co żywo, z czym kto może, tak szlachta jako i chłopi, którzy p. Borejszę rotmistrza z ludzi sapieżyńskich, który był na tę stronę Bugu przepłynął, ubili. W tejże okazji miał zginąć synowiec, czyli siostrzeniec Clasbundego, z szlachty najznaczniej dwóch przywódców zginęło, jakiś im. p. Godlewski, którego Paliwodą zwano, o czym czekamy lepszej konfirmacyjej. P. Clasbunde sprowadził już do Pułtowska s 2000 kajdanów i drugie dniem i nocą szłosarzom s i kowalom w Słońsku robić kazał. Przysłał też uniwersał Clasbunde, a nawet i palety do ziemie drohickiej na sejmik die 6 majowy, żeby po tynfów 60 z dymu wydawano, a drugi
co żywo, z czym kto może, tak szlachta jako i chłopi, którzy p. Borejszę rotmistrza z ludzi sapieżyńskich, który był na tę stronę Bugu przepłynął, ubili. W tejże okazyi miał zginąć synowiec, czyli siostrzeniec Clasbundego, z szlachty najznaczniej dwóch przywódców zginęło, jakiś jm. p. Godlewski, którego Paliwodą zwano, o czym czekamy lepszej konfirmacyjej. P. Clasbunde sprowadził już do Pułtowska s 2000 kajdanów i drugie dniem i nocą szłosarzom s i kowalom w Słońsku robić kazał. Przysłał też uniwersał Clasbunde, a nawet i palety do ziemie drohickiej na sejmik die 6 majowy, żeby po tynfów 60 z dymu wydawano, a drugi
Skrót tekstu: EkscListRzecz
Strona: 221
Tytuł:
Ekscept z listu jm. pana starosty nurskiego...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1704
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1704
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
? Ot, tam ktoś bałuszy.
STANIEK Nie słyszę nic.
KLIMEK Boś głuchy — nadstaw jeno uszy!
STANIEK O, dalibóg! Nasić to podobno już idą. Czekajmy ich, aż do nas tutak wszyscy przydą. SCENA SECUNDA Pastores: Kuba, Dameta, Menalka, Sieczypiwo, Cycoń, Famuła, Ryczywół, Paliwoda, Matys, Giemza
KUBA Pomaga Bóg, panowie! Ba, braciać to nasi Siedzą ot sobie.
STANIEK Wasi, miły Kuba, wasi.
KUBA Cóż tu teraz czynicie, moi bracia mili?
KLIMEK Otośmy tu i z bydłem naszem przypędzili.
STANIEK Już my się nachodzili za temi marchami; Niech sobie za tamtemi
? Ot, tam ktoś bałuszy.
STANIEK Nie słyszę nic.
KLIMEK Boś głuchy — nadstaw jeno uszy!
STANIEK O, dalibóg! Nasić to podobno już idą. Czekajmy ich, aż do nas tutak wszyscy przydą. SCENA SECUNDA Pastores: Kuba, Dameta, Menalka, Sieczypiwo, Cycoń, Famuła, Ryczywół, Paliwoda, Matys, Giemza
KUBA Pomaga Bóg, panowie! Ba, braciać to nasi Siedzą ot sobie.
STANIEK Wasi, miły Kuba, wasi.
KUBA Cóż tu teraz czynicie, moi bracia mili?
KLIMEK Otośmy tu i z bydłem naszem przypędzili.
STANIEK Już my się nachodzili za temi marchami; Niech sobie za tamtemi
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 234
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
, nieborak, napada, Ale przecię postrzeże, kiedy się wilk wskrada.
FAMUŁA Nie trzeba się frasować nama o Matysa: Nie boi się nikogo, ni samego biesa. Wiecie, jak on się śtucznie z wilkami obchodzi, Nie w jednego z ruśnice swojej on ugodzi.
RYCZYWÓŁ A przecię mu poszarpał onegdy dwie krowie.
PALIWODA Bo też marchy nie stały, ot, o swoje zdrowie! Nieraz się on nachodził szukając ich w lesie;
Słyszałem, kiedy łajał: „Czyć to tu bies niesie Te marchy? Bodaj zdechły! By ich wilcy zjedli!” — Oni też, jak posłuszni, zaraz też przybiegli.
