny. Od Smoká morskiego. Iádu ktorym broń/ y żeleścá ná pusczáią.
Iad/ ktorym strzaly/ kule/ y broń/ iákokolwiek nápusczáią/ gdźieby komu był
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 297
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
i długo żuchane/ zęby zachowywa od skazy/ i bólu. Toż czyni w winie go warząc/ i tym każdy poranek płocząc/ i wychę- dażając. Księgi Pierwsze. Dzięgnie.
Dzięgnę leczy/ proch jego z Cukrem zmieszać/ a tym zasypować i wycierać/ popłokując ciepłą jego juchą/ Rożanym miodkiem osłodzoną. Jadu pajęczego gonu
Pajęczemu gonu jadu/ jest osobliwym lekarstwem sok tego ziela pijąc/ a ziele na ranę plastrując (Dios. Zostrzałości gardła
Zostrzałość krztania/ abo piszczałki/ przez którą dech puszczamy/ gładką i wolną czyni: warząc korzenie jego w wodzie/ a potym osłodzić ciągnionym Cukrem/ a charkanie abo gargaryzm sobie często czynić co naciepłej
y długo żucháne/ zęby záchowywa od skázy/ y bolu. Toż czyni w winie go wárząc/ y tym káżdy poránek płocząc/ y wychę- dażáiąc. Kśięgi Pierwsze. Dźięgnie.
Dźięgnę leczy/ proch iego z Cukrem zmieszáć/ á tym zásypowáć y wyćieráć/ popłokuiąc ciepłą iego iuchą/ Rożánym miodkiem osłodzoną. Iádu páięczego gonu
Páięczemu gonu iádu/ iest osobliwym lekárstwem sok tego źiela pijąc/ á źiele ná ránę plástruiąc (Dios. Zostrzáłośći gárdłá
Zostrzáłość krztaniá/ ábo pisczałki/ przez ktorą dech pusczamy/ głádką y wolną czyni: wárząc korzenie iego w wodźie/ á potym osłodźić ćiągnionym Cukrem/ á chárkánie ábo gárgáryzm sobie często czynić co naćiepłey
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 299
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
