dzielności swej/ miasto wałów jakich piersi swych nadstawiając/ nie z-samym tylko nieprzyjacielem/ ale z-głodem i chorobą wojując/ wytrzymali wszytko/ pokazując polskiego Septemtrionu vires. Bo non temerariis eruptionibus, ale multis, post multos conflictus, praelis przymusili Tyrana z wielką szkodą jego/ pola sobie ustąpić/ i zwycięstwa. Pójdzie wpamiętne wieki/ tak niesłychana WKM. odwaga; ale nie mniej animi moderatio. Byle się z-czym pochlubić/ aleś WKM. niechciał prosperitate rerum in vanitatem uti. Zaczym skromniejszy z-tamtego miejsca wróciłeś się wielką o sobie ludziom czyniąc nadzieję/ Którego tak wielka sława nie odmieniła. Ufamy w
dźielnośći swey/ miásto wáłow iákich pierśi swych nadstáwiáiąc/ nie z-sámym tylko nieprzyiaćielem/ ále z-głodem i chorobą woiuiąc/ wytrzymali wszytko/ pokázuiąc polskiego Septemtrionu vires. Bo non temerariis eruptionibus, ále multis, post multos conflictus, praelis przymuśili Tyráná z wielką szkodą iego/ polá sobie ustąpić/ i zwyćięstwá. Poydźie wpámiętne wieki/ ták niesłychána WKM. odwagá; ále nie mniey animi moderatio. Byle się z-czym pochlubić/ aleś WKM. niechćiał prosperitate rerum in vanitatem uti. Záczym skromnieyszy z-tamtego miescá wroćiłeś się wielką o sobie ludźiom czyniąc nádźieię/ Ktorego ták wielka sławá nie odmieniłá. Vfamy w
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 51
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
omyje je oną wodą gorzką. 24. I da się napić Niewieście wody gorzkiej przeklęctwa/ i przenikną ją wody przeklęctwa/ i obrócą się w gorzkość. 25. Potym weźmie Kapłan z rąk Niewiasty onej Ofiarę śniedną podejrzenia/ a będzie ją podnosił przed PAnem/ Ofiarując ją na Ołtarzu: 26. Weźmie też Kapłan garść pamiętnego z Ofiary śniednej/ i spali to na Ołtarzu/ potym da wypić wodę niewieście. 27. A gdy się jej da napić onej wody/ stanie się/ jeśliby splugawiona była/ i wystąpiła grzechem przeciwko mężowi swemu/ że ją przenikną wody przeklęctwa/ i obrócą się w gorzkość/ i opuchnie żywot jej/ i
omyje je oną wodą gorzką. 24. Y da śię nápić Niewieśćie wody gorzkiey przeklęctwá/ y przenikną ją wody przeklęctwá/ y obrocą śię w gorzkość. 25. Potym weźmie Kápłan z rąk Niewiásty oney Ofiárę śniedną podejrzenia/ á będźie ją podnośił przed PAnem/ Ofiárując ją ná Ołtarzu: 26. Weźmie też Kápłan garść pámiętnego z Ofiáry śniedney/ y spali to ná Ołtarzu/ potym dá wypić wodę niewieśćie. 27. A gdy śię jey da nápić oney wody/ stánie śię/ jesliby splugáwiona byłá/ y wystąpiłá grzechem przećiwko mężowi swemu/ że ją przenikną wody przeklęctwá/ y obrocą śię w gorzkość/ y opuchnie żywot jey/ y
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 143
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
