Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 3 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 jest. Miłościwi PP. Zadziwił się niegdyś na takowe Paradoksum [Paradoksum:subst:sg:acc:m] Filip Macedo/ i natychmiast niejakieś Memento te esse hominem WojszOr 1644
1 iest. Miłośćiwi PP. Zadźiwił się niegdyś takowe Páradoxum [Paradoksum:subst:sg:acc:m] Philip Macedo/ y nátychmiast nieiákieś Memento te esse hominem WojszOr 1644
2 i pomocą być do dalszego pożycia miała. Chciał te paradoksum [paradoksum:subst:sg:acc:m] roztargnąc Perykles: kiedy rzekł do siebie: Pericles attende WojszOr 1644
2 y pomocą być do dalszego pożyćia miáłá. Chciał te párádoxum [paradoksum:subst:sg:acc:m] rostargnąc Perikles: kiedy rzekł do śiebie: Pericles attende WojszOr 1644
3 kiedy na świecie człowiekiem być przestaniesz. Potwierdza mi tego paradoksu [paradoks:subst:sg:gen:m] owo wieszczbiarstwo Zenona Cesarza/ ten przyszedszy do orakulum swego WojszOr 1644
3 kiedy świećie człowiekiem być przestániesz. Potwierdza mi tego párádoxu [paradoks:subst:sg:gen:m] owo wiesczbiarstwo Zenoná Cesarzá/ ten przyszedszy do orákulum swego WojszOr 1644