GIEMZA Bale,
, nieborak, napada, Ale przecię postrzeże, kiedy się wilk wskrada.
FAMUŁA Nie trzeba się frasować nama o Matysa: Nie boi się nikogo, ni samego biesa. Wiecie, jak on się śtucznie z wilkami obchodzi, Nie w jednego z ruśnice swojej on ugodzi.
RYCZYWÓŁ A przecię mu poszarpał onegdy dwie krowie.
PALIWODA Bo też marchy nie stały, ot, o swoje zdrowie! Nieraz się on nachodził szukając ich w lesie;
Słyszałem, kiedy łajał: „Czyć to tu bies niesie Te marchy? Bodaj zdechły! By ich wilcy zjedli!” — Oni też, jak posłuszni, zaraz też przybiegli.
GIEMZA Bale,
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 236
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
się toczą oczy.
STANIEK A mnie się ustawicznie ziewa.
DAMETA Ja też muszę Położyć się koniecznie spać.
CYCOŃ A ja to z dusze Lubię, kiedy się mogę naspać aż do woli.
SIECZYPIWO Mnie zaś, ot, tu tak w czele głowa boli.
FAMUŁA I mnieć się też zaleca ślepy, jak mówicie.
PALIWODA Tak ci to bywa zawsze u nas pospolicie Po niewczasie.
KUBA Spijcież już, a nie gwarzcież więcej, Żebym zasnął, i wy też, bracia, jak naprędzej!
MENALKA Już ci nasz Cycoń chrapi.
CYCON Wżdyć to Sieczypiwo!
RYCZYWÓŁ Wszytkich jakby porzezał, chrapią; śpi, co żywo.
się toczą oczy.
STANIEK A mnie się ustawicznie ziewa.
DAMETA Ja też muszę Położyć się koniecznie spać.
CYCOŃ A ja to z dusze Lubię, kiedy się mogę naspać aż do woli.
SIECZYPIWO Mnie zaś, ot, tu tak w czele głowa boli.
FAMUŁA I mnieć się też zaleca ślepy, jak mówicie.
PALIWODA Tak ci to bywa zawsze u nas pospolicie Po niewczasie.
KUBA Spijcież już, a nie gwarzcież więcej, Żebym zasnął, i wy też, bracia, jak naprędzej!
MENALKA Już ci nasz Cycoń chrapi.
CYCON Wżdyć to Sieczypiwo!
RYCZYWÓŁ Wszytkich jakby porzezał, chrapią; spi, co żywo.
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 238
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
pospolicie Po niewczasie.
KUBA Spijcież już, a nie gwarzcież więcej, Żebym zasnął, i wy też, bracia, jak naprędzej!
MENALKA Już ci nasz Cycoń chrapi.
CYCON Wżdyć to Sieczypiwo!
RYCZYWÓŁ Wszytkich jakby porzezał, chrapią; śpi, co żywo. Umkniże się też trochę, miły Paliwoda!
PALIWODA Ej, tożeś mnie przebudził — leżże!
RYCZYWÓŁ Zgoda, zgoda! SCENA TERTIA
ANGELUS Gloria in excelsis Deo.
Chwała Bogu w wysokości, Ludziom pokoj na niskości. Pokoj ludziom dobrej woli, Już dziś koniec jest niewoli.
Złote lata nastąpiły, Niebiosa się odnowiły, Co były przedtym zamknione
pospolicie Po niewczasie.
KUBA Spijcież już, a nie gwarzcież więcej, Żebym zasnął, i wy też, bracia, jak naprędzej!
MENALKA Już ci nasz Cycoń chrapi.
CYCON Wżdyć to Sieczypiwo!
RYCZYWÓŁ Wszytkich jakby porzezał, chrapią; spi, co żywo. Umkniże się też trochę, miły Paliwoda!
PALIWODA Ej, tożeś mnie przebudził — leżże!
RYCZYWÓŁ Zgoda, zgoda! SCENA TERTIA
ANGELUS Gloria in excelsis Deo.
Chwała Bogu w wysokości, Ludziom pokoj na niskości. Pokoj ludziom dobrej woli, Już dziś koniec jest niewoli.
