dni/ nierozdzielnie za jednego zmarłego Mnicha/ skąd się baczy/ dla czego mimo inszych Świętych Dobrodziejów ludzi zmarłych/ on jest na to wybierany. Na tym piętrze abo Teatrum, siedziało ośm kościanych osób/ abo śmierci zasuszonych kości uformowanych/ z której każda w jednej ręce trzymała pochodnią/ a w drugiej Kadzielnicę srebrną/ rozłożonych parzysto. Na rogach zaś stały cztery jak żywe osoby niemałe i ogromno wspaniałe/ siedżące a nogi na gzamsie spuszczone trzymające/ te zrobione były sznycerską robotą na kształt miedzi z przyprawnej materii sztuką/ dwie z nich na przeciwko drzwiom Kościelnym wyrażały Adama i Ewę/ jakoby melancholiczne i frasobliwe ludzie/ iżprzez jadło abo skosztowanie jabłka zakazanego/
dni/ nierozdźielnie zá iednego zmarłego Mnicha/ zkąd się baczy/ dla czego mimo inszych Swiętych Dobrodźieiow ludźi zmárłych/ on iest ná to wybierány. Ná tym piętrze ábo Theatrum, śiedźiało ośm kośćiánych osob/ ábo śmierći zasuszonych kośći vformowanych/ z ktorey káżda w iedney ręce trzymałá pochodnią/ á w drugiey Kadzielnicę srebrną/ rozłożonych parzysto. Ná rogách zaś stały cztery iák żywe osoby niemáłe y ogromno wspániałe/ śiedżące á nogi ná gzámśie spuszczone trzymáiące/ te zrobione były sznycerską robotą ná kształt miedźi z przyprawney máteryey sztuką/ dwie z nich na przećiwko drzwiom Kościelnym wyrażáły Adámá y Ewę/ iákoby melankoliczne y frásobliwe ludźie/ iżprzez iadło abo skosztowánie iabłká zakazánego/
Skrót tekstu: RelKat
Strona: B
Tytuł:
Relacja albo przełożenie zacnej pamiątki i wspaniałego katafalku uczynionego przez ojców Societatis Jesu w ich kościele w domu profesów w Rzymie
Autor:
Antonio Gerardi
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
Wtóry, Boskiej Matce czyni Honor i ciału Stanisławowemu, Za którym że się do Boga przyczyni, Jest pewna: o tron, królowi nowemu, Aby w pokoju panował bezpiecznie W długi wiek; potem z nim królował wiecznie. 50
Stamtąd w zamkowe król wchodzi pokoje, Asystują ciż wszyscy dygnitarze, Duchowni, świeccy, parzysto po dwoje. Według godności, każdy w swojej parze, Gdzie aby miał król odpocznienie swoje, Zawodzą wszędy przy pokojach straże, „Vivat” wesołe, „Salve” z wałów dają, Radzi, że w zamku króla pana mają.
Wtóry, Boskiej Matce czyni Honor i ciału Stanisławowemu, Za którym że się do Boga przyczyni, Jest pewna: o tron, królowi nowemu, Aby w pokoju panował bezpiecznie W długi wiek; potem z nim królował wiecznie. 50
Stamtąd w zamkowe król wchodzi pokoje, Asystują ciż wszyscy dygnitarze, Duchowni, świeccy, parzysto po dwoje. Według godności, każdy w swojej parze, Gdzie aby miał król odpocznienie swoje, Zawodzą wszędy przy pokojach straże, „Vivat” wesołe, „Salve” z wałów dają, Radzi, że w zamku króla pana mają.
Skrót tekstu: SchedMuzaBar_II
Strona: 384
Tytuł:
Muza z Helikonu na wieczny aplauz wjazdu i aktu koronacjej ... Augusta II
Autor:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
panegiryki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