Złote lata nastąpiły, Niebiosa się odnowiły, Co były przedtym zamknione
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 239
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
niewczasie.
KUBA Spijcież już, a nie gwarzcież więcej, Żebym zasnął, i wy też, bracia, jak naprędzej!
MENALKA Już ci nasz Cycoń chrapi.
CYCON Wżdyć to Sieczypiwo!
RYCZYWÓŁ Wszytkich jakby porzezał, chrapią; śpi, co żywo. Umkniże się też trochę, miły Paliwoda!
PALIWODA Ej, tożeś mnie przebudził — leżże!
RYCZYWÓŁ Zgoda, zgoda! SCENA TERTIA
ANGELUS Gloria in excelsis Deo.
Chwała Bogu w wysokości, Ludziom pokoj na niskości. Pokoj ludziom dobrej woli, Już dziś koniec jest niewoli.
Złote lata nastąpiły, Niebiosa się odnowiły, Co były przedtym zamknione, Już
niewczasie.
KUBA Spijcież już, a nie gwarzcież więcej, Żebym zasnął, i wy też, bracia, jak naprędzej!
MENALKA Już ci nasz Cycoń chrapi.
CYCON Wżdyć to Sieczypiwo!
RYCZYWÓŁ Wszytkich jakby porzezał, chrapią; spi, co żywo. Umkniże się też trochę, miły Paliwoda!
PALIWODA Ej, tożeś mnie przebudził — leżże!
RYCZYWÓŁ Zgoda, zgoda! SCENA TERTIA
ANGELUS Gloria in excelsis Deo.
Chwała Bogu w wysokości, Ludziom pokoj na niskości. Pokoj ludziom dobrej woli, Już dziś koniec jest niewoli.
Złote lata nastąpiły, Niebiosa się odnowiły, Co były przedtym zamknione, Już
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 239
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
to łysnęło.
RYCZYWÓŁ Wżdyć to długo świeciło, jakby się otwarło Niebo i zaś się znowu dopiero zaparło.
KLIMEK Czy cię nieszczęście dało, że mi psujesz spanie?! Lada diachła ty marzysz!
RYCZYWÓŁ Wżdyć to i śpiewanie Barzo piękne słyszałem i gwarę cieniuchną, Dalibóg, i osobę widziałem wdzięcniuchną!
PALIWODA A czyć was co rozdarło pewnie niedobrego, Że się wyspać nie dacie?!
KLIMEK Cosić to naszego Ryczy woła straszyło — pada, że jasności Widział jakieś i głosów że słyszał wdzięczności.
DAMETA A byś ty spał, nie marzył, i ty, głupi Klimku; Podobno ci przyłożyć trzeba na łeb kminku.
to łysnęło.
RYCZYWÓŁ Wżdyć to długo świeciło, jakby się otwarło Niebo i zaś się znowu dopiero zaparło.
KLIMEK Czy cie nieszczęście dało, że mi psujesz spanie?! Lada diachła ty marzysz!
RYCZYWÓŁ Wżdyć to i śpiewanie Barzo piękne słyszałem i gwarę cieniuchną, Dalibóg, i osobę widziałem wdzięcniuchną!
PALIWODA A czyć was co rozdarło pewnie niedobrego, Że się wyspać nie dacie?!
KLIMEK Cosić to naszego Ryczy woła straszyło — pada, że jasności Widział jakieś i głosów że słyszał wdzięczności.
DAMETA A byś ty spał, nie marzył, i ty, głupi Klimku; Podobno ci przyłożyć trzeba na łeb kminku.
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 241
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
się, prostacy — Pan Bóg z nami wszędzie, Tu i zawsze nas on strzec będzie, wszędzie będzie! Jasność to jest niebieska, którąśmy widzieli, I głos to jest jenielski, któryśmy słyszeli. Jako pięknie rozmawiał — jakby co słusznego, Chociaż jeszcze nie dorosł zrostem z nas żadnego! Słyszałeś, Paliwoda, takie słowa kiedy? Jak żywo, nie usłyszysz, byś szedł nie wiem kędy.
PALIWODA Albo co, miły Kuba?
KUBA Toś nie słyszał tego, Co nam dziś powiedziano z nieba wysokiego?
PALIWODA Dalibóg, żem nie słyszał, co nam to powiadał, Ani wiem, kto to z wami
się, prostacy — Pan Bóg z nami wszędzie, Tu i zawsze nas on strzec będzie, wszędzie będzie! Jasność to jest niebieska, którąśmy widzieli, I głos to jest jenielski, któryśmy słyszeli. Jako pięknie rozmawiał — jakby co słusznego, Chociaż jeszcze nie dorosł zrostem z nas żadnego! Słyszałeś, Paliwoda, takie słowa kiedy? Jak żywo, nie usłyszysz, byś szedł nie wiem kędy.
PALIWODA Albo co, miły Kuba?
KUBA Toś nie słyszał tego, Co nam dziś powiedziano z nieba wysokiego?
PALIWODA Dalibóg, żem nie słyszał, co nam to powiadał, Ani wiem, kto to z wami
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 248
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
będzie! Jasność to jest niebieska, którąśmy widzieli, I głos to jest jenielski, któryśmy słyszeli. Jako pięknie rozmawiał — jakby co słusznego, Chociaż jeszcze nie dorosł zrostem z nas żadnego! Słyszałeś, Paliwoda, takie słowa kiedy? Jak żywo, nie usłyszysz, byś szedł nie wiem kędy.
PALIWODA Albo co, miły Kuba?
KUBA Toś nie słyszał tego, Co nam dziś powiedziano z nieba wysokiego?
PALIWODA Dalibóg, żem nie słyszał, co nam to powiadał, Ani wiem, kto to z wami albo o co gadał.
KUBA Zstąpił tu był na ziemię jenioł Boży z nieba, Mówiąc, iż
będzie! Jasność to jest niebieska, którąśmy widzieli, I głos to jest jenielski, któryśmy słyszeli. Jako pięknie rozmawiał — jakby co słusznego, Chociaż jeszcze nie dorosł zrostem z nas żadnego! Słyszałeś, Paliwoda, takie słowa kiedy? Jak żywo, nie usłyszysz, byś szedł nie wiem kędy.
PALIWODA Albo co, miły Kuba?
KUBA Toś nie słyszał tego, Co nam dziś powiedziano z nieba wysokiego?
PALIWODA Dalibóg, żem nie słyszał, co nam to powiadał, Ani wiem, kto to z wami albo o co gadał.
KUBA Zstąpił tu był na ziemię jenioł Boży z nieba, Mówiąc, iż
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 248
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
pięknie rozmawiał — jakby co słusznego, Chociaż jeszcze nie dorosł zrostem z nas żadnego! Słyszałeś, Paliwoda, takie słowa kiedy? Jak żywo, nie usłyszysz, byś szedł nie wiem kędy.
PALIWODA Albo co, miły Kuba?
KUBA Toś nie słyszał tego, Co nam dziś powiedziano z nieba wysokiego?
PALIWODA Dalibóg, żem nie słyszał, co nam to powiadał, Ani wiem, kto to z wami albo o co gadał.
KUBA Zstąpił tu był na ziemię jenioł Boży z nieba, Mówiąc, iż do Betlejem iść nam prędko trzeba.
PALIWODA A po cóż?
KUBA Mesyjasza witać zrodzonego, Pana wszytkich, w stajence
pięknie rozmawiał — jakby co słusznego, Chociaż jeszcze nie dorosł zrostem z nas żadnego! Słyszałeś, Paliwoda, takie słowa kiedy? Jak żywo, nie usłyszysz, byś szedł nie wiem kędy.
PALIWODA Albo co, miły Kuba?
KUBA Toś nie słyszał tego, Co nam dziś powiedziano z nieba wysokiego?
PALIWODA Dalibóg, żem nie słyszał, co nam to powiadał, Ani wiem, kto to z wami albo o co gadał.
KUBA Zstąpił tu był na ziemię jenioł Boży z nieba, Mówiąc, iż do Betlejem iść nam prędko trzeba.
PALIWODA A po cóż?
KUBA Mesyjasza witać zrodzonego, Pana wszytkich, w stajence
Skrót tekstu: DialPańOkoń
Strona: 248
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pańskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